My SchBlogOut

Με 15 μετάλλια σε πανελλαδικούς και διεθνείς μαθηματικούς διαγωνισμούς από την Α’ Γυμνασίου μέχρι σήμερα, με κυριότερο το χρυσό που κατέκτησε πέρυσι στην Ολυμπιάδα της Αργεντινής, o Παναγιώτης Λώλας φτάνοντας στο τέλος της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, θα συνεχίσει σε ένα από τα κορυφαία πανεπιστήμια του κόσμου, το Ινστιτούτο Τεχνολογιών της Μασσαχουσέτης (ΜΙΤ), το οποίο τον δέχτηκε με υποτροφία. Ο οι κόποι του και η προσπάθεια τόσων ετών ανταμείβονται, καθώς ίδιος νιώθει μεγάλη ικανοποίηση για όλα αυτά. «Είναι πολύ όμορφο αυτό που νιώθει κανείς, όταν η προσπάθειά του αποδίδει καρπούς. Ωστόσο, δεν είναι σημαντικό για μένα το ότι είχα κάποιες διακρίσεις όσο το ότι είχα την δυνατότητα να προχωρήσω όσο πιο πολύ μπορώ σε μία επιστήμη που αγαπώ πολύ». Περισσότερα εδώ.

Πρωτιά των Ελλήνων φοιτητών της Νομικής σε διαγωνισμό στον 6ο Διεθνή Διαγωνισμό Εικονικής Δίκης Ρωμαϊκού Δικαίου στην Οξφόρδη (6th International Roman Law Moot Court Competition), που που διεξήχθη στην Οξφόρδη στις 8 & 9 Απριλίου 2013.Η ελληνική ομάδα, συγκροτούμενη από τους φοιτητές Ιουλία-Αικατερίνη Βουλέλη, Μαρία-Θωμαΐδα Επέογλου, Αλέξανδρο Παπασωτηρίου και Μαρία-Θηρεσία Ρούσσου, επικράτησε στους ημιτελικούς έναντι του Πανεπιστημίου του Καίμπριτζ και στον τελικό αναμετρήθηκε με το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και αναδείχθηκε νικήτρια, συγκεντρώνοντας ήδη στα προκριματικά και σε κάθε μετέπειτα στάδιο του διαγωνισμού την υψηλότερη βαθμολογία των κριτών, μεταξύ όλων των διαγωνιζομένων. Η Ιουλία-Αικατερίνη Βουλέλη έλαβε επίσης το 1ο βραβείο καλύτερου ρήτορα (best oralist) και ο Αλέξανδρος Παπασωτηρίου το 3ο βραβείο καλύτερου ρήτορα. Περισσότερ εδώ.

Οι Theropithecus gelada, γνωστοί και ως μπαμπουίνοι τζελάντα είναι ένα είδος πιθήκων που ζουν στην Αιθιοπία. Οι τζελάντα όπως και ορισμένα άλλα είδη πιθήκων – π.χ. οι μακάκοι – πλαταγίζουν τα χείλη τους και η «συνήθεια» αυτή θεωρείται από τους ειδικούς χαρακτηριστικό που είναι καθοριστικό για τις «ομιλητικές» τους ικανότητες. Μελέτες που έχουν γίνει παλαιότερα σε μακάκους έχουν δείξει ότι το πλατάγισμα των χειλιών αποτελεί μια κίνηση διαφορετική από εκείνη που κάνουν τα ζώα με τα χείλη τους όταν τρώνε ενώ παράλληλα ανταποκρίνεται στους οικουμενικούς ρυθμούς της ανθρώπινης γλώσσας.Μελετώντας το πλατάγισμα των χειλιών στους τζελάντα οι ερευνητές του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν παρατήρησαν ότι στο συγκεκριμένο είδος η φαινομενικά απλή αυτή κίνηση – η οποία απαιτεί ένα σύνθετο συγχρονισμό των χειλιών, της γλώσσας και του υοειδούς οστού ανάμεσα στο σαγόνι και τον θυρεοειδή – είναι πολύ πιο «εξελιγμένη».Αν και τις περισσότερες φορές τα ζώα πλαταγίζουν τα χείλη τους χωρίς να εκφέρουν φθόγγους, οι ειδικοί θεωρούν ότι η κίνηση αυτή αποτελεί ενδεχομένως έναν «προθάλαμο» για την ικανότητα της ομιλίας. Εικάζουν δηλαδή ότι μια ανάλογη συνήθεια στους μακρινούς προγόνους μας πρόσφερε ουσιαστικά τη βάση για τον συγχρονισμό των κινήσεων που αργότερα συνοδεύτηκαν από ηχητικούς φθόγγους οδηγώντας στον σχηματισμό των πρώτων λέξεων.Οι τζελάντα στηρίζουν ακόμη περισσότερο αυτή την υπόθεση με ένα άλλο χαρακτηριστικό, το ότι παράλληλα με το πλούσιο φωνητικό ρεπερτόριό τους μερικές φορές πλαταγίζουν τα χείλη για να δώσουν συγκεκριμένη μορφή στις κραυγές τους – κάτι το οποίο, όπως τονίζει ο δρ Μπέργκμαν, μοιάζει πολύ με τον ανθρώπινο τρόπο ομιλίας. Παρ’ όλα αυτά ακόμη οι ειδικοί δεν γνωρίζουν αν κραυγές που παράγονται με το πλατάγισμα των χειλιών έχουν ιδιαίτερο νόημα. «Θα είναι ενδιαφέρον να δούμε αν αυτοί οι σύνθετοι ήχοι τους επιτρέπουν να επικοινωνούν πληροφορίες που άλλοι πίθηκοι δεν μπορούν να επικοινωνήσουν» δήλωσε ο βιολόγος.Περισσότερα εδώ.

Ο Κόλπος του Μεξικού έχει τη φυσική ικανότητα να καθαρίζεται από μόνος του, ακόμη και μετά από μια τεράστια περιβαλλοντική καταστροφή, όπως η πετρελαιοκηλίδα που προκλήθηκε από τη φονική έκρηξη στην εξέδρα άντλησης Deepwater Horizon, το 2010. Αυτό τουλάχιστον υποστηρίζουν ερευνητές από το πανεπιστήμιο του Τενεσί, οι οποίοι παρουσίασαν τα αποτελέσματα της μελέτης τους σε συνέδριο της αμερικανικής ένωσης χημικών.Σύμφωνα με τον καθηγητή περιβαλλοντικής βιολογίας Τέρι Χέιζεν, ο οποίος παρουσίασε τα συμπεράσματα της ομάδας του, το μεγαλύτερο τμήμα της πετρελαιοκηλίδας εξαφανίστηκε λίγες εβδομάδες αφότου συνεργεία κατόρθωσαν να «σφραγίσουν» τη διαρροή, στις 15 Ιουλίου του 2010, χάρη σε μικροοργανισμούς που έχουν την ιδιότητα να διασπούν το πετρέλαιο.«Το πετρέλαιο του Deepwater Horizon αποτέλεσε μια νέα πηγή θρεπτικών συστατικών στα βαθύτερα σημεία της θάλασσας. Με την παρουσία περισσότερης τροφής στο νερό, παρατηρήθηκε πληθυσμιακή έκρηξη των βακτηρίων που είχαν ήδη συνηθίσει να αξιοποιούν το πετρέλαιο ως πηγή τροφής», είπε μεταξύ άλλων ο ερευνητής.«Ήταν εκπληκτικό πόσο γρήγορα κατανάλωναν το πετρέλαιο», πρόσθεσε. «Σε κάποιες περιοχές χρειάστηκε μόλις μια μέρα για να περιορίσουν ένα γαλόνι πετρελαίου (3,8 λίτρα) σε μισό, ενώ σε άλλες περιπτώσεις ο χρόνος ημιζωής μιας ποσότητας πετρελαίου περιορίστηκε στις έξι ημέρες.» Σύμφωνα με κάποιες εκτιμήσεις, η έκρηξη προκάλεσε τη διαρροή σχεδόν 5 εκατομμυρίων βαρελιών αργού πετρελαίου σε διάστημα τριών μηνών, στον Κόλπο του Μεξικού. Όπως εξήγησε ο Χέιζεν, η περιοχή διαθέτει ήδη πάρα πολλά βακτήρια διάσπασης πετρελαιοκηλίδων, λόγω φυσικών διαρροών που έχουν ως αποτέλεσμα κάθε χρόνο να απελευθερώνονται έως και 1,4 εκ. βαρέλια.«Το βασικό συμπέρασμα αυτής της μελέτης είναι ότι ο Κόλπος του Μεξικού ίσως είναι ανθεκτικότερος και ικανότερος απ’ ό,τι πιστεύαμε να ανακάμψει από πετρελαιοκηλίδες», κατέληξε ο Τέρι Χέιζεν. Ξεκαθάρισε, ωστόσο, ότι «δεν γνωρίζουμε ποιες είναι οι επιπτώσεις [της διαρροής στο περιβάλλον], αλλά μάλλον δεν είναι καλές.» Δες κι εδώ, εδώ.