Στο κομμάτι της Κοινωνίας της Πληροφορίας και ειδικότερα στην προώθηση των ηλεκτρονικών συναλλαγών του πολίτη με το Δημόσιο έχουν επενδυθεί μέχρι σήμερα περί τα 10 δισ. ευρώ, μέσω των διαφόρων Κοινοτικών Πλαισίων Στήριξης (ΚΠΣ). Το αποτέλεσμα όμως είναι εξαιρετικά πενιχρό, στα όρια του απογοητευτικού, θα μπορούσε κανείς να πει.
Διαβάζω στις ροζ σελίδες της Καθημερινής, στις οικονομικές εννοώ, μην πάει ο νους σας…
Αχ, τι μου θυμίζει; τι μου θυμίζει; Πόσα χρήματα έχουν ξοδευτεί για την εφαρμογή των νέων (όχι τόσο πια) τεχνολογιών στην Ελλάδα; Βάλτε μέσα το πρόγραμμα επιμόρφωσης, τα 120+ λογισμικά, τα προγράμματα εξοπλισμού εργαστηρίων. Τι ποσοστό επένδυσης έχει φτάσει στο μαθητή; Μμμ…. Θα φτάσει κάποτε;
Και συνεχίζει το άρθρο: “Το φαινόμενο που συνήθως παρατηρείται είναι αυτό των μισοτελειωμένων έργων, τα οποία δεν μπορούν ακόμα να εξυπηρετήσουν το κοινό. Οσοι γνωρίζουν καλά τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί το σύστημα, επιβεβαιώνουν ότι ο τρόπος με τον οποίο παραδίδονται τα έργα στο εξαιρετικά κρίσιμο κομμάτι του e-goverment παραπέμπει ευθέως στον …κατασκευαστικό κλάδο. Τι εννοούν; Τα περισσότερα από τα προγράμματα είναι ημιτελή και σε τέτοια κατάσταση, που τις περισσότερες φορές οι αρμόδιοι φορείς αρνούνται να τα παραλάβουν, οι διαχειριστές τους πιέζουν προς αυτή την κατεύθυνση, αλλά στην πραγματικότητα όλα παραμένουν «στον αέρα». Κι αν στην περίπτωση της κατασκευής δρόμων, για παράδειγμα, τα έργα έστω και ημιτελή, παραδίδονται κατά τμήματα στην κυκλοφορία, στην περίπτωση του e-goverment κάτι τέτοιο δεν μπορεί να γίνει λόγω της φύσης των προγραμμάτων”.
Για αυτό οι βάσεις δεδομένων σε κάτι (και καλά) πύλες μου δίνουν άλλα ντ΄άλλων αποτελέσματα; Ημουν νια και γέρασα…
Μάλλον να πλέξουμε μερικά σεμεδάκια, να τα στολίσουμε αυτά τα άχαρα πι-σιά λίγο. Πιάνουν και τόσο χώρο πάνω στα γραφεία, νισάφι…
Άρθρα (RSS)