Oι «Ανταποκριτές» (ΝΕΤ), με τους δημοσιογράφους Κώστα Αργυρό, Οντίν Λιναρδάτου, Φίλιο Στάγκο, δεν είναι απλώς μια καλή εκπομπή, αλλά ένα καλό παράδειγμα δημιουργικής αξιοποίησης του έμψυχου δυναμικού και των δυνατοτήτων της κρατικής τηλεόρασης. Ιδίως σε μια εποχή περικοπών, κανένα ελληνικό ιδιωτικό κανάλι δεν έχει την πολυτέλεια να διατηρεί μόνιμους ανταποκριτές σε πολλές ευρωπαϊκές πρωτεύουσες και σε άλλες περιοχές του κόσμου, ενώ ακόμα και μεγάλα αμερικανικά δίκτυα αναγκάζονται να αποσύρουν τους ανταποκριτές τους από το Ιράκ ή το Αφγανιστάν.
Το θαυμαστό νέο ψηφιακό σύμπαν και οι ηθικές, πολιτικές και νομικές διαστάσεις του ήταν το κύριο θέμα των «Ανταποκριτών» την προπερασμένη Τρίτη. Kαλεσμένοι στο στούντιο ήταν δύο άνθρωποι που γνωρίζουν καλά κάποιες περιοχές αυτού του αχανούς σύμπαντος, η πανεπιστημιακός Λίλιαν Μήτρου και ο Μιχάλης Καρυότογλου, αντιπρόεδρος της Singular Logic. Τη συζήτηση δεν την τροφοδοτούσαν μόνον οι ερωτήσεις των παρουσιαστών, αλλά και τα βίντεο, που προβάλλονταν ενδιάμεσα και είχαν ετοιμαστεί ειδικά για την εκπομπή, προσεγγίζοντας αρκετές πτυχές του θέματος. Π.χ., οι συνέπειες των νέων τεχνολογιών στη δημοσιογραφία και στον κινηματογράφο (βλ. «Αvatar»), ο κυβερνοπόλεμος, οι νέοι κοινωνικοί κώδικες που εισάγονται από το Facebook και τις άλλες μορφές κοινωνικής δικτύωσης, η προστασία των πνευματικών δικαιωμάτων, η λογοκρισία, η δυνατότητα ή η αδυναμία επιβολής κανόνων σε τοπικό, περιφερειακό επίπεδο, αφού, όπως ειπώθηκε, «το Διαδίκτυο δεν έχει πατρίδα».
Καθένα από αυτά τα υπο-θέματα έχει πολλές διαστάσεις και θα μπορούσε να ήταν από μόνο του το κύριο θέμα μιας ξεχωριστής εκπομπής. Η εξέτασή τους δεν θα μπορούσε να ήταν εξαντλητική, ωστόσο έδινε στον τηλεθεατή μια γενική εικόνα των ερωτημάτων που γεννούν οι τεράστιες αλλαγές οι οποίες συντελούνται στον μεγάλο κόσμο και στον καθημερινό μας μικρόκοσμο. Πρόκειται για ερωτήματα με οικονομικό, εργασιακό, φιλοσοφικό αλλά και παιδαγωγικό, εκπαιδευτικό και υπαρξιακό χαρακτήρα, ερωτήματα που έχουν σχέση και με την ίδια τη δημοκρατία. Κανείς δεν μπορεί μόνος του να δώσει απαντήσεις, όμως ταυτόχρονα κανείς δεν μπορεί να τα αγνοεί.
Καλό θα ήταν η εκπομπή να είχε συμπεριλάβει και κάποιες αναφορές στην ελληνική πραγματικότητα, καθώς και κάποιες πιο «αιρετικές», πιο τολμηρές απόψεις και πληροφορίες, π.χ., για τις θέσεις του σουηδικού Κόμματος των Πειρατών ή για τις μορφές κοινωνικού αναλφαβητισμού και αλλοτρίωσης που διευκολύνονται από το Διαδίκτυο χωρίς βέβαια να οφείλονται αποκλειστικά σε αυτό.
Στην τηλεόραση, οι νέες τεχνολογίες εκπροσωπούνται κυρίως από τις διαφημίσεις υπηρεσιών και προϊόντων, που υπόσχονται τον ψηφιακό ουρανό με τα άστρα, και πολύ λίγο από τις εκπομπές έρευνας και λόγου που προσφέρουν στον τηλεθεατή πληροφορίες αλλά και αφορμές για στοχασμό. Μια από τις λίγες φωτεινές εξαιρέσεις ήταν αυτή η εκπομπή των «Ανταποκριτών».
Άρθρα (RSS)