Ενώ ο στρατηλάτης βρισκόταν στο στρατόπεδό του στην Υρκανία και σχεδίαζε την εκστρατεία του, δέχθηκε απροσδόκητη επίσκεψη από την Αμαζόνα βασίλισσα Θάληστρι, συνοδεία 300 εφίππων πολεμιστριών, η οποία δήλωσε ευθαρσώς την πρόθεση να κοιμηθεί μαζί του, ώστε να φέρει στον κόσμο απόγονό του.Όταν εντόπισε με τη ματιά της τον Αλέξανδρο, συνεχίζει ο Κούρτιος, η Θάληστρις ξεπέζεψε αφήνοντας το βλέμμα της να πλανηθεί αδιάντροπα στο σώμα του πάνω από μια φορά, χωρίς να κρύψει την έκπληξη που της προκάλεσαν, το ύψος του και η συνηθισμένη εμφάνισή του. (Τον ζύγισε κοινώς και τον βρήκε λίγο – αλλά σου λέει τόσο κόπο έκανα, μότεψα πάνω στ’ άλογο μπαπα-μπουπα, ας κάνουμε την ανάγκη φιλοτιμία)
Πολυάριθμες αρχαίες αφηγήσεις, ιστορικές και μη, θέλουν το νεαρό στρατηλάτη να κάνει ότι καλύτερο μπορούσε προς ικανοποίηση της επιθυμίας της επί 13 μέρες, αλλά και να μη καταφέρνει να κατευνάσει το ερωτικό της πάθος. (Είπαμε αχαλίνωτες, κοινώς λυσσάρες οι αμαζόνες).
Τώρα τι συνέβη στην πραγματικότητα;
Η αυθεντική αφήγηση, της οποίας σώζονται μόνο κάποια αποσπάσματα, ανήκει στον Ονησίκριτο και περιέχει πολλές και αξιόλογες πληροφορίες, αλλά ο ίδιος συχνά χαρακτηριζόταν από τάση υπερβολής στις περιγραφές του. Στο έργο του Πλουτάρχου, ενόσω ο Ονησίκριτος αφηγείται στον Λυσίμαχο, έναν από τους αξιωματικούς του Αλεξάνδρου, τα σχετικά με την βασίλισσα των Αμαζόνων, αυτός χαμογελά και τον ρωτά : “Εγώ που ήμουν τότε;”
Ο Αλέξανδρος (λίγο σκιαγμένος φαίνεται) υποδέχεται την Θάληστρι. Γκραβούρα φιλοτεχνημένη από τον Francesco Primaticcio Metropolitan Museum of Art – The Elisha Whittelsey Collection
Άρθρα (RSS)