Οταν η μικρή οθόνη συναντά την τέχνη, οι σύγχρονες τεχνολογίες τον λόγο, την έκφραση, υπάρχει η δυνατότητα να δημιουργηθούν προγράμματα όχι μόνο ξεχωριστά αλλά και προσβάσιμα απ’ όλους.
Πάνω σε αυτό φαίνεται να στηρίχθηκε και η δημιουργία μιας νέας σειράς 13 εκπομπών με τίτλο «Λογο-τεχνία» που έχει εξασφαλίσει η ΕΡΤ για την ψηφιακή της τηλεόραση, το Πρίσμα+ και όχι μόνο. Η ιδέα και το σενάριο ανήκουν στην Ηρώ Σγουράκη, η οποία υπογράφει και τη σκηνοθεσία, ενώ η παραγωγή είναι του Γιώργου Σγουράκη, των δημιουργών δηλαδή του «Μονογράμματος» της ΕΡΤ.
Αυτή τη φορά η ιδιαιτερότητα της παραγωγής τους βασίζεται στον σκοπό που υπηρετεί, δηλαδή επιχειρεί να ενημερώσει (με νοηματική ερμηνεία και υποτιτλισμό για άτομα με προβλήματα ακοής) και να είναι προσβάσιμη για άτομα με ειδικές ανάγκες τα οποία θα έχουν μία από τις ελάχιστες, αν όχι τη μοναδική, ευκαιρία μέσω της ψηφιακής τεχνολογίας να προσεγγίσουν και τηλεοπτικά την ελληνική ποίηση και τον λόγο.
Στη σειρά εκπομπών έχει δοθεί ιδιαίτερη έμφαση στη γλώσσα, και την επιστημονική ευθύνη είχε ο καθηγητής Γλωσσολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών Χριστόφορος Χαραλαμπάκης, ο οποίος διατυπώνει και τις απόψεις του για τις συνιστώσες που κάνουν κάθε ποιητή ή συγγραφέα να ξεχωρίζει, με τη λάμψη και τη γοητεία του λόγου, σε επίπεδο μορφής και περιεχομένου. Στα 13 επεισόδια παρουσιάζεται και αναλύεται το έργο των: Παντελή Πρεβελάκη (Ρέθυμνο, 1909-1986), Βιτσέντζου Κορνάρου (Σητεία Κρήτης, 1553-1613), Νίκου Εγγονόπουλου (Αθήνα, 1907-1985), Νίκου Καρούζου (Ναύπλιο, 1926-1990), Δημήτρη Χριστοδούλου (Αθήνα, 1924-1991), Στράτη Μυριβήλη (Λέσβος, 1892-1969), Ιάκωβου Καμπανέλλη (Νάξος, 1922), Νίκου Καζαντζάκη (Ηράκλειο Κρήτης, 1883-1957), Γιάννη Ρίτσου (Μονεμβασιά, 1909-1990), Γιώργου Σεφέρη (Σμύρνη 1900-1971), Το «Αξιον Εστί» του Οδυσσέα Ελύτη (Ηράκλειο Κρήτης, 1911-1996), Νίκου Καββαδία (Μαντζουρία, 1910-1975) και Στρατή Τσίρκα (Κάιρο, 1911-1980).
Τα κοινωνικά και προσωπικά στοιχεία που επιδρούν στη διαμόρφωση του έργου των δημιουργών στις 13 εκπομπές περιγράφουν και αξιολογούν ειδικοί επιστήμονες και καθηγητές πανεπιστημίων όπως οι: Γιώργης Γιατρομανωλάκης (συγγραφέας και καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών), Χρύσα Δαμιανάκη (καθηγήτρια Ιστορίας της Τέχνης του Univercita del Salento di Lecce της Ιταλίας, Μάριο Βίττι (νεοελληνιστής-συγγραφέας), Βάλτερ Πούχνερ (καθηγητής Θεατρολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών), Πάτροκλος Σταύρου (τέως υπουργός Προεδρίας της Κύπρου), αλλά και ο συνθέτης Μίκης Θεοδωράκης, ο ποιητής-στιχουργός Λευτέρης Παπαδόπουλος, ο ποιητής Δημήτρης Δασκαλόπουλος, ο ποιητής Γιάννης Κακουλίδης, η δημοσιογράφος-συγγραφέας Αγγελική Κώτη, ο συνθέτης Βασίλης Δημητρίου, ο συγγραφέας Μήτσος Κασόλας, ο γλωσσολόγος Γιώργος Τράπαλης και ο καθηγητής Νεοελληνικής Λογοτεχνίας του Πανεπιστημίου Αθηνών Ευριπίδης Γαραντούδης.
Οι συντελεστές της παραγωγής επιχειρούν μια… σύζευξη των τεχνών, όπως στην περίπτωση της μελοποίησης του «Αξιον Εστί» του Οδυσσέα Ελύτη από τον Μίκη Θεοδωράκη αλλά και στη συνύπαρξη του λόγου με την εικαστική δημιουργία στο πρόσωπο του Νίκου Εγγονόπουλου. Στόχος τους ήταν να καταγραφεί από ειδικούς και να γίνει ευκολότερα κατανοητό το πώς, πότε και γιατί δημιουργήθηκε ένα έργο τέχνης είτε λογοτεχνικό είτε εικαστικό είτε μουσικό.
Άρθρα (RSS)