Φιλαναγνωσία- Δανειστική Βιβλιοθήκη

Σήμερα, ξεκινήσαμε την ενασχόληση με τη θεματική ενότητα “Ζώα” με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ζώων που γιορτάζεται στις 4 Οκτωβρίου. Παρακολουθήσαμε μια παρουσίαση με ζώα και συζητήσαμε για τα γενικά τους χαρακτηριστικά γνωρίσματα, ενώ παράλληλα είπαμε τι γνωρίζουμε γι’ αυτά.

Ζωγραφίσαμε και κόψαμε γατούλες για να στολίσουμε τα παράθυρα της τάξης μας.

Διαβάσαμε και το παραμύθι “Οι 4 φίλοι” και συζητήσαμε για το πόσο σημαντική είναι η αξία της συνεργασίας. Τέλος, μιλήσαμε για το αγαπημένο μας ζωάκι και όποιο παιδί έχει κατοικίδιο ζωάκι μίλησε λίγο γι’ αυτό και μας το παρουσίασε.

Συνεχίσαμε τις δραστηριότητές μας για το φθινόπωρο με διδακτική αξιοποίηση ενός παραμυθιού “Ο τίγρης και τα φθινοπωρινά φύλλα” και τραγουδιού.

Δουλέψαμε τη συμμετρία με σχετικά παιχνίδια στην τάξη και φύλλο εργασίας.

Το φύλλο εργασίας από το βιβλίο δραστηριοτήτων :

Τα παιδιά της απογευματινής βάρδιας των ολοήμερων τμημάτων γνωρίσαμε και επεξεργαστήκαμε την ιστορία του παραμυθιού,του Γιάννη Πλαχούρη, “Το φύλλο που δεν ήθελε να πέσει” στα πλαίσια της δανειστικής βιβλιοθήκης και φιλαναγνωσίας, όπως κάθε Παρασκευή.

Το φθινόπωρο τα φύλλα της λεύκας πέφτουν. Ακολουθούν, μαζί με άλλα, αδιαμαρτύρητα την προκαθορισμένη πορεία τους. Τι συμβαίνει, όμως, όταν κάποιο από αυτά θελήσει να υπερβεί τη φύση του; Είναι το τελευταίο φύλλο μιας λεύκας που αγαπά με πάθος τη ζωή και αρνείται να πέσει. Αυτή του η αγάπη είναι που το οδηγεί ν’ ανακαλύψει τη δύναμη που κρύβει ο καθένας μας μέσα του, να μάθει να παρατηρεί και να γνωρίζει τον κόσμο γύρω του, να ζει με αξίες, αρχές και στόχους. Πάνω απ’ όλα, όμως, καταλαβαίνει ότι στη ζωή όλα κερδίζονται με προσπάθεια και όταν είναι έτοιμος κανείς να προσφέρει απλόχερα την αγάπη του, δίχως να τον νοιάζουν ανταλλάγματα, τότε νιώθει γενναίος και δυνατός να υπερβεί όλες τις δυσκολίες και τα εμπόδια. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Κλείσαμε τα φώτα, χαλαρώσαμε, δημιουργήσαμε την ανάλογη ατμόσφαιρα ανάγνωσης ιστορίας(μας βοήθησε το καπέλο των ιδεών)και ξεκινήσαμε.

Συζητήσαμε για το πόσο σημαντική είναι η φιλία, το να νοιάζεσαι τον άλλον, να υπερβαίνεις τα οποιαδήποτε εμπόδια για να βοηθήσεις αυτούς που αγαπάς.

Σαν άψογοι καλλιτέχνες εικονογραφήσαμε το τέλος του παραμυθιού. Το φύλλο που έπεσε και σκέπασε το φίλο του σπουργίτι προστατεύοντάς τον από το χιόνι και το κρύο.

Σε συνέχεια των δράσεων μας με το αρχικό γράμμα του ονόματός μας, προσεγγίσαμε την τεχνική του Romero Britto (προηγούμενη σχετική μας δράση αλά Britto εδώ,στη μέση περίπου της ανάρτησης). Αρχικά ζωγραφίσαμε το αρχικό μας γράμμα και ύστερα φτιάξαμε “γλυπτά” με τα αρχικά μας και τ’ “αναπαραστήσαμε” σαν μία ομαδική κατασκευή.

Στη συνέχεια, επεξεργαστήκαμε το ποίημα του Ζαχαρία Παπαντωνίου “Από πού’σαι ποταμάκι” και κατόπιν εργαστήκαμε ομαδικά φτιάχνοντας ένα μικρό εικονογραφημένο του ποιήματος.

Έπειτα ακούσαμε και δύο μελοποιημένες εκδοχές του ποιήματος:

Τέλος, με αφορμή τις  γλωσσικές δραστηριότητες για τη φωνούλα “Φ”, μάθαμε το ποίημα του Φ.

(από το blog της Τάνιας)

Γίναμε και ντετέκτιβ των γραμμάτων του ονόματός μας. Αρχικά  βρήκαμε τα σωστά γράμματα με τη βοήθεια της καρτέλας μας και στη συνέχεια τα κύκλωσαμε. Σε περίπτωση που κάποιο γράμμα υπήρχε περισσότερες φορές, το κυκλώσαμε όσες φορές το βρίσκαμε.

Το φύλλο εργασίας:

Στη συνέχεια έχοντας ως αφορμή έναν κύκλο από ροζ χαρτονάκι κολλημένο σε Α4 χαρτί, ζωγραφίσαμε τον εαυτό μας  με λαδοπαστέλ κι υπογράψαμε όσα παιδιά μπορούσαμε με το όνομά μας.

Τα παιδιά της απογευματινής βάρδιας των ολοήμερων τμημάτων επεξεργαστήκαμε το παραμύθι της Βασιλικής Νίκου “Το μαγικό δάσος”,το οποίο γνωρίσαμε τις προηγούμενες ημέρες.

Η Παρασκευή από δω και πέρα θα είναι η ημέρα αφιερωμένη στην ανάγνωση βιβλίων.Τις δράσεις της δανειστικής βιβλιοθήκης, που λόγω covid δε λειτουργούμε,θα τις κάνουμε στις τάξεις μας ώστε τα παιδιά να μην στερηθούν τη χαρά της γνωριμίας με διάφορα είδη βιβλίων και την επεξεργασία των κειμένων τους.

Έτσι λοιπόν σήμερα έχοντας γνωρίσει την ιστορία του “Μαγικού δάσους” τέθηκαν ερωτήσεις κατανόησης και μνήμης τις οποίες τα παιδιά γνώριζαν πολύ καλά. Αποφασίσαμε να γίνουμε εικονογράφοι και να ζωγραφίσουμε το εξώφυλλο του παραμυθιού. Χρησιμοποιήσαμε λαδοπαστέλ για το φόντο του δάσους, τέμπερες στα φθινοπωρινά χρώματα(κίτρινο, κόκκινο, πορτοκαλί)για τα φύλλα και σελίδες παλιού καταλόγου σκισμένες με το χέρι-εξάσκηση λεπτής κινητικότητας για τα δέντρα. Ο κάθε δημιουργός αποτύπωσε το έργο του με το δικό του ύφος.