Terra Computerata

Στον πράσινο πίνακα του μονοθέσιου σχολείου της ακριτικής Ψερίμου είναι ακόμα γραμμένο το μήνυμα της τελευταίας δασκάλας, της Χαράς: «Τρίτη 16 Ιουνίου 2009. Κάθε μαθητής και κάθε δάσκαλος έχει αφήσει μέσα σε αυτή την αίθουσα ένα κομμάτι από την ψυχή του… Τα κομμάτια αυτά φτιάχνουν μια γλυκιά ιστορία, που ελπίζω να μην ξεχαστεί», υπογραφή Χαρά και δίπλα το τηλέφωνό της.

Το κουδούνι δεν ξαναχτύπησε με την αποφοίτηση της τελευταίας μαθήτριας του Δημοτικού, της Αννας Μαύρου. Η δασκάλα διορίστηκε στην Κέρκυρα και τα 3 από τα 7 παιδιά της οικογένειας Μαύρου έμειναν ορφανά από εκπαίδευση. Τα 4 μεγαλύτερα παιδιά της οικογένειας δουλεύουν.

Η Αννα, ο Παντελής και η Σεβαστή με τη μάνα στο χωριό. Διψούν για μάθηση, αλλά δεν υπάρχει τρόπος. Το μήνυμα της δασκάλας, και την επιθυμία των μαθητών, καθώς και των ενηλίκων της Ψερίμου να παρακολουθήσουν γυμνασιακές σπουδές, υιοθέτησαν η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Δωδεκανήσου και η έπαρχος Καλύμνου Χρυσούλα Σιφουνιού. Ετσι προχθές αντιπροσωπεία του Επαρχείου Καλύμνου μετέβη στην Ψέριμο και τοποθέτησε εξοπλισμό τηλεμάθησης. Το πρόγραμμα είναι πιλοτικό για τα παιδιά και τους πολίτες της Ψερίμου. Θα υλοποιηθεί με τη συνεργασία του Πανεπιστημίου Αιγαίου και έχει εγκριθεί από το υπουργείο Παιδείας.

Οι μαθητές θα βρίσκονται σε ανοιχτή γραμμή με το Γυμνάσιο της Καλύμνου, από όπου και θα πάρουν απολυτήριο.

Ηδη το Πανεπιστήμιο Αιγαίου επεξεργάζεται το πρόγραμμα για την κατάρτιση των παιδιών και των εκπαιδευτικών επί της τηλεμάθησης. Οσο για το κουδούνι της σχολικής περιόδου 2010 -2011, αυτό θα ηχήσει μέσα από την οθόνη ενός υπολογιστή.

Ελευθεροτυπία

Ομως όπως φαίνεται μία ίδια είδηση είχαμε διαβάσει πριν δύο χρόνια; 

«Κάθε μαθητής και κάθε δάσκαλος έχει αφήσει σ΄ αυτήν την αίθουσα ένα κομμάτι από την ψυχή του. Τα κομμάτια αυτά φτιάχνουν μια γλυκιά ιστορία που ελπίζω να μην ξεχαστεί».

Τα λόγια αυτά είναι γραμμένα πάνω στον μαυροπίνακα του Δημοτικού σχολείου της Ψερίμου από την τελευταία δασκάλα του! Το σχολείο έκλεισε, διότι η μοναδική μαθήτριά του τελείωσε την τελευταία τάξη και στο μικρό νησί που βρίσκεται απέναντι από την Κάλυμνο δεν υπάρχουν πια άλλα παιδιά ώστε να συνεχιστεί η λειτουργία του.

Η τελευταία δασκάλα, Χαρά Αγγελέτου, μια 23χρονη κοπέλα από τη Λάρισα, πρωτοδιόριστη σε «δυσπρόσιτο σχολείο», έζησε μια συγκλονιστική εμπειρία για έναν χρόνο, μαζί με τη μοναδική μαθήτρια του Δημοτικού σχολείου, τη 12χρονη Άννα Μαύρου. Και όταν τη ρωτάς «πώς ήταν εκεί, πώς άντεξε πώς τα έβγαλε πέρα;» απαντά πως «η αλήθεια είναι ότι αυτή η εμπειρία είναι αυτές που αξίζει να διηγείσαι χρησιμοποιώντας τις πιο όμορφες, αλλά και τις πιο σκληρές εικόνες. Είναι μια ιστορία γλυκόπικρη, από αυτές που οι περισσότεροι έχουμε να διηγηθούμε αλλά συχνά αδιαφορούμε να ακούσουμε».

Άρθρο στα Νέα