Archive for Ιανουάριος, 2009

Τι δασκάλους έχουμε; »

Εδώ και πολλά χρόνια ήθελα να διατυπώσω μερικές σκέψεις για την κατάσταση της παιδείας στη χώρα μας αλλά το ανέβαλα συνεχώς. Έχουν ειπωθεί τόσα πολλά ώστε αναρωτιέται κανείς αν μπορεί να προσθέσει κάτι σημαντικό. Όλοι συμφωνούν ότι πρέπει να αυξηθούν ο δαπάνες για την παιδεία με στόχο το 5 % του ΑΕΠ, να βελτιωθεί η περιβόητη υλικοτεχνική υποδομή, να υπάρχει επιμόρφωση των εκπαιδευτικών, να υπάρχουν καλά βιβλία κλπ. Τελικά το αποφάσισα όταν ένας συνάδελφος του Πολυτεχνείου μας κοινοποίησε τα αποτελέσματα της τελευταίας έκθεσης αξιολόγησης των μαθητών που διενεργείται από το διεθνές πρόγραμμα PISA. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα αυτά η δημοκρατία της Τσεχίας, που ξοδεύει ανά μαθητή μόνο το 1/3 των χρημάτων που ξοδεύουν οι ΗΠΑ, παρουσιάζει μια από τις δέκα καλλίτερες επιδόσεις στον κόσμο. Αυτό οφείλεται κυρίως στην ποιότητα των δασκάλων. Αλλά τι σημαίνει καλός δάσκαλος σε όποια βαθμίδα της εκπαίδευσης; Καλός δάσκαλος είναι αυτός που έχει μεράκι γι αυτό που κάνει, γνωρίζει καλά το αντικείμενο του μαθήματος, αγαπάει και σέβεται του μαθητές του, διδάσκει με παραδείγματα και επιζητεί τον διάλογο, δέχεται τις ερωτήσεις κατά τη διάρκεια του μαθήματος, αντέχει την αμφισβήτηση ακόμη και την επιθετικότητα του μαθητή, δεν τον ενοχλούν οι παλιές αίθουσες και τα συνθήματα στους τοίχους, δεν κάνει επίδειξη γνώσεων, δεν ειρωνεύεται τους μαθητές, δεν προσπαθεί να καλύψει την ανεπάρκεια του με υπερβολική αυστηρότητα, δηλώνει με ειλικρίνεια την αδυναμία του να απαντήσει σε κάποια ερώτηση, δημιουργεί οικειότητα και φιλία με τους μαθητές, είναι έτοιμος να ασχοληθεί με τα προσωπικά τους προβλήματα, μεταδίδει γνώσεις αλλά και την αγάπη για τη γνώση και καλλιεργεί και οξύνει την κρίση των μαθητών του. Με την αποφοίτηση η επικοινωνία του δασκάλου με τον μαθητή λήγει και ο μαθητής ακολουθεί τον δικό του δρόμο. Καλός δάσκαλος είναι αυτός που επιβιώνει με θετικά συναισθήματα στη μνήμη των μαθητών του. Πόσοι από μας δεν οφείλουμε άραγε την ύπαρξη και την προκοπή μας σε έναν καλό λόγο, σε μια ενέργεια ή στην έντονη επιρροή ενός καλού δασκάλου στη ζωή μας; Και πόσοι από αυτούς τους δασκάλους, που επηρέασαν θετικά τη ζωή μας, δεν έζησαν και έδρασαν σε αντίξοες συνθήκες; Τα λεφτά για την παιδεία και η περίφημη υλικοτεχνική υποδομή ασφαλώς και είναι απαραίτητα αλλά σημαντικότερο από όλα είναι, κατά τη γνώμη μου, η ποιότητα των δασκάλων. Χρέος της πολιτείας είναι να διορίζει σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης δασκάλους ικανούς και με μεράκι για τη δουλειά τους. Πιστεύω ακράδαντα ότι η παιδεία μας θα βελτιωθεί σημαντικά χωρίς να περιμένουμε «αιώνια» τη βελτίωση της υλικοτεχνικής υποδομής.Είμαι σίγουρος ότι πολλοί θα χαμογελάσουν και ενδεχομένως «ειρωνικά» με την άποψη αυτή αλλά η πίστη μου στηρίζεται στη μακροχρόνια ενασχόλησή μου με τη διδασκαλία. Πρόσφατα σε δημοτικό σχολείο της περιοχής άλλαξε ο διευθυντής. Τη θέση του παλιού βαριεστημένου διευθυντή ανέλαβε ένας νέος ορεξάτος δάσκαλος που αφιερώνει το χρόνο του για την καλυτέρευση της λειτουργίας του σχολείου. Το πνεύμα στο σχολείο έχει αλλάξει ριζικά με την ίδια υλικοτεχνική υποδομή. Οι νεαροί μαθητές ξυπνούν και πηγαίνουν με χαρά και ενθουσιασμό το σχολείο ενώ πριν δεν έδειχναν ιδιαίτερο ζήλο.

Του Αστ. Παντοκράτορα, καθηγητή Τμ. Πολ. Μηχανικών Πολυτεχνικής Σχολής Ξάνθης http://science.duth.gr/modules.php?name=News&file=print&sid=99

Η δυστυχία (;) να είσαι Έλληνας μαθητής… »

O Γιαν είναι Φινλανδός. Μαθητής της δευτέρας λυκείου, σε ένα δημόσιο λύκειο στο Ελσίνκι. Η Βανέσα είναι Ελληνίδα. Μαθήτρια της τρίτης Λυκείου, στο δημόσιο του Χολαργού. Συνομιλούν στο Διαδίκτυο. Η Βανέσα, έκπληκτη, ανακαλύπτει ότι ο συνομήλικος της έχει πολύ ελεύθερο χρόνο, ελάχιστη πίεση, κανένα άγχος για την μαθητική του ζωή και για την εισαγωγή του στο πανεπιστήμιο κι ότι το σχολείο του- δημόσιο- έχει μέχρι και μικρό στούντιο τηλεόρασης για να κάνουν το μάθημα δημοσιογραφίας! Κι όμως, αυτός ο «χαλαρός» νέος, που πιέζεται ελάχιστα από το σχολείο και βασανίζεται σπάνια από τον βραχνά των εξετάσεων, φοιτά σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα που έρχεται σταθερά πρώτο στον κόσμο, με βάση τις αξιολογήσεις του ΟΟΣΑ, ενώ εκείνη, που βασανίζεται δέκα και δώδεκα ώρες την ημέρα σε σχολείο και φροντιστήριο και την πνίγει το άγχος, ζει σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα που είχε αξιολογηθεί στην 25η θέση το 2000 κι έχει ήδη πέσει στην 28η από τις 30 υπό εξέταση χώρες του ΟΑΣΑ το 2006, στην τελευταία μέτρηση! Την ιστορία αυτών των δύο μαθητών, ένα τυπικό τους 24ωρο, παρακολουθεί η κάμερα της εκπομπής «Έρευνα» του Παύλου Τσίμα καταγράφοντας τις διαφορές στο εκπαιδευτικό τους περιβάλλον. Επίσης τρεις πρώην υπουργοί που φιλοδόξησαν να συνδέσουν το όνομά τους με μια μεγάλη μεταρρύθμιση – ο Γερ. Αρσένης, η Μαριέττα Γιανάκου και ο Β. Κοντογιανόπουλος – μιλούν για πρώτη φορά για την εμπειρία τους, τα λάθη τους και τα συμπεράσματα στα οποία έχουν οδηγηθεί (δες το σχετικό βίντεο εδώ ).Να προσθέσουμε ότι ο αρχιτέκτονας του φινλανδικού εκπαιδευτικού συστήματος είναι ο Έρκι ‘Αχο (Erkki Aho), που ήταν διευθυντής του εθνικού συμβουλίου εκπαίδευσης από το 1972 έως το 1992. Ένας Φινλανδός σοσιαλδημοκράτης που ήθελε να κάνει τη χώρα του λίγο πιο δίκαιη. Για τους μεταρρυθμιστές σαν τον ‘Αχο η εκπαίδευση ήταν το ιδανικό πεδίο δράσης. Το παραδοσιακό φινλανδικό εκπαιδευτικό σύστημα ήταν συντηρητικό και ιεραρχικό: οι ακαδημαϊκές πορείες των παιδιών καθορίζονταν από τότε που ήταν στην Δ’ Δημοτικού. Όσοι δεν επιλέγονταν τότε, δεν μπορούσαν ποτέ τους να πάνε στο πανεπιστήμιο. Υπήρχαν λίγα πανεπιστήμια, που ήταν μάλλον μέτρια. Ο ‘Αχο και οι συνεργάτες του σκέφτηκαν πως η εκπαίδευση θα πρέπει να είναι καθολική. Τα παιδιά έπρεπε να πηγαίνουν στα ίδια σχολεία για εννέα τουλάχιστο χρόνια, χωρίς να ξεχωρίζουν ανάλογα με τις ικανότητές τους. Ο διαχωρισμός μεταξύ «γενικής» και «τεχνικής» παιδείας, γινόταν μόνο στο Λύκειο. Ο ‘Αχο όμως, όπως και πολλοί άλλοι, πιστεύουν πως το κλειδί για την επιτυχία της μεταρρύθμισης ήταν η αλλαγή στην κατάρτιση των δασκάλων. Στη Φινλανδία η διδασκαλία θεωρείτο πάντα ένα επάγγελμα κύρους, αλλά τώρα πια έγινε συνώνυμο της επιτυχίας (στις σχολές όπου καταρτίζονται οι δάσκαλοι, σήμερα υπάρχουν δέκα υποψήφιοι για μία θέση). Απαιτήθηκε από τους δασκάλους να αποκτήσουν μάστερ, μετά από ένα εξαετές πρόγραμμα σπουδών, όπου η πρακτική εξάσκηση εναλλάσσεται με την θεωρητική διδασκαλία. «Φυσικά, πολλοί με επέκριναν», θυμάται ο ‘Αχο.«Οι καθηγητές των Λυκείων αντιμετώπισαν τα μέτρα με πολύ σκεπτικισμό. Πολλοί γονείς είχαν επίσης τις αμφιβολίες τους. Η ακαδημαϊκή και μορφωτική ελίτ της χώρας είπε πως θα καταστρέφαμε τα σχολεία μας. Η δεξιά είπε πως ο μη διαχωρισμός των μαθητών σε κατευθύνσεις από νωρίς μύριζε υπαρκτό σοσιαλισμό». Μέχρι όμως τα τέλη της δεκαετίας του ’80, το νέο σύστημα ήταν πλατιά αποδεκτό. Η αλλαγή ολοκληρώθηκε με τη μεταρρύθμιση της ανώτατης εκπαίδευσης, που προίκισε την Φινλανδία με πολυάριθμα νέα πανεπιστήμια, υψηλής ποιότητας. Το πραγματικό τεστ για το σύστημα όμως, ήρθε με τη σοβαρή οικονομική ύφεση, στις αρχές της δεκαετίας του ’90. «Ήταν υπέροχο να βλέπεις πόση συναίνεση υπήρχε για το σύστημα», ακόμα και σε εκείνη την δύσκολη οικονομικά περίοδο….Περισσότερα εδώ.Σχολιάζοντας εμμέσως διαπιστώνω ότι οι πρώην υπουργοί Παιδείας Β. Κοντογιανόπουλος, Γερ. Αρσένης και Μαριέτα Γιαννάκου καλώς ομιλούν, αν και κάνουν την αυτοκριτική τους λειαίνοντας κάποιες γωνίες ή τα άρρητα λ.χ. ”γρήγορα να προλάβουμε” το ?έργο (=ΕΠΕΑΚ/ Β΄ΚΠΣ), την κακή επιλογή συνεργατών (Παιδ. Ινστιτούτο, ΚΕΕ?), την αντίδραση των κομματικών συνδικαλιστών παντός καιρού (της ”αγωνιστικής” αντιπολίτευσης άμα και της συμπολίτευσης) κ.ά.Σχετικά με τη δομή του φινλανδικού εκπαιδευτικού συστήματος δες το ομότιτλο άρθρο του Κ. Ανδριανουπολίτη εδώ και δυο αντίλογους εδώ κι εδώ. Σχετικά με αναλυτικό πρόγραμμα (ΑΠΣ) των μαθημάτων των φ.ε. σε Φινλανδία και στη χώρα μας και την αποτελεσματικότητά τους (πρόγραμμα αξιολόγησης PISA) δες εδώ κι εδώ.

Κρίσεις και επικρίσεις για τα εγχειρίδια φυσικών επιστημών Δημοτικού »

Συζήτηση για τα (νέα) βιβλία του Δημοτικού έχει ανοίξει εδώ και μέρες η εφ. Ελευθεροτυπία. Ας μείνω στο σχολιασμό για τα εγχειρίδια “Φυσικά Δημοτικού, Eρευνώ και Ανακαλύπτω”. Έτσι, «με εγκυκλοπαίδεια φυσικών επιστημών, ”κατάλληλη” για αναγνώστες άνω των έντεκα και δώδεκα χρόνων, είναι η εισαγωγή στον κόσμο της Φυσικής μέσα από τα αντίστοιχα νέα βιβλία της Ε’ και της Στ’ τάξεων . Η επιλογή να συμπεριληφθούν στο ”πείραμα” έννοιες όπως η μάζα, ο όγκος και η πυκνότητα, αναλύσεις για την ατομική δομή της ύλης, αλλά και η επιστημονικοποίηση απλών διατυπώσεων περί τα φυσικά και άλλα φαινόμενα, προκαλεί παρενέργειες που δεν είχαν υπολογιστεί από τους συγγραφείς-επιστήμονες.» «Πώς να προχωρήσω την ύλη, όταν ακόμα τα παιδιά της Ε’ τάξης προσπαθούν να καταλάβουν με τι μοιάζουν τα μόρια;» διερωτάται η εκπαιδευτικός Ειρήνη Πετροπούλου, ενώ ο Κωνσταντίνος Τσάκαλος, επίσης εκπαιδευτικός, προσδιορίζει την ουσία: «Τα νέα βιβλία δυστυχώς απαιτούν απομνημόνευση σύνθετων εννοιών και επιπλέον δίνουν έμφαση στον μικρόκοσμο αλλά και σε πολλά άλλα θέματα που είναι δύσκολα για τους μαθητές αυτής της ηλικίας, για το γνωστικό και ηλικιακό επίπεδό τους» (?) «Στη 14η κιόλας σελίδα του βιβλίου, οι ανικανοποίητοι συγγραφείς-επιστήμονες μετέτρεψαν τον απλό, βασικό ορισμό του μορίου και αντί ν’ αφήσουν τα 11χρονα να καταλάβουν ότι πρόκειται για το ”μικρότερο τμήμα ενός συστατικού που διατηρεί τις ιδιότητές του”, τους ανεβάζουν κατευθείαν επίπεδο και τους πάνε στις χημικές ενώσεις, ενημερώνοντας πως πρόκειται για ”το μικρότερο τμήμα μιας χημικής ένωσης (!) που διατηρεί τις ιδιότητές του”. Η απάντηση στην ερώτηση τι είναι χημική ένωση απαντάται αργότερα.» (?) «Στην Ε’ τάξη, λοιπόν, επιχειρούνται πολλά πειράματα. Ένα από τα πιο δημοφιλή και επαναλαμβανόμενα αφορά τις νοητικές λειτουργίες των μαθητών. Πραγματοποιείται η μετατροπή του γνωστικού αντικειμένου πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης σε μάθημα τουλάχιστον λυκειακής, ενίοτε και μεταλυκειακής τάξης.» κτλ. κτλ. (περισσότερα εδώ). Πράγματι «Στο σημερινό Αναλυτικό Πρόγραμμα Σπουδών (ΑΠΣ) Φυσικών Επιστημών Ε? και Στ? Δημοτικού υπάρχει ύλη η οποία, σύμφωνα με διεθνείς έρευνες, γίνεται κατανοητή μόνο από το 5% των μαθητών ενώ αντίστοιχη της δεν υπάρχει στα αναλυτικά προγράμματα άλλων χωρών. Προς την ίδια κατεύθυνση είναι και τα αποτελέσματα έρευνας που ανακοινώθηκε σύμφωνα με την οποία επτά στους δέκα από τους 230 καθηγητές Φυσικών Επιστημών της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης στους δόθηκαν αποσπάσματα από το βιβλίο Μαθητή της Ε? Δημοτικού θεωρούν ότι αυτά διδάσκονται στο γυμνάσιο και μάλιστα σχολιάζουν ότι θα ήταν καλύτερο να διδάσκεται στο Λύκειο.» (δες εδώ).Στην ίδια εφημερίδα, στο άρθρο ”Τα εγχειρίδια των Φυσικών Επιστημών:Ανορθολογισμός και αποτυχία ” του Κ. Ραβάνη, καθηγητή ΤΕΕΑΠΗ του Παν. Πατρών, αναφέρεται μεταξύ άλλων ότι « …Η δημιουργία διδακτικών εγχειριδίων για τις Φυσικές Επιστήμες, για όλες τις σχολικές βαθμίδες, αποτελεί διαδικασία και προϊόν ενός ειδικού επιστημονικού πεδίου, το οποίο αποκαλούμε διδακτικό μετασχηματισμό. Στο πεδίο αυτό μελετώνται και αξιοποιούνται εξαντλητικά οι διαπιστωμένες από την έρευνα δυσκολίες των παιδιών, οι θεωρητικά προβλεπόμενες δυνατότητές τους, η ανάλυση του παιδαγωγικού πλαισίου και των αναλυτικών προγραμμάτων, η ριζικά ανακατασκευασμένη επιστημονική γνώση για τις εξειδικευμένες ανάγκες της κάθε ηλικίας και σχολικής βαθμίδας, οι λειτουργίες των διαφόρων μορφών γραπτού κειμένου, συμβόλων και εικόνας, οι δραστηριότητες εμπέδωσης και άσκησης των παιδιών. Όταν όλα αυτά αποτελούν για τους συγγραφείς των εγχειριδίων άγνωστο πλανήτη, χωρίς καμιά αμφιβολία τα βιβλία που δημιουργούν είναι απλώς προϊόντα ενός τυφλού, αδιέξοδου και χωρίς σημεία στήριξης και αναφοράς εμπειρισμού (…)» Εδώ θέλω να παρατηρήσω ότι τόσο οι συγγραφείς των εν χρήσει εγχειριδίων φ.ε. των Ε΄& Στ΄ τάξεων δημοτικού, όσο και οι συγγραφείς των δυο προηγούμενων εγχειριδίων φ.ε. για τις ίδιες τάξεις στο πλαίσιο του εναλλακτικού βιβλίου, είναι στην πλειονότητά τους εκπαιδευτικοί με μεταπτυχιακές σπουδές στη διδακτική των φ.ε. και οι επικεφαλείς των συγγραφικών ομάδων καθηγητές στο ΠΤΔΕ του ΕΚΠΑ! Με άλλα λόγια μήπως αλλού βρίσκεται η κακοδαιμονία; Ιδέες για τη μερική λύση του γρίφου δίνει, κατά την άποψή μου, το άρθρο ”Διεφθαρμένα ή χαοτικά (ελληνικά) πανεπιστήμια; Η περίπτωση των Παιδαγωγικών Τμημάτων?? του Γ. Σταμέλου, αν. καθηγητή ΠΤΔΕ Παν. Πατρών, στο περιοδικό Σύγχρονη Εκπαίδευση τχ. 155(2008). Αν και για τους γνωρίζοντες τα πράγματα ή για αυτούς που τα ξέρουν ”από μέσα”, οι απαντήσεις σχετικά με τη συγγραφή των σχολικών βιβλίων, την κρίση/επιλογή τους κτλ. είναι περισσότερες από μία…Μια καλή ιδέα και για τη χώρα μας, όπως αλλού συμβαίνει, είναι η συγγραφή-διάθεση περισσοτέρων του ενός εγχειριδίων ανά μάθημα, τάξη, τύπο σχολείου. Αλλά πού…

Ξαναγράψιμο των σχολικών βιβλίων λόγω…ΕΣΠΑ! »

Ξαναγράψιμο όλων των σχολικών βιβλίων Δημοτικού και Γυμνασίου και εξαρχής συγγραφή των βιβλίων του Λυκείου έως το 2013 (βλέπε …ΕΣΠΑ) σχεδιάζει το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, σύμφωνα με την εφ. Απογευματινή. Τι κι αν όλα σχεδόν τα βιβλία του Δημοτικού και του Γυμνασίου (με χρηματοδότηση από το ΕΠΕΑΕΚ ΙΙ/ Γ΄ ΚΠΣ) έχουν ηλικία μόλις δυο-τριών χρόνων, με κάποια να μην έχουν εκδοθεί ακόμα(!) και με την αξιολόγησή τους να έχει αναβληθεί για το,… επόμενο έτος! Τα βιβλία του Λυκείου είναι λίγο… μεγαλύτερα, έχουν ηλικία 8-10 χρόνων κι είναι απομεινάρια του πολλαπλού ή εναλλακτικού βιβλίου της «μεταρρύθμισης Αρσένη» (με χρηματοδότηση από το ΕΠΕΑΕΚ Ι /Β΄ ΚΠΣ), τα οποία δεν έχουν κι ούτε πρόκειται να αξιολογηθούν. Με άλλα λόγια τα …χρήματα να απορροφώνται και σε δουλειά να βρίσκεται το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο (εμ, κάτι πρέπει να κάνει κι αυτό, τόσος κόσμος το στελεχώνει). Παραγωγή βιβλίων λοιπόν, μια από τα ίδια, και συζήτηση περί αυτών και του τρόπου εισαγωγής στα ΑΕΙ (βεβαίως, βεβαίως), ήγουν πεδίο λαμπρό νέου διαλόγου για την μετα-απο-ρύθμιση της Παιδείας, κτλ. κτλ. Κοντά σε αυτά και η εξαγγελία του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης (δες εδώ) για ”συγγραφή βιβλίων (που) θα γίνεται από μεικτές ομάδες με πιλοτική περίοδο διδασκαλίας τους σε πιλοτικά σχολεία για να δοκιμάζονται και οι νέες μέθοδοι, και έπειτα από έγκριση των καθηγητών, θα εισάγονται στα σχολεία”, ”υιοθέτηση ενιαίου εθνικού προγράμματος σπουδών, το οποίο κατά 80-85% θα επιλέγεται και θα ορίζεται σε κεντρικό επίπεδο αλλά θα υπάρχει ένα 15-20% που θα ορίζεται σε περιφερειακό επίπεδο με βάση τις ιδιαίτερες επιλογές κάθε περιοχής”, ”δημιουργία αυτοδύναμου λυκείου, που θα χορηγεί Εθνικό Απολυτήριο”…Εξαγγελίες ίδιες και απαράλλακτες, για όσους το θυμούνται, με αυτές που είχαν (ξανα)αναγγελθεί και ξεκινήσει όταν ο νυν αρχηγός του ΠΑΣΟΚ ήταν υπουργός Παιδείας (1994-96), αλλά δεν υλοποιήθηκαν, επειδή ο επόμενος υπουργός Γερ. Αρσένης ήθελε να κάνει τη δική του μεταρρύθμιση… Θα έλεγε κάποιος ότι τα χρήματα της ΕΕ εκμαυλίζουν την ελληνική παιδεία?αντί να την προάγουν. Φτου κι απ΄ την αρχή λοιπόν για να είν΄ καλά το ΕΣΠΑ!

Όταν ο υπουργός Παιδείας επισκέπτεται ένα σχολείο και κρατά σημειώσεις »

Την ενάτη?εντολή (δες τo προηγούμενο post): «Ένας καλός και προσεκτικός ΥΠΕΠΘ οφείλει να παρακολουθεί, μόνος, χωρίς την παρουσία τηλεοπτικών συνεργείων, ένα δημόσιο μάθημα τουλάχιστον μία φορά τη βδομάδα στα γυμνάσια, στα λύκεια, στο πανεπιστήμιο (?)» αποφάσισε να ακολουθήσει ο νέος υπουργός Παιδείας, ο οποίος επισκέφτηκε αιφνιδιαστικά το 2ο Λύκειο Πειραιά, έμεινε περίπου μισή ώρα στο γραφείο των καθηγητών συνομιλώντας μαζί τους, στη συνέχεια συστήθηκε (!) στους μαθητές του σχολείου, τους μίλησε και δέχτηκε ερωτήσεις, μακριά από κάμερες. Κι όχι μόνο αυτό, καλλά κρατούσε και …μπλοκάκι για να σημειώνει, κάτι που προξένησε εντύπωση, μια και κατά τη γνώμη κάποιου μαθητή:”Σας βλέπουμε εδώ κοντά μας ότι είστε ένα πρόσωπο με σοβαρότητα και μάλιστα καταγράφεται με το στυλό σας λεπτομερώς όσα σας λέμε. Γιατί να μην είναι έτσι και οι άλλοι πολιτικοί; Γιατί να βλέπουμε τραγουδιστές, ηθοποιούς και γενικά καλλιτέχνες που στο παρελθόν τους δεν είχεν σχέση με τη πολιτική να γίνονται βουλευτές και υπουργοί;” …Έλα όμως που το γεγονός αυτό θεωρήθηκε και κατακρίθηκε από κάποιους σαν σόου. Κατά την εφ. Ριζοσπάστης «η κίνηση εντάσσεται στην επιλογή της κυβέρνησης να φτιασιδώσει την εικόνα της, να αποπροσανατολίσει από τα αδιέξοδά της και να καλλιεργήσει αυταπάτες ότι τα μέτρα που έρχονται στην Παιδεία θα είναι προϊόν διαλόγου…». Άντε πάλι από την αρχή… ή ομοθυμία για την Παδεία.

Ο δεκάλογος του καλού υπουργού Παιδείας »

1 Ο καλός υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων (ΥΠΕΠΘ) οφείλει να γνωρίζει στοιχειώδη ελληνικά και θρησκευτικά. Δεν μπορεί λ.χ. να λέει πως «ακραίες μειοψηφίες κρατούν την Παιδεία όμηρη» ή να μπερδεύει τον Ιωάννη τον Χρυσόστομο με τον Ιωάννη τον Ευαγγελιστή. 2 Ο ΥΠΕΠΘ δεν πρέπει να συμβουλεύεται τηλεφιλολόγους σχετικά με την ετυμολογία της λ. «έντερον». Καλύτερα να καταφεύγει σε έγκυρα ετυμολογικά λεξικά. 3 Ο ευφυής και σοβαρός ΥΠΕΠΘ λέει, «καλά τα ?έξυπνα σχολεία?, όμως προτιμώ τους έξυπνους μαθητές». 4 Ενας ΥΠΕΠΘ πρέπει να θυμάται πως το άρθρο 16 του Συντάγματος, εκτός από την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, περιέχει πάρα πολύ σοβαρές διατάξεις για την παιδεία και τον πολιτισμό των Ελλήνων. Επομένως οφείλει να τηρεί το Σύνταγμα ευλαβικά και καθολικά. 5 Ενας καλός ΥΠΕΠΘ ουδέποτε προσθέτει μια ώρα διδασκαλίας Αρχαίων Ελληνικών στο Πρόγραμμα για να μάθουν οι μαθητές «την ορθή χρήση της καθομι-λουμένης»! Ας διδαχθούν πρώτα να μιλούν και να γράφουν σωστά τη γλώσσα τους και μετά καλώς να έρθουν και τα Αρχαία. 6 Ενας καλός ΥΠΕΠΘ δεν χρειάζεται σώνει και καλά να έχει «όραμα». Ο κοινός νους φτάνει και περισσεύει. 7 Ενας ΥΠΕΠΘ μπορεί να πηγαίνει και στα μπουζούκια και στα γήπεδα. Ομως όταν δολοφονείται ένας μαθητής, καλύτερα να μεταθέτει τη διασκέδαση για τις επόμενες μέρες. 8 Αν ένας ΥΠΕΠΘ δεν ικανοποιείται από τα βιβλία της Ιστορία της νεότερης Ελλάδας, ας μην απογοητεύεται. Υπάρχουν χρονικά, απομνη-μονεύματα αγωνιστών, δημοτικά τραγούδια, μαρτυρίες παθόντων, πρακτικά Βουλής, διατάγματα, εφημερίδες, μυθιστορήματα, ποιήματα κ.λπ. Ενα ανθολόγιο από αυτά τα κείμενα θα ωφελήσει και θα τέρψει τους μαθητές πολύ περισσότερο από όσο ένα «επιστημονικό» εγχειρίδιο. 9 Προσοχή στους «σοφούς» και στους «εμπειρογνώμονες». Ενας καλός και προσεκτικός ΥΠΕΠΘ οφείλει να παρακολουθεί, μόνος, χωρίς την παρουσία τηλεοπτικών συνεργείων, ένα δημόσιο μάθημα τουλάχιστον μία φορά τη βδομάδα. Στα νηπιαγωγεία της χώρας, στα γυμνάσια, στα λύκεια, στο πανεπιστήμιο κ.λπ. Μετά ας συζητά με τους συμβούλους τα προβλήματα της Παιδείας. 10 Ωραίοι οι αλλεπάλληλοι προγραμματισμοί, οι νόμοι και οι διευκρινιστικές εγκύκλιοι, οι συνεχείς μεταρρυθμίσεις, οι τολμηρές τομές, οι ρήξεις, τα know how, τα οράματα, τα μοντέρνα συστήματα, οι αιώνιες αλλαγές στις εξετάσεις κ.λπ. Ωραίο και το Διαδίκτυο, τα ιστολόγια και ο κυβερνοχώρος. Ομως για τον νουνεχή και δημοκρατικό ΥΠΕΠΘ δύο πρέπει να είναι τα ουσιώδη: 1) 5% του ΑΕΠ στην Παιδεία. 2) Ιδια τιμή, ίδιος σεβασμός στο Αλφαβητάρι και στον φορητό υπολογιστή.

Του Γιώργη Γιατρομανωλάκη, ομ. καθηγητή Κλασικής Φιλολογίας και συγγραφέα
Αναδημοσίευση από http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=6&artid=250048

Έλληνόπουλα της ”άλλης” Ελλάδας για το 2008 »

Η Ελλάδα του μέλλοντος, παιδιά και νέοι/ες που τίμησαν τη χώρα διεθνώς το 2008, που διακρίθηκαν σε παγκόσμιους διαγωνισμούς, επέστρεψαν από διεθνείς διοργανώσεις με μετάλλια και βραβεία, πήραν το «εισιτήριο» για φημισμένα εκπαιδευτικά ιδρύματα του εξωτερικού. Εκπρόσωποι μιας «άλλης» Ελλάδας (παρουσιάστηκαν και σε παλαιότερα posts μας), μακριά από σκάνδαλα, σκοπιμότητες και στείρες αντιπαραθέσεις, που σπάνια «κερδίζει» χρόνο και χώρο στα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων και τις σελίδες των εφημερίδων, μέσα από τις σελίδες της εφ. Ελεύθερος Τύπος (όπου και περισσότερα).
O Νίκος Πασσαλής, μαθητής, 17 ετών, κέρδισε το πρώτο ειδικό βραβείο του EIROForum, μεταξύ άλλων επικοινώνησε μαζί του ο Πρόεδρος της Βουλής για να τον συγχαρεί, ανακοινώντας του ότι θα βραβευθεί (και) από το Κοινοβούλιο. Ο βασικός στόχος του να σπουδάσει Πληροφορική και να συνεχίσει την έρευνα πάνω στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές.
Η Ευαγγελία Τόνια, συνθέτρια κλασικής μουσικής, 23 ετών. Με σπουδές στο ΑΠΘ και διδακτορικό -σε εξέλιξη- στο Εδιμβούργο, «μετράει» ήδη εννέα βραβεία σε διεθνείς και πανελλαδικούς διαγωνισμούς και έχει τιμηθεί από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρ. Παπούλια. Πριν από λίγες μέρες η Ενωση Ελλήνων Κριτικών Μουσικής τής απένειμε τον τίτλο του «Καλύτερου πρωτοεμφανιζόμενου καλλιτέχνη».Ονειρό της είναι να βάλει το δικό της λιθαράκι στο μουσικό πολιτισμό της χώρας μας.
Ο Αντώνης Πλατάνιος, μαθητής, 17 ετών. Σχεδίασε το οικολογικό σπίτι του μέλλοντος και πρώτευσε στο διαγωνισμό «Imagine Cup 2008» της Microsoft, με θέμα το περιβάλλον.Η Microsoft τού πρότεινε συνεργασία από το καλοκαίρι. Ο ΟΣΚ θέλει να εφαρμόσει το σύστημα εξοικονόμησης ενέργειας σε σχολεία στο Φάληρο, πανεπιστήμια του εξωτερικού του ζήτησαν να συμμετέχει σε project για την κατασκευή οικολογικών νησιών και σε λίγο καιρό θα παραλάβει μία επιταγή 1000 ευρώ από τη Βουλή. Επιθυμεί να σπουδάσει ηλεκτρολόγος μηχανολόγος ηλεκτρονικών υπολογιστών στο MIT.
Ο Κυριάκος Αξιώτης, μαθητής, 15 ετών, με διάκριση σε διεθνείς διαγωνισμούς και στην εθνική Ολυμπιάδα Μαθηματικών, πρωτοστατεί στις ?καταλήψεις του 2ου Λυκείου Γέρακα, και ονειρεύεται μεταπτυχιακό στο ΜΙΤ.
Η Δέσποινα Σανούδου, μοριακή βιολόγος, 30 ετών, έχει κερδίσει το βραβείο της Unesco ? L? Oreal στον τομέα των βιοεπιστημών για νέους επιστήμονες. Επίκουρη καθηγήτρια Φαρμακολογίας στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, με το ερευνητικό έργο της να εστιάζεται στη Φαρμακογενομική, πώς δηλαδή το DNA μας καθορίζει την ανταπόκρισή μας στα διαφορετικά φάρμακα και ποιες είναι οι ιδανικές θεραπείες για έναν ασθενή.
Ο Νίκος Ρωμανίδης, 19 ετών, φοιτητής Μαθηματικών στο Cambridge, μετά τη διάκρισή του στην τελευταία Βαλκανιάδα Μαθηματικών. Τα Μαθηματικά είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής του?
Η Γιουζγιάν Τζεβατόγλου, φοιτήτρια στο τμήμα Κοινωνικής Υπηρεσίας στα ΤΕΙ Αιγάλεω, 21 ετών, κατάφερε από πολύ νωρίς να απεγκλωβιστεί από τα ταμπού της «γκετοποιημένης» κοινωνίας των Ελλήνων τσιγγάνων (Ρομά). Με βασικό «όπλο» τις εμπειρίες που αποκόμισε από το «σχολείο του δρόμου» και την πολυετή δουλειά στα φανάρια, ψάχνει για μια θέση εργασίας ανάλογη των προσδοκιών της.
Ο Χαράλαμπος Ταϊγανίδης, χρυσός παραολυμπιονίκης στην κολύμβηση, που κατάφερα να γυρίσω από το Πεκίνο με έξι μετάλλια?Πιστεύει ότι τα παιδιά που είναι σήμερα στους δρόμους έρχονται από το μέλλον.
Ο Δημήτρης Παπαδημητρίου, μαθητής, 17 ετών, το 2006, που κέρδισε το χάλκινο μετάλλιο στην Ολυμπιάδα Μαθηματικών του Βιετνάμ, που του έχει ήδη εξασφαλίσει υποτροφία για το ΜΙΤ, ύστερα από πρόταση της Μαθηματικής Εταιρείας.
Η Σπυριδούλα Σιορδίνη, μαθήτρια, 16 ετών.Ο πατέρας της Γιάννης Σιορδίνης ήταν ένα από τα θύματα των πυρκαγιών της Ηλείας.Ως μέλος της περιβαλλοντικής ομάδας του σχολείου της ήθελε να γίνουν δενδροφυτεύσεις στις περιοχές που κάηκαν. Με τους συμμαθητές της, έκαναν ό,τι μπορούσαν για να μην ξεχαστεί η καταστροφή. «Προσπαθήσαμε να προβάλουμε το θέμα, για να κρατήσουμε ?ζωντανά? τα χωριά μας. Δώσαμε συνεντεύξεις, συμμετείχαμε σε εκδηλώσεις, πήραμε διάφορες πρωτοβουλίες σε συνεργασία και με το Δημαρχείο». «Έστω κι αν δεν ενδιαφέρθηκε κανείς για μας. Όταν έσβησαν τα φώτα, μας ξέχασαν. Κανείς δεν μας επισκέφθηκε, δεν μας τηλεφώνησε, δεν ρώτησε για τα προβλήματά μας. Απλώς άφησαν το χρόνο να κάνει τη δουλειά του. Δεν πειράζει όμως, έτσι κι αλλιώς θα τα καταφέρουμε και μόνοι μας. Δεν θέλουμε τον οίκτο τους».

Εξάχρονος τράκαρε οδηγώντας προς το σχολείο! »

Στη Birginia, ΗΠΑ, 6χρονος πιτσιρικάς τράκαρε σε κολόνα το οικογενειακό αυτοκίνητο, ένα Ford Taurus μοντέλο 2005, που οδηγούσε, έχοντας ήδη διανύσει απόσταση περίπου 9 χιλιομέτρων, προσπερνώντας μάλιστα στον αυτοκινητόδρομο άλλους οδηγούς που, όπως είπε, πήγαιναν πολύ σιγά! Ο Ντένις (ο τρομερός!) υποστήριξε στους αστυνομικούς που κατέφθασαν ότι πήρε τα κλειδιά του αυτοκινήτου και τράβηξε προς το σχολείο, επειδή έχασε το σχολικό λεωφορείο, κι ότι έμαθε να «οδηγεί» παίζοντας βιντεοπαιγνίδια! Ο μικρός, που δε φορούσε ζώνη, οδηγήθηκε προληπτικά στο νοσοκομείο, όπου διαπιστώθηκε ότι δεν είχε τραυματιστεί, ενώ οι γονείς του συνελήφθησαν.Δες κι αυτό.

Πηγή:http://www.nbcwashington.com/news/local/6-Year-Old-Drivers-Parents-Arraigned.html

Αύριο ξεκινά η διάθεση των νέων Windows 7 »

Η δοκιμαστική έκδοση (beta) των νέων Windows 7 θα διατίθεται από αύριο μέσω Ίντερνετ. Οι χρήστες θα μπορούν να κατεβάσουν το νέο λειτουργικό σύστημα της Microsoft από την ιστοσελίδα της εταιρείας. Την ανακοίνωση έκανε ο Στιβ Μπάλμερ, πρόεδρος της Microsoft κατά τη διάρκεια της κεντρικής του ομιλίας στη μεγαλύτερη έκθεση ηλεκτρονικών στον κόσμο, που γίνεται κάθε χρόνο στο Λας Βέγκας.
NEO! 10-1-2009 Διαθέσιμο για download από εδώ.

Πηγή:http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=2&artId=4495670

Χρέη, δάνεια, τράπεζες, πολιτικοί, εμείς και η οικονομική κρίση… »

Φροντίζουμε σήμερα για να μην…έχουμε αύριο, από την ανάλυση που δημοσιεύεται στην εφ. Καθημερινή σχετικά με την παγκόσμια (;) ΗΠΑ-οικονομικη κρίση:Ο δανεισμός και οι δαπάνες είναι πέρα από τα κανονικά όρια παρέχουν μια εξήγηση για το πώς οι ΗΠΑ μπήκαν στην κακή οικονομική θέση που βρίσκονται. Για δεκαετίες, οι επιχειρήσεις και οι καταναλωτές «γιόρταζαν» αδιάλειπτα, λες και το βάρος και η τυραννία των χρεών είχε εξαφανιστεί.Εξοπλισμένοι με πιστωτικές κάρτες και πίστη σε ένα καταπληκτικό μέλλον, οι Αμερικανοί αγόραζαν σπίτια, αμέτρητα iPod και ακριβά ρούχα, και ποτέ δεν τους ένοιαζε η πτώση των μισθών και των αποταμιεύσεών τους. Οι τράπεζες δάνειζαν μεγάλα ποσά σε ιδιοκτήτες κατοικιών ακόμη και αν είχαν κακό πιστωτικό ιστορικό, όντας πεπεισμένες ότι οι τιμές των ακινήτων θα κινούνταν μόνο ανοδικά. Το κράτος δαπανούσε κατά το δοκούν, πιστεύοντας ακράδαντα ότι οι ξένοι θα υπήρχαν πάντα για να χρηματοδοτούν το χρέος των ΗΠΑ.Έτσι, μπορεί τώρα να φαίνεται περίεργο ότι σε αυτή τη νέα εποχή της κρίσης – με τους καταναλωτές ανήμπορους να ξοδέψουν, τα κρατικά ταμεία μισοάδεια και τις τράπεζες σε κατάσταση παραλυσίας – πολλοί οικονομολόγοι καταλήγουν ότι το κατάλληλο φάρμακο είναι μια νέα δόση αυτού ακριβώς που προκάλεσε την αναταραχή: δαπάνες χωρίς όριο. Τυπώνουμε χρήματα σήμερα , και θα ασχοληθούμε με τις επιπτώσεις αύριο… Σε διαφορετική περίπτωση, οι θέσεις εργασίας που έχουν χαθεί και οι καταρρεύσεις επιχειρήσεων μπορεί να ταλανίσουν το κράτος για πολλά χρόνια (…) Σχετικά με το χρηματοπιστωτικό σύστημα, το πώς το χρέος δημιουργεί τραπεζικό χρήμα και πόσο ειρωνικό είναι να δίνουν οι κυβερνήσεις τα χρήματα των φορολογούμενων πολιτών (σε μορφή οικονομικής βοήθειας) στις τράπεζες για να ?ορθοποδήσουν? δες κι εδώ.

Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση