Η κόρη τους γεννήθηκε πριν από εννέα χρόνια. Η Εσθερ με τον Γιάννη έφτιαξαν ένα από τα πιο συμπαθητικά τουριστικά καταλύματα που υπάρχουν στο παραλιακό Κυπαρίσσι Λακωνίας. Γεννημένη στη Βαρκελώνη της Ισπανίας, ένιωσε πως είχε φτιάξει τον δικό της παράδεισο επί της Γης μέχρι που…
Μέχρι που πλησίασε ο καιρός για να πάει η κόρη της σχολείο. Τότε έμαθε ότι στην πορεία προς τη γνώση, η μικρή Κοραλλία θα έπρεπε να κάνει τις τάξεις ανάποδα! Δηλαδή, μετά τη δευτέρα να διδαχθεί πρώτα την ύλη της τετάρτης και μετά της τρίτης. Και στη συνέχεια, πρώτα της έκτης και μετά της πέμπτης. «Μα είναι αυτό δυνατόν; Είναι νόμιμο;», συνεχίζει να αναρωτιέται μέχρι σήμερα.
Της εξηγούμε ότι αυτό είναι κοινή πρακτική στα ολιγοθέσια σχολεία. Οταν υπάρχει ένας δάσκαλος για όλες τις τάξεις δεν μπορεί να διδάσκει χωριστά την καθεμιά. Η τρίτη και η τετάρτη είναι σε πρόγραμμα συνδιδασκαλίας σε όλα τα μαθήματα πλην των Μαθηματικών. Το ίδιο συμβαίνει με πέμπτη-έκτη τάξη. Οταν λοιπόν έρχεται ένα παιδί από τη δευτέρα και μπαίνει στην επόμενη ομάδα, θα κάνει τη μία χρονιά ύλη τρίτης αλλά την επόμενη πρέπει να αντιμετωπίσει ύλη Τετάρτης. Τότε είναι η ώρα των «βασανιστηρίων» για τα παιδιά που μόλις έχουν έρθει από τη δευτέρα. Η Εσθερ ακούει και επανέρχεται προβληματισμένη:
«Γιατί όμως το παιδί μου και κάθε παιδί σε απομακρυσμένη περιοχή να μη μαθαίνει Αγγλικά όπως γίνεται σε όλα τα Δημοτικά που έχουν ακόμη και δεύτερη ξένη γλώσσα; Γιατί να μην έχει γυμναστή, δάσκαλο Μουσικής και Καλλιτεχνικών; Γιατί να πρέπει να μείνει σε Οικοτροφείο για να συνεχίσει τις σπουδές του στο Γυμνάσιο, όπως γινόταν το 1960 και σε συνθήκες εκείνης της εποχής;».
Σε τέτοιας μορφής ερωτήματα αναζητεί απαντήσεις η έρευνα της «Ε» για την απρόσιτη Παιδεία στη δυσπρόσιτη Ελλάδα.
Άρθρα (RSS)