Αναμφίβολα, η πολιτεία θα εξακολουθήσει να κρατά για τον εαυτό της την κύρωση των πτυχίων ως δυνατότητα άσκησης επαγγέλματος, μέσω του ΑΣΕΠ, χωρίς «μεταβατικά» να αγνοεί τις «συμβάσεις» εκείνες που μπορούν «ρουσφετολογικά» να το υπερφαλαγγίζουν. Η δημόσια εκπαίδευση και οι ποικίλες μορφές της ιδιωτικής θα συνεχίσουν να λειτουργούν ως προνομιακός χώρος απορρόφησης των πτυχιούχων των «Φιλοσοφικών Σχολών». Εστω κι αν έχουν περιορισθεί αυτές οι δυνατότητες, οι εργασιακές τους συνθήκες παραμένουν ελκτικές. Κι αφού ο αριθμός των εισακτέων τους δεν αναμένεται να μειωθεί (ξεπερνάει τους 1.700 ανά έτος), θα ήταν μάλλον οργανωτική προχειρότητα η απεμπόληση ενός τέτοιου δικαιώματος εργασίας.
Επιπλέον, αφού στο προσεχές μέλλον δεν διαφαίνεται μάλλον ριζική αναδιάρθρωση των «φιλολογικών» ειδικοτήτων στη Μέση Εκπαίδευση και η περιστολή ή η κατάτμηση των δραστηριοτήτων του «παμφιλόλογου», είναι διπλά ακατανόητη μια τέτοια εκχώρηση. Ισως θα μπορούσε να προκριθεί από τώρα ο έλεγχος της καταλληλότητας των αποφοίτων ως υποψηφίων εκπαιδευτικών εντός των Τμημάτων ή της «Παιδαγωγικής Σχολής» εντός του Πανεπιστημίου και πάντως όχι έξω από αυτό. Μόνο που η προετοιμασία αυτή δεν αποτελεί μια μαθηματοκεντρική υπόθεση. Αντίθετα, αφορά πρωτίστως ζητήματα μεθόδου, εννοιολογικών αρμών και οικείας θεωρίας, τρόπους διατύπωσης προβλημάτων και εκδίπλωσης επιχειρημάτων σε έναν υπαρκτό και όχι παρωχημένο κόσμο. Για τούτο η τυχόν «εγγραμματοσύνη» ή «επάρκεια» σημαίνει πριν από όλα ιστορική και πολιτική νοημοσύνη και όχι τεχνικές απομνημόνευσης και πνεύμα τυπολατρίας.
Για την ώρα η κοινή «επετηρίδα» (ΠΕ2) των πτυχιούχων των τριών Τμημάτων των «Φιλοσοφικών Σχολών», ανεξάρτητα ή και σε συναλληλία με τη ρύθμιση της προηγούμενης παραγράφου, θα μπορούσε να κατοχυρωθεί ευκρινέστερα. Γιατί τάχα; Τώρα που μας φοβερίζει το Δικαστήριο Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (με την απόφαση της 23ης Οκτωβρίου 2008) και η ελληνική κυβέρνηση ενδίδει, απαιτείται- πέρα από την ευκταία πανευρωπαϊκή κινηματική πρακτική αμυντική θωράκιση. Απλούστερα, αν αφήσεις χαλαρό ως διάτρητο το πεδίο των επαγγελματικών δικαιωμάτων των αποφοίτων, τότε ευκολότερα θα διεισδύει ο κάθε «κολεγιόπαις» και θα τους παραγκωνίζει.
Άρθρα (RSS)