Ο Πίτερ Λέιν από το Μάντσεστερ είναι ένας από τους πρώτους ανθρώπους στον κόσμο στους οποίους εμφυτεύτηκαν εντός των οφθαλμών ηλεκτρονικοί δέκτες, οι οποίοι μέσω μιας πρωτοποριακής διαδικασίας χαρίζουν και πάλι το φως σε ανθρώπους που ζουν στο σκοτάδι. Το αποτέλεσμα είναι ότι σήμερα ο επί 30 έτη τυφλός, λόγω γενετικής εκφυλιστικής οφθαλμικής πάθησης, μπορεί να διακρίνει το περίγραμμα αντικειμένων, αλλά και να διαβάζει γράμματα μέσω μιας σειράς κουκκίδων φωτός, οι οποίες προβάλλονται σε μια ειδική οθόνη. Το σύστημα που τοποθετήθηκε στον 51χρονο λειτουργεί ως εξής: ο ασθενής φορά ένα ειδικό ζευγάρι γυαλιά, τα οποία λαμβάνουν μια εικόνα και στέλνουν την πληροφορία σε έναν επεξεργαστή. Ο επεξεργαστής είναι τοποθετημένος στη ζώνη του ασθενούς μαζί με μπαταρίες οι οποίες «τροφοδοτούν» το όλο σύστημα. Μέσω του επεξεργαστή η εικόνα μετατρέπεται σε ηλεκτρονικό σήμα το οποίο και αποστέλλεται σε έναν πομπό που βρίσκεται επάνω στα γυαλιά. Στη συνέχεια το ηλεκτρονικό σήμα αποστέλλεται στους ηλεκτρονικούς δέκτες που είναι εμφυτευμένοι εντός του αμφιβληστροειδούς χιτώνα του ματιού. Τα στοιχεία μεταδίδονται συγκεκριμένα μέσω ενός μικροσκοπικού καλωδίου και οι ηλεκτρικοί παλμοί που προκύπτουν αποστέλλονται μέσω του οπτικού νεύρου στον εγκέφαλο. Το αποτέλεσμα είναι να προκύπτουν μοτίβα κουκκίδων φωτός τις οποίες «βλέπει» ο ασθενής. Περισσότερα εδώ.
Archive for Νοέμβριος, 2009
Ζωή στον πλανήτη Άρη; »
by N. on Νοέ 29, 2009 in Άρης, Αστρονομία/Αστροφυσική, Διάστημα, ΝΑSA | 1 Comment
Μετά από την επιβεβαιώση του υγρού παρελθόντος του «κόκκινου πλανήτη», τότε που πριν δισεκατομμύρια χρόνια ένας γιγάντιος ωκεανός γέμιζε με νερό από ποτάμια, τα οποία με τη σειρά τους τροφοδοτούνταν από βροχές, σύμφωνα με νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα (δες εδώ κι εδώ),να που έρχονται επιστήμονες της NASA να δηλώνουν ότι ανακάλυψαν τις πιο πειστικές μέχρι σήμερα ενδείξεις ότι υπάρχει ζωή στον Άρη υπό την μορφή μικροοργανισμών βακτηρίων! Όπως δήλωσαν, η ενδελεχής μικροσκοπική εξέταση αποκάλυψε δομές με μορφή σκουληκιού, σε έναν μετεωρίτη από τον Άρη που έπεσε στη Γη πριν περίπου 13 000 χρόνια. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, οι δομές αυτές είναι σχεδόν σίγουρα απολιθωμένα βακτήρια. Τα βακτήρια βρίσκονται ενσωματωμένα κάτω από τα επιφανειακά στρώματα του αρειανού βράχου, γεγονός που υποδηλώνει ότι ήδη βρίσκονταν μέσα του όταν αυτός προσέκρουσε στον πλανήτη μας και ότι ο μετεωρίτης δεν μολύνθηκε εκ των υστέρων από γήινα βακτήρια. Τα αρχαία μικρόβια πιθανότατα θα εισέδυσαν στο βράχο, όταν ένα μέρος από την επιφάνεια του Άρη καλυπτόταν από νερά και οι επιστήμονες πιθανολογούν ότι υπήρχαν μορφές ζωής. Ο αστροβιολόγος Ντένις Μπαζιλίνσκι του πανεπιστημίου της Νεβάδα των ΗΠΑ, ο οποίος μέχρι τώρα ήταν ένας από τους σκεπτικιστές, δήλωσε πλέον ότι, μετά τα νέα στοιχεία, αποδέχεται τη βιολογική εξήγηση των απολιθωμάτων, πρόσθεσε όμως ότι δεν μπορεί ακόμα να απαντηθεί με σιγουριά το ερώτημα της ζωής στον “κόκκινο πλανήτη”. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, ο συγκεκριμένος μετεωρίτης αποσπάστηκε από την επιφάνεια του Άρη, μετά την πτώση κάποιου αστεροειδούς στον πλανήτη, και έφθασε στη Γη αφού περιπλανήθηκε στο διάστημα επί 16 εκατ. χρόνια. Οι ερευνητές μπόρεσαν να ανιχνεύσουν την αρειανή προέλευσή του, καθώς η χημική σύνθεσή του ταίριαζε με αυτήν του Άρη (δες εδώ).
Όταν η κβαντική φυσική συναντά τη βιολογία »
by N. on Νοέ 27, 2009 in Βιολογία, Επιστήμη, Πρωτιές, Φυσική, Χημεία | 0 Comments
Το λεγόμενο «παράδοξο» του αρχαίου Έλληνα φιλοσόφου Ζήνωνα (490-415) από την Ελέα της Κάτω Ιταλίας, σύμφωνα με το οποίο η κίνηση είναι μια ψευδαίσθηση, γνωστό και σαν «κβαντικό παράδοξο του Ζήνωνα», λύθηκε έπειτα από περίπου 2500 χρόνια από τον Γιάννη Κομίνη, επ. καθηγητή του Φυσικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Κρήτης και ερευνητή του Ινστιτούτου Ηλεκτρονικής Δομής και Λέιζερ του Ιδρύματος Τεχνολογίας και Έρευνας (ΙΤΕ). Με την εν λόγω ανακάλυψη, για πρώτη φορά εμφανίζεται στην επιστήμη ένα κβαντικό φαινόμενο να «καθορίζει άμεσα τις δυνατότητες ενός βιολογικού οργανισμού». Πιο συγκεκριμένα, τον ακριβή προσανατολισμό των πουλιών σε σχέση με το μαγνητικό πεδίο της Γης, ώστε να βρίσκουν με ακρίβεια τον προορισμό τους έπειτα από ταξίδι χιλιάδων χιλιομέτρων. Για τον σκοπό αυτό χρησιμοποιούν το μαγνητικό πεδίο της Γης και ο μηχανισμός με τον οποίο συμβαίνει αυτό είναι γνωστός ως βιοχημική πυξίδα. Η πυξίδα αυτή στηρίζεται ακριβώς στις αντιδράσεις με ζευγάρια ιοντικών ριζών, οι οποίες λαμβάνουν χώρα στον αμφιβληστροειδή χιτώνα των πουλιών. Οι αντιδράσεις αυτές επηρεάζονται από το μαγνητικό πεδίο και έτσι τα προϊόντα της αντίδρασης φέρουν την πληροφορία για το μαγνητικό πεδίο της Γης. Η ανακάλυψη αφορά το γεγονός ότι οι αντιδράσεις αυτές καθορίζονται από κβαντικά φαινόμενα που για πρώτη φορά φαίνεται να εμφανίζονται σε ένα βιολογικό σύστημα. Τόσο οι χημικές αντιδράσεις και τα βιομόρια στα οποία λαμβάνουν χώρα όσο και ο μηχανισμός της βιοχημικής πυξίδας ήταν γνωστά στην επιστημονική κοινότητα εδώ και πολλά χρόνια. Όμως, η φυσική περιγραφή και κατανόηση αυτών των φαινομένων σε κβαντικό επίπεδο ήταν ελλιπής και “αποσιωπούσε” την ύπαρξη και δράση των κβαντικών φαινομένων. Μάλιστα, η δυνατότητα των πουλιών να προσανατολιστούν με μεγάλη ακρίβεια στο μαγνητικό πεδίο της Γης φαίνεται ότι είναι άμεση απόρροια αυτών των κβαντικών “παραδόξων”. Το κβαντικό φαινόμενο του Ζήνωνα έχει παρατηρηθεί σε πολλά πειράματα και με πολλές παραλλαγές, ποτέ όμως σε ένα βιοχημικό/βιολογικό σύστημα. Πιο αναλυτικά, αυτό που συμβαίνει είναι το εξής: το ζεύγος ιοντικών ριζών αποτελείται, πολύ απλά, από δύο μοριακά ιόντα και δύο ελεύθερα ηλεκτρόνια. Τα ηλεκτρόνια αυτά είναι μικροσκοπικοί, κβαντικοί μαγνήτες, οι οποίοι “αισθάνονται” το μαγνητικό πεδίο της Γης, όπως μια πυξίδα. Κάποια στιγμή όμως τα ηλεκτρόνια αυτά μεταπηδούν στα ιόντα και προκύπτει ένα ουδέτερο μόριο, δηλαδή η χημική αντίδραση λαμβάνει τέλος. Η μορφή του ουδέτερου μορίου που προκύπτει εξαρτάται από το τι προσανατολισμό έχουν οι δύο ηλεκτρονικοί μαγνήτες. Τον έλεγχο αυτό τον πραγματοποιούν τα δύο μοριακά ιόντα. Όταν ο έλεγχος αυτός που ασκούν τα ιόντα στα ηλεκτρόνια είναι πολύ “ισχυρός”, τότε ακριβώς εμφανίζεται το κβαντικό φαινόμενο του Ζήνωνα και ο χρόνος ζωής της αντίδρασης αυτής παρατείνεται. Αν βέβαια η χημική αυτή αντίδραση λάβει χώρα πολύ γρήγορα, τα προϊόντα θα είναι ανεξάρτητα από το μαγνητικό πεδίο και δεν θα επιβιώσει καμία πληροφορία γι’ αυτό. Το κβαντικό φαινόμενο του Ζήνωνα είναι λοιπόν υπεύθυνο για τον χρόνο ζωής της βιοχημικής αυτής αντίδρασης, χρόνος που είναι επαρκής για να δουλέψει ο μηχανισμός της βιοχημικής πυξίδας. Περισσότερα εδώ.
Οι μαθητές των ιδιωτικών είναι “καλύτεροι” των συμμαθητών τους στα δημόσια σχολεία; »
by N. on Νοέ 26, 2009 in Eισαγωγικές Eξετάσεις, Διδασκαλία, Εκπαίδευση, ΕκπΑξιολόγηση | 2 Comments
Σύμφωνα με την έρευνα του Κέντρου Ανάπτυξης Εκπαιδευτικής Πολιτικής (ΚΑΝΕΠ) της ΓΣΕΕ οι μαθητές στα ιδιωτικά Γυμνάσια, Λύκεια και ΤΕΕ αποδίδουν πολύ καλύτερα από τους συμμαθητές τους στα δημόσια σχολεία. Ειδικά στο Λύκειο, όπου λόγω των Πανελλαδικών Εξετάσεων δεν είναι εύκολο να αποδώσει κανείς τη διαφορά σε υποκειμενική βαθμολόγηση των ιδιωτικών εκπαιδευτικών, βλέπουμε ότι «καλά» και «άριστα» αποδίδει το 56,5% των μαθητών στα ιδιωτικά σχολεία, ενώ στα δημόσια μόλις ένας στους τρεις (33,3%).Παράλληλα, ο μαθητής στο δημόσιο υπολείπεται αρκετά του μαθητή στο ιδιωτικό σε όλες τις βαθμίδες. Αν και στο δημόσιο σχολείο καταγράφεται μικρότερη αναλογία μαθητών ανά τμήμα και ανά εκπαιδευτικό, οι επιδόσεις είναι καλύτερες στα ιδιωτικά που, σημειωτέον, έχουν και καλύτερες υποδομές. Ενδεικτικά, στα ιδιωτικά δημοτικά καταγράφεται 1 εργαστήριο ανά σχολική μονάδα έναντι 9,75 των δημοσίων, αλλά και 1,1 υποδομές αντί 0,9 των δημοσίων του 2007. Στα γυμνάσια, 2,9 εργαστήρια ανά μονάδα έναντι των 2,4 των δημοσίων και 2,3 λοιπές υποδομές αντί των 1,5 των δημοσίων. Στα λύκεια, 2,8 εργαστήρια ανά μονάδα έναντι 2,2 δημοσίων και 2,3 λοιπές υποδομές αντί των 1,3 των δημοσίων. Όσο για τις επιδόσεις, στο δημοτικό δεν καταγράφονται σημαντικές διαφορές, αλλά σε γυμνάσιο και λύκειο είναι αξιοσημείωτες. Στο γυμνάσιο, για το 2007, οι μαθητές με «άριστα» και «καλά» ανήλθαν στο 78,2%, ενώ στο δημόσιο ήταν στο 54,8%. Αντιστοίχως, στο λύκειο το ποσοστό των μαθητών με «άριστα» και «καλά» καταγράφηκε στο 56,5%, ενώ για το δημόσιο στο 33,3%.
Δίχως να αγνοώ την εγκυρότητα της έρευνας, θάθελα να «αμφισβητήσω» τα παραπάνω αναφερόμενα στοιχεία… Με την έννοια ότι η επιτυχία των μαθητών πλείστων όσων ιδιωτικών σχολείων πρωτίστως οφείλεται (αποκλειόμενων παραγόντων όπως λ. χ. η κοινωνικοοικονομική θέση των γονέων) στη μετατροπή, με το γράμμα του νόμου, της τελευταίας τάξης του Λυκείου σε φροντιστήριο των εξεταζόμενων μαθημάτων στις Πανελλαδικές, τύποις αναφερόμενων στα βιβλία ύλης των υπόλοιπων «δεύτερων» μαθημάτων… Και για να μη κρυβόμαστε, το «πες-πες» στις εξετάσεις πάει σύννεφο …Ως προς τις υποδομές, στην περίπτωση των εργαστηρίων λ.χ. των μαθημάτων των φυσικών επιστημών, ναι μεν αναφέρονται και υπάρχουν, αλλά για τους επαΐοντες, χρησιμοποιούνται κατ΄ελάχιστον, πολύ λιγότερο απ΄ ό,τι στα δημόσια σχολεία… Αυτά επί του παρόντος.
Διαδίκτυο vs «αλτσχάιμερ»; »
by N. on Νοέ 25, 2009 in Αλτσχάιμερ, Διαδίκτυο, Νευροεπιστήμη | 0 Comments
Σύμφωνα με νέα έρευνα του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας στο Λος Άντζελες (UCLA) η πολύωρη αναζήτηση πληροφοριών στο Διαδίκτυο μπορεί να βοηθήσει τους πρεσβύτερους να διατηρούν τις πνευματικές τους δυνάμεις (δες εδώ).Οι ερευνητές στρατολόγησαν 24 εθελοντές, ηλικίας 55 έως 78 ετών, και τους διαχώρισαν σε χρήστες του Διαδικτύου και σε μη χρήστες. Στη συνέχεια οι εθελοντές υποβλήθηκαν σε δύο λειτουργικές μαγνητικές τομογραφίες (fMRI) για την ανίχνευση της ροής του αίματος σε διάφορες περιοχές του εγκεφάλου, που δείχνουν ποια τμήματα του εγκεφάλου χρησιμοποιούνται σε μια δεδομένη στιγμή. Κατά τη διάρκεια των σαρώσεων οι εθελοντές εκτελούσαν μια εικονική αναζήτηση πληροφοριών στο Διαδίκτυο. Στην πρώτη σάρωση, λοιπόν, οι εθελοντές που ήταν χρήστες του Internet είχαν μεγαλύτερη δραστηριότητα σε περιοχές του εγκεφάλου που συνδέονται με τη γλώσσα, την ανάγνωση, τη μνήμη και την οπτική ικανότητα. Δύο εβδομάδες αργότερα και αφού και οι δύο ομάδες εθελοντών είχαν πραγματοποιήσει επτά ωριαίες αναζητήσεις στο Internet χρησιμοποιώντας τις γνωστές μηχανές αναζήτησης, αυτή η διαφορά ανάμεσα στα δύο γκρουπ είχε εκλείψει, όπως ανέφερε ο επικεφαλής της έρευνας Γκάρι Σμολ, καθηγητής Ψυχιατρικής του Ιδρύματος Νευροεπιστήμης και Ανθρώπινης Συμπεριφοράς του UCLA. Ο ίδιος δεν εντυπωσιάζεται από το εύρημα αυτό. «Ο εγκέφαλός μας είναι καταπληκτικό όργανο, ευαίσθητο σε οτιδήποτε το εκθέτουμε από στιγμή σε στιγμή» λέει και συνεχίζει: «Η μελέτη δείχνει ότι μπορούμε να εξασκήσουμε το μυαλό μας σχετικά γρήγορα. Μια καθημερινή δραστηριότητα, όπως η αναζήτηση πληροφοριών στο Διαδίκτυο, φαίνεται να ενεργοποιεί περιοχές που συνδέονται με τη μνήμη και τους σύνθετους συλλογισμούς».
Διαδικτυακή αγοραπωλησία μαθημάτων »
by N. on Νοέ 23, 2009 in Web 2.0, Αγορά Εργασίας, Διαδίκτυο, Διδασκαλία, Εκπαίδευση | 0 Comments
Σήμερα χιλιάδες δάσκαλοι στις ΗΠΑ εμφανίζονται να πωλούν, διαμέσου της ηλεκτρονικής αγοράς, μαθήματα ή από πολύ απλές μέχρι πολύ εξειδικευμένες και σύνθετες εργασίες και ασκήσεις! Οποιοδήποτε μάθημα μπορεί να φανταστεί κάποιος, από το νηπιαγωγείο μέχρι το κολέγιο, είναι σήμερα προς πώληση στους ιδιωτικούς ηλεκτρονικούς τόπους των δασκάλων ή σε εμπορικούς. Μια από τις μεγαλύτερες ιστοσελίδες στο Διαδίκτυο είναι η «Teachers Pay Teachers», με περισσότερους από 200 χιλιάδες εγγεγραμμένους χρήστες. Από το 2006 έχει καταγράψει πωλήσεις ύψους 600 χιλιάδων δολαρίων, εκ των οποίων τα 450 χιλιάδες δολάρια το 2008, σύμφωνα με στοιχεία που έδωσε ο ιδρυτής του, Πολ Εντελμαν, πρώην δάσκαλος στη Νέα Υόρκη. Ένας άλλος ηλεκτρονικός τόπος, το «We are Teachers: The knowledge market place». Όμως, η διαδικτυακή αγοραπωλησία για εκπαιδευτικές συμβουλές και «κόλπα» δε φαίνεται να είναι ευρέως αποδεκτή και διχάζει την εκπαιδευτική κοινότητα στις ΗΠΑ. Αν και μέρος των χρημάτων που με αυτό τον τρόπο εξοικονομούν πολλοί εκπαιδευτικοί δηλώνεται ότι θα χρησιμοποιηθούν για την αγορά σχολικών ειδών, ωστόσο, σε μια εποχή οικονομικής ύφεσης, αρκετοί προτιμούν με τον τρόπο αυτό να καλύπτουν πληρωμές πιστωτικών καρτών, λογαριασμών, ταξίδια διακοπών κτλ. Για την 30χρονη δασκάλα Ερικα Μπόχρερ «η διδασκαλία μπορεί να είναι μια αχάριστη εργασία», ως εκ τούτου χρησιμοποίησε τα 650 δολάρια που εξοικονόμησε τον περασμένο χρόνο για να αγοράσει βιβλία για την τάξη της σε σχολείο του Λονγκ Αϊλαντ, αλλά και για να …αποπληρώσει τις δόσεις του στεγαστικού δανείου της! Όμως μια δασκάλα Αγγλικών στην περιοχή της Νέας Υόρκης, που θέλησε να διατηρήσει την ανωνυμία της σε ρεπορτάζ της εφημερίδας «Νιου Γιορκ Τάιμς», είπε ότι της απαγόρευσαν οι προϊστάμενοί της να πουλά σχέδια και προγράμματα που χρησιμοποιήθηκαν στην αίθουσα της διδασκαλίας της. Από την άλλη ο Τζόζεφ ΜακΝτόναλντ καθηγητής στη Σχολή Κουλτούρας, Παιδαγωγικών και Ανθρωπιστικών Σπουδών του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης δήλωσε ότι :«Είναι θαυμάσιο πράγμα που οι δάσκαλοι ανταλλάσσουν ιδέες μεταξύ τους, αλλά το να ζητά κάποιος 75 σεντς για μια λέξη στο σταυρόλεξο υποβαθμίζει τη δύναμη της μάθησης και τελικά είναι καταστροφικό για το ίδιο το επάγγελμα». Συνάμα υποβαθμίζουν τις προσπάθειες καθιέρωσης ηλεκτρονικών ιστοσελίδων όπου οι δάσκαλοι ελεύθερα ανταλλάσσουν ιδέες και σχέδια μαθημάτων μεταξύ τους.
Για νάρθουμε και στα δικά μας, μήπως έχει ακούσει κάποιος για τα λεγόμενα «ιδιαίτερα μαθήματα» από εκπαιδευτικούς της τάξης στους μαθητές τους του δημόσιου σχολείου; Στον αντίποδα δείτε και τους εκπαιδευτικούς δικτυακούς τόπους ενημέρωσης, διαμοιρασμού και αλληλοϋποστήριξης/ κοινωνικά δίκτυα (δες λ.χ. εδώ κι εδώ) όπως και τις πάμπολλες ιστοσελίδες συναδέλφων εκπαιδευτικών που τα «πάντα όλα» παρουσιάζουν/προσφέρουν δωρεάν- αρκεί μια γρήγορη αναζήτηση τέτοιων σελίδων κι εδώ, στο blogs.sch.gr για του λόγου το αληθές. ‘Ακου εκεί “The knowledge market place”, χάθηκε το δωρεάν… “clopy paste”, εκτός κι αν είναι το αντίδοτό του.
Ανακαλύφθηκαν λείψανα του Γαλιλαίου »
by N. on Νοέ 21, 2009 in Επιστήμη, ΙστορίαΕπιστήμης, Φυσική | 0 Comments
Ένας συλλέκτης έργων τέχνης εντόπισε ένα δόντι, ένα δάχτυλο και τον αντίχειρα του Γαλιλαίου Γαλιλέι, που πέθανε το 17ο αιώνα, όπως ανακοίνωσε σήμερα το μουσείο Ιστορίας της Επιστήμης της Φλωρεντίας. Το μουσείο σημειώνει στην ανακοίνωσή του ότι δεν υπάρχει καμία αμφιβολία για την αυθεντικότητα των λειψάνων. Τα δάχτυλα και το δόντι αφαιρέθηκαν από τη σορό του Γαλιλαίου, μαζί με άλλο ένα δάχτυλο και ένα σπόνδυλο, κατά την ταφή του που έγινε 95 χρόνια μετά το θάνατό του, το 1642, επειδή οι εκκλησιαστικές αρχές αρνούνταν να τον ενταφιάσουν σε καθαγιασμένο έδαφος… Ο Τζοβάνι Ταρτζόνι Τοτσέτι, ένας ιστορικός που συμμετείχε, τότε, στην τελετή και έγραψε για αυτήν, ομολόγησε ότι “δυσκολεύτηκε ν’ αντισταθεί στον πειρασμό να πάρει το κρανίο που είχε φιλοξενήσει μια τέτοια εκπληκτική μεγαλοφυΐα”. Τα λείψανα περνούσαν από τον ένα συλλέκτη στον άλλο μέχρι που χάθηκαν μυστηριωδώς το 1905. Το άλλο δάχτυλο και ο σπόνδυλος φυλάσσονται από το 1737 σε μουσεία της Φλωρεντίας και της Πάδουα.Τα λείψανα θα εκτεθούν στις αρχές του 2010, όταν ξανανοίξει το μουσείο Ιστορίας της Επιστήμης της Φλωρεντίας, που σήμερα βρίσκεται υπό ανακαίνιση, το οποίο θα μετονομαστεί σε Μουσείο Γαλιλαίου.
Πηγή:http://www.enet.gr/?i=news.el.episthmh-texnologia&id=104031
Βλάφτει τα παιδιά της «Ψηφιακής τάξης» το Διαδίκτυο; »
by N. on Νοέ 20, 2009 in Διαδίκτυο, Εκπαίδευση, Επικαιρότητα, Τεχνολογία, ΤΠΕ, Ψηφιακή τάξη | 0 Comments
Ο μαθητικός φορητός υπολογιστής και πάλι στο στόχαστρο… Όχι για τίποτε άλλο, αλλά για την «ανεξέλεγκτη» χρήση του Διαδικτύου από τους μαθητές. Σύμφωνα με ανακοίνωση του Ελληνικού Κέντρου Ασφαλούς Διαδικτύου, «δε θα ήταν υπερβολή να πει κάποιος ότι η παροχή φορητών υπολογιστών στους 120 000 μαθητές γυμνασίου, όπως τελικά εξελίχθηκε, θέτει σε κίνδυνο την ασφάλειά τους, αντί να λειτουργεί ως εξελικτικό βήμα της εκπαιδευτικής διαδικασίας.» Και κατά δήλωση συνεργάτη της Μονάδας Εφηβικής Υγείας στη Β’ Παιδιατρική Κλινική του Πανεπιστημίου Αθηνών του Νοσοκομείου Παίδων «Αγλαΐα Κυριακού», έχει δημιουργηθεί στα σχολεία «ανεξέλεγκτη», κατάσταση ενώ έχουν ήδη γίνει καταγγελίες από καθηγητές Γυμνασίων για την ακατάλληλη χρήση του φορητού υπολογιστή από τους μαθητές, κυρίως την ώρα του σχολικού διαλείμματος, όταν και χρησιμοποιούν την ασύρματη σύνδεση για να σερφάρουν σε ιστοσελίδες πολλές φορές ακατάλληλου περιεχομένου, όχι από την σχολική αίθουσα, αλλά από… τις τουαλέτες (δες εδώ).Τώρα να το πιστέψω ή όχι; Να πω ότι το μαθητικό netbook φταίει και μόνο για το σερφάρισμα σε «ακατάλληλες» σελίδες; Δηλαδή για το «οφθαλμόλουτρο» στις σελίδες του Playboy 50 χρόνια πριν, όταν ήμουν μαθητής, ποιος να έφταιγε; Να κουβεντιάσουμε το θέμα «ακατάλληλο» σε σχέση με το γονικό έλεγχο ναι. Αλλά όχι και να τα φορτώνουμε στην τεχνολογία… Όταν υπάρχουν αρκετά φίλτρα αποτροπής πρόσβασης σε ακατάλληλο για ανήλικους περιεχόμενο και που κατά τη γνώμη μου όφειλε η πολιτεία να υποχρεώνει να έχει εγκαταστήσει και ενεργοποιήσει ο πωλητής του μαθητικού υπολογιστή των 450€ (να δικαιολογούμε και το …ποσό).Εξάλλου καθώς ορθά παρατηρείται: «Η απαγόρευση της χρήσης άλλων συσκευών, όπως τα κινητά τηλέφωνα, στο σχολικό περιβάλλον, έρχεται σε πλήρη αντίφαση με τη χρήση φορητών υπολογιστών που μπαίνουν οπουδήποτε στο Διαδίκτυο, και μπορούν μάλιστα να χρησιμοποιηθούν εντός του σχολείου για να τραβήξουν φωτογραφίες, βίντεο, το οποίο πλέον μπορούν να ανεβάσουν στο Διαδίκτυο από την ίδια μάλιστα συσκευή…» Από την άλλη, το Google έχει αναπτύξει την επιλογή Safe search, που μπορεί να εγκαταστήσει ο γονέας, για ασφαλή πλοήγηση στις σελίδες του (δες εδώ) -καθώς τα φίλτρα μπορούν να αποδειχτούν πολύτιμα εργαλεία στην προστασία των ανηλίκων από επιβλαβές περιεχόμενο (περισσότερα εδώ: SaferInternet.gr).Και να μη μας διαφεύγει ότι «δεν πρέπει να απαγορεύουμε το Ιντερνέτ στα παιδιά αλλά να τους μαθαίνουμε από νωρίς τους κανόνες του. Πρέπει το Ιντερνέτ να μπει από νωρίς στο σπίτι, ακόμα και από το νηπιαγωγείο, για να μάθουν εγκαίρως τα παιδιά τα όρια. Άλλωστε, δεν είναι μόνο μέσα στο σπίτι μας -μπορούν να το βρουν και στα σπίτια φίλων ή στα Ιντερνέτ καφέ». Μια και «όπως οι σημερινοί μεγάλοι μεγάλωσαν με το τηλέφωνο ως αυτονόητη συσκευή, έτσι και οι νέοι μεγάλωσαν με το Ιντερνέτ ως αυτονόητη λειτουργία. Το Διαδίκτυο είναι ένα παράθυρο στον κόσμο. Είναι σαν να έχουμε ανοίξει στο σπίτι μας ένα παράθυρο και μπαίνει μέσα όλος ο κόσμος. Όπως μαθαίνουμε στο παιδί μας να μη δίνει ποτέ το όνομα και τη διεύθυνσή του σε αγνώστους στον δρόμο, το ίδιο πρέπει να τους μαθαίνουμε και για το Ιντερνετ, όπου εκεί επικοινωνείς μέσα από καλώδια και δεν βλέπεις καν τους άλλους» (δες εδώ).
Aναδημοσίευση από το ημέτερο (πρώτη ανάρτηση) ICT-edu.
Το “Πολυτεχνείο” πεθαίνει »
by N. on Νοέ 17, 2009 in Εθνικές Αγκυλώσεις, Εκπαίδευση, Ελλήνων Ιστορία, Επικαιρότητα, Πολιτικοί | 0 Comments
Αντιγράφω από το βιβλίο του Στέφανου Ληναίου, Αγώνες και Αγωνίες, εκδ. Λιβάνη, 1996, μέσω του Resalto-forum:«Για να μην πεθάνει, πρέπει να κάνουμε κάτι, όλοι μαζί, υπεύθυνοι και ανεύθυνοι, εξουσία, νεολαία και κοινωνία.Και να το κάνουμε τώρα, πριν οι αυτόκλητοι “σωτήρες” του, άλλοτε με τη μορφή της δήθεν εξουσίας κι άλλοτε με διάφορα αναρχοαυτόνομα ψευδώνυμα, το “αυτοκτονήσουν” ή “αυτοκτονήσουν” εμάς.Μελετήστε καλά αυτή την πρόσφατη προκήρυξη κάποιων νεόκοπων “μαχόμενων” σωτήρων και θα συνειδητοποιήσετε ότι τα γραφόμενά τους είναι άκρως επικίνδυνα. Και δεν είναι βέβαια επικίνδυνα μόνο και μόνο επειδή καταλήγουν σε γνωστές παλιομοδίτικες, ύποπτες καιδολοφονικές πρακτικές αλλά γιατί λένε και πολλές αλήθειες.Ναι, είναι γεγονός ότι αυτό το Πολυτεχνείο που ζήσαμε εμείς, μέσα κι έξω από την ιστορική αυλή του, δεν έχει καμιά σχέση με αυτή την…εμποροπανήγυρι των τελευταίων χρόνων. Ενα πραγματικό “πτώμα” που μυρίζει από μακριά, καπηλεία και ραδιοτηλεοπτικό μάρκετινγκ. Και που το “θάβουν” με τον πιό ανίερο τρόπο, κάθε χρόνο, όλοι αυτοί οι ύποπτοι, ιερόσυλοι, βάνδαλοι, με τα διάφορα δήθεν αναρχικά ψευδώνυμα… Κιόλοι αυτοί που το “ξεθάβουν” με τις δήθεν επεμβάσεις τους…΄Ολοι εμείς λοιπόν που κατοικούμε στην περιοχή του Πολυτεχνείου και που δεν θεωρούμε τον εαυτό μας ήρωα… Ολοι έμείς που ζήσαμε τις ιστορικές μέρες και νύχτες της 17 Νοέμβρη του ’73, θέλοντας και μη, άλλοι ζώντας και συμμετέχοντας στον αγώνα κατά της δικτατορίας κι άλλοι για να περιφρουρήσουν την περιουσία τους. Ολοι εμείς και μαζί μας όλοι όσοι, ακόμη και σήμερα, πιστεύουν στις ιδέες για τις οποίες γράφτηκε με αίμα η ιστορία του Πολυτεχνείου, έχουμε φωνάξει όλες αυτές τις μεγάλες αλήθειες, σε κάθε κατεύθυνση, εδώ και πολλά χρόνια, πριν, αυτές τις αλήθειες, τις κάνουν σημαία τους μερικοί “αγνώστων” στοιχείων πυρομανείς της περιοχής Εξαρχείων. Οι εκάστοτε αρμόδιοι Υπουργοί, Δήμαρχοι, Πρυτάνεις και όλες οι φοιτητικές οργανώσεις, γνωρίζουν καλά τις πρακτικές προτάσεις μας,για να μην πεθάνει το Πολυτεχνείο μας. Προτάσεις που βγήκαν όχι μόνο από το πάθος για τις ιδέες του Πολυτεχνείου αλλά και την αγωνία πολλών να σώσουν τη ζωή τους, τα σπίτια τους και τα μαγαζιά τους, ζώντας, σε κάθε επέτειο, τις ολονύχτιες, εφιαλτικές ζούγκλες…Προτάσεις που δεν… “βολεύουν” κάποιους ερασιτέχνες ή επαγγελματίες αρμόδιους, συνειδητούς ή επιπόλαιους, συντηρητές της ετήσιας συμφοράς.Τις ξαναγράφουμε και τις ξαναφωνάζουμε και σήμερα [1996]:
1.- Να φύγουν όλες οι Σχολές του Πολυτεχνείου και να πάνε στις άνετες αίθουσες της Πολυτεχνειούπολης Ζωγράφου.
2.- Να μετατραπεί το Πολυτεχνείο σε ένα Μουσείο Αγώνων.
3.- Να γκρεμιστούν όλες οι μάντρες του και να γίνει ένας απέραντος, ανοιχτός χώρος όπως ο χώρος Ακαδημίας-Πανεπιστημίου-Εθνικής Βιβλιοθήκης και το Μνημείο του Αγνωστου Στρατιώτη.
4.- Να πεζοδρομηθεί, σύμφωνα με τα υπάρχοντα σχέδια του ΥΠΕΧΩΔΕ, να φωτιστεί όλη η περιοχή, από το Μουσείο μέχρι και την πλατεία Εξαρχείων και να γεμίσει δέντρα, λουλούδια και παιδιά.
5.- Οπως υπάρχει σε όλο τον κόσμο, να δημιουργηθεί και στην Ελλάδα μια ανοιχτή περιοχή ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΑΣΥΛΟΥ, όπου, σύμφωνα με τους κανονισμούς του Πολιτικού και του Πανεπιστημιακού ασύλου, να εκθέτουν οι πάντες ελεύθερα και ατιμώρητα τις απόψεις τους, κάθε μέρα, κάθε ώρα…Ιδανικός χώρος το Σκοπευτήριο της Καισαριανής.Πρότυπό μας το Χάιντ Πάρκ του Λονδίνου.
6.- Και ώσπου να γίνουν όλα αυτά, η επέτειος να γιορτάζεται ΕΞΩ από την πύλη του ΚΛΕΙΣΤΟΥ Πολυτεχνείου και όχι μέσα…Χωρίς συγκεντρώσεις, χωρίς πορείες, χωρίς κομματικές μεγαλοστομίες και χωρις να μετατρέπεται όλη η περιοχή σε μεγαλομικρομαγαζάκια.
Οι περισσότεροι από τους αρμόδιους που γνωρίζουν, εδώ και πολλά χρόνια τις προτάσεις μας, ξέρουν πολύ καλά την αποτελεσματικότητά τους. Στο Κοινωνικό Ασυλο θα εκτονώνεται το πάθος των αδικημένων, θα γνωστοποιείται το δίκιο τους, με αποτέλεσμα να αποφεύγεται η αποφόρτισή τους σε κάποιες άγιες επετείους. Κι ας το καταλάβουμε όλοι, επί τέλους και οι νεολαίοι μας ιδιαίτερα..Οι βανδαλισμοί στο Πολυτεχνείο και οι πορείες στην αμερικάνικη πρεσβεία το μόνο που πετυχαίνουν είναι να νομιμοποιούν τη νέα τάξη πραγμάτων. Εμείς φωνάζουμε ελεύθερα, χωρίς κανένα αποτέλεσμα και με μοναδικό όπλο τη φωνή μας…Και η εξουσία πραγματοποιεί ελεύθερα, αυτό που θέλει, έχοντας όλα τα όπλα στα χέρια της. Η σκέτη φωνή, πια, ανήκει στο παρελθόν…Χάνεται στον αέρα…Στο μέλλον ανήκει η μαζική ενημέρωση, η συσπείρωση και η μέθοδος σε κάθε αγώνα…Περιμένουμε, να δούμε πότε θ’ ακουστούν οι φωνές μας. Ελπίζουμε πριν είναι αργά. Πριν τα τρισεκατομμύρια των εξοπλισμών, η ατιμωρησία των εμπόρων των ναρκωτικών και η πλήρης υποδούλωσή μας στις επιταγές των Βρυξελών, μετατρέψουν κι εμάς σε …βάνδαλους.»
Κάθε δικό μας σχόλιο περιττεύει.
Δείτε το Γαλαξία μας όπως ποτέ δεν τον έχετε ξαναδεί! »
by N. on Νοέ 16, 2009 in Διάστημα | 0 Comments
Ο Αxel Μellinger, καθηγητής φυσικής στο πανεπιστήμιο του Κεντρικού Μίσιγκαν, ΗΠΑ, δημιούργησε μια πραγματικά ξεχωριστή φωτογραφία: την πρώτη υψηλής ανάλυσης (658 megapixel) πανοραμική φωτογραφία του Γαλαξία μας. Η πανοραμική εικόνα δείχνει περίπου 25 εκατομμύρια άστρα και νεφελώματα, μερικά 1000 φορές πιο αχνά από αυτά που μπορεί να δει το ανθρώπινο μάτι. Συνδύασε πάνω από 3000 επιμέρους φωτογραφίες του Γαλαξία μας, τις οποίες τράβηξε από τις πιο διαφορετικές γωνίες στα πιο διαφορετικά σημεία του πλανήτη μας, από το Τέξας ως τη Νότια Αφρική και τη Νότια Αμερική, πάντα μακριά από τις πόλεις με την φωταύγειά τους, που θολώνει το σκοτεινό νυχτερινό ουρανό. Για να το πετύχει, ταξίδεψε περίπου 42 000 χιλιόμετρα σε δύο χρόνια.«Ταξιδέψτε» στο πανόραμα του Γαλαξία μας κάνοντας κλικ εδώ.
Πηγή:http://www.enet.gr/?i=news.el.episthmh-texnologia&id=98910