Το επάγγελμα του δασκάλου γυναικοκρατείται αλλά δεν συμβαίνει το ίδιο και με τις υψηλόβαθμες διοικητικές θέσεις της εκπαίδευσης, από τις οποίες οι γυναίκες… λάμπουν διά της απουσίας τους. Οπως προκύπτει από τα συμπεράσματα ημερίδας που διοργανώθηκε από το Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης με τίτλο «Φύλο και Εκπαίδευση», το ανώτερο στάδιο της ιεραρχίας όπου μπορούν να φθάσουν οι γυναίκες στον χώρο της εκπαίδευσης είναι αυτό των διευθυντών σχολείων, όπου και εκεί όμως τα ποσοστά που τους αναλογούν είναι πολύ χαμηλά σε σχέση με την εκπροσώπησή τους μέσα στην τάξη.
Και όμως η υπεροχή του «ωραίου φύλου» είναι απόλυτη σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης. Ειδικότερα στα νηπιαγωγεία το 99,3% των νηπιαγωγών είναι γυναίκες. Στα δημοτικά το 60,9% των δασκάλων είναι γυναίκες, στα γυμνάσια το 64,9%, στα λύκεια το 50,3% και στα τεχνικά και επαγγελματικά εκπαιδευτήρια το ποσοστό πέφτει στο 44,3%.
Οπως επισημάνθηκε στην ημερίδα, για την κατάληψη θέσεων στελεχών της εκπαίδευσης οι γυναίκες, ενώ υπερτερούν έναντι των ανδρών σε τυπικά προσόντα υστερούν σημαντικά σε μόρια που αφορούν την εμπειρία από τη συμμετοχή τους σε θέσεις διοίκησης”. Από το Βήμα της Κυριακής.
Και πώς θα την αποκτήσουν αν δεν προτιμώνται από τα συμβούλια; Αλλά είναι και το άλλο, οι γυναίκες δεν αλληλουποστηρίζονται… Νες πα;
Ή έχουν μυριστεί τη σηψαιμία ήθους των ανωτέρων κλιμακίων και προτιμούν τη θέση του απλού στρατιώτη;