Οι πρώτες μου μέρες στο σχολείο υπήρξαν τραυματικές. Πέρα από το άγχος αποχωρισμού είχα να διαχειριστώ ένα νέο περιβάλλον, με κανόνες και νέους ανθρώπους γύρω μου. Μάλλον δεν τα πολυκατάφερα, γιατί κάθε πρωί θυμάμαι τις διαπραγματεύσεις στην εξώπορτά μας και τις δικαιολογίες που επινοούσα για να μην πάω σχολείο. Ποτέ όμως δεν είπα τον πραγματικό λόγο. Φοβόμουν μία συμμαθήτριά μου, συγκεκριμένα τον τρόπο που με κοίταζε. Αναρωτήθηκα εκ των υστέρων αν ήμουν το αθώο θύμα μίας περίπτωσης σχολικού εκφοβισμού. Δεν είμαι καθόλου σίγουρη ότι η συμμαθήτριά μου η Πωλίνα με κοίταζε στραβά. Ολα αυτά ήταν δημιουργίες του μυαλού μου για να γλιτώσω από το σύστημα. Και αυτό με καταδίκασε σε ισόβια σε ένα σχολείο. Μετά από μήνες διαπραγματεύσεων τα κατάφερα και με σταμάτησαν από το νηπιαγωγείο. Η μητέρα μου επικεντρώθηκε σε μία καλύτερη προετοιμασία για να αποδεχθώ την έναρξη της Α΄τάξης του δημοτικού. Μέχρι που συμφώνησε να με αλλάξει σχολείο.
Θυμάμαι καθαρά την πρώτη μέρα σε ένα τεράστιο προαύλιο που με συνόδευε για να εξοικειωθώ και μου έδειχνε τα κατατόπια. Ωσπου σε μία στιγμή τα στυλώνω και της λέω: “Πάμε να φύγουμε, μόλις είδα την Πωλίνα”. Από όλα τα σχολεία είχε διαλέξει το δικό μου προφανώς για να με βασανίσει με το τρομερό βλέμμα της.
Το βασανιστήριο ξεκίνησε από την αρχή. Πρωινές διαπραγματεύσεις για να μην πάω σχολείο και οι ώρες να κυλάνε βασανιστικά στα διαλείμματα όπου έπρεπε να αποφύγω το βλέμμα της Πωλίνας. Δύο περίπου μήνες φρίκης κύλησαν έτσι.
Μία μέρα που η δασκάλα με φώναξε στον πίνακα η Πωλίνα άπλωσε το πόδι της στο διάδρομο και μπουρδουκλώθηκα θεαματικά παρασύροντας όλη την κρεμάστρα με τα παλτά. Εκεί αποφάσισα ότι είχε έρθει ο καιρός για ένα ξεκαθάρισμα λογαριασμών. Αρπαξα την Πωλίνα από την κοτσίδα και κυλιστήκαμε σωρό κουβάρι με τα παλτά στο πάτωμα της τάξης.
Με φιλοδώρησαν με την πρώτη μου ημερήσια αποβολή αλλά ένιωσα τόσο απελευθερωμένη που χαλάλι ο στιγματισμός του μαθητικού μου μητρώου.
Μετά από αυτό το περιστατικό πήγαινα ευχάριστα σχολείο με την εξαίρεση της περιόδου που διδαχθήκαμε τη διαίρεση όπου τα βρήκα λίγο σκούρα.
Τώρα που τα θυμήθηκα όλα αυτά; Μία Πωλίνα εμφανίστηκε ως προτεινόμενη φίλη μου στο facebook. Δεν είναι η ίδια αλλά το βλέμμα της κάτι μου θύμισε…
Άρθρα (RSS)