Αρχείο για 30 Ιουλίου, 2012

To 2010 στο Πανεπιστήμιο του Maryland πραγματοποιήθηκε το πείραμα “Unplugged” σύμφωνα με το οποίο 200 φοιτητές έπρεπε να αποκαλωδιωθούν για μία μέρα και να τηρήσουν ημερολόγιο των συναισθημάτων τους. “Σίγουρα είμαι εθισμένος και η εξάρτηση αυτή με αρρωσταίνει” έγραψε ένας φοιτητής. “Τα media είναι το ναρκωτικό μου” έγραψε ένας άλλος. Αλλες δύο σχολές που αποπειράθηκαν να επαναλάβουν το πείραμα δεν το κατάφεραν λόγω έλλειψης εθελοντών. Οι περισσότεροι φοιτητές όχι απλά δεν επιθυμούν να απέχουν από την τεχνολογία αλλά είναι ανίκανοι να λειτουργήσουν χωρίς αυτήν.

Διαβάστε το άρθρο του Newsweek για το πως ο εθισμός στο διαδίκτυο αλλάζει τις δομές του εγκεφάλου μας.

Comments 0 σχόλια »

«Οι γλώσσες ακολουθούν τις κοινωνίες. Όταν χειροτερεύουν οι κοινωνίες, χειροτερεύουν οι έννοιες που διέπουν τη ζωή, χειροτερεύει και η γλώσσα που τις εκφράζει. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως δεν πλουτίζει. Προστίθενται νέες έννοιες που εκφράζουν την ευτέλεια που μας διέπει….» έλεγε ο Δάσκαλος, Χρίστος Τσολάκης – ο ομότιμος καθηγητής νεοελληνικής γλώσσας του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης που πέθανε το πρωί της Δευτέρα, σε ηλικία 77 ετών .

Υπηρέτησε στη γενική εκπαίδευση ως καθηγητής, σχολικός σύμβουλος και μετείχε στις επιτροπές που εργάστηκαν για την εισαγωγή και την καλλιέργεια της δημοτικής γλώσσας στην εκπαίδευση και στο δημόσιο βίο.

Ήταν επικεφαλής των συγγραφικών ομάδων οι οποίες, με τη συνεργασία του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, έγραψαν τα βιβλία “Νεοελληνική γλώσσα” για το γυμνάσιο και “Έκφραση – Έκθεση” για το λύκειο.

Ασχολήθηκε με θέματα γλώσσας, διδασκαλίας της γλώσσας και επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών δίνοντας πλήθος διαλέξεων στην Ελλάδα και στο Εξωτερικό ενώ είχε τιμηθεί πολλές φορές από Ελληνικά και Ξένα Πανεπιστήμια.

Comments 0 σχόλια »

[dailymotion xjk5kc_pablo-neruda-and-now-you-re-mine_creation]

Now, you are mine. Rest with your dream inside my dream.
Love, pain, and work, must sleep now.
Night revolves on invisible wheels
and joined to me you are pure as sleeping amber.

No one else will sleep with my dream, love.
You will go; we will go joined by the waters of time.
No other one will travel the shadows with me,
only you, ever green, ever sun, ever moon.

Already your hands have opened their delicate fists
and let fall, without direction, their gentle signs,
your eyes enclosing themselves like two grey wings,
while I follow the waters you bring that take me onwards:
night, Earth, winds weave their fate, and already,
not only am I not without you, I alone am your dream.

Και τώρα πια είσαι δική μου. Αναπαύσου μέσ’στ’όνειρό μου μαζί με το δικό σου.
Αγάπη, πόνος, δουλειά, ας κοιμηθούν τώρα.
Κυλά η νύχτα πάνω στους αόρατους τροχούς της,
και συ δίπλα μου είσαι αγνή σαν κοιμούμενο ήλεκτρο.

Καμία άλλη, αγάπη μου, δεν θα κοιμηθεί μεσ’ στα όνειρά μου.
Θα πας, μαζί θα πάμε στου χρόνου τα ύδατα.
Καμία άλλη δεν θα ταξιδέψει στις σκιές μαζί μου,
μονάχα εσύ, αειθαλής, παντοτινός ήλιος, παντοτινή σελήνη.

Τα χέρια σου ήδη άνοιξαν τις εύθραυστες γροθιές τους
κι αφήνουν τ’απαλά τους σημάδια να πέσουν δίχως πορεία,
τα μάτια σου κλείνουν σαν δυό γκρίζα φτερά,

καθώς εγώ ακολουθώ το νερό που βαστάς και με μεταφέρει:
Η νύχτα, ο κόσμος, ο άνεμος τυλίγουν το πεπρωμένο τους,
και πια, χωρίς εσένα, δεν είμαι παρά μονάχα τ’ όνειρό σου.

Comments 0 σχόλια »

Comments 0 σχόλια »

Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση
Μετάβαση σε γραμμή εργαλείων