Terra Computerata

«Βλέπεις πόσο εύκολο είναι αυτό για εμένα αντί να χάσω τη μέρα μου για να πάω στο νοσοκομείο;» λέει καθισμένος στο γραφείο του ενώ βρίσκεται σε ζωντανή επικοινωνία με τη νοσοκόμα του πανεπιστημιακού νοσοκομείου Φρεντερίκσμπεργκ, η οποία τον βλέπει μέσα από τη μικροκάμερα του δικού της υπολογιστή.

Ο κ. Ντάνστρουπ έχει επίσης άμεση πρόσβαση στο ιατρικό ιστορικό του και λαμβάνει μέσω e-mail όλες τις συνταγές χωρίς να παίρνει ποτέ στα χέρια του τις (δυσανάγνωστες συνήθως) σημειώσεις των γιατρών. Κατόπιν το ηλεκτρονικό αρχείο με τη συνταγή φτάνει στη συνέχεια στον φαρμακοποιό της επιλογής του καθώς όλα τα φαρμακεία της Δανίας είναι συνδεδεμένα στο δίκτυο. Κάθε φορά που έχει την ανάγκη να ρωτήσει κάτι τον γιατρό του, απλώς στέλνει ένα e-mail. Ολα είναι δυνατά επειδή ο κ. Ντάνστρουπ κατοικεί στη Δανία, μια χώρα που ξεκίνησε πριν από μία δεκαετία να εφαρμόζει ένα ηλεκτρονικό σύστημα ιατρικών υπηρεσιών. Σήμερα όλοι οι γιατροί και σχεδόν τα μισά νοσοκομεία χρησιμοποιούν ηλεκτρονικά αρχεία, ενώ οι Αρχές ενθαρρύνουν πρωτοβουλίες «τηλεϊατρικής» όπως αυτή του νοσοκομείου Φρεντερίκσμπεργκ.

Το Βήμα

Αυτά να τα σκεφτόμαστε την επόμενη φορά που περιμένουμε στην ουρά να δούμε το γιατρό, που περιμένουμε στην ουρά για να εγκρίνουμε τις εξετάσεις που μας έγραψε, την επόμενη φορά που ο φαρμακοποιός μας γυρίζει πίσω τη συνταγή, γιατί έχει μόνο ορνιθοσκαλίσματα ή γιατί ο ΟΠΑΔ πάλι δεν πλήρωσε τα οφειλόμενα στους φαρμακοποιούς.

Κι αν αντέχετε διαβάστε κι αυτό το άρθρο των Νέων για μία μέρα εφημερίας στον Ευαγγελισμό 

Τάξεις χωρίς βαθμολογίες και διακοπή των μαθημάτων για ταξίδια στον κόσμο. Οι νεαροί Δανοί, οικονομικά αυτόνομοι χάρη σε υποτροφίες, δάνεια και δουλειές μερικής απασχόλησης, ενθαρρύνονται να εξερευνούν.

Το άγχος της βαθμολογίας είναι άγνωστο για τους Δανούς μαθητές. «Οποιαδήποτε ιδέα για ιεράρχηση των μαθητών είναι απαράδεκτη», διαβεβαιώνει ο 20χρονος Στεφάν. «Θα αντέβαινε στην ισότητα στην οποία είναι βασισμένη η σοσιαλδημοκρατία μας. Οι καθηγητές, όπως και οι γονείς, προσπαθούν πάντα να βρίσκουν τα θετικά. Αυτό που μετράει, είναι να είσαι ο εαυτός σου και να αισθάνεσαι καλά». Ανάμεσα στο Γυμνάσιο και το Λύκειο, πολλοί μαθητές κάνουν μια «παύση», στη διάρκεια της οποίας αφιερώνονται σ΄ αυτά με τα οποία παθιάζονται: αθλητισμό, τέχνη, περιβάλλον.

Οι νεαροί Δανοί θεωρούν «επικίνδυνο», ακόμη και «καταστροφικό», το να ριχτούν κατ΄ ευθείαν στις σπουδές, αφού «αυτή είναι η στιγμή για να αποκτήσουμε εμπειρίες, να δοκιμαστούμε, να ωριμάσουμε έξω από το πλαίσιο της οικογένειας», όπως διαβεβαιώνει ο 19χρονος Λαρς- ο οποίος πρέπει εξάλλου να βρει επειγόντως διαμέρισμα να νοικιάσει, διότι η μητέρα του τον διώχνει: «Η μητέρα μου έχει δίκιο», λέει ο νεαρός. «Αυτή είναι η κατάλληλη στιγμή, είναι ο καλύτερος τρόπος για να μείνουμε αγαπημένοι!».  Φαντάζομαι εδώ είναι το σημείο που ανατριχίλες διατρέχουν τη σπονδυλική στήλη της ελληνίδας μάνας. Και ποιος θα στίβει την πορτοκαλάδα του Λαρς από φρέσκα πορτοκάλια Βαλένθια;

Η αναχώρηση του νέου από το σπίτι των γονιών εντάσσεται σε μια πορεία προς την αυτονομία που αρχίζει ήδη από τα 13 του, όταν προσλαμβάνεται σε μικροδουλειές μερικής απασχόλησης. Με την κρατική οικονομική αρωγή, τις υποτροφίες και τα προνομιακά δάνεια, ένας 18χρονος Δανός μπορεί να λαμβάνει σχεδόν 1.000 ευρώ τον μήνα. Οι Δανοί εργοδότες ενδιαφέρονται περισσότερο για την προσωπικότητα και τις εμπειρίες του νέου παρά για τα διπλώματά του.

Εμείς πάλι ενδιαφερόμαστε αν έχει μπάρμπα στην Κορώνη…

Πηγή: Le Monde, Εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ