Άρθρα με ετικέτα “επαυξημένη πραγματικότητα”

Περισσότερα στο www.augmentedrealitycinema.com

Comments 0 σχόλια »

Ο ινδός φοιτητής του ΜΙΤ Πρανάβ Μίστρι  και η Πάτι Μάες, η καθηγήτριά του- και οι δύο μέλη του παγκόσμιας φήμης Μedia Lab που ασχολείται με κάθε είδους μικρομηχάνημα, ικανό να αλλάξει όμως με γιγάντια βήματα τη ζωή μας στο μέλλον- είχαν αιχμαλωτίσει το κοινό. Εδειχναν έναν συνδυασμό συσκευών που ονομάζεται «έκτη αίσθηση», δέχονται εντολές με βάση τις κινήσεις στον αέρα των τεσσάρων δακτύλων του χεριού, ντυμένων στις άκρες τους με τέσσερα διαφορετικά χρώματα, και αντιδρούν ανάλογα. «Ζωγράφιζε» με το δάχτυλο ένα ρολόι επάνω στον καρπό τού αριστερού χεριού και αμέσως προβαλλόταν εκεί ένα άυλο ρολόι με την ώρα· άνοιγε την παλάμη του και οι φάλαγγες των δακτύλων έφτιαχναν ένα πληκτρολόγιο που αγγίζοντας τα ψηφία του σχημάτιζες έναν αριθμό τηλεφώνου· πατούσες ένα επίσης άυλο πλήκτρο με την ένδειξη «Call» και άκουγες το σήμα κλήσης στην τηλεφωνική γραμμή. Χαιρετούσε έναν συμφοιτητή του και στην μπλούζα του συνομιλητή του εμφανιζόταν το όνομά του, σε περίπτωση που το είχε ξεχάσει, η ηλικία του και άλλα στοιχεία.

Επαυξημένη εξυπηρέτηση
«Επαυξημένη πραγματικότητα»: ακούγεται πιο ορθολογικό από εκείνη την παλαιάς κοπής και οξύμωρη «πλασματική πραγματικότητα», ενώ είναι πολύ πιο μπροστά από αυτήν και λίγο πιο πίσω από την «έκτη αίσθηση» του Μedia Lab. Μπορεί ο άνθρωπος στον δρόμο ακόμη να μην έχει καν ακούσει, και ακόμη περισσότερο να μην έχει αφομοιώσει, την καινούργια έννοια, αλλά ζει ήδη μέσα στην καινούργια αυτή «πραγματικότητα». Οπως διευκρινίζει ο αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Διοικητικής Επιστήμης και Τεχνολογίας του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Γ. Γιαγλής, ο οποίος ασχολείται και ο ίδιος με την έρευνα γύρω από αυτήν τη νέα δυνατότητα των φορητών ατομικών συσκευών: «Ο όρος (κινητή) “επαυξημένη πραγματικότητα” αναφέρεται σε προβολές κειμένου ή και άλλου υλικού (αυτό που λέγεται και πολυμεσικό, όπως π.χ. δισδιάστατες ή τρισδιάστατες απεικονίσεις), πάνω στην οθόνη ενός κινητού τηλεφώνου μέσω της ενσωματωμένης κάμερας. Τα τελευταία χρόνια τα κινητά τηλέφωνα αποκτούν επιπρόσθετες δυνατότητες, ενσωματώνοντας ασύρματους αισθητήρες, καλύτερες ικανότητες αναπαραγωγής πολυμεσικού περιεχομένου, μεγαλύτερη ικανότητα αποθήκευσης και ισχυρότερη επεξεργαστική δύναμη, ενώ όλο και περισσότερες καινοτόμες εφαρμογές κάνουν την εμφάνισή τους».

Αυτήν τη στιγμή γίνονται προσπάθειες να εξοπλιστούν σε τέτοιο βαθμό τα κινητά τηλέφωνα ώστε αν, για παράδειγμα, στέκεσαι ως τουρίστας στη μέση της πλατείας Συντάγματος και στρέφεις την κινητή συσκευή σου προς διάφορες κατευθύνσεις, τα κτίρια που συναντά νοητά το βλέμμα σου μέσα από την οθόνη να «αποκτούν» δίπλα από την εικόνα τους και ένα σύνολο από πληροφορίες σχετικά με την αρχιτεκτονική τους και την ιστορία τους, ή αν πρόκειται για ξενοδοχεία να μαθαίνεις ακόμη κι αν διαθέτουν ελεύθερα δωμάτια! Βέβαια, αυτό φαίνεται χρήσιμο και ενδιαφέρον, αλλά απλό δεν είναι. Πρέπει η αναγνώριση σχημάτων και προσόψεων να προχωρήσει, αφού σήμερα στρέφοντας ένα κινητό προς μια κατεύθυνση οι… αισθητήρες του θα συλλάβουν τα πά ντα σε αυτήν. Εδώ ίσως έρχεται η εκπληκτική για τα σημερινά δεδομένα «έκτη αίσθηση» να δώσει κάποια στιγμή τη λύση. Διότι, όποιος παρακολουθήσει τις σχετικές προβολές βλέπει ότι χάρη στις συσκευές της επινόησης αυτής, αν ο χειριστής σχηματίσει με τα δάχτυλα στον αέρα ένα νοητό κάδρο, το σύστημα μπορεί να αντιδράσει, να διακρίνει και να δώσει μόνον όσες πληροφορίες σχετίζονται με τα αντικείμενα εκεί μέσα.

Αν λοιπόν λάβουμε υπόψη ότι υπήρξε μια υπόσχεση από τον περιζήτητο πλέον νεαρό Πρανάβ Μίστρι ότι θα δώσει στις αρχές αυτής της χρονιάς ελεύθερο σε χρήση τον κώδικα της έκτης αίσθησης, κάπου 50.000

γραμμές ήδη, και έτσι οι ανά τον κόσμο δυνατοί προγραμματιστές θα μπορέσουν να πάνε την επινόησή του ακόμη πιο πέρα, τότε να περιμένουμε μεγάλες εξελίξεις. Μπορεί να διατυπώθηκαν κάποιες επιφυλάξεις για το κατά πόσο τα όσα είδαν οι θεατές στην περίπου οκτάλεπτη παρουσίαση της καθηγήτριάς του ήταν όλα αληθινά- και κάποια δεν ήταν παρά ένα τρικ με τη βοήθεια του μοντάζ- φαίνεται όμως ότι τα πράγματα προχωρούν. Τα τελευταία νέα λένε ότι ήδη, αντί για υπολογιστή, τώρα ο νεαρός έχει στην τσέπη ένα κινητό τηλέφωνο. Επιπλέον, μάλλον δεν χρειάζεται να χρησιμοποιεί πλέον χρωματιστές ταινίες για να ξεχωρίζουν τα δάχτυλά του, το σύστημα έχει εφοδιαστεί με δύο κάμερες στερεωμένες στους κροτάφους, οπότε έτσι προστέθηκε η τρισδιάστατη αντίληψη στις συνθηματικές χειρονομίες του χειριστή και, φυσικά, οι προτάσεις από όλο τον κόσμο για συνεργασία, χρηματοδότηση και μπίζνες συσσωρεύονται στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο του εργαστηρίου.

Σύγχρονα θαύματα

Με τις τέσσερις, πάντως, αρχικές χρωματιστές ταινίες γύρω από τα δάχτυλα και τέσσερα ακόμη πράγματα, ένα υπολογιστικό μηχάνημα, τον προβολέα, την κάμερα και το καθρεφτάκι, αλλά και με πολύ καλογραμμένο κώδικα προγραμματισμού, και με συνολικό κόστος προς το παρόν τα 350 δολάρια, φαίνεται ότι γίνονται θαύματα. Στρέφεις την κάμερα εκεί όπου σε ενδιαφέρει- σε πρόσωπο, σε κτίριο, σε εισιτήριο-, τα στοιχεία διαβιβάζονται στον επεξεργαστή του κινητού ή άλλου φορητού μηχανήματος, από τα δεδομένα προκύπτει η σχετική πληροφορία και ψηφιοποιημένη διοχετεύεται στο μικροσκοπικό μηχάνημα προβολής εικόνων. Από εκεί, όπως είναι στραμμένο προς τα κάτω, στέλνει τις εικόνες στο καθρεφτάκι για να μπορείς εσύ να τις «ρίχνεις» σε όποια επιφάνεια θέλεις ή βρίσκεται μπροστά σου. Στην μπλούζα τού συνομιλητή σου, στον τοίχο, στη θέση της φωτογραφίας ενός πρωτοσέλιδου εφημερίδας ή, αν πρόκειται για την καθυστέρηση μιας πτήσης, στο επάνω μέρος του εισιτηρίου, αφού η κάμερα έχει φωτογραφίσει τον κωδικό της, τον έχει στείλει στο κινητό, έχει γίνει η σύνδεση με το τερματικό της εταιρείας και έχει σταλεί πίσω η τυχόν νέα ώρα πτήσης. Ο Πρανάβ Μίστρι είναι γιος ενός ινδού αρχιτέκτονα, ο οποίος κάποτε, αντί να αγοράσει το έτοιμο από το μαγαζί, έφτιαξε για τον γιο του ένα δικής του επινόησης βιντεοπαιχνίδι, που έβαλε σε σκέψεις τον μικρό. Τελειώνοντας το Γυμνάσιο στην πόλη Γκουτζαράτ, ο Πρανάβ είχε πλέον την έμμονη ιδέα να περάσει πράγματα του φυσικού κόσμου από την…

άλλη πλευρά, στην οθόνη του υπολογιστή. Μια από τις εργασίες του στο ΜΙΤ ήταν το να κρατάει σε μια θέση μικρά χαρτιά post it με σημειώσεις και να τα βλέπει περασμένα στον υπολογιστή να προβάλλονται στην οθόνη, αναμειγνύοντας έτσι, όπως του αρέσει να λέει, τον ψηφιακό κόσμο με τον φυσικό κόσμο. Ταυτοχρόνως, δηλώνει νοσταλγός του φυσικού κόσμου, μετά ίσως και από τις ατέλειωτες ώρες που μένει κλεισμένος στο εργαστήριο, και ότι του λείπει μια βόλτα με ένα ποδήλατο, μαζί βέβαια με όλα τα παρελκόμενα μιας πραγματικότητας, που σε αυτήν όμως θα υπάρχει πλέον επέμβαση, με απροσδιόριστο ακόμη βάθος…

Το Βήμα

Comments 0 σχόλια »

Επειδή η τεχνολογία της augmented reality χρησιμοποιεί ρεαλιστικά περιβάλλοντα για να τοποθετήσει πάνω τους σύμβολα και σχέδια, αυτό σημαίνει ότι αποτελεί επίσης ένα σημαντικό εργαλείο για την ανάπτυξη βιντεοπαιχνιδιών σε κινητά τηλέφωνα. Ηδη εξάλλου έχουν κυκλοφορήσει τα πρώτα videogames που βασίζονται στην «επαυξημένη πραγματικότητα». Στο www.augmentedenvironments.org  που δημιούργησε το αμερικανικό πανεπιστήμιο της Georgia, για παράδειγμα, στοχεύοντας με το κινητό τηλέφωνο μια μακέτα, στην οθόνη του προβάλλεται η κάτοψη μιας εικονικής πόλης την οποία ο χρήστης πρέπει να σώσει από τα… ζόμπι. Καθώς μάλιστα η πλατφόρμα της Layar απέκτησε πρόσφατα τη δυνατότητα να απεικονίζει και τρισδιάστατα ψηφιακά αντικείμενα, τα παιχνίδια αυτά αναμένεται να αποκτήσουν ακόμη περισσότερους φανατικούς φίλους.

Διαβάστε το άρθρο στην Καθημερινή

Comments 0 σχόλια »

Ψάχνετε για σπίτι; Αν ζούσατε στο… Αμστερνταμ και είχατε στα χέρια σας κάποιο κινητό τηλέφωνο τελευταίας γενιάς, τότε η αναζήτηση θα ήταν τόσο εύκολη όσο και μία βόλτα στους δρόμους της πόλης. Μόλις φτάνατε σε κάποιο σοκάκι που σας αρέσει, το μόνο που θα χρειαζόταν θα ήταν να βάλετε το κινητό στη λειτουργία φωτογραφικής μηχανής: τότε, στρέφοντας τη συσκευή προς όλα τα κτίρια που βρίσκονται εκεί, θα βλέπατε στην οθόνη να προβάλλονται μικροί κύκλοι, πάνω στις θέσεις των διαμερισμάτων που νοικιάζονται ή πωλούνται. Επιλέγοντας κάποιον από αυτούς τους κύκλους, θα προβάλλονταν πληροφορίες για τα τετραγωνικά του διαμερίσματος στο οποίο αντιστοιχεί ή για την τιμή του – θα μπορούσατε επίσης να δείτε ακόμη και φωτογραφίες από τους εσωτερικούς του χώρους, έτσι ώστε να είστε απόλυτα σίγουροι ότι το συγκεκριμένο σπίτι σας ενδιαφέρει, πριν επικοινωνήσετε με τον ιδιοκτήτη.

Κι όλα αυτά χάρις στη Funda, μία υπηρεσία «επαυξημένης πραγματικότητας» (augmented reality) όπως λέγονται οι συγκεκριμένες εφαρμογές οι οποίες, πάνω στην πραγματική εικόνα που φαίνεται στην οθόνη του κινητού τηλεφώνου, προσθέτουν διάφορες χρηστικές πληροφορίες. Και, μπορεί η Funda να είναι μία από τις πρώτες ανάλογες εφαρμογές που παρέχει κτηματομεσιτικά στοιχεία, όπως όμως είναι φυσικό, οι χρήσεις της συγκεκριμένης τεχνολογίας δεν σταματούν ούτε στην εύρεση απούλητων ή ξενοίκιαστων κατοικιών ούτε στο Αμστερνταμ.

Η υπηρεσία Nearest Tube, για παράδειγμα, επιτρέπει στους κατοίκους του Λονδίνου να βρουν τη θέση και την απόσταση του πλησιέστερου σταθμού του μετρό, ενώ η Jitsukuukan Toushi Keitai δίνει τη δυνατότητα στους τουρίστες στο Τόκιο να δουν πληροφορίες σχετικά με τα ιστορικά κτίρια που φαίνονται κάθε φορά στην οθόνη του τηλεφώνου τους. Επίσης, για το πρόσφατο τουρνουά τένις στο Wibledon, η ΙΒΜ είχε αναπτύξει μία ανάλογη εφαρμογή που βοηθούσε τους επισκέπτες να προσανατολιστούν στις εγκαταστάσεις – στρέφοντας το κινητό του προς οποιαδήποτε πλευρά του συγκροτήματος, ο χρήστης μπορούσε να εντοπίσει οποιονδήποτε βοηθητικό χώρο ή κατάστημα.

Απόσπασμα άρθρου του Κώστα Δεληγιάννη στην Καθημερινή

Comments 0 σχόλια »

Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση
Μετάβαση σε γραμμή εργαλείων