Είχα υποσχεθεί ότι δεν θα μπω στη διαδικασία ποτέ ξανά να αποκτήσω πρόσβαση μέσω e-banking μια που οι τράπεζες δεν μου εμπνέουν καμία εμπιστοσύνη για τα συστήματα ασφαλείας τους. Ο ξάδελφος μου στην Αμερική πριν λίγα χρόνια έχασε όλη του την περιουσία και βρέθηκε στο δρόμο με ένα κλικ. Βρισκόταν για μετεκπαίδευση λίγων ημερών στην Ευρώπη όταν έλαβε ένα SMS από τον χρηματιστή του ότι οι εντολές του είχαν εκτελεστεί. Θορυβημένος μια που δεν είχε δώσει καμία εντολή κίνησης του λογαριασμού του κάλεσε τον χρηματιστή του για να μάθει ότι είχε λάβει εντολή πλήρους ρευστοποίησης του συνόλου του χαρτοφυλακίου του.
Ξέρετε το μυαλό παίρνει ανάποδες στροφές σε τέτοιες περιπτώσεις. Υποψιάστηκε τη σύζυγό του. Οτι τον εγκαταλείπει παίρνοντας τα όλα. Την καλεί αλλά κι εκείνη πέφτει από τα σύννεφα. Να μην τα πολυλογούμε, είχε πέσει θύμα hacking. Είχαν κλέψει τους κωδικούς του και αφού ρευστοποίησαν όλα τα περιουσιακά του στοιχεία έδωσαν εντολή να μεταφερθούν τα χρήματα εκτός ΗΠΑ. Το FBI μπόρεσε να εντοπίσει κάποια ηλεκτρονικά ίχνη στη Ρωσία. Αλλά τα χρήματα πέταξαν, ανεπιστρεπτί. Οι δύο χώρες δεν συνεργάζονται για την αποκάλυψη τέτοιων εγκληματιών.
Απλά παθαίνεις το έμφραγμα και τελειώνεις ήσυχα-ήσυχα. Πριν λίγες ημέρες όμως αποφάσισα να συνδεθώ ηλεκτρονικά μια που ήθελα να απομονωθώ λόγω διακοπών. Η τράπεζα όμως δεν σε αφήνει. Μετά από 10 αποτυχημένες εισόδους στο σύστημα, μετά από ν συνομιλίες με αυτόματα συστήματα εξυπηρέτησης, φωνητικές πύλες, αναμονές, κλειδάριθμους κτλ κτλ, πρόσβαση δεν έχω αποκτήσει. Μόνο τα γνωστά ακατανόητα μηνύματα λάθους. Ακατανόητα ακόμα και για τους υπαλλήλους τηλεφωνικής υποστήριξης. Ετσι αύριο θα αναγκαστώ να επιστρέψω στο κατάστημα της τράπεζας μήπως και βγάλουμε άκρη.
Τα νεύρα μου σωμιές… Πότε, πότε επιτέλους θα δουλεύουν τα μηχανήματα για εμάς και όχι εμείς για αυτά; Είμαι έτοιμη για απόσυρση σε κοινόβιο της Δανίας.
Άρθρα (RSS)