Η ταινία «Η γέφυρα» («De brug»), 1928, είναι μια απλή κινηματογράφηση της γέφυρας. Η κίνηση πάνω της, η δομή της, το γύρω περιβάλλον μας βάζει μέσα σε αυτό που ξέρουμε, στη γέφυρα, αυτή καθαυτή. Όμως όταν ο φακός μπαίνει μέσα στις λεπτομέρειες, τότε μεταφερόμαστε σε έναν άλλο κόσμο, ξένο προς εμάς. Βλέπουμε αυτή τη γέφυρα από μια άλλη ματιά, σα να έχουμε τη δυνατότητα να μπούμε μέσα σε αυτή και να τη δούμε σαν ένα ζωντανό οργανισμό. Ο φακός του Ivens μας δείχνει ένα τοπίο που βρίσκεται ανάμεσα στο φουτουρισμό και τον κονστρουκτιβισμό. Ο άνθρωπος καταλαβαίνει το περιβάλλον του και, συγχρόνως, βλέπει πόσο αλλοτριωμένη είναι η ζωή του, αφού ελάχιστη γνώση έχει για το περιβάλλον στο οποίο ζει.
Αρχείο για 5 Νοεμβρίου, 2011Νοέ
05
2011
 
Joris Ivens, De brug, The bridge. (1928)Αναρτήθηκε από terracomputerata στο κινηματογράφος, με ετικέτες: De brug, Joris Ivens, The bridge, βωβός κινηματογράφοςΝοέ
05
2011
Joris Ivens – Regen (1929)Αναρτήθηκε από terracomputerata στο κινηματογράφος, τέχνη, με ετικέτες: Joris Ivens, Regen, βωβός κινηματογράφοςΣτη «Βροχή» («Regen»), 1929, έχουμε ακόμα μια φορά την ποιητική της καθημερινότητας. Η βροχή στο Άμστερνταμ. Ο φακός κάνει την εισαγωγή του στο θέμα, βλέπουμε την ήρεμη κίνηση στους δρόμους, τις πρώτες στάλες και μετά τη βροχή που παρασέρνει στο ρυθμό της τους ανθρώπους και τα οχήματα. Οι πρώτες στάλες, οι γιακάδες που σηκώνονται εικονοποιούν τη βροχή που θα δούμε σε λίγο να χορεύει στους δρόμους και στις στέγες του Άμστερνταμ. Και εδώ ο ρυθμός σε μια βωβή ταινία αποποιείται τη χρήση της μουσικής. Νοέ
05
2011
Dziga Vertov “The Man with a Movie Camera”, 1929Αναρτήθηκε από terracomputerata στο Διαδίκτυο, με ετικέτες: Dziga Vertov, he Man with a Movie Camera, βωβός κινηματογράφοςMια πρωτοποριακή ταινία του 1929 , γυρισμένη με εικόνες από την καθημερινή ζωή στην προσταλινική Ουκρανία. Ο δημιουργός της Denis Kaufman (υπό το ψευδώνυμο Dziga Vertov) στηρίχτηκε πάνω στο δημιουργικό μοντάζ της E. Svilova (μετέπειτα συζύγου του) και στις χιλιάδες λήψεις που έκανε ο αδελφός του Mikhail Kaufman. Οι τρεις αυτοί θεωρητικοί του «σινεμά-αλήθεια» απέρριπταν τα γυρίσματα μέσα σε στούντιο, τους ηθοποιούς και τα δράματα του αφηγηματικού κινηματογράφου και επεδίωκαν την ριζική εκκαθάριση της φιλμικής γλώσσας, την πλήρη αυτονόμησή της από το θέατρο και τη λογοτεχνία. Νοέ
05
2011
Walther Ruttmann: Berlin: Die Sinfonie der GroßstadtΑναρτήθηκε από terracomputerata στο κινηματογράφος, με ετικέτες: Berlin, Die Sinfonie der Großstadt, Walther Ruttmann, βωβός κινηματογράφοςΣτην ταινία του 1927 “Berlin, die Sinfonie der Großstadt” του 1927, ο Walther Ruttmann αποτυπώνει με έξοχο τρόπο μια ημέρα του Βερολίνου. Η ταινία είναι ένα ντοκιμαντέρ που περιγράφει την τότε σύγχρονη ζωή στην μεγαλούπολη του Βερολίνου. Το Βερολίνο την εποχή εκείνη ήταν μια πόλη που γνώριζε βιομηχανική ανάπτυξη, συνοδευόμενη με τα φαινόμενα της αστυφιλίας, του συνωστισμού, της φτώχειας των κατώτερων τάξεων. Ο Ρούτμαν σκιαγραφεί την ζωή της μεγαλούπολης σαν έναν ζωντανό οργανισμό που έχει τον δικό του ρυθμό. Αγουροξυπνημένος το πρωϊνό, πολυάσχολος όλη τη μέρα και διασκεδάζοντας το βράδυ πριν πάει για ύπνο. Παράλληλα ακολουθεί μια δομή παρόμοια με αυτή των συμφωνικών έργων κλασσικής μουσικής. Για να πετύχει την ατμόσφαιρα της αγχωτικής ζωής χρησιμοποιεί βιαστικές, σύντομες σκηνές, μια πρωτόγνωρη τεχνική για την εποχή εκείνη. Νοέ
05
2011
ManhattaΑναρτήθηκε από terracomputerata στο κινηματογράφος, τέχνη, με ετικέτες: Charles Sheeler, Manhatta, Paul Strand, πρώιμος κινηματογράφοςΈνα εντεκάλεπτο κολάζ εικόνων που έφτιαξαν το 1921 ο μοντερνιστής ζωγράφος Τσαρλς Σίλερ (Charles Sheeler)και ο φωτογράφος Πολ Στραντ (Paul Strand)για να απεικονίσουν τη γέννηση του Μανχάταν ως δάσους από ουρανοξύστες. |
|
Άρθρα (RSS)