«Ενας νέος δημόσιος χώρος: ένα μέρος φυσικής και ψηφιακής άσκησης της μνήμης και της φαντασίας. Ενας χάρτης του συλλογικού ασυνείδητου, οι πιθανές μεταλλάξεις και μετασχηματισμοί του οποίου είναι, εν τέλει, απρόβλεπτοι». Ετσι περιγράφει ο αρχιτέκτονας Πέτρος Μπαμπασίκας, το καλλιτεχνικό έργο Dreamgrove, που η αρχιτεκτονική του ομάδα παρουσιάζει από αύριο Σάββατο, στο Βυζαντινό Μουσείο Αθηνών. Το έργο παρουσιάζεται στο πλαίσιο του διεθνούς προγράμματος «Ακτιστον», ένα σύνολο εκθέσεων και γεγονότων γύρω από τη σύγχρονη αρχιτεκτονική έρευνα που ξεκίνησε τον Μάιο και θα ολοκληρωθεί τον Δεκέμβρη.
Ο Ονειρώνας (dreamgrove) είναι ένα media art project, αφού εκτυλίσσεται ταυτόχρονα στον κυβερνοχώρο και στους χώρους του μουσείου. Αποτελείται από μια βάση δεδομένων, στην οποία καταχωρούνται αφηγήσεις ονείρων, η οποία είναι προσβάσιμη από μία ιστοσελίδα και από έναν διαδραστικό κήπο. Τα δέντρα του κήπου αφηγούνται όνειρα. H ιστοσελίδα τα καταγράφει. Βασισμένος σε θεωρίες της μνήμης και των νοητικών χαρτών, ο Ονειρώνας συνδυάζει το ψηφιακό και το φυτικό, επιχειρώντας να μεταμορφώσει την αφήγηση σε δημόσιο χώρο, κάτι που αποτελεί ένα από τα κεντρικά ερωτήματα που θέτει στις μέρες μας η ψηφιακή τεχνολογία. Η ιστοσελίδα και ο κήπος αλληλοσυμπληρώνονται. Η δομή της σελίδας και των περιοχών της αντιστοιχεί στους χώρους περιπλάνησης, στάσης και υποδομής, καθώς και στο ηχητικό τοπίο του κήπου. Στο www.dreamgrove.org μπορεί κανείς να γράψει ένα όνειρο και να το καταχωρίσει στη βάση. 24 ώρες μετά, το κείμενο εμφανίζεται σε μια σελίδα στο Διαδίκτυο ? ένα δημόσιο πεδίο ονείρων. Εκεί μπορεί κάποιος να πλοηγηθεί και να διαβάσει όνειρα χωροθετημένα σε συστάδες. Οι μεταβάσεις της σελίδας παράγουν εικόνες-φαντάσματα και κατακρατούνται οπτικά στη μνήμη. Μία συνεχής αφήγηση (λούπα) ονείρων παίζει επάνω και μέσα στο κάθε δέντρο. Ενα πολύπλοκο ηχητικό περιβάλλον σχεδιάζεται, ώστε η κάθε αφήγηση (συστάδα ονείρων) να είναι σημειακή.
Άρθρο του Ματθαίου Τσιμιτάκη στην Καθημερινή
Άρθρα (RSS)