Ο Σύλλογος Ολιστικής Αρχιτεκτονικής (ΣΟΛΑΡ) «τόλμησε» να εκδώσει ένα περιοδικό που όμως δεν έχει στις σελίδες του φωτογραφίες από το σαλόνι και την τουαλέτα του ενός και του άλλου επιτυχημένου που έχτισε στα Βου Που (βόρεια προάστια). Οδηγός όσων γράφουν εντελώς εθελοντικά και μακριά από αμοιβές και… αντιπαροχές είναι η σκέψη του Αριστοτέλη. «Το Ολον είναι περισσότερο από το άθροισμα των επί μέρους στοιχείων» όπως γράφει στα «Μετά τα Φυσικά» και οι αρθρογράφοι είναι στρατευμένοι κάτω από την ιδέα ότι «ακόμη και ένα κτίριο “δοχείο σκεπαστικό χρημάτων και σωμάτων” μπορεί, αν το αντιμετωπίσουμε ολιστικά, να μας οδηγήσει στη Γνώση». Γνώση για το πώς μπορούμε να φτιάξουμε έναν «οίκο», όχι απλώς ένα σπίτι-αποτέλεσμα εν ψυχρώ λογαριασμών, που να το χαιρόμαστε ενώ δεν αποβαίνει σε βάρος των γειτόνων και της κοινωνίας γενικότερα. Γι΄ αυτό υπάρχουν άρθρα σχετικά με το πώς μπορούμε να ανακυκλώσουμε τα «μπάζα» μιας οικοδομής, παθητικά ηλιακά συστήματα εξοικονόμησης ενέργειας, γεωθερμική ενέργεια σε κατοικίες, ένα κείμενο για τη Γεωβιολογία, δηλαδή την «ιατρική» της κατοικίας και την έκτη αίσθηση που χάθηκε, ένα εκτεταμένο άρθρο για την εξοικονόμηση ενέργειας και αρκετή ακόμη πρωτότυπηεπιστημονική ύλη. Είναι ένα περιοδικό που διαβάζονται ακόμη και οι διαφημίσεις του.