Terra Computerata

Μία από τις πλέον αρνητικές αλλά και ευτράπελες συνέπειες του στρεβλού συστήματος εισαγωγής στα ελληνικά πανεπιστήμια είναι η… αντιγραφή που στις σχολές χαμηλής ζήτησης «πάει σύννεφο». Στις σχολές, δηλαδή, όπου οι φοιτητές παρακολουθούν με… μισή καρδιά αφού δεν κατάφεραν να εισαχθούν στο πανεπιστήμιο της αρεσκείας τους. «Οι περισσότεροι φοιτητές έχουν αντιγράψει σε κάποιο μάθημα. Βέβαια, οι φοιτητές που έχουν εισαχθεί σε σχολές που δεν τους ενδιαφέρει το αντικείμενο καταφεύγουν ευκολότερα στην αντιγραφή. Για παράδειγμα, η θεολογία είναι μία επιστήμη ιδιαίτερα δύσκολη για όσους δεν επιθυμούν να ασχοληθούν», ανέφερε στην «Κ» πανεπιστημιακός στη Θεολογική Αθηνών. Από την άλλη, στις περιπτώσεις που οι διδάσκοντες για να αποφύγουν τις αντιγραφές πραγματοποιούν εξετάσεις με ανοιχτά βιβλία, εκτινάσσεται η αποτυχία αφού οι φοιτητές δεν μπορούν να απαντήσουν επαρκώς σε θέματα που απαιτούν συνδυασμένη γνώση και κριτική αποτίμηση της ύλης.

Άρθρο του Απ. Λακασά στην Καθημερινή

Ο Χρήστος Γιανναράς στηλιτεύει το εκπαιδευτικό μας σύστημα: “Από την πρώτη «εκπαιδευτική μεταρρύθμιση» που επιχείρησε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής στη δεκαετία του 1950, ο στόχος ήταν επιπόλαια χρησιμοθηρικός: Να πλουτιστεί η διδακτέα στην εκπαίδευση ύλη με πληροφοριακό υλικό για τα καινούργια θησαυρίσματα γνώσης που προσπορίζει η ραγδαία εξέλιξη των επιστημών. Και να συνδεθεί αυτή η «εκσυγχρονισμένη» πληροφόρηση με τις ανάγκες και σκοπιμότητες της παραγωγικής διαδικασίας, της οικονομικής ανάπτυξης.Πενήντα χρόνια τώρα η εκπαίδευση στην Ελλάδα είναι παγιδευμένη σε αυτή τη χρησιμοθηρική προτεραιότητα «ενημερωτικής» επάρκειας της διδακτέας ύλης. Πρωτεύον εκπαιδευτικό ζητούμενο (δηλαδή πρώτιστος κοινωνικός στόχος της εκπαίδευσης) δεν είναι η άσκηση του μαθητή στην κριτική σκέψη, στη δημιουργική φαντασία και αυτενέργεια, στο πού και πώς θα βρει την πληροφορία, πώς θα ελέγξει την εγκυρότητά της. Γι’ αυτό και προτεραιότητα στην εκπαίδευση δεν έχει η γλώσσα ως λογική ούτε τα μαθηματικά ως γλώσσα. Στόχος είναι η κονσερβοποιημένη πληροφοριακή «ενημερότητα», δηλαδή η απομνημόνευση. Αποκλειστικός τρόπος διδασκαλίας είναι οι από έδρας «παραδόσεις» και κυρίαρχο εξεταστικό σύστημα… η αντιγραφή!

…Το ελλαδικό εκπαιδευτικό σύστημα, θελημένα ή συμπτωματικά, αντανακλά την όλη αποχαυνωτική παραζάλη του καταναλωτικού ευδαιμονισμού που συνέχει την ελλαδική κοινωνία. Ετοιμάζει κομματικούς οπαδούς, όχι πολίτες, αφιονισμένους συνδικαλιστές (από το δημοτικό κιόλας σχολείο) που μαθαίνουν να εκβιάζουν, όχι να σκέπτονται – ετοιμάζει παθητικούς καταναλωτές, όχι ανθρώπους που μπορούν να ξεχωρίσουν ποιότητες.Αυτό το εκπαιδευτικό σύστημα συντηρεί και διαιωνίζει τη συλλογική ντροπή που είναι τα κόμματα του ελλαδικού κοινοβουλίου σήμερα. Γι’ αυτό και το μόνο που έχουν να πουν για την παιδεία τα κόμματα (τα ίδια ή οι εκάστοτε «σοφοί» παρατρεχάμενοί τους) είναι ότι θα αυξήσουν τα κονδύλια ή θα ξεκινήσουν εξ υπαρχής «διάλογο» ή θα βελτιώσουν το «σύστημα» μετάβασης από τα εξαχρειωμένα σχολειά στα διαλυμένα πανεπιστήμια.”

Καθημερινή