Αρχείο για την κατηγορία “κοινωνικά δίκτυα”
 Τον περασμένο Δεκέμβρη η Microsoft ανακοίνωσε το νέο κοινωνικό της δίκτυο, So.cl, απευθυνόμενο κυρίως σε μαθητές και σπουδαστές. Τώρα, αφού παρέμεινε σε beta έκδοση για αρκετούς μήνες, το ανοίγει τις πύλες του για όλους τους χρήστες.
Στο So.cl οι σπουδαστές μπορούν να χτίζουν κοινότητες με παρόμοιους ερευνητικούς στόχους, να μοιράζονται το υλικό της έρευνας τους (κείμενο, φωτογραφίες, video) και να το επεξεργάζονται ομαδικά. Επιπλέον, μπορούν να οργανώνουν ομαδικές παρακολουθήσεις περιεχομένου -τα λεγόμενα video-parties- και να σχολιάζουν αυτά που βλέπουν σε πραγματικό χρόνο.
Όσο για τα υπόλοιπα κοινωνικά δίκτυα, η Microsoft επιμένει ότι στόχος του So.cl δεν είναι να αντικαταστήσει αλλά να συνυπάρξει με τα Facebook, Twitter και Google+
via
0 σχόλια »
 Το συμπέρασμα μιας καινούριας μελέτης του καθηγητή του Χάρβαρντ Νικόλα Χρηστάκη.
Η μοναξιά μπορεί να εξαπλωθεί τόσο εύκολα όσο το κρυολόγημα. Αυτό τουλάχιστον είναι το συμπέρασμα πρόσφατης μελέτης. Η έρευνα δείχνει ότι τα συναισθήματα της μοναξιάς μπορούν να μεταδοθούν μέσω της κοινωνικής δικτύωσης, όπως το κοινό κρυολόγημα και ούτε λίγο ούτε πολύ υποστηρίζει ότι οι κοινωνικές επαφές στη ζωή σας μπορεί να είναι εξίσου σημαντικές για τη δημόσια υγεία με το να πλένετε στα χέρια σας και να καλύπτετε το βήχα σας.
«Οι άνθρωποι μεταδίδουν τη μοναξιά τους και στη συνέχεια κόβουν δεσμούς», δηλώνει ο Νικόλας Χρηστάκης, καθηγητής της Ιατρικής Σχολής του Χάρβαρντ στη Βοστώνη και μέλος της ερευνητικής ομάδας. «Είναι σαν την άκρη ενός πουλόβερ: ξεκινάτε να την τραβάτε και το πουλόβερ αρχίζει να ξετυλίγεται.»
Σύμφωνα με το ygeianews η μελέτη αυτή είναι η τελευταία μιας σειράς που έχει κάνει ο Νικόλας Χρηστάκης μαζί με τον James Fowler από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Σαν Ντιέγκο για να διαπιστώσουν πώς οι συνήθειες και τα συναισθήματα εξαπλώνονται μέσω των κοινωνικών επαφών. Προηγούμενες μελέτες των δύο επιστημόνων έχουν αποδείξει ότι η παχυσαρκία, το κάπνισμα και η ευτυχία μεταδίδονται.
Η νέα μελέτη, με επικεφαλής τον John Cacioppo από το Πανεπιστήμιο του Σικάγου, διαπίστωσε ότι η μοναξιά είναι επίσης μεταδοτική, ίσως επειδή οι άνθρωποι δεν εμπιστεύονται τους συνανθρώπους τους και μεταδίδουν αυτή τη δυσπιστία και σε άλλους.
Η μοναξιά φαίνεται ότι είναι πιο εύκολο να μεταδοθεί από τους φίλους παρά από την οικογένεια, μεταξύ των γυναικών παρά μεταξύ των ανδρών και μεταξύ γειτόνων που ζουν πολύ κοντά.
Ένας μοναχικός φίλος μπορεί να αυξήσει κατά 40- 65% τις πιθανότητες να νιώσετε μόνος, ενώ ένας μοναχικός φίλος ενός φίλου αυξάνει τις πιθανότητες μοναξιάς σε ποσοστό 14- 36 %. Ένας φίλος φίλου ενός φίλου συνδέεται με 6 – 26 % μεγαλύτερη πιθανότητα μοναξιάς, υποστηρίζει η μελέτη.
Το να αισθάνεστε μοναξιά δεν σημαίνει ότι δεν έχετε διασυνδέσεις, δηλώνει ο John Cacioppo. Σημαίνει απλά ότι οι διασυνδέσεις σας δεν είναι αρκετά ικανοποιητικές.
Η μοναξιά μπορεί να ξεκινήσει με την αίσθηση ότι ο κόσμος είναι εχθρικός, που γίνεται στη συνέχεια μια αυτοεκπληρούμενη προφητεία.
«H μοναξιά κάνει τους ανθρώπους να επαγρυπνούν για τις κοινωνικές απειλές», σημειώνει ο John Cacioppo. «Μπαίνετε στη διαδικασία να υιοθετείτε μια αυτοπροστατευτική συμπεριφορά, η οποία παραδόξως γίνεται τελικά αυτοκαταστροφική.» Οι μοναχικοί άνθρωποι μπορούν να γίνουν «ιδιόρρυθοι» και τελικά να χάσουν τους φίλους τους, οι οποίοι με τη σειρά τους είναι πιο πιθανό να αντιμετωπίζουν με δυσπιστία τους άλλους.
Επειδή η μοναξιά συνδέεται με προβλήματα υγείας, όπως το αλτσχάιμερ και τα καρδιαγγειακά νοσήματα, ο John Cacioppo επισημαίνει ότι η κοινωνικότητα και η επανασύνδεση με φίλους που έχετε «χαθεί» μπορεί να είναι ζωτικής σημασίας για τη δημόσια υγεία.
LIFO
0 σχόλια »
 Οι πολίτες διαμαρτύρονται για την «κοινωνία του ελέγχου» αλλά, την ίδια στιγμή, εκτίθενται πρόθυμα, με πάθος, στα μέσα ενημέρωσης και στα κοινωνικά δίκτυα, στο Facebook, στο Twitter… Η «κλασική» αστυνομία εμπλέκεται σε καβγάδες στους δρόμους, ενώ η ηλεκτρονική μαθαίνει –αν θέλει– τις λεπτομέρειες της προσωπικής ζωής όλων μας. Αυτή η αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά είναι ένα ιστορικό υπόλειμμα: οι άνθρωποι που κραυγάζουν «μπάτσοι, γουρούνια, δολοφόνοι» δεν αντιλαμβάνονται το πέρασμα του χρόνου, την αλλαγή των εποχών και τη συμβολή τους, τον ρόλο τους, σ’ αυτή την αλλαγή. Φοβούνται τον «μπάτσο» με την ασπίδα, το κράνος και τα χημικά δηλητήρια – αλλά ο «μπάτσος» βρίσκεται μέσα τους. Επίσης, βρίσκεται στον υπολογιστή τους.
Σώτη Τριανταφύλλου http://athensvoice.gr/
0 σχόλια »
 Ένα νέο παιχνίδι στα social media, με πρωταγωνιστές Άραβες ήρωες, έκανε την εμφάινσή του στο Facebook. O άνθρωπος πίσω από αυτό το project λέγεται Suleiman Βakhit και ελπίζει ότι το «Ηappy Oasis» μπορεί να δημιουργήσει θετικά πρότυπα για τα παιδιά που σε άλλη περίπτωση θα δελεάζονταν από εξτρεμιστικές απόψεις.
Το παιχνίδι διατέθηκε στο κοινό αυτήν την εβδομάδα και έχει ήδη 50.000 «οπαδούς» (followers). O προσφάτως επιλεγμένος συνεργάτης του TED κ. Bakhit, μίλησε γι΄αυτό το εγχείρημα πρόσφατα στο Εδιμβούργο. Ενώ κατάγεται από την Ιορδανία, υπήρξε φοιτητής στις ΗΠΑ, στο πανεπιστήμιο της Μινεσότα όταν συνέβησαν οι επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου. Λίγο πιο μετά δέχτηκε επίθεση από 4 ανθρώπους λόγω της Αραβικής του καταγωγής.
Και ενώ κάποιος θα περίμενε ότι αυτό το συμβάν θα άφηνε «πικρή» γεύση στον Bakhit, αυτός αποφάσισε ότι θα εμπλεκόταν σε μια ενημερωτική καμπάνια. «Συνειδητοποίησα ότι πολεμάς τον εξτρεμισμό αν ξεκινήσεις με τους νέους. Το μήνυμα ήταν απλό – ‘Δεν είμαστε όλοι τρομοκράτες’», δήλωσε στο BBC. «Οπλισμένος» λοιπόν μ’ ένα όχι τόσο μαγικό χαλί, ξεκίνησε να λέει ιστορίες εμπνευσμένες από τον Αλαντίν σε διάφορα τοπικά σχολεία.
«Μια μέρα ένα παιδί με ρώτησε αν υπήρχε κάποιος Άραβας υπεράνθρωπος και τότε κατάλαβα ότι δεν υπήρχε», θυμάται. Έτσι άρχισε να γράφει ένα βιβλίο-κόμικ που είχε σκοπό τη δημιουργία ενός εύρους θετικών προτύπων Αράβων, συμπεριλαμβανομένου και ενός θηλυκού Tζέιμς Μποντ και ενός Ιορδανού πράκτορα που πολεμά εναντίον εξτρεμιστών.
Στην Ιορδανία, το βιβλίο του Bakhit πούλησε 300.000 αντίτυπα, γεγονός που τον οδήγησε να συνειδητοποίησει ότι υπήρχε η προοπτική για μια έκδοση στο Ιντερνετ.
«Τα έντυπα media πεθαίνουν, ωστόσο, υπάρχουν 30 εκατομμύρια Άραβες στο Facebook· γι’ αυτό σκέφτηκα ότι θα μπορούσα να κάνω παιχνίδια με το ίδιο μήνυμα», σχολίασε ο Βakhit και εξήγησε: «Ακολούθησα μια προσέγγιση peer-to peer, καλώντας τα παιδιά να δημιουργήσουν τις δικές τους ιδέες».
Αν και αναποφάσιστος στην αρχή σχετικά με τη δημιουργία ενός χαρακτήρα που φόραγε μπούρκα, τελικά προχώρησε στην υλοποίηση του καθώς οι όποιες πολιτικές διαφωνίες τελικά ξεπεράστηκαν. Ο Bakhit πρόσθεσε ότι τώρα ελπίζει να μεταφέρει το βιβλίο του στο Πακιστάν, μια χώρα όπου ο εξτρεμισμός αυξάνεται ολοένα και περισσότερο.
www.kathimerini.gr με πληροφορίες από BBC
0 σχόλια »
 Σχετικά με τη διαδικτυακή επαφή μαθητών και καθηγητών μέσω ιστοσελίδων κοινωνικής δικτύωσης, όπως το Facebook, σίγουρα προσεγγίζουμε μία γκρίζα ζώνη καθώς πρόκειται για ένα ιδιαίτερα αμφιλεγόμενο θέμα.
Προκειμένου να το προσεγγίσουμε δεν πρέπει να παραγνωρίσουμε τα αίτια της επιτυχίας της συγκεκριμένης ιστοσελίδας κοινωνικής δικτύωσης. Αντικατοπτρίζει παγκόσμιες ανθρώπινες τάσεις καθώς ανταποκρίνεται στην αρχέγονη ανάγκη του ανθρώπου για «διηγήσεις γύρω από τη φωτιά». Δεν είναι λοιπόν τυχαίο που τα διαδικτυακά δίκτυα κοινωνικής δικτύωσης, όπως το Facebook, διαδόθηκαν ταχύτατα και είναι τόσο δημοφιλή. Ήρθαν και “κάθισαν” πάνω σε υπαρκτά ανθρώπινα δίκτυα. Το κουτσομπολιό που μας πρόσφεραν τα ψηφιακά κοινωνικά δίκτυα ήταν απόλυτα αναγνωρίσιμο, όλοι λίγο πολύ έχουμε επιδοθεί σ’ αυτό, γι’ αυτό και το υιοθετήσαμε άμεσα.
Ένα από τα ζητήματα, που ανακύπτουν στις διαπροσωπικές σχέσεις εκπαιδευτών- εκπαιδευόμενων είναι το γεγονός της ιδιωτικότητας στο διαδίκτυο. Από τη στιγμή που έχουν αποδεχθεί αίτημα φιλίας στο Facebook οι προσωπικές πληροφορίες, οι φωτογραφίες, τα σχόλια και οι απόψεις που αποτυπώνονται στο προφίλ τους καθενός γίνονται αντικείμενο σκέψης κι επεξεργασίας από το δικτυακό του «φίλο». Αν και υπάρχει ο τρόπος το μέλος να προφυλάξει μέρος της ιδιωτικότητάς του με τις ρυθμίσεις που προβλέπουν τι θα είναι ορατό σε όλους και τι σε λίγους, είναι σχεδόν σίγουρο ότι προβλήματα θα ανακύψουν.
Το νέο κοινωνικό δίκτυο google + έρχεται να απαντήσει σε αυτό το πρόβλημα καθώς δίνεται η δυνατότητα σε κάθε μέλος να δημιουργήσει κύκλους φίλων, συναδέλφων, συμμαθητών, συγγενών και να επιλέξει τι θα κοινοποιήσει σε ποιες ομάδες.
Θεωρώ λοιπόν ότι είναι ένα σχετικά απλό πρόβλημα στο οποίο μπορεί να απαντήσει η τεχνολογία δίνοντας μας περισσότερες δυνατότητες παραμετροποίησης.
0 σχόλια »
 Είναι παράξενο αλλά φαίνεται ότι συνεχίζεται η συζήτηση για το αν τα διαδικτυακά εργαλεία αλλά και τα κοινωνικά δίκτυα έχουν θέση στην εκπαιδευτική διαδικασία.
Κατανοώ την προσπάθεια πολλών συναδέλφων μου να αναδημιουργήσουν ένα κλειστό σύμπαν αυθεντικότητας στο οποίο η αθωότητα των μαθητών μας προστατεύεται από τη διαβρωτική δύναμη της νεωτερικότητας των κοινωνικών δικτύων. Όμως θεωρώ ότι παραγνωρίζουν το γεγονός ότι το διαδίκτυο είναι απλά άλλος ένας κοινωνικός χώρος στον οποίο οι μαθητές μας συμμετέχουν. Μπορούμε να αξιοποιήσουμε αυτή τη δυναμική στρέφοντας τους σε περισσότερο εποικοδομητικές δραστηριότητες από τα εύκολα like του facebook. Μπορούμε πάντα να διαλέξουμε και το δρόμο της στρουθοκαμήλου. Απλά σκεφτείτε λίγο που μας έχει οδηγήσει αυτή η τακτική, που την ακολουθούμε ευλαβικά για αρκετά χρόνια σε διάφορους τομείς της ζωής μας εν Ελλάδι.
Αν δοκιμάσουμε να δούμε τα πράγματα σε μία προοπτική, θα αντιληφθούμε το μετασχηματισμό του διαδικτύου. Πριν χρόνια θεωρούσαμε πολύ εποικοδομητική δραστηριότητα και πολύ προχωρημένη τη συλλογή από τους μαθητές πληροφοριών από το διαδίκτυο.
Με την έλευση όμως του web 2.0 από καταναλωτές πληροφορίας γίναμε όλοι παραγωγοί ή στη χειρότερη περίπτωση φερέφωνα.
Θεωρώ αδιανόητο να κλείνουμε τα μάτια στην ανάδυση της νέας εποχής του διαδικτύου. Ήδη ένα νέο δυναμικό κοινωνικό δίκτυο κάνει τα πρώτα του βήματα, το google+. Ήδη πολλοί εκπαιδευτικοί ερευνούν τις δυνατότητες της παιδαγωγικής του αξιοποίησης. Ελπίζω να μην επιλέξουμε πάλι το ρόλο της Κασσάνδρας και να αναλωθούμε στην έκφραση των φοβικών μας συνδρόμων για την επερχόμενη καταστροφή της νεολαίας. Εδώ ισχύει το εξής απλό, είτε βρίσκεις λύσεις, δημιουργώντας εκπαιδευτικές δραστηριότητες που αξιοποιούν τη νέα κοινωνική πραγματικότητα, είτε είσαι κι εσύ μέρος του προβλήματος.
Πριν χρόνια στη Σύρο θυμάμαι σε μία ανακοίνωσή μου ότι έσπαγε η φωνή μου όταν μιλούσα για τα δίκτυα που θέλουν ψυχή.
Ας το αναγνωρίσουμε τα καλύτερα δίκτυα είναι τα ανθρωποδίκτυα. Διαλέξτε λοιπόν αν θα θυσιάσετε την καρδιά σας ή μήπως προτιμάτε να είστε οσφυοκάμπτες;
Υ.Γ. Αν κάποιος γαργαλίζεται και θέλει να δοκιμάσει το google + διαθέτουμε προσκλήσεις. Στείλτε σχόλιο με τη διεύθυνσή σας. Και τω κρούοντι ανοιγήσεται…λένε οι γραφές.
0 σχόλια »
|
Άρθρα (RSS)