Πάνε χαμένες οι προσπάθειες των φιλότιμων εκπαιδευτικών. Χάρος πάνω τους και τους τρώει το υπαλληλίκι των συναδέλφων τους, ο ωχαδερφισμός και η ευθυνοφοβία. Χάρος πάνω τους το κράτος -να τους προσβάλλει με τους χαμηλούς μισθούς, να τους συκοφαντεί και να τους απαξιώνει κοινωνικώς.
Και πάνω απ’ όλα το ψεύδος.
Με ψεύδος διδάσκονται οι ποιητές, με ψεύδος διαμελίζεται η ιστορία – δεν είναι κορόιδα τα παιδιά, διαισθάνονται ποιος τους διδάσκει Κάλβο και Παλαμά από καρδιάς, ποιος κάνει τα μαθηματικά τραγούδι και ποιοι απ’ την άλλη υπονομεύουν το σθένος των παιδιών έχοντας πλήρως ενταχθεί στην παθολογία που βολεύει την αμορφωσιά των ίδιων, την απέχθειά τους για τον ίδιον τους τον εαυτό, την υποταγή τους σ’ όσους τους ταΐζουν θέσεις, λεφτά, ασυλία.
Δεν δουλεύει το σχολείο στην Ελλάδα, όπως δεν δουλεύει το υπόλοιπο μαγαζί.
Ευτυχείς εξαιρέσεις όσοι διδάσκοντες δεν θυσιάζουν στον κυνισμό, στο μαράζι που τους προκαλεί ο γλίσχρος μισθός, και την ιδιοτέλεια που τους «ελευθερώνει». Ευτυχείς εξαιρέσεις όσοι διδασκόμενοι κρατούν ψυχή, φλόγα, ήθος, όνειρα και μαθαίνουν τρόπο να τα κάνουν πράξη.
Άρθρα (RSS)