My SchBlogOut

Απεβίωσε τις πρωινές ώρες του Σαββάτου ο ακαδημαϊκός Καίσαρ Αλεξόπουλος, σε ηλικία 101 χρονών. Όπως ανακοίνωσε η Ακαδημία Αθηνών η κηδεία του θα γίνει την Μεγάλη Τρίτη, 30 Μαρτίου στις 11 π.μ. στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών. Ο Καίσαρ Δ. Αλεξόπουλος γεννήθηκε στην Πάτρα το1909.Σπούδασε στο Πολυτεχνείο της Ζυρίχης αρχικά μηχανολογία και κατόπιν φυσική, τελειώνοντας το διδακτορικό του το 1935, χρονιά που επέστρεψε στην Ελλάδα. Ένα χρόνο αργότερα εξελέγη Υφηγητής το 1936 και εργάστηκε ερευνητικά στο Εργαστήριο Φυσικής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 1939, σε ηλικία 30 ετών, εξελέγη τακτικός καθηγητής Φυσικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, όπου δίδαξε για 35 χρόνια έως το 1974. Διετέλεσε πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών κατά τα έτη 1970-72, θέση από την οποία παραιτήθηκε διαμαρτυρόμενος για τις επεμβάσεις τού τότε καθεστώτος. Το 1963 έγινε μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, της οποίας είχε την προεδρία το 1979. Μαζί με τους Π. Βαρώτσο και Κ. Νομικό ανέπτυξαν το 1981 τη μέθοδο πρόγνωσης σεισμών ΒΑΝ (είναι το «Α» του ΒΑΝ). Κατά την μακρόχρονη σταδιοδρομία του εργάστηκε στην Πυρηνική Φυσική και στην Φυσική Στερεάς Κατάστασης, αντικείμενα τα οποία δίδαξε στα Πανεπιστήμια της Uppsala και του Michigan. Έχει δημοσιεύσει περισσότερες από 100 εργασίες σε έγκυρα διεθνή επιστημονικά περιοδικά. Συνέγραψε σειρά διδακτικών βιβλίων Φυσικής για όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης. Το πεντάτομο έργο του Γενική Φυσική αποτελεί σημείο αναφοράς στην ελληνική βιβλιογραφία. Έχει τιμηθεί επίσης με το παράσημο «Τάγμα του Φοίνικος», ενώ κατείχε διευθυντικές θέσεις στο Βασιλικό (Εθνικό) Ίδρυμα Ερευνών (ΕΙΕ) και το Πυρηνικό Κέντρο Ερευνών «Δημόκριτος» (Ε.Κ.Ε.Φ.Ε. “Δημόκριτος”).

Σχετικά: Τιμήθηκε από την Ακαδημία Αθηνών ο Δάσκαλος και ακαδημαϊκός, ομ. καθηγητής φυσικής Καίσαρ Αλεξόπουλος
Διονύση Μαρίνου: Ο Καίσαρας Αλεξόπουλος που γνώρισα

Μέχρι πρόσφατα, οι ανθρωπολόγοι πίστευαν ότι οι Νεάντερταλ (Homo neanderthalensis) και οι άνθρωποι (Homo sapiens) ήσαν οι μόνο ανθρωπίδες που περιπλανιούνταν στην Ευρώπη και στην Ασία κατά την ύστερη Πλειστόκαινο περίοδο. Όμως η ανακάλυψη το 2003 στην Ινδονησία του, ηλικίας 17 000 ετών, μικρόσωμου «χόμπιτ» (Homo floresiensis), που θεωρείται νέο είδος, ήρθε να ανατρέψει αυτή την αντίληψη. Το νέο πλάσμα που ανακαλύφθηκε το 2008 στο σπήλαιο Ντενίσοβα της νότιας Σιβηρίας (στα όρη Αλτάι) από Ρώσους αρχαιολόγους και το οποίο πιθανώς ζούσε κοντά με τους ανθρώπους και τους Νεάντερταλ, πριν από 30 000 – 50 000 χρόνια, επιβεβαιώνει ότι επικρατούσε μια πολύ πιο πολύπλοκη εικόνα, πέρα από το απλοϊκό δίπoλο «σοφός» άνθρωπος -Νεάντερταλ. Αν και το φύλο του πλάσματος δεν είναι γνωστό, ονομάστηκε «γυναίκα-Χ», επειδή τα μιτοχόνδρια (από όπου αναλύθηκε το DNA) κληρονομούνται μέσω της μητέρας. Tα μιτοχόνδρια της «γυναίκας-Χ» διαφέρουν από αυτά του ανθρώπου κατά περίπου 400 «γράμματα» DNA, ενώ οι Νεάντερταλ έχουν τις μισές μόνο διαφορές με τον άνθρωπο. Σύμφωνα με τις πρώτες γενετικές αναλύσεις, η “γυναίκα-Χ” είχε έναν κοινό Αφρικανό πρόγονο με τον άνθρωπο και τον Νεάντερταλ πριν από 780.000 έως 1,3 εκατ. χρόνια, πριν αρχίσει να μεταναστεύει προς το Βορρά και την Ανατολή. Η μετανάστευση αυτή είναι διαφορετική από εκείνη, που συνέβη πριν από περίπου 500.000 χρόνια από τον Homo heidelbergensis, τον θεωρούμενο ως πρόγονο των Νεάντερταλ, και οδήγησε στην επικράτηση των τελευταίων. Η “γυναίκα-Χ” εξάλλου, επειδή εμφανίστηκε πολύ αργότερα, δεν φαίνεται να συγγενεύει με τον πρόγονο του ανθρώπου, τον “όρθιο άνθρωπο” (Ηomo erectus), που άρχισε να εγκαταλείπει την Αφρική πριν από περίπου 2 εκατ. χρόνια. Περισσότερα εδώ.

Τα κοινά λάπτοπ μπορούν πλέον να αξιοποιηθούν και ως μίνι-σεισμογράφοι! Την ιδέα είχε η γεωλόγος Ελίζαμπεθ Κόχραν, όταν έμαθε ότι οι φορητοί Η/Υ διαθέτουν επιταχυνσιόμετρο (όπως είναι τα μοντέρνα Macbooks και ThinkPads) με σκοπό να ανιχνεύει την κίνηση και να δίνει εντολή για το σβήσιμο του σκληρού δίσκου, όταν το μηχάνημα πέσει. Χάρη σε αυτό το όργανο και ειδικό λογισμικό (που μπορεί ο χρήστης να «κατεβάσει» από τη διεύθυνση http://qcn.stanford.edu ) είναι δυνατό το λάπτοπ να μεταδώσει δεδομένα σχετικά με ένα τοπικό σεισμό και να τα στείλει στους ερευνητές που συντονίζουν το δίκτυο, στα πανεπιστήμια Στάνφορντ και Ριβερσάιντ των ΗΠΑ, αποτελώντας τμήμα ενός «στρατού εθελοντών» με την ονομασία “Quake-Catcher Network”. Το πρόγραμμα «τρέχει» συνεχώς αθόρυβα την ώρα λειτουργίας του υπολογιστή και μπορεί να αξιοποιήσει το επιταχυνσιόμετρο για την ανίχνευση του «τρέμουλου» της Γης και του επερχόμενου σεισμού και να μεταφέρει αυτομάτως τα δεδομένα μέσω του Διαδικτύου στους ερευνητές. Περίπου 1000 άτομα από 61 χώρες ήδη συμμετέχουν εθελοντικά στην πρωτοβουλία. Το δίκτυο ευελπιστεί ότι θα προσθέσει 10 000 εθελοντές στο δυναμικό του τα επόμενα χρόνια, σε διεθνές επίπεδο. Ήδη μοίρασε 100 USB αισθητήρες (επιταχυνσιόμετρα) σε κατόχους φορητών Η/Υ στην Χιλή, για να βοηθήσουν στην καταγραφή των μετασεισμών.

Πηγή: http://www.enet.gr/?i=news.el.episthmh-texnologia&id=144920

Τα καρύδια ίσως αποτελούν ένα σημαντικό προληπτικό «όπλο» ενάντια στον καρκίνο του προστάτη, έδειξαν πειράματα σε ποντίκια τα οποία διεξήχθησαν από ειδικούς του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας στο Ντέιβις. Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι η υιοθέτηση διατροφής πλούσιας σε καρύδια, μείωσε το μέγεθος και τον ρυθμό ανάπτυξης όγκων στον προστάτη των πειραματοζώων. Είδαν ότι ποντίκια που έτρωγαν καρύδια ανέπτυξαν όγκους στον προστάτη κατά 50% μικρότερους σε σύγκριση με άλλα πειραματόζωα που κατανάλωναν έλαιο σόγιας.Εκτιμούν ότι το μυστικό κρύβεται στο ότι τα καρύδια μειώνουν τα επίπεδα της ενδοθηλίνης, μιας ουσίας που προάγει τις φλεγμονές στα αιμοφόρα αγγεία. Περισσότερα εδώ.

Ελληνομνήμων είναι ο τίτλος μιας ψηφιακής βιβλιοθήκης η οποία περιέχει όλα τα φιλοσοφικά και επιστημονικά κείμενα γραμμένα στην ελληνική γλώσσα από το 1600 έως το 1821. Το έργο ανέλαβε να υλοποιήσει το Εργαστήριο Ηλεκτρονικής Επεξεργασίας Ιστορικών Αρχείων του Τμήματος Μεθοδολογίας, Ιστορίας και Θεωρίας της Επιστήμης του Πανεπιστημίου Αθηνών (δες εδώ). Το έργο αυτό χρηματοδοτήθηκε σε όλες τις φάσεις της υλοποίησής του από το Ίδρυμα Λάτση και την Eurobank EFG. Η συλλογή αυτή των ελληνικών κειμένων της περιόδου 1600-1821 χωρίζεται σε δύο βασικές κατηγορίες. Η πρώτη κατηγορία περιλαμβάνει τα βιβλία που εκδόθηκαν στην Βιέννη, τη Βενετία, το Παρίσι, την Κωνσταντινούπολη και το Λάιπτσιγκ. Πρόκειται για 204 τόμους των 53.000 σελίδων συνολικά. Η δεύτερη κατηγορία περιλαμβάνει χειρόγραφα – πρωτότυπα ή αντίγραφα των σωζόμενων πρωτότυπων – τα οποία αριθμούν πάνω από 500.000 σελίδες στο σύνολό τους. Τα χειρόγραφα αυτά βρίσκονται διάσπαρτα σε πολλές τοποθεσίες, συμπεριλαμβανομένων διάφορων εθνικών και ιδιωτικών βιβλιοθηκών στην Ελλάδα, τη Γαλλία, τη Ρωσία, των Βιβλιοθηκών των Πατριαρχείων Κωνσταντινουπόλεως, Ιεροσολύμων και Αλεξάνδρειας, της Μποντλιανής Βιβλιοθήκης στην Οξφόρδη, διαφόρων βιβλιοθηκών στην Τουρκία, καθώς και των βιβλιοθηκών μοναστηριών στην Ελλάδα, τη Ρουμανία, τη Βουλγαρία και τη Ρωσία. Το όλο έργο της καταλογογράφησης, φωτογράφησης και ψηφιοποίησης θα έχει ως αποτέλεσμα, εκτός των άλλων, τη διαμόρφωση μιας μοναδικής συλλογής των μέχρι τώρα άγνωστων ελληνικών συγγραφικών έργων.Το υλικό αυτό έχει επίσης εμπλουτιστεί με τις βιογραφίες των συγγραφέων και με λοιπά ιστορικά στοιχεία και είναι διαθέσιμο στην ηλεκτρονική διεύθυνση:http://www.lib.uoa.gr/hellinomnimon/.

Πηγή: http://www.alfavita.gr/ank_b/ank21_3_10_0756.php

Καλά νέα …για τους φαλακρούς. Σύμφωνα με ειδικούς της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ουάσιγκτον στο Σιάτλ, μπορεί η εμφάνιση φαλάκρας σε έναν τριαντάρη να αποτελεί πλήγμα για το «εγώ» του, ωστόσο μια νέα μελέτη δείχνει ότι η αραίωση στο τριχωτό της κεφαλής από νεαρή ηλικία έχει και την πολύ καλή πλευρά της. Έτσι, οι άνδρες που αρχίζουν να παρουσιάζουν φαλάκρα στα 30 έτη τους έχουν σημαντικά λιγότερες πιθανότητες να πέσουν «θύματα» καρκίνου του προστάτη, επειδή έχουν υψηλά επίπεδα τεστοστερόνης, τα οποία μεταφράζονται σε μειωμένο κίνδυνο όγκων στον προστάτη. Τα ευρήματα προέκυψαν έπειτα από μελέτη σε 2000 άνδρες ηλικίας 40-47 ετών, οι μισοί εκ των οποίων έπασχαν από καρκίνο του προστάτη. Σύμφωνα με αυτά, η φαλάκρα σε μικρή ηλικία συνδέεται με μείωση του κινδύνου για καρκίνο του προστάτη κατά 29% ως 45%. Πάντως τα νέα αποτελέσματα αναμένεται να συναντήσουν αντιδράσεις καθώς προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι η απώλεια του τριχωτού της κεφαλής συνδέεται με αύξηση του κινδύνου για καρκίνο.

Πηγή: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=33&artid=320586&dt=17/03/2010#ixzz0iQHhjTHT

Αρχίζουν να περπατούν και να μιλούν πολύ νωρίς. Μαθαίνουν να διαβάζουν χωρίς να τα έχει διδάξει κανείς. Κάνουν περίεργες ερωτήσεις για την ηλικία τους και επιδίδονται σε πολύπλοκους συλλογισμούς. Βαριούνται εύκολα, αντιδρούν έντονα, αμφισβητούν τα πάντα. Μένουν στο περιθώριο… Τα χαρισματικά παιδιά αντιστοιχούν στο 1% του παγκόσμιου πληθυσμού. Χαρακτηρίζονται από σύνθετο τρόπο σκέψης, ποικιλία ταλέντων, έντονη κριτική διάθεση, ιδιαίτερο χιούμορ, πολύ υψηλό δείκτη IQ και συχνά παρουσιάζουν συναισθηματική ανάπτυξη ξένη προς την ηλικία τους. Μερικά απ’ αυτά διαπρέπουν. Τα περισσότερα, όμως, δεν επιβραβεύονται ούτε από την οικογένεια ούτε από το εκπαιδευτικό σύστημα και μέχρι την εφηβεία σταματούν το σχολείο και περιθωριοποιούνται. Αντί να θεωρούνται ευλογία για την κοινωνία, εξοστρακίζονται ή εντάσσονται στη χορεία των χρυσών μετριοτήτων. Η πολύ ενδιαφέρουσα συνέχεια εδώ.

Aυστραλοί επιστήμονες, υπό τον Μάικλ Μπουνς του πανεπιστημίου Μέρντοχ του Περθ, έκαναν ένα ακόμα βήμα για να γίνει πραγματικότητα κάποια στιγμή το σενάριο του «Τζουράσικ Παρκ». Για πρώτη φορά στον κόσμο κατάφεραν να αποσπάσουν και να απομονώσουν DNA από τα απολιθωμένα τσόφλια αυγού εξαφανισμένων σήμερα πουλιών, όπως το γιγάντιο μόα και το πουλί-ελέφαντας, που έζησαν πριν από πολλές χιλιάδες χρόνια.Το επίτευγμα αυτό αποτελεί σημαντική πρόοδο στην προσπάθεια να ανακατασκευαστεί το γονιδίωμα εξαφανισμένων ειδών, αν και οι επιστήμονες προειδοποιούν ότι πως κάτι τέτοιο δεν σημαίνει κατ’ ανάγκην ότι είναι δυνατό -ή επιθυμητό- να «ξαναζωντανέψει» στην εποχή μας ένα προ πολλού χαμένο ζώο, όπως είχε συμβεί όπως είχε συμβεί στο βιβλίο του Μάικλ Κράιτον και στην ομώνυμη ταινία του Στίβεν Σπίλμπεργκ.Οι ερευνητές απέσπασαν το γενετικό υλικό από αποξηραμένες μεμβράνες στο εσωτερικό των αυγών, που είχαν βρεθεί σε 13 τοποθεσίες στην Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία. Πήραν, με τον τρόπο αυτό, αρχαίο DNA του γιγάντιου μόα (Dinornis), ενός «ξαδέλφου» της στρουθοκαμήλου, που δεν πετούσε κι έφτανε τα τέσσαρα μέτρα σε ύψος. Το πουλί αυτό είχε οδηγηθεί σε εξαφάνιση από τους κυνηγούς Μαορί της Ν.Ζηλανδίας μέχρι το τέλος του 18ου αιώνα. Επίσης απομονώθηκε γενετικό υλικό από το πουλί-ελέφαντα (Aepyornis), που έφτανε τα τρία μέτρα σε ύψος και εξαφανίστηκε κατά τον ευρωπαϊκό αποικισμό της Μαδαγασκάρης ως το 1700. Το αυγό αυτού του πουλιού είναι 160 φορές μεγαλύτερο από το αυγό μιας κότας και αποτελεί το μεγαλύτερο αυγό πουλιού που έχει ποτέ βρεθεί. Ακόμα, ελήφθη DNA από μια αρχαία αυστραλιανή κουκουβάγια, μια νεοζηλανδική πάπια αγνώστου χρονολογίας, καθώς και από ένα έμου (Dromaius novaehollandiae), που έζησε πριν 19 000 χρόνια περίπου και ήταν το παλαιότερο απολίθωμα από όλα. Οι ερευνητές, προς το παρόν τουλάχιστον, δεν μπόρεσαν να απομονώσουν DNA από παλαιότερα δείγματα, ηλικίας έως και 50 000 ετών, όπως από το πουλί Genyornis.Περισσότερα εδώ.