Tης Μαριαννας Τζιαντζη
Ξάφνου ένα δημοφιλές τηλεοπτικό παιχνίδι γίνεται πεδίο αναμέτρησης μεταξύ δύο ανθρώπων και ενός υπερ-υπολογιστή, του Γουότσον. Τούτο συνέβη αυτή την εβδομάδα στο «Jeopardy!» του CBS, ένα κουίζ σόου που προβάλλεται στις Ηνωμένες Πολιτείες από το 1964. Το γεγονός αυτό, για το οποίο γράφτηκαν και θα γραφτούν πολλά, δεν είναι απλώς μια μοναδική στιγμή στην ιστορία της τηλεόρασης, αλλά και μια ιστορική καμπή ως προς την εκλαΐκευση, τη μαζική πρόσληψη της έννοιας της τεχνητής νοημοσύνης.
Η αναμέτρηση αυτή θα αφήσει το αποτύπωμά της στην παγκόσμια λαϊκή μυθολογία, όπως συνέβη και με τον Χαλ, το ευφυές ρομπότ στην «Οδύσσεια του Διαστήματος», ή όπως συνέβη με τη σκακιστική μονομαχία του Γκάρι Κασπάροφ με τον υπολογιστή Deep Blue της ΙΒΜ.
Η εκπομπή αυτή, που προβλήθηκε σε τρεις συνέχειες (Δευτέρα έως Τετάρτη) δεν γυρίστηκε στο στούντιο του CBS, αλλά βιντεοσκοπήθηκε τον Ιανουάριο στο ερευνητικό κέντρο της ΙΒΜ, σε μια μικρή πόλη περίπου 56 χλμ. από τη Νέα Υόρκη. Σε λίγα μέτρα απόσταση από τον Γουότσον, δηλαδή τη λεπτή οθόνη που τον αντιπροσώπευε, βρισκόταν μια αίθουσα με ένα αρχιπέλαγος από υπολογιστές 13 τρισεκατομμυρίων bytes, δηλαδή το ισοδύναμο 2.800 πανίσχυρων κομπιούτερ, σύμφωνα με τους «Nιου Γιορκ Τάιμς». Η εφημερίδα επισημαίνει ότι αυτό δεν ήταν δίκιο για τους δύο ανθρώπους-παίκτες και αναρωτιέται γιατί να να μην μπορούσαν και αυτοί να ζητήσουν βοήθεια από ένα κοινό αποτελούμενο από 2.800 κορυφαίους επιστήμονες από πανεπιστήμια υψηλού επιπέδου, όπως το MIT ή το Στάνφορντ. Eπεσαν ηρωικά οι δύο πρώην πρωταθλητές του «Jeopardy!», δύο εθνικοί σπασίκλες που αφιέρωσαν τη ζωή τους για τη συσσώρευση εκείνων των γνώσεων που απαιτούνται για την επιτυχία στα κουίζ σόου. Ηττήθηκαν δύο τέλεια μελετημένα ζωντανά λυσάρια, όμως είναι αυτονόητο πως ο νικητής δεν ήταν ο Γουότσον, αλλά η συλλογική ανθρώπινη διάνοια που τον σχεδίασε και τον κατασκεύασε. Νικήτρια ήταν και η τηλεθέαση, αφού 10,5 εκατ. νοικοκυριά είδαν το δεύτερο επεισόδιο και ακόμη περισσότερα το τρίτο, το τελικό. Και τι παράξενο: στα πέρατα του κόσμου έφτασε το όνομα της ηλεκρονικής μηχανής, όμως κανείς, εκτός ΗΠΑ, δεν νοιάζεται για τα ονόματα των αντιπάλων της.
Μακάρι κάποιο ελληνικό κανάλι να πάρει τα δικαιώματα για τα τρία αυτά επεισόδια του «Jeopardy!» και να συνδυάσει την προβολή τους με συζητήσεις που μπορεί να είναι πιο συναρπαστικές από το ίδιο το τηλεπαιχνίδι.
Αυτή την εβδομάδα συνέβησαν δύο εκπληκτικά πράγματα. Πρώτο, μια ψυχαγωγική εκπομπή έφερε στο προσκήνιο ζητήματα με τεράστιο φιλοσοφικό, επιστημονικό και πολιτικό ενδιαφέρον. Δεύτερο, η ΙΒΜ, ένας επιχειρηματικός και τεχνολογικός κολοσσός, έδειξε σε όλη την υφήλιο την υπεροχή της προκαλώντας έναν αντίκτυπο πολύ πιο ισχυρό από ό,τι θα προέκυπτε, π.χ., με την παρουσίαση του Γουότσον σε ένα διεθνές πολιτικό και οικονομικό φόρουμ ή ένα επιστημονικό συνέδριο.
Άρθρα (RSS)