My SchBlogOut

Eρευνητές του Ινστιτούτου Βιοατρικών Επιστημών του Ομοσπονδιακού Πανεπιστημίου του Ρίο ντε Τζανέιρο υποστηρίζoυν ότι η ανακάλυψη της τεχνικής του μαγειρέματος των τροφών έπαιξε καταλυτικό ρόλο στη συνεχή διόγκωση του ανθρώπινου εγκεφάλου και, κατά συνέπεια, στην ανάπτυξη των πιο εξελιγμένων νοητικών ικανοτήτων και του ανθρώπινου πολιτισμού! Υπολόγισαν (δες εδώ) ότι αν οι άνθρωποι έτρωγαν μόνο ωμές τροφές, χωρίς να τις μαγειρεύουν, τότε θα έπρεπε να τρώνε τουλάχιστον επί εννιά ώρες κάθε μέρα προκειμένου να συντηρήσουν τους περίπου 86 δισεκατομμύρια νευρώνες του σημερινού ανεπτυγμένου εγκεφάλου. Οι ανθρώπινοι νευρώνες είναι πολύ περισσότεροι σε αριθμό σε σχέση με τα εγκεφαλικά κύτταρα των μεγάλων πιθήκων: ο χιμπατζής έχει περίπου 28 δισεκατομμύρια νευρώνες και ο γορίλας 33 δισεκατομμύρια.Οι επιστήμονες επισημαίνουν ότι αν οι πρόγονοί μας δεν είχαν εφεύρει το μαγείρεμα στη φωτιά ως μέθοδο για να αυξάνουν σε μικρό χρόνο τον αριθμό των θερμίδων που κατανάλωναν, ο εγκέφαλός τους δεν θα ήταν δυνατό να μεγαλώσει τόσο πολύ. Το γεγονός αυτό εξηγεί, όπως αναφέρουν, γιατί οι μεγαλόσωμοι γορίλες, που έχουν έως τριπλάσιο σωματικό βάρος σε σχέση με τους ανθρώπους, διαθέτουν σημαντικά μικρότερους εγκεφάλους – ακριβώς επειδή συνεχίζουν να εξαρτιούνται από τις ωμές τροφές. Όμως υπάρχει και ο επιστημονικός αντίλογος ότι οι αρχαιότερες εστίες φωτιάς που έχουν ανακαλυφθεί, χρονολογούνται μόνο πριν από 800 000 χρόνια περίπου, ενώ η τακτική χρήση της φωτιάς για μαγείρεμα, σύμφωνα με τα παλαιοντολογικά και αρχαιολογικά ευρήματα, φαίνεται πως εξαπλώθηκε πολύ πιο πρόσφατα. Σε αυτή την περίπτωση, λένε οι σκεπτικιστές, είναι αμφίβολο αν το μαγείρεμα έπαιξε όντως καθοριστικό ρόλο στην πρώτη «έκρηξη» του ανθρωπίνου εγκεφάλου που συνέβη πριν από 1,6 έως 1,8 εκατ. χρόνια, αν και το μαγείρεμα μπορεί να έπαιξε σημαντικό ρόλο στη δεύτερη φάση ταχείας εγκεφαλικής ανάπτυξης, που σημειώθηκε πριν από περίπου 600 000 χρόνια.

Μαθαίνουμε όταν κοιμώμαστε;Μια πρώτη απόδειξη του ότι μπορούμε να μάθουμε νέες πληροφορίες ενώ κοιμόμαστε-υπνοπαιδεία…- έρχεται από τους επιστήμονες του Ινστιτούτου Βάιζμαν, Ισραήλ,οι οποιοι εντοπίσαν και σε ποια στάδια του ύπνου πραγματοποιείται η εκμάθηση των νέων γνώσεων. Διεξάγοντας το πείραμά τους οι ερευνητές «έπαιξαν» στους κοιμισμένους εθελοντές διάφορους ηχητικούς τόνους ακολουθούμενους από συγκεκριμένες οσμές και κατέγραψαν τις αντιδράσεις τους. Η πρώτη τους διαπίστωση ήταν ότι κατά τη διάρκεια του ύπνου ο εγκέφαλος εξακολουθεί να αντιδρά στα οσφρητικά ερεθίσματα κατά τον ίδιο τρόπο που αντιδρά όταν είμαστε ξύπνιοι: εισπνέουμε βαθιά όταν αισθανόμαστε μια ευχάριστη μυρωδιά αλλά «κόβουμε» την εισπνοή μας όταν η οσμή είναι δυσάρεστη. Αυτό αποτελεί κάτι νέο για τους ειδικούς, μια και την επόμενη ημέρα οι ξύπνοι πλέον εθελοντές άκουσαν τους ίδιους ήχους οι οποίοι αυτή τη φορά δεν συνοδεύονταν από τα οσφρητικά ερεθίσματα. Αν και δεν είχαν συνείδηση του ότι είχαν ακούσει τους ήχους αυτούς όταν κοιμούνταν, οι συμμετέχοντες αντέδρασαν κατά τον ίδιο ακριβώς τρόπο με τον οποίο είχαν αντιδράσει στον ύπνο τους: οι ήχοι που είχαν συνοδευτεί από ευχάριστες οσμές τους έκαναν να εισπνέουν πιο βαθιά ενώ όσοι είχαν συνδυαστεί με δυσάρεστες οσμές τους έκαναν να «κλείνουν τη μύτη» τους.Είδαν ότι η αντίδραση των εθελοντών ήταν πιο έντονη κατά τη διάρκεια του ύπνου REM αλλά ότι η «μεταφορά» του οσφρητικού συνειρμού από τον ύπνο στο ξύπνιο συντελείτο μόνον όταν οι πληροφορίες είχαν καταγραφεί εκτός της φάσης REM. Οι ειδικοί πιστεύουν ότι αυτό σημαίνει πως κατά τη διάρκεια του ύπνου REM είμαστε πιο ευαίσθητοι στα ερεθίσματα από το περιβάλλον μας αλλά η λεγόμενη «αμνησία των ονείρων» μας κάνει να τα ξεχνάμε κατά τον ίδιο τρόπο που πολλές φορές δεν μπορούμε να θυμηθούμε τα όνειρά μας.Αν και προς το παρόν απέχουμε πολύ από την υπνοπαιδεία της επιστημονικής φαντασίας – εκτός και αν μπορέσουμε να «μεταφράσουμε» τις εγκυκλοπαιδικές γνώσεις σε μυρωδιές – οι επιστήμονες θεωρούν ότι σε πρώτο στάδιο η ανακάλυψη μπορεί να βρει ενδιαφέρουσες εφαρμογές, ενδεχομένως για τη θεραπεία αναπνευστικών προβλημάτων όπως η άπνοια. Περισσότερα εδώ.

Η μαγνητική τομογραφία του εγκεφάλου υγειών ανθρώπων ενδέχεται να μπορεί να αποκαλύψει συμπτώματα της νόσου Αλτσχάιμερ περίπου μία δεκαετία προτού διαγνωστεί κλινικά η ασθένεια μέσω της καταγραφής της συρρίκνωσης τμημάτων του εγκεφάλου σε περιοχές που σχετίζονται με την εμφάνιση της νόσου. Η ομάδα ελέγχου της αμερικανικής έρευνας αποτελούνταν από 65 άτομα άνω των 70 ετών που δεν είχαν ενδείξεις εμφάνισης της νόσου και βρίσκονταν υπό παρακολούθηση για μια χρονική περίοδο 10 ετών. Υποβάλλονταν σε τακτικές μαγνητικές εξετάσεις του εγκεφάλου και εκείνοι που παρουσίασαν συρρίκνωση σε συγκεκριμένα τμήματά του, που σχετίζονται με το Αλτσχάιμερ, εμφάνισαν την ασθένεια τρεις φορές περισσότερο σε σχέση με τους υπόλοιπους.Τα αποτελέσματα της έρευνας αναμένεται να ανοίξουν την οδό για μια νέα μέθοδο έγκαιρης διάγνωσης της νόσου προσφέροντας βοήθεια στην ανάπτυξη αποτελεσματικών μορφών θεραπείας της εκφυλιστικής ασθένειας που προσβάλλει παγκοσμίως πάνω από 26 εκατομμύρια ανθρώπους.Περισσότερα εδώ.

Διαβάζω ότι ερευνητές ανακάλυψαν ότι η προετοιμασία για τα διαγωνίσματα ωφελεί τους μαθητές, βελτιώνοντας την μνήμη τους, καθώς επιτρέπει στον εγκέφαλό τους να βρίσκει πιο αποτελεσματικούς τρόπους για να αποθηκεύει και στη συνέχεια να ανακαλεί πληροφορίες. Τούτο γιατί ο εγκέφαλος των παιδιών καταφέρνει να δημιουργεί ευκολομνημόνευτες «λέξεις-κλειδιά», οι οποίες αποκαλούνται επιστημονικά «μεσάζοντες», που την κατάλληλη στιγμή «πυροδοτούν» τις σωστές μνήμες.Κάτι τέτοιο, σύμφωνα με τους ερευνητές, δεν συμβαίνει όταν τα παιδιά απλώς διαβάζουν και δεν είναι υποχρεωμένα να περάσουν από τη διαδικασία του διαγωνίσματος.Η μελέτη, που έγινε από το τμήμα Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Κεντ Στέιτ του Οχάιο, ΗΠΑ, βρήκε ότι οι συχνά διαγωνίσματα, ειδικά όσα απαιτούν από τον μαθητή να θυμάται διάφορες πληροφορίες, αυξάνουν δραστικά την πιθανότητα ότι αυτός θα μπορεί πράγματι να συγκρατήσει στην μνήμη του για καιρό αυτές τις πληροφορίες.Τα πειράματα που έκαναν οι ερευνητές, αφορούσαν ιδιαίτερα την εκμάθηση της αφρικανικής γλώσσας σουαχίλι από αγγλόφωνους μαθητές, οι οποίοι χωρίστηκαν σε δύο ομάδες, εκ των οποίων η μια ομάδα απλώς διάβασε την μετάφραση των λέξεων, ενώ η άλλη έκανε και τα σχετικά γραπτά τεστ.Τα παιδιά που υποχρεώθηκαν να γράψουν διαγώνισμα, είχαν καλύτερες μνημονικές επιδόσεις, έως και τρεις φορές, σε σχέση με όσους μαθητές είχαν απλώς μελετήσει, επιβεβαιώνοντας ότι ο εγκέφαλος «κωδικοποιεί» καλύτερα τις πληροφορίες στη διάρκεια της προετοιμασίας για ένα τεστ, παρά κατά την απλή μελέτη.Όπως είπαν οι Αμερικανοί ερευνητές, θα έπρεπε να υπάρχουν περισσότερα τεστ μέσα στην τάξη, ενώ ακόμα και μόνοι τους οι μαθητές θα έπρεπε να βάζουν τεστ στον εαυτό τους για να προετοιμαστούν καλύτερα. Αυτό, δυστυχώς για τα παιδιά, σημαίνει ότι μάλλον πρέπει σιγά-σιγά να πάρουν από καλύτερο μάτι τα διαγωνίσματα, αλλά για τα καθ΄ημάς είναι και μια καλή “αιτία” … για καταλήψη “ενάντια στην εντατικοποίηση και τα τεστ”!

Πηγή:http://ygeia.tanea.gr/default.asp?pid=8&ct=1&articleID=10726&la=1

Περίπου 200 γονίδια τα οποία παίζουν μικρό αλλά σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη της ανθρώπινης ευφυΐας, εντόπισαν άγγλοι επιστήμονες. Για να προσδιορίσουν την ταυτότητα των γονιδίων που καθορίζουν τις πνευματικές μας επιδόσεις, οι ειδικοί εξέτασαν 4000 παιδιά στη Βρετανία και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η ευφυΐα και η νοημοσύνη δεν αποτελούν απόρροια της δράσης μιας μικρής ομάδας γονιδίων όπως πιστευόταν παλιότερα, αλλά αντιθέτως οφείλονται στη συνεργατική δράση εκατοντάδων ή χιλιάδων από αυτά.Περισσότερα εδώ:http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=2&artid=4595885

Την τελευταία πενταετία οι εταιρείες παραγωγής «έξυπνων» ηλεκτρονικών παιχνιδιών, έχοντας ήδη κατακτήσει το παιδικό και εφηβικό κοινό, αποφάσισαν να επεκταθούν και σε ένα πιο «ώριμο» κοινό, λανσάροντας ηλεκτρονικά παιχνίδια που «γυμνάζουν το μυαλό». Τι το διαφορετικό όμως προσφέρουν αυτά τα παιχνίδια; Οπως διατείνονται οι κατασκευαστές τους, «ακονίζουν το μυαλό» μέσω της επίλυσης σταυρόλεξων, Sudoku, αριθμητικών πράξεων και γρίφων, αλλά και μέσω της εξάσκησης της μνήμης και της παρατηρητικότητας. Το διασημότερο μάλιστα από αυτά, το «Brain Training», σχεδιασμένο από την ιαπωνική Nintendo για τη φορητή παιχνιδομηχανή DS, φέρει την υπογραφή του Ιάπωνα νευροεπιστήμονα δρα Ryuta Kawashima. Η αποτελεσματικότητα όμως αυτών των παιχνιδιών όσον αφορά την εν γένει βελτίωση των νοητικών επιδόσεων όσων τα χρησιμοποιούν αμφισβητείται από πολλούς νευροεπιστήμονες. Όπως υποστηρίζουν οι Βρετανοί επιστήμονες που διεξήγαγαν την έρευνα, όσοι παίζουν συστηματικά αυτά τα παιχνίδια γίνονται σιγά σιγά όλο και πιο ικανοί στην επίλυση των συγκεκριμένων ασκήσεων, δεν παρουσιάζουν όμως αυξημένες επιδόσεις στα καθιερωμένα τεστ ελέγχου των νοητικών δεξιοτήτων. Η πρόσφατη έρευνα πραγματοποιήθηκε από μεγάλη ομάδα γνωσιακών ψυχολόγων και νευροεπιστημόνων του Medical Research Council του Πανεπιστημίου του Κέμπριτζ με την υποστήριξη του BBC. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη έρευνα που έχει γίνει μέχρι σήμερα με αντικείμενο τα ηλεκτρονικά παιχνίδια νοητικής εκγύμνασης: σε αυτήν συμμετείχαν εθελοντικά πάνω από 11.000 τηλεθεατές της επιτυχημένης βρετανικής τηλεοπτικής εκπομπής επιστημονικού περιεχομένου «Bang goes the theory». Το «πείραμα» κράτησε έξι εβδομάδες και οι τηλεθεατές, ηλικίας από 18 έως 60 ετών, χωρίστηκαν σε τρεις ομάδες: η πρώτη εξασκήθηκε με ένα παιχνίδι τύπου brain trainer επί δέκα λεπτά την ημέρα τρεις φορές την εβδομάδα• στη δεύτερη ομάδα δόθηκε μια σειρά από προβλήματα που απαιτούν την ενεργοποίηση γενικότερων νοητικών ικανοτήτων, όπως η ικανότητα συλλογισμού, επίλυσης προβλημάτων, λήψης αποφάσεων• από την τρίτη ομάδα, τέλος, ζητήθηκε να απαντήσει σε ερωτήσεις γενικής παιδείας χρησιμοποιώντας το Διαδίκτυο. Μετά το πέρας των έξι εβδομάδων καμία από τις τρεις ομάδες δεν παρουσίασε εμφανή βελτίωση των νοητικών της επιδόσεων στα τεστ γενικών νοητικών δεξιοτήτων. Βελτίωση εμφάνισαν αποκλειστικά τα άτομα της πρώτης ομάδας αλλά μόνο στην επίλυση των συγκεκριμένων προβλημάτων στα οποία είχαν εξασκηθεί. Κατά τον Adrian Owen, επιστημονικό υπεύθυνο της έρευνας, αυτό σημαίνει ότι η εξάσκηση στα ηλεκτρονικά παιχνίδια νοητικής εκγύμνασης δεν επηρεάζει ούτε ωφελεί τις υπόλοιπες νοητικές ικανότητες, συνεπώς η ιδέα ότι όταν εξασκείται κάποιος σε αυτά θα γίνει εξυπνότερος, είναι τελείως αβάσιμη. Συμπληρώνει βέβαια ότι τα παιχνίδια αυτά ούτε ωφελούν αλλά ούτε και βλάπτουν τον εγκέφαλό μας. Υπάρχουν όμως και άλλοι τρόποι για να μην αφήνουμε τον εγκέφαλό μας να «σκουριάζει». Και εν πάση περιπτώσει, αν κάποιος διασκεδάζει με αυτό τον τρόπο, έχει κάθε δικαίωμα να το κάνει. Ας μην αυταπατάται όμως ότι επειδή ανεβάζει τη βαθμολογία του σε αυτά τα παιχνίδια, γίνεται αυτομάτως και εξυπνότερος από άλλους ανθρώπους που δεν ασχολούνται με αυτό το είδος ψυχαγωγίας.

Πηγή:http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=26/06/2010&id=177069

Μια ασυνήθιστη γενετική μελέτη ενισχύει την άποψη ότι ένας καλός δάσκαλος μπορεί να κάνει τη διαφορά μέσα στην τάξη, ενώ αντιθέτως ένας κακός δάσκαλος μπορεί να καταστρέψει ακόμη και τους πιο προικισμένους μαθητές. Η μελέτη που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Science» ανήκει σε ειδικούς του Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Φλόριδας και έδειξε ότι ένας χαρισματικός δάσκαλος μπορεί να βοηθήσει παιδιά δημοτικού με «προικισμένο» γενετικό υλικό να διαβάζουν καλύτερα. Την ίδια στιγμή ένας κακός δάσκαλος μπορεί να συμπαρασύρει στον «πάτο» τα παιδιά μιας τάξης, ακόμη και εκείνα που αν είχαν τη σωστή καθοδήγηση θα… έλαμπαν. Προκειμένου να ανακαλύψουν την επίδραση των γονιδίων αλλά και του περιβάλλοντος στην απόδοση ενός μαθητή, οι επιστήμονες στράφηκαν σε ζεύγη διδύμων. Εξέτασαν για την ακρίβεια 280 ζεύγη ομοζυγωτικών διδύμων που μοιράζονται το ίδιο ακριβώς γενετικό υλικό, αλλά και 526 ζεύγη ετεροζυγωτικών διδύμων που έχουν περίπου κατά το ήμισυ το ίδιο γενετικό υλικό (ή όσο μοιράζονται δύο απλά αδέλφια). Σύμφωνα με τη θεωρία των ερευνητών, αν ένα ταυτόσημο δίδυμο έχει καλύτερη επίδοση στο σχολείο σε σχέση με το δεύτερο, λογικά η διαφορά αυτή πιθανότατα να οφείλεται στον δάσκαλο. Ολα τα παιδιά φοιτούσαν σε διαφορετικά δημοτικά σχολεία της Φλόριδας. Οπως προέκυψε, όταν ο δάσκαλος ήταν καλός, τα γονίδια του κάθε παιδιού ήταν εκείνα που έκαναν τη διαφορά. Αν και τα δύο ταυτόσημα δίδυμα είχαν έναν καλό δάσκαλο, παρουσίαζαν αμφότερα καλές επιδόσεις. Αν όμως ένα από αυτά είχε καλό δάσκαλο ενώ το δεύτερο είχε κακό δάσκαλο, τότε και οι επιδόσεις τους ήταν ανάλογες των δυνατοτήτων των δασκάλων τους. «Ο καλός δάσκαλος παρέχει στα παιδιά ένα περιβάλλον που τους επιτρέπει να αγγίξουν το ανώτατο όριο των δυνατοτήτων τους» ανέφερε η επικεφαλής της μελέτης Τζάνετ Τέιλορ. Σύμφωνα με την ερευνήτρια, παρ΄ ότι ένας χαρισματικός δάσκαλος δεν εγγυάται την επιτυχία, οι αρμόδιοι πρέπει να συνειδητοποιήσουν πως οφείλουν να προσλαμβάνουν σωστό διδακτικό προσωπικό, το οποίο είναι άκρως σημαντικό ακόμη και για τα χαρισματικά παιδιά. Nα σχολιάσω: Λέτε να η ερευνήτρια να είχε γνωστοποιήσει τα αποτελέσματα της έρευνά της στην Ελληνίδα Υπουργό Παιδείας, πριν τη δημοσίευσή τους;

Πηγή: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=33&artId=327730&dt=24/04/2010#ixzz0m0HLCIxp

Απίστευτο κι όμως αληθινό! Όταν έπεσε σε κώμα ήταν μια 13χρονη Κροάτισσα που είχε μόλις, λίγο καιρό πριν, ξεκινήσει να μαθαίνει Γερμανικά. Όταν ξύπνησε από το κώμα, 24 ώρες μετά, εξακολουθούσε να είναι μια 13χρονη Κροάτισσα, στην πόλη Κνιν της Νότιας Κροατίας, η οποία, ωστόσο, είχε ξεχάσει εντελώς την μητρική γλώσσα της και μιλούσε άπταιστα τα Γερμανικά – σε επίπεδο κεγκελαρίου της Γερμανίας! Επί του παρόντος, η 13χρονη βρίσκεται σε νοσοκομείο της πόλης Σπλιτ, όπου εξετάζεται από πλήθος ειδικών. Χαρακτηριστική της κατάστασης υπήρξε η δήλωση του ψυχιάτρου Mijo Milas: «τα παλαιότερα χρόνια αυτό θα θεωρείτο θαύμα, εμείς θέλουμε να πιστεύουμε πως υπάρχει μια λογική εξήγηση απλώς δεν την έχουμε βρει ακόμη» (δες εδώ). Εγώ, αν και δεν ξύπνησα -χτύπα ξύλο- από (το) “κόμμα”, μόλις αγουροξυπνημένος διάβασα το πολυνομοσχέδιο για την παιδεία (δες εδώ), πίστεψα ότι στο υπουργείο Παιδείας (…της Αγγλίας, προς αποφυγή παρεξηγήσεων) επανήλθε η Μάργαρετ Θάτσερ, ξέρετε, η κυρία (σήμερα Λαίδη) η οποία κατά τη διάρκεια της θητείας της περιέκοψε τον προϋπολογισμό για την Παιδεία (μείωση προσλήψεων μόνιμου προσωπικού, ελαστικές σχέσεις εργασίας, χρηματοδότηση των σχολείων μετά από αυτοαξιολόγηση κ.τ.τ), ενώ κατήργησε τη χορήγηση δωρεάν γάλακτος στα σχολεία για παιδιά επτά ως έντεκα ετών…Και για να επανέλθω στο θέμα, και στο παρελθόν έχουν αναφερθεί περιπτώσεις στις οποίες άνθρωποι «ξύπνησαν» από σοβαρή αρρώστια ή κωματώδη κατάσταση μιλώντας άλλες γλώσσες, ακόμη και βιβλικές γλώσσες της Βαβυλώνας ή της Αιγύπτου…Σχόλιο: Τι να πρωτοπιστέψει κανείς! Είναι να απορείς.

Βρετανοί επιστήμονες κατάφεραν, με μέσα υψηλής τεχνολογία, να διαβάσουν τον εγκέφαλο και να διαχωρίσουν ποιο γεγονός μπορεί κάποιος να θυμάται.Οι ερευνητές του Ινστιτούτου Νευρολογίας του Πανεπιστημιακού Κολεγίου του Λονδίνου, με επικεφαλής την καθηγήτρια του τμήματος νευροεπιστημών Eleanor Maguire, χρησιμοποιώντας την τεχνολογία της μαγνητικής τομογραφίας λειτουργικού συντονισμού (fMRI) και έδειξαν σε δέκα συνδεδεμένους στον εγκέφαλο εθελοντές τρεις σύντομες σκηνές από κινηματογραφικές ταινίες.Στη συνέχεια, ήταν σε θέση, πάντα με τη βοήθεια ενός λογισμικού με ειδικούς αλγόριθμους, μελετώντας μόνο τη δραστηριότητα του εγκεφάλου, να καταλάβουν και να ξεχωρίσουν ποιες ακριβώς σκηνές σκέφτονταν οι εθελοντές, από αυτές που είχαν δει προηγουμένως.Οι επιστήμονες ευελπιστούν πως η εν λόγω μελέτη θα τους βοηθήσει στην ανάπτυξη νέων θεραπειών για όσους πάσχουν από απώλεια ή έλλειψη μνήμης, ενώ σε εάν αναπτυσσόταν περισσότερο ίσως να συμβάλλει στη θεραπεία της εγκεφαλικής άνοιας και της νόσου Αλτσχάιμερ. Περισσότερα εδώ.

Ερευνητές του Πανεπιστημίου του Ντιουκ, ΗΠΑ, επιχείρησαν να κατανοήσουν τις διεργασίες που συντελούνται στον εγκέφαλο κατά τη διάρκεια ενός αγώνα, υποβάλλοντας μια ομάδα Αμερικανών οπαδών του μπάσκετ σε μαγνητική τομογραφία. Το πρώτο συμπέρασμα της έρευνας, είναι ότι κανένας « Αϊνστάιν» εν ώρα εργασίας δεν απασχολεί τόσο πολύ τον εγκέφαλό του όσο ένας οπαδός την ώρα που παρακολουθεί την αγαπημένη του ομάδα! Το δεύτερο συμπέρασμα είναι ότι τα γκολ που μπαίνουν εντυπώνονται πολύ καλύτερα στη μνήμη από τα γκολ που χάνονται και μια θεαματική ενέργεια των πρώτων καρφώνεται στο μυαλό των δεύτερων, αντίθετα με την «πατάτα» που προτιμάμε να ξεχνάμε. Αυτό όμως που εντυπωσίασε ακόμη περισσότερο τους ερευνητές ήταν οι περιοχές του εγκεφάλου που ενεργοποιούνται την ώρα του αγώνα. Αυτές οι περιοχές είναι η αμυγδαλή που σχετίζεται με το συναίσθημα, ο ιππόκαμπος που διαδραματίζει ζωτικό ρόλο σε διάφορες μορφές μνήμης και ο προμετωπιαίος φλοιός που μας κάνει να συμπάσχουμε και να ταυτιζόμαστε με τους άλλους. Με άλλα λόγια, όταν σφυρίξει για το εναρκτήριο λάκτισμα ο διαιτητής, ο εγκέφαλος αρχίζει να δουλεύει στο φουλ- πολύ περισσότερο απ΄ ό,τι σε πολλές άλλες ανθρώπινες δραστηριότητες.
Πηγή: http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4561281&ct=2