Μια νοσοκόμα, ένας τραυματιοφορέας, μια αθλήτρια ρυθμικής γυμναστικής και ο προπονητής της έχουν δημιουργήσει μια ομάδα. Αντικαθιστούν νεκρούς ανθρώπους. Προσλαμβάνονται από τους φίλους και τους συγγενείς των νεκρών. Η ομάδα ονομάζεται Άλπεις και ο αρχηγός της, ο τραυματιοφορέας, ονομάζεται Mont Blanc. Τα μέλη της ομάδας είναι υποχρεωμένα να λειτουργούν σύφωνα με κάποιους κανόνες που έχει ορίσει ο αρχηγός. Η νοσοκόμα δεν υπακούει αυτούς τους κανόνες.
Άρθρα με ετικέτα “ταινίες ΣΚ”Οκτ
31
2011
 
ΑλπειςΑναρτήθηκε από terracomputerata στο κινηματογράφος, με ετικέτες: Αλπεις, Λάνθιμος, ταινίες ΣΚΟκτ
23
2011
Αλμοδόβαρ: Το δέρμα που κατοικώΑναρτήθηκε από terracomputerata στο κινηματογράφος, με ετικέτες: LA PIEL QUE HABITO, THE SKIN I INHABIT, THE SKIN I LIVE IN, ταινίες ΣΚ“Η Μυγαλή, η δηλητηριώδης αράχνη” του Τιερύ Ζονκέ ενέπνευσε τον Πέδρο Αλμοδόβαρ στη νέα του ταινία “Το δέρμα που κατοικώ”. Πρόκειται για μια απρόβλεπτη ιστορία εκδίκησης. Ενας πλαστικός χειρούργος (Μπαντέρας) προσπαθεί να δημιουργήσει νέο δέρμα για να βοηθήσει τη γυναίκα του που έχει υποστεί εγκαύματα σε όλο της το σώμα. Παράλληλα βιώνει ένα άλλο μεγάλο δράμα, το βιασμό της κόρης του. Στα πειράματά του, έχει ένα συνεργό, τη γυναίκα που τον μεγάλωσε (Παρέδες), και ένα πειραματόζωο. Απαγάγει το βιαστή της κόρης του (τον Κορνέτ) με σκοπό να τον βασανίσει και να τον εκδικηθεί. Οκτ
16
2011
RestlessΑναρτήθηκε από terracomputerata στο κινηματογράφος, με ετικέτες: Gus Van Sant, restless, ταινίες ΣΚΟ Ενώχ Μπρέι και η Άναμπελ Κότον, δύο κοινωνικά απροσάρμοστοι νέοι με παραπλήσια κοσμοθεωρία, αποφασίζουν να περάσουν παρέα τις τελευταίες μέρες του φθινοπώρου, επιστρατεύοντας τα νιάτα, την παιχνιδιάρικη διάθεση, αλλά και την αστείρευτη δημιουργικότητά τους, σε μια προσπάθειά τους να αποδεχτούν το γεγονός πως ο θάνατος ενός αγαπημένου προσώπου, δεν αποτελεί παρά αναπόσπαστο κομμάτι του «μεγάλου πλάνου της ζωής». H νέα σκηνοθετική δουλειά του Γκας Βαν Σαντ σε σενάριο του ανερχόμενου ηθοποιού και συγγραφέα Τζέισον Λιου, βασισμένο σε μια συλλογή από σύντομα θεατρικά έργα του. Για μια ακόμη φορά μετά το «Milk», ο Γκας Βαν Σαντ γύρισε κάποιες σκηνές χωρίς καθόλου διαλόγους, στοχεύοντας στο να εκφράσουν οι ηθοποιοί του αυτά που νιώθουν μόνο με το βλέμμα και τις συσπάσεις του προσώπου τους. Μια αλλόκοτη, ιδιόμορφη προσέγγιση πάνω στο ζήτημα της θνητότητας». |
|
Άρθρα (RSS)