Διαβάζω στο BBC ότι όσοι προσεγγίζουν την ηλικία που θα πρέπει να βγουν στη σύνταξη ανακαλύπτουν ότι –ως δια μαγείας– η εργασία τους είναι πιo απολαυστική και τους γεμίζει με ικανοποίηση.
Ωραία εμείς που δεν τη βρίσκουμε πάντα απολαυστική μπορούμε να πάρουμε ένα sabbatical ενδιάμεσα; Ετσι όπως το βλέπω δεν θα προκάμουμε τη σύνταξη.
Ας σοβαρευτούμε όμως… Τις προάλλες σε μία συζήτηση στο γραφείο των καθηγητών ακούστηκε το παράπονο πως εμείς της δευτεροβάθμιας μετά την αποφοίτηση από το Πανεπιστήμιο δεν έχουμε πολλές ευκαιρίες ανανέωσής των μεθόδων μας. Αφήστε που οι περισσότεροι αναπαράγουμε όσα θυμόμαστε από τα μαθητικά μας χρόνια. Γιατί το Πανεπιστήμιο δεν μας τελειοποίησε τις γνώσεις που χρειαζόμαστε για να διδάξουμε σε μία τάξη… Άλλα πράγματα μας δίδαξε