Αρθρο της Ελευθεροτυπίας μας υπενθυμίζει τι να προσέχουμε κατά την επιλογή τηλεοπτικών παιδικών προγραμμάτων:
1 Οχι βία. Τα παιδιά μιμούνται συμπεριφορές πριν ακόμη μπορέσουν να μιλήσουν.
2 Οχι παιδικά στα οποία ο «δυνατός» πάντα είναι ο καλύτερος και πάντα αυτός κερδίζει. Προωθεί λανθασμένα στερεότυπα και επιδρά πολύ αρνητικά στην ψυχολογία των παιδιών (και των «δυνατών» που εξασκούν αυτό που βλέπουν και των «αδύναμων» που νιώθουν μειονεκτικά).
3 Να μην τρομάζουν τα παιδιά.
4 Να είναι κατάλληλα για το αναπτυξιακό στάδιο του παιδιού – το παιδί να καταλαβαίνει τι βλέπει.
5 Να είναι βασισμένα στην ελληνική πραγματικότητα αλλά και στην πραγματικότητα γενικότερα. Τα παιδιά δεν μπορούν μέχρι μια ηλικία να ξεχωρίσουν το πραγματικό από το φανταστικό.
6 Να διευρύνουν τους ορίζοντες των παιδιών (π.χ. σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων, άλλες χώρες, άλλοι πολιτισμοί).
7 Να βασίζονται σε αξίες, όπως οικογένεια, φιλία, συνεργατικότητα, ειλικρίνεια.
8 Να προάγουν τη δημιουργική σκέψη και την ικανότητα επίλυσης προβλημάτων.
9 Να δίνουν κίνητρο για δημιουργική απασχόληση – κατασκευές, ζωγραφική ή για τραγούδι και κινητικές δραστηριότητες.
10 Να κάνουν τα παιδιά να γελάνε!