Terra Computerata

Ο Νίκος Βατόπουλος για τον Υμηττό:

Kοιτούσα τις προάλλες τη μαύρη πλαγιά του Υμηττού στο ύψος της Γλυφάδας. Ανάμεσα στις πολυκατοικίες που έχουν σκαρφαλώσει στην κορυφή του βουνού διακρίνει κανείς ακόμη και από απόσταση τα μαυρισμένα πεύκα. Δεν ήταν όλη η περιοχή χαμηλής βλάστησης. Τα πεύκα είχαν μεγαλώσει αρκετά σε σημείο που λίγες ημέρες πριν από την πυρκαγιά της 15ης Ιουνίου, παρατηρούσα πόσο πιο πράσινη ήταν πλέον η πλαγιά του Υμηττού. Κατέβαινε ο αέρας στο κέντρο της Γλυφάδας φιλτραρισμένος από τα νεαρά πεύκα του βουνού και παρά την οικοδομική ανάπτυξη της Ανω Γλυφάδας και της Ανω Βούλας, υπήρχε ακόμη μία αίσθηση εξοχής.

Διαβάστε τη συνέχεια στην Καθημερινή

Χτες το απόγευμα είδα τα πουλιά να φεύγουν κυνηγημένα από το βουνό πίσω από το σπίτι μου. Η μυρωδιά της στάχτης τύλιξε το δωμάτιο σα σάβανο. Πριν μία εβδομάδα το δημοτικό συμβούλιο της Γλυφάδας αποφάσισε την επέκταση του σχεδίου πόλης. Δεν έχει κανένα νόημα να συζητάμε κάθε χρόνο τα ίδια θέματα. Έχει;

και είσαι
σ’ ένα μεγάλο σπίτι με πολλά παράθυρα ανοιχτά
τρέχοντας από κάμαρα σε κάμαρα, δεν ξέροντας από πού να κοιτάξεις πρώτα,
γιατί θα φύγουν τα πεύκα και τα καθρεφτισμένα βουνά και το τιτίβισμα των πουλιών
θ’ αδειάσει η θάλασσα, θρυμματισμένο γυαλί, από βοριά και νότο
θ’ αδειάσουν τα μάτια σου απ’ το φως της μέρας
πως σταματούν ξαφνικά κι όλα μαζί τα τζιτζίκια.

Σεφέρης, Κίχλη