Μικρά, ρομαντικά, συναισθηματικά, αφαιρετικά κείμενα που εκφράζουν σκέψεις, συναισθήματα, προβληματισμούς και αναμνήσεις, πάντα με 123 λέξεις και πάντα με έναν λυρισμό αυθύπαρκτο, όχι επιτηδευμένο, σαν ημερολόγιο που δεν απευθύνεται σε κάποιον συγκεκριμένα, που δεν έχει την ανάγκη να σε κάνει να καταλάβεις, μέσα από μακροσκελείς εξηγήσεις, αστερίσκους και παραδείγματα. Ξέρει ότι θα το καταλάβεις συνειρμικά, σχεδόν υποσυνείδητα, από τις εικόνες που ζωντανεύει μπροστά σου και που αξίζουν… 123 λέξεις η καθεμία.
άρθρο της Ηρώς Κουνάδη από το in2life.gr