Το ζήτημα της γλώσσας σήμερα είναι πολιτικό. Σε μια παγκοσμιοποιημένη εποχή, όπου τα πάντα αναδιοργανώνονται και επικρατούν η επιχειρηματική λογική και η τεχνολογία, όλα δείχνουν ότι πηγαίνουμε στην κυριαρχία γλωσσών εργασίας, με κυρίαρχα βέβαια τα αγγλικά. Ποιο θα είναι το μέλλον της ελληνικής γλώσσας στη νέα εποχή; Θα παραμείνει μια γλώσσα ζωντανή ή θα γίνει μια νεκρή γλώσσα που θα γνωρίζουν κάποιοι εκκεντρικοί εξειδικευμένοι ερευνητές; Κάτι σαν τα? ιερογλυφικά, τα σανσκριτικά, τα σουαχίλι και τη? γραμμική Β?;
Στα δραματικά αυτά ερωτήματα, που δυστυχώς δεν είναι καθόλου υπερβολικά, ο ρόλος των Νεοελληνικών Σπουδών στο εξωτερικό αναβαθμίζεται και χρειάζεται να επαναπροσδιοριστεί. Οι έδρες Νεοελληνικών Σπουδών, που σήμερα βρίσκονται σε ολόκληρο τον πλανήτη, αποκτούν εθνική σημασία. Ανάλογα κρίσιμος γίνεται και ο ρόλος της ελληνικής Πολιτείας για τη στήριξη και αξιοποίησή τους.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του υπουργείου Πολιτισμού οι έδρες Νεοελληνικών Σπουδών σε πανεπιστήμια του εξωτερικού ξεπερνούν τις 170. Αν όμως συμπεριλάβουμε γενικότερα τις έδρες αρχαίων ελληνικών και κλασικών σπουδών ο αριθμός διπλασιάζεται. Βρίσκονται σε όλη την Ευρώπη, τις βαλκανικές χώρες, τη Ρωσία, τη Λιθουανία και την Ουκρανία, αλλά και στην Αμερική, στην Αυστραλία και στη Λατινική Αμερική.
Ερευνα του ΕΤ για τις έδρες ΝΕ σπουδών