Άρθρα με ετικέτα “International Baccalaureate”

Όπως κάθε Σεπτέμβρη, με το που κατακαθίζει η σκόνη στην Θεσσαλονίκη (μετά την απελευθέρωσή της από την μεταφερόμενη πολιτική ελίτ), η ελληνική κοινωνία στρέφεται σε ένα άλλο καθιερωμένο φθινοπωρινό τελετουργικό: Εν όψει της νέας σχολικής χρονιάς, οι εφημερίδες και τα κανάλια αναπαράγουν τον μακρύ κατάλογο των ελλείψεων της δημόσιας παιδείας, το υπουργείο πασχίζει να πείσει ότι “για πρώτη φορά” όλα είναι έτοιμα από την πρώτη κιόλας μέρα, οι δάσκαλοι κι οι μαθητές προσπαθούν να συνηθίσουν στην ιδέα του ξυπνητηριού, και όλοι μαζί αρχίζουμε να κάνουμε σχέδια για το τριήμερο της 28ης Οκτωβρίου.

Το άνοιγμα των σχολείων δίνει έναυσμα για πολλές συζητήσεις, συνήθως μοιρολατρικές, για τα μεγάλα προβλήματα της παιδείας: Τις κενές θέσεις καθηγητών, το ψυχολογικό διαζύγιο που εδώ και καιρό έχουν πάρει τα παιδιά από το σχολείο, το εξεταστικό σύστημα που ακυρώνει την εκπαιδευτική διαδικασία, την παράδοση της νεολαίας στα φροντιστήρια, την παπαγαλία που καταστρέφει τις ψυχές και νεκρώνει το μυαλό τους.

Είναι δείγμα υγείας ότι από άκρου σε άκρο της χώρας όλοι δείχνουν να ανησυχούν για τις μόνιμες πληγές της ελληνικής παιδείας. Όμως για να επιτύχει αποτελέσματα αυτή η πίεση χρειάζεται και κάτι άλλο: Να ξεπηδά όχι μόνο από τις λαϊκές και μικρομεσαίες τάξεις αλλά και να αφορά, σε κάποιο βαθμό τουλάχιστον, την ελίτ του τόπου. Για αυτό ακριβώς όμως τον λόγο, αυτόν τον Σεπτέμβρη, όπως και τους προηγούμενους διό-τρεις, νιώθω ότι ασφυκτιώ: Επειδή στα θεμέλια της ελληνικής κοινωνίας ένα καρκίνωμα εργάζεται σιωπηλά νεκρώνοντας τα τελευταία κύτταρα που συνέδεαν τους έχοντες και ασκούντες την εξουσία με το διακύβευμα της ελληνικής παιδείας. Το καρκίνωμα αυτό είναι γνωστό με τα αρχικά ΙΒ, το ακρώνυμο του International Baccalaureate®.

Φανταστείτε μια χώρα της οποίας η ελίτ (ισχυροί πολιτικοί, πετυχημένοι επιχειρηματίες, φωτισμένοι πανεπιστημιακοί, φτασμένοι καλλιτέχνες κλπ) να στέλνει τα παιδιά της στο εξωτερικό από το τέλος της Α’ Λυκείου. Φανταστείτε τα αεροπλάνα να γεμίζουν με 16χρονους μετανάστες “καλών οικογενειών” που οδεύουν στην Αμερική, στην Αγγλία, στην Αυστραλία, στην Ελβετία κλπ, όπου θα τελειώσουν το ντόπιο αγγλόφωνο λύκειο με σκοπό, κατόπιν, να γίνουν δεκτοί σε ξένα πανεπιστήμια. Με άλλα λόγια, φανταστείτε μια χώρα όπου οι γόνοι της κοινωνικής τάξης που ασκεί την πολιτική, οικονομική και κοινωνική εξουσία παίρνουν οριστικό και αμετάκλητο διαζύγιο από το σύστημα παιδείας της πατρίδας τους. Μια τέτοια χώρα, απλά, θα έχανε την ικανότητα να αναπαράγεται πολιτιστικά.

Δεν χρειάζεται αγαπητοί αναγνώστες να φανταστείτε μια τέτοια χώρα. Δεν χρειάζεται γιατί απλώς περιέγραψα την σημερινή πραγματικότητα στην Ελλάδα, με μία μικρή (ανούσια) διαφορά: Αντί τα παιδιά της ελίτ να καβαλάνε το αεροπλάνο στα 16 τους, γράφονται στο πρόγραμμα ΙΒ που προσφέρουν 13 ιδιωτικά σχολεία εδώ στην Ελλάδα. Αυτή την ώρα, τα 16χρονα παιδιά περίπου 1000 οικογενειών ετοιμάζονται να εξέλθουν από το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα για πάντα (χωρίς βέβαια να χρειάζεται να φύγουν από το σπίτι τους, τουλάχιστον για ακόμα δύο χρόνια). Πριν δυο χρόνια ήταν 600 παιδιά. Του χρόνου θα είναι 1200. Ήδη, οι οικογένειες που διαχειρίζονται το πολιτικό και οικονομικό μας σύστημα έχουν δεθεί αναπόσπαστα με το ΙΒ – και έχουν πάρει διαζύγιο από την ελληνική παιδεία.

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου του Γιάννη Βαρουφάκη στο protagon.gr

Comments 0 σχόλια »

cheat-main_full.jpgΟ Απόστολος Λακασάς στην Καθημερινή:

Goldenboys με υψηλές διασυνδέσεις στην Γενεύη πουλούσαν τα θέματα του διαγωνισμού για το International Baccalaureate (IB) σε μαθητές πλούσιων οικογενειών στην Ελλάδα; Πώς έγινε η διαρροή των θεμάτων; Υπάρχει «πηγή» μέσα στον Οργανισμό International Baccalaureate (IBO); Ή μήπως, τα θέματα ήλθαν από κάποιο κέντρο εκτύπωσης σε τρίτη χώρα ή από άλλο, ξένο, σχολείο; Εάν τα θέματα που βρέθηκαν στα χέρια των Ελλήνων μαθητών είχαν barcode, ενισχύεται η πρώτη εκδοχή. Εάν όχι, η δεύτερη. Το σίγουρο είναι ότι για μία ακόμη φορά το ελληνικό δαιμόνιο κατάφερε να πλήξει το κύρος της χώρας στο εξωτερικό.

«Στο πορτοκαλί» από φέτος τα ελληνικά σχολεία

Αλλά μερικοί παραμένουν ανερυθρίαστοι. Μάλιστα το θεωρούν δεδομένο να αγοράζουν τα θέματα για τους γόνους τους…

Comments 0 σχόλια »

my_dog_went_to_harvard.jpgΗ μόρφωση, λένε, είναι αυτό που σου μένει, όταν έχεις πια ξεχάσει αυτά που διδάχθηκες. Στην Ελλάδα, με τον τρόπο που εξελίσσεται τα τελευταία χρόνια η κοινωνία μας, φοβάμαι ότι η μόρφωση είναι σαν τα αυτοκόλλητα σήματα (θυρεούς) μεγάλων πανεπιστημίων τους εξωτερικού, τα οποία ορισμένοι επιδειξιομανείς τύποι κολλάνε στα παρμπρίζ των αυτοκινήτων τους, ώστε ο άλλος να καταλαβαίνει αμέσως ότι ο κάτοχος του αυτοκινήτου, εκτός από εύπορος, είναι και μορφωμένος. Μια περισσότερο δημοκρατική εκδοχή της παρομοίωσης, θα ήταν με τις βαμβακερές μπλούζες, που γράφουν επάνω «HARVARD» και τις οποίες ο καθένας μπορεί να αγοράσει πάμφθηνα στο Μοναστηράκι. Με άλλα λόγια, η μόρφωση αντιμετωπίζεται ολοένα και περισσότερο ως σύμβολο κοινωνικής υπεροχής και, συνεπώς, ως αντικείμενο επίδειξης.

Αν θεωρείτε υπερβολική τη διαπίστωση, τότε μάλλον δεν ακούσατε τίποτε για το σκάνδαλο της διαρροής των θεμάτων των εξετάσεων για την απόκτηση του Διεθνούς Απολυτηρίου (International Baccalaureate). Αυτό είναι το εισιτήριο για την εισαγωγή στα καλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου, για την πρόσβαση δηλαδή στην καλυτέρας ποιότητος ανωτάτη παιδεία· και δεν προσφέρεται στον καθένα, παρά μόνον σε όσους έχουν τη δυνατότητα να πληρώσουν. Στην Ελλάδα, το διετές πρόγραμμα που οδηγεί στις εξετάσεις για την απόκτηση του ΙΒ, προσφέρεται από ένδεκα ιδιωτικά σχολεία, εκ των οποίων τα οκτώ ακολουθούν το ελληνικό πρόγραμμα σπουδών· και κοστίζει, όπως διαβάζω στα ρεπορτάζ των εφημερίδων, 25.000 ευρώ.

Το παράδοξο όμως με τη μόρφωση είναι ότι, ενώ η πρόσβαση σε αυτήν προϋποθέτει χρηματικό τίμημα, η απόκτησή της δεν είναι ζήτημα χρημάτων, αφού πρόκειται για ένα πνευματικό αγαθό. Αυτός είναι ο λόγος, για τον οποίο αδυνατώ να καταλάβω τον τρόπο σκέψης, όχι του απατεώνα που πούλησε τα θέματα, αλλά των ανόητων που προθυμοποιήθηκαν να τα αγοράσουν! Η εξαπάτηση σε αυτό το ζήτημα δεν έχει κανένα απολύτως νόημα και είναι μία εντελώς βλακώδης δαπάνη. Διότι, έστω ότι αγοράζει κάποιος τα θέματα, προκειμένου να στείλει το παιδί του στο Harvard. Καταφεύγει στην απάτη αυτή, προφανώς επειδή το παιδί του δεν μπορεί να πετύχει τον στόχο με τις δικές του δυνάμεις. Ομως αν ο σπουδαστής δεν γίνει δεκτός βάσει της αξίας του, ποιος εγγυάται στον ξιπασμένο γονέα ότι θα καταφέρει να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του πανεπιστημίου; Αφήστε, δε, τα τεράστια ποσά για τα δίδακτρα και τα έξοδα διαβίωσης στην Αμερική! (Βέβαια, το μέγεθος της ανοησίας για το οποίο μιλάμε είναι τόσο μεγάλο, ώστε δεν αποκλείεται ο αγοραστής των θεμάτων να τρέφει την αυταπάτη ότι θα καταφέρει να αποφοιτήσει «με τον παρά του»…)

Το ασύλληπτο μέγεθος της ανοησίας αποδεικνύεται και από την κωμική λεπτομέρεια της υπόθεσης, στην οποία δεν δόθηκε η σημασία που της αρμόζει: Η αφορμή για την αποκάλυψη της απάτης, όπως γράφτηκε στις εφημερίδες, ήταν η σύλληψη ενός εξεταζόμενου, ο οποίος αντέγραφε από… σκονάκι! Δηλαδή, ο υποψήφιος είχε πάρει τα θέματα και δεν είχε κάνει ούτε καν τη στοιχειώδη προσπάθεια να αποστηθίσει τις απαντήσεις.

Η απάτη της διαρροής των θεμάτων είναι διπλή: Πρωτίστως, εις βάρος της πλειονότητας των υποψηφίων που εμπιστεύονται τον θεσμό των εξετάσεων, εντέλει όμως είναι και εις βάρος εκείνων που αγόρασαν τα θέματα. Οι τελευταίοι δεν καταλαβαίνουν ότι στον κόσμο μας μπορεί να πωλούνται τα πάντα, αλλά αυτό δεν σημαίνει κιόλας ότι όλα αγοράζονται…

Αρθρο του Στέφανου Κασιμάτη στην Καθημερινή

Comments 0 σχόλια »

200521843-001.jpgΣ’ όλο τον κόσμο, κάθε χρόνο, δεκάδες χιλιάδες μαθητές και μαθήτριες επιλέγουν να ακολουθήσουν το διετές πρόγραμμα σπουδών International Baccalaureate (εν συντομία I.B.), το οποίο, κατόπιν ειδικών εξετάσεων, εργασιών και συμμετοχών σε διάφορες δραστηριότητες «κοινωνικής προσφοράς», όπως λέγονται, θα τους οδηγήσει στην είσοδό τους σε ξένα πανεπιστήμια, κυρίως της Αμερικής και της Ευρώπης. Το πρόγραμμα αυτό, το I.B., προσφέρεται και στην Ελλάδα, από 13 σχολεία.

Σ’ όλο τον κόσμο, τέτοιες μέρες, κάθε χρόνο, ανακοινώνονται ταυτόχρονα τα αποτελέσματα των εξετάσεων του I.B.. Με αυτά τα αποτελέσματα, οι μαθητές και μαθήτριες θα μάθουν εάν μπαίνουν στα πανεπιστήμια που επέλεξαν, και ιδίως σε ποια από αυτά. (Τα ποσοστά επιτυχίας είναι σχετικά υψηλά, αφού το πρόγραμμα I.B., όταν διδάσκεται και ακολουθείται καλά, είναι υψηλού επιπέδου και τα παιδιά μαθαίνουν, δεν παπαγαλίζουν.) Σε μια χώρα, μόνο, δεν ανακοινώθηκαν φέτος τα αποτελέσματα του I.B.. Δεν χρειάζεται να πούμε ποια είναι και περιττεύει η απονομή του γλειφιτζουριού ως συμβολικού αθλήματος σ’ όποιον τη μαντέψει. Δεν ανακοινώθηκαν, γιατί μαθεύτηκε πως Έλληνας εκπαιδευτικός (!), επικεφαλής του προγράμματος Ι.Β. στο σχολείο όπου εργαζόταν έμαθε τα θέματα των εξετάσεων πριν αυτά «φύγουν» από τη Γενεύη, όπου και η έδρα του οργανισμού Ι.Β., και τα μοίρασε, έναντι γενναίας αμοιβής εννοείται, σε μαθητές και μαθήτριες, όχι μόνο από το δικό του σχολείο.

Ο παράνομος χρηματισμός στην Ελλάδα μας, «εξ από ανέκαθεν» που λέμε, ήταν «εθνικό σπορ», ανέγγιχτο μάλιστα από το νόμο…

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου του Χρήστου Μιχαηλίδη στη LIFO

Comments 0 σχόλια »

Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση
Μετάβαση σε γραμμή εργαλείων