Παιδικό παραμυθάκι από το blog V for Valis:
Μια φορά κι έναν καιρό, τσακώθηκαν δύο γράμματα του αλφαβήτου, το Μι και το Πι. Το καθένα ισχυριζόταν πως ήταν πιο χρήσιμο από το άλλο, σε προφορικό και γραπτό λόγο.
«Χωρίς εμένα», έλεγε το Μι, «δε θα είχαμε Μήλα, Μακαρόνια, Μονοπώλια, Μετρονόμους και Μαύρα Μεσάνυχτα!»
«Ναι, αλλά και χωρίς εμένα», απαντούσε το Πι, «δε θα είχαμε Παπούτσια, Πυραύλους, Παντρολογήματα, Περιστερώνες και Παιδικά Παραμύθια!»
Ο καυγάς όλο και φούντωνε. Τελικά αποφάσισαν να καταφύγουν στα όπλα. «Θα γίνει Μεγάλη Μάχη!» είπε το Μι. «Όχι!» διαφώνησε το Πι. «Θα γίνει Παγκόσμιος Πόλεμος!»
Το καθένα λοιπόν έφτιαξε και το στρατό του. Οι λέξεις που αρχίζουν από Μι σχημάτισαν το Μπλε στρατόπεδο (που ένα Μεγάλο ΜήνυμαΜέση του έγραφε: Απαγορεύεται Η Είσοδος Στο Δέκατο Έκτο Γράμμα). Οι λέξεις που αρχίζουν από Πι έφτιαξαν το ΠράσινοΠελώριο Πανό στην Πύλη του, έγραφε: Απαγορεύεται Η Είσοδος Στο Δωδέκατο Γράμμα).
Για αρχηγό του στρατού, το Μι διάλεξε το φοβερό Μεξικάνο στρατηγό Μ’ αρέσει και το Πι διάλεξε τον τρομερό Πρώσο στρατηγό Πρέπει. Ο καθένας κουβάλησε και τους δικούς του αξιωματικούς για να φτιάξει επιτελείο: τα πράγματα που κάνουμε επειδή μας αρέσουν, ενάντια στα πράγματα που κάνουμε επειδή έτσι πρέπει. Ο στρατηγός Μ’ αρέσει έφερε τους κλόουν, τις σοκολάτες και τις μπάλες, ενώ ο στρατηγός Πρέπει έφερε τους οδοντογιατρούς, τις μπάμιες και τα εμβόλια.
Έφτασε λοιπόν η στιγμή της σύγκρουσης. Ήτανε Πέμπτη (σύμφωνα με τα σχέδια του στρατηγού Πρέπει), μέσα στο Μάρτιο (σύμφωνα με τα σχέδια του στρατηγού Μ’ αρέσει). Ο Μπλε στρατός όρμησε με Μυδραλιοβόλα και Μαστίγια. Τον περίμενε ο Πράσινος στρατός με Πολυβόλα και Πιστόλια. Απ’ το χαλασμό ταρακουνήθηκε το αλφάβητο, κρύφτηκε η περισπωμένη και χάθηκε η υπογεγραμμένη!
Σηκώθηκε μεγάλη σκόνη κι όταν κατακάθισε… οι δυο στρατηγοί είδαν ότι δε νίκησε κανείς! Όσες λέξεις άρχιζαν από Μι, άλλες τόσες άρχιζαν κι από Πι!
«Κατάρα!» είπε ο στρατηγός Πρέπει που καθόταν πάνω σ’ ένα Περίπτερο. «Θα εξαγοράσω τους στρατιώτες του εχθρού!»
Πλήρωσε λοιπόν πολλές ισπανικές Πεσέτες κι εξαγόρασε τη Μέση στο Πράσινο στρατόπεδο. Αυτή κουβάλησε όλη την οικογένειά της: τα Μεσοφόρια, τη Μεσοτοιχία, τη Μεσοποταμία, το Μεσημέρι, τις Μεσοκαθέτους και το Μεσαίωνα! «Ωραία!», έτριψε τα χέρια του ο στρατηγός Πρέπει. «Τώρα είμαστε ισχυρότεροι!»
«Μα τις Μύριες Μαρμίτες!» είπε ο στρατηγός Μ’ αρέσει. «Οι εχθροί ολοένα και αυξάνονται… Θ’ αγοράσω Μισθοφόρους!»
Έδωσε λοιπόν πολλά γερμανικά Μάρκα κι αγόρασε την Πέτρα στο Μπλε στρατόπεδο. Αυτή κουβάλησε όλη την οικογένειά της: τον Πετροπόλεμο, τα Πετροκέρασα, τα Πετροχελίδονα, τα Πετρέλαια και τον Πέτρο! «Φίνα!» έσκασε ένα χαμόγελο ο στρατηγός Μ’ αρέσει. «Τώρα θα νικήσουμε!»
Ήρθε λοιπόν η στιγμή της δεύτερης σύγκρουσης… Αυτή τη φορά, ήτανε Παρασκευή (σύμφωνα με τα σχέδια του στρατηγού Πρέπει), μέσα στο Μάιο (σύμφωνα με τα σχέδια του στρατηγού Μ’ αρέσει). Συνέχεια »
Άρθρα (RSS)