My SchBlogOut

Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι πέθαναν από δίψα και πείνα στη χειρότερη ξηρασία του 20ού αιώνα, όταν οι βροχές σταμάτησαν στην Κεντρική Αφρική από τη δεκαετία του 1970 μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1990. Μελέτη που βασίστηκε σε μαθηματικά μοντέλα δείχνει τώρα ότι η καταστροφή προκλήθηκε, τουλάχιστον εν μέρει, από την ατμοσφαιρική ρύπανση της Ευρώπης και της Βορείου Αμερικής.Σύμφωνα με τη μελέτη, τα αερολύματα θείου από τις βιομηχανικές χώρες μείωσαν τη θερμοκρασία στο Βόρειο Ημισφαίριο με αποτέλεσμα να μετατοπιστεί προς το νότο η ζώνη των τροπικών βροχών, η οποία ονομάζεται ενδοτροπική ζώνη σύγκλισης. Ως αποτέλεσμα εκδηλώθηκε εκτεταμένη ξηρασία στην Κεντρική Αφρική και τμήματα της Νότιας Αμερικής και της Νότιας Ασίας. Αντίθετα, οι βροχοπτώσεις αυξήθηκαν σε νοτιότερες περιοχές των ηπείρων αυτών.Περισσότερα εδώ.

Ο Κόλπος του Μεξικού έχει τη φυσική ικανότητα να καθαρίζεται από μόνος του, ακόμη και μετά από μια τεράστια περιβαλλοντική καταστροφή, όπως η πετρελαιοκηλίδα που προκλήθηκε από τη φονική έκρηξη στην εξέδρα άντλησης Deepwater Horizon, το 2010. Αυτό τουλάχιστον υποστηρίζουν ερευνητές από το πανεπιστήμιο του Τενεσί, οι οποίοι παρουσίασαν τα αποτελέσματα της μελέτης τους σε συνέδριο της αμερικανικής ένωσης χημικών.Σύμφωνα με τον καθηγητή περιβαλλοντικής βιολογίας Τέρι Χέιζεν, ο οποίος παρουσίασε τα συμπεράσματα της ομάδας του, το μεγαλύτερο τμήμα της πετρελαιοκηλίδας εξαφανίστηκε λίγες εβδομάδες αφότου συνεργεία κατόρθωσαν να «σφραγίσουν» τη διαρροή, στις 15 Ιουλίου του 2010, χάρη σε μικροοργανισμούς που έχουν την ιδιότητα να διασπούν το πετρέλαιο.«Το πετρέλαιο του Deepwater Horizon αποτέλεσε μια νέα πηγή θρεπτικών συστατικών στα βαθύτερα σημεία της θάλασσας. Με την παρουσία περισσότερης τροφής στο νερό, παρατηρήθηκε πληθυσμιακή έκρηξη των βακτηρίων που είχαν ήδη συνηθίσει να αξιοποιούν το πετρέλαιο ως πηγή τροφής», είπε μεταξύ άλλων ο ερευνητής.«Ήταν εκπληκτικό πόσο γρήγορα κατανάλωναν το πετρέλαιο», πρόσθεσε. «Σε κάποιες περιοχές χρειάστηκε μόλις μια μέρα για να περιορίσουν ένα γαλόνι πετρελαίου (3,8 λίτρα) σε μισό, ενώ σε άλλες περιπτώσεις ο χρόνος ημιζωής μιας ποσότητας πετρελαίου περιορίστηκε στις έξι ημέρες.» Σύμφωνα με κάποιες εκτιμήσεις, η έκρηξη προκάλεσε τη διαρροή σχεδόν 5 εκατομμυρίων βαρελιών αργού πετρελαίου σε διάστημα τριών μηνών, στον Κόλπο του Μεξικού. Όπως εξήγησε ο Χέιζεν, η περιοχή διαθέτει ήδη πάρα πολλά βακτήρια διάσπασης πετρελαιοκηλίδων, λόγω φυσικών διαρροών που έχουν ως αποτέλεσμα κάθε χρόνο να απελευθερώνονται έως και 1,4 εκ. βαρέλια.«Το βασικό συμπέρασμα αυτής της μελέτης είναι ότι ο Κόλπος του Μεξικού ίσως είναι ανθεκτικότερος και ικανότερος απ’ ό,τι πιστεύαμε να ανακάμψει από πετρελαιοκηλίδες», κατέληξε ο Τέρι Χέιζεν. Ξεκαθάρισε, ωστόσο, ότι «δεν γνωρίζουμε ποιες είναι οι επιπτώσεις [της διαρροής στο περιβάλλον], αλλά μάλλον δεν είναι καλές.» Δες κι εδώ, εδώ.

Τρία ελληνικά σχολεία βραβεύθηκαν μαζί με σχολεία από 30 χώρες της Ευρώπης στην τελετή που έριξε την αυλαία του διαγωνισμού U4Energy για το 2012, τη Δευτέρα 26 Νοεμβρίου στις Βρυξέλλες. Ο διαγωνισμός, που τελεί υπό την αιγίδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, εισάγει τους μαθητές στην έννοια της έξυπνης ενέργειας και συντονίζεται στη χώρα μας από το Τμήμα Επιστημών της Εκπαίδευσης και Αγωγής στην Προσχολική Ηλικία του Πανεπιστημίου Πατρών.Το 1ο ΕΠΑΛ Άρτας με την πρόταση «Εξοικονόμηση ενέργειας μέσα από τη διαχείριση αναλώσιμων πόρων», το Γυμνάσιο Λουτρόπολης Θερμής με την πρόταση «Ζέστανε την τάξη σου με λάδι ελιάς και γράψε στον πίνακα με διοξείδιο του άνθρακα» και το 1ο Δημοτικό Σχολείο Ερμούπολης με την πρόταση «Αρχίστε τις τσιγκουνιές (στην κατανάλωση ενέργειας)!!!» διακρίθηκαν ανάμεσα σε 45 σχολεία και 52 προτάσεις από όλη την Ελλάδα.«Εκπαιδευτικά προγράμματα, όπως το U4Energy, αλλάζουν το εκπαιδευτικό σκηνικό, καθώς ξεφεύγουν από τις συνήθεις μεθόδους διδασκαλίας. Οι εκπαιδευτικοί διοργανώνουν εκπαιδευτικές εκδρομές, πειράματα για τη διαχείριση της ενέργειας και επισκέψεις σε τοπικούς φορείς. Φέρνουν την εκπαιδευτική κοινότητα πιο κοντά στην τοπική κοινωνία» αναφέρει ο Δημήτρης Κολιόπουλος, αναπληρωτής Καθηγητής του ΤΕΕΑΠΗ.Περισσότερα εδώ.

Βρετανοί ερευνητές κατάφεραν να μετατρέψουν τον αέρα σε βενζίνη! Το επίτευγμα ίσως μελλοντικά αποδειχτεί ορόσημο για την μαζική παραγωγή καθαρής ενέργειας και αποτελέσει απάντηση τόσο στην ενεργειακή κρίση όσο και στην επιβάρυνση του περιβάλλοντος με «αέρια του θερμοκηπίου», εφόσον όμως στην πορεία ξεπεραστούν διάφορα εμπόδια.Παραγωγός η μικρή βρετανική εταιρεία Air Fuel Synthesis (δηλαδή «σύνθεση καυσίμων από αέρα»), χρησιμοποιεί μια επαναστατική τεχνολογία και έχει καταφέρει να παράγει πέντε λίτρα βενζίνης από τον Αύγουστο, όταν έθεσε σε λειτουργία μια μικρή μονάδα που παράγει καύσιμα από διοξείδιο του άνθρακα και υδρατμούς του αέρα.Η εταιρεία ελπίζει ότι μέσα στην επόμενη διετία θα δημιουργήσει ένα μεγαλύτερο, μαζικής παραγωγής, εργοστάσιο που θα παράγει ένα τόνο «αερο-βενζίνης» την ημέρα. Επίσης, σχεδιάζει να παράγει «πράσινα» καύσιμα για τις αεροπορικές εταιρίες, ώστε τα αεροπορικά ταξίδια να εκλύουν λιγότερο διοξείδιο του άνθρακα στην ατμόσφαιρα.Περισσότερα εδώ.

Την εποχή που γράφονταν τα Ομηρικά έπη, πριν από περίπου 2800 χρόνια, η Ευρώπη πέρασε μία ξαφνική περίοδο πτώσης της θερμοκρασίας της, η οποία προκλήθηκε από την εξασθένηση της δραστηριότητας του Ήλιου, κάτι που, όπως υποστηρίζουν οι επιστήμονες, θα μπορούσε να συμβεί και στο μέλλον, αντισταθμίζοντας την τάση υπερθέρμανσης του πλανήτη μας. Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξε μία νέα ευρωπαϊκή επιστημονική έρευνα, που ανακάλυψε ότι την εποχή εκείνη η Γη γνώρισε ένα ναδίρ της ηλιακής ακτινοβολίας, που θα μπορούσε να ονομαστεί και «Ομηρικό Ελάχιστο», ακριβώς επειδή συνέπεσε με την Ομηρική εποχή.
Οι επιστήμονες συμπέραναν ότι υπήρξε μία απότομη ύφεση της έντασης της ηλιακής υπεριώδους ακτινοβολίας γύρω στο 800 π.Χ., η οποία προκάλεσε ατμοσφαιρικές αλλαγές και τελικά πτώση της θερμοκρασίας και ευρύτερη κλιματική αλλαγή άμεσα, σε λιγότερο από μία δεκαετία. Η μεταβολή του κλίματος διήρκεσε περίπου 200 χρόνια και οδήγησε σε ψύχρανση του πλανήτη, σε συνδυασμό με αύξηση της υγρασίας και της έντασης των ανέμων στην τροπόσφαιρα. Σύμφωνα με ορισμένους επιστήμονες, η πρόσφατη νέα ένταση της δραστηριότητας των ηλιακών κηλίδων μπορεί να σημαίνει ότι σύντομα θα ακολουθήσει μία περίοδος νέου «ηλιακού ελάχιστου» με συνέπειες για το κλίμα της Γης αντίθετες με αυτές της υπερθέρμανσης.Μερικοί κάνουν λόγο ακόμα και για μία επερχόμενη νέα περίοδο παγετώνων, κάτι που δεν αποδέχονται όμως πολλοί κλιματολόγοι και γεωεπιστήμονες. Αυτό που είναι ευρέως αποδεκτό είναι ότι πριν από περίπου τρεις αιώνες, εξαιτίας μίας ανάλογης μείωσης της εισερχόμενης ηλιακής ακτινοβολίας, υπήρξε τόσο στην Ευρώπη όσο και στις ΗΠΑ μια περίοδος μεγάλου κρύου, που μερικοί ονομάζουν «μικρή εποχή παγετώνων». Η εποχή αυτή συνέπεσε με αυτό που είναι γνωστό στην επιστημονική κοινότητα ως «Ελάχιστο Μάουντερ» (από το όνομα του αστρονόμου που την επεσήμανε πρώτος), δηλαδή μία ασυνήθιστα παρατεταμένη εξαφάνιση των ηλιακών κηλίδων από το 1645 έως το 1715. Η συσχέτιση ανάμεσα στις αυξομειώσεις της δραστηριότητας του Ήλιου και στις κλιματικές μεταβολές έγινε για πρώτη φορά στη δεκαετία του ΄70 και έκτοτε το θέμα παραμένει επίμαχο, επειδή ορισμένοι σκεπτικιστές που δεν αποδέχονται τη σοβαρότητα της κλιματικής αλλαγής στην εποχή μας, αντιτείνουν ότι είναι πιο πιθανό η Γη, αντί να υπερθερμανθεί, τελικά να παγώσει και πάλι, ανάλογα με τα «κέφια» του Ήλιου.Η νέα έρευνα έρχεται να προσφέρει νέα στοιχεία που επιβεβαιώνουν την ύπαρξη σχέσης ανάμεσα στο «ελάχιστο» της ηλιακής δραστηριότητας και στην πτώση της θερμοκρασίας στον πλανήτη μας. Περισσότερα εδώ.Ως εκ τούτου προσοχή στο τι λέμε στους μαθητές σχετικά με την “υπερθέρμανση” του πλανήτη, τους ατμοσφαιρικούς ρύπους κτλ. δίνοντας προσοχή στη συσχέτιση της ηλιακής δραστηριότητας και της όποιας κλιματικής αλλαγής.

Ένα από τα αέρια θερμοκηπίου, πολύ πιο “ρυπογόνο” από το διοξείδιο του άνθρακα, είναι το μεθάνιο.Οι Βρετανοί ερευνητές εκτιμούν ότι, πριν από 150 εκατομμύρια χρόνια, ο παγκόσμιος πληθυσμός σαυρόποδων, που ήταν μια κατηγορία μεγαλόσωμων, φυτοφάγων δεινόσαυρων, απελευθέρωνε ετησίως μισό δισεκατομμύριο τόνους μεθανίου-όσο περίπου και οι σημερινές εκπομπές μεθανίου σε παγκόσμια κλίμακα, οι οποίες προέρχονται από διάφορες βιολογικές πηγές, όπως τα μικρόβια του εδάφους και τα εκτρεφόμενα ζώα.
Στο Μεσοζωικό Αιώνα, όμως, η μέση θερμοκρασία του πλανήτη ήταν έως και 10 βαθμούς Κελσίου υψηλότερη από ό,τι σήμερα, και η Γη είχε σχεδόν χάσει τα καλύμματα πάγου στις πολικές ζώνες.Ο καύσωνας αυτής της περιόδου συνδεόταν βέβαια και με άλλους παράγοντες, το μεθάνιο όμως θα μπορούσε να είχε παίξει σημαντικό ρόλο. «Υπήρχαν κι άλλες πηγές μεθανίου στο Μεσοζωικό [εκτός από τους δεινόσαυρους] οπότε τα ολικά επίπεδα μεθανίου θα ήταν πιθανότατα πολύ υψηλότερα από ό,τι σήμερα» εξηγεί ο Ντέιβιντ Ουίλκινσον του Πανεπιστήμιο John Moore του Λίβερπουλ, επικεφαλής της μελέτης.Όπως συμβαίνει και σήμερα με τα βοοειδή και άλλα μηρυκαστικά ζώα, οι εκπομπές μεθανίου των δεινόσαυρων προέρχονταν στην πραγματικότητα από τα μεθανογόνα μικρόβια που ζούσαν στο έντερό τους και διασπούσαν τα φυτικά υλικά της τροφής τους.Προκειμένου να εκτιμήσουν τις συνολικές εκπομπές του αερίου, οι ερευνητές βασίστηκαν στην υπόθεση ότι η παραγωγή μεθανίου ανά κιλό σωματικού βάρους ήταν περίπου ίδια στους δεινόσαυρους και τις σημερινές αγελάδες.Και η διαφορά μεγέθους ανάμεσα στα βοοειδή και τα προϊστορικά ερπετά είναι τόσο μεγάλη ώστε οι εκτιμήσεις εκτοξεύτηκαν σε αστρονομικά επίπεδα: «Σήμερα, οι αγελάδες παράγουν 50 με 100 εκατομμύρια τόνους το χρόνο. Η καλύτερη εκτίμησή μας για τα σαυρόποδα είναι 520 εκατομμύρια τόνοι» αναφέρει ο Δρ Ουίλκινσον.Σήμερα, οι γιγάντιοι παραγωγοί μεθανίου έχουν εκλείψει και η θερμοκρασία της Γης έχει πέσει σε πιο υποφερτά επίπεδα.Ακόμα και τώρα, όμως, τα εκτρεφόμενα ζώα συνεχίζουν να επιδεινώνουν το φαινόμενο του θερμοκηπίου, και το μεθάνιο που αρχίζει να δραπετεύει από την τούνδρα της Αρκτικής, καθώς οι πάγοι λιώνουν, απειλεί να επιταχύνει την άνοδο της θερμοκρασίας.

Πηγή:http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231194694

Μπορεί να φαίνεται απίστευτο, απλώς και μόνο με το να μπει κάποιος σε ένα κλειστό δωμάτιο, μπορεί να προσθέσει στον αέρα του μέχρι 37 εκατομμύρια βακτήρια την ώρα, σύμφωνα με μία νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα, που αναδεικνύει τη σημασία του σωστού αερισμού των χώρων, ώστε να μειώνεται η πιθανότητα μόλυνσης.Οι ερευνητές του πανεπιστημίου Γιέιλ, ΗΠΑ, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη, επισημαίνουν ότι εκατομμύρια μικροοργανισμοί έχουν μείνει πίσω σε έναν κλειστό χώρο, κυρίως στο πάτωμα, αφότου έφυγαν οι άνθρωποι που τους μετέφεραν εκεί. Αυτά τα μικρόβια αναδεύονται και σηκώνονται ξανά στον αέρα, μόλις κάποιος εισέρχεται ξανά στον χώρο.Με άλλα λόγια ζούμε μέσα μία μικροβιακή σούπα και, σε μεγάλο βαθμό, αυτοί οι μικροοργανισμοί βρίσκονται πάνω μας και η σκόνη στο πάτωμα, που έχει εναποτεθεί εκεί και από τους προηγούμενους από εμάς, αποτελεί τη βασική πηγή των βακτηρίων που αναπνέουμε.Όταν οι άνθρωποι κυκλοφορούν στον κλειστό χώρο, όπως έδειξαν οι μετρήσεις, υπήρχει σημαντική αύξηση στις αερομεταφερόμενες συγκεντρώσεις βακτηρίων, μυκήτων και άλλων μικροοργανισμών κάθε μεγέθους. Περίπου το 18% τόσο των νέων όσο και των προϋπαρχόντων βακτηρίων προέρχονταν από τους ίδιους τους ανθρώπους που τα είχαν μεταφέρει στον χώρο, ενώ οι υπόλοιποι μικροοργανισμοί προέρχονταν από τα φυτά και άλλες πηγές.Περισσότερα εδώ.

Με δεδομένο ότι οι άνθρωποι των πόλεων περνάνε τις περισσότερες ώρες της μέρας σε κλειστούς χώρους, όπως είπαν οι ερευνητές, πρέπει να δίνεται μεγάλη σημασία στον αερισμό και στην εύρεση νέων τρόπων καθαρισμού τους. «Όλες τις μολυσματικές νόσους που κολλάμε, ουσιαστικά τις κολλάμε μέσα σε κλειστούς χώρους», υπογράμμισε ο Πέκια.

www.kathimerini.grμε πληροφορίες από ΑΜΠΕ

Την μείωση της τρύπας του όζοντος πάνω από την Ανταρκτική αντιλήφθηκαν με έκπληξη οι επιστήμονες. Το γεγονός αυτό είναι αξιοσημείωτο καθώς οι επιστήμονες υπολόγιζαν να το δουν περίπου μια δεκαετία αργότερα. Παρόλα αυτά πολλοί θεωρούν ότι είναι νωρίς ακόμα για ένα τέτοιο ισχυρισμό. Μετά από χρόνια μελέτης και ερευνών, η διεθνής κοινότητα ανέλαβε δράση το 1986 με το Πρωτόκολλο του Μόντρεαλ. Με το σύμφωνο αυτό απαγορεύτηκαν οι χλωροφθοράνθρακες, ενώσεις που καταστρέφουν την στιβάδα του όζοντος και αντικαταστάθηκαν με άλλες χημικές ουσίες οπότε και άρχισε η μείωση τους στην ατμόσφαιρα. Οι επιστήμονες ανέμεναν την σταδιακή «επούλωση» της τρύπας του όζοντος το 2030. Παρόλα αυτά τα πρώτα αποτελέσματα παρατηρήθηκαν στα τέλη του 1990.Ωστόσο, ερευνητές από την Αυστραλία ισχυρίζονται σήμερα ότι υπάρχει μια σαφής και ορατή μείωση της τρύπας του όζοντος πάνω από την Ανταρκτική. Συγκεκριμένα ο Αυστραλός επιστήμονας Murry Salby, ειδικός στην μελέτη της ατμόσφαιρας αναφέρει ότι «υπάρχει μια σταδιακή αύξηση μακροπρόθεσμα του στρώματος του όζοντος» – παρόλο που άλλοι επιστήμονες εκφράζουν επιφυλάξεις … Οι χλωροφθοράνθρακες (CFC) είναι χημικές ουσίες που χρησιμοποιούνταν κατά κόρον πριν μελέτες αποδείξουν ότι ήταν η κύρια αιτία καταστροφής της στιβάδας του όζοντος. Οι χλωροφθοράνθρακες όταν απελευθερώνονται φτάνουν στην ατμόσφαιρα και καταστρέφουν το στρώμα του όζοντος κάνοντας τα μόρια του να διασπώνται. Χωρίς το στρώμα του όζοντος, περισσότερη υπεριώδης ακτινοβολία (UV) από τον ήλιο θα έφτανε στην επιφάνεια της Γης, αυξάνοντας τον κίνδυνο για καρκίνο του δέρματος αλλά και για μεταλλάξεις του DNA.

Πηγή: http://tvxs.gr/news/%CE%BA%CE%BB%CE%B9%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%B1%CE%B3%CE%AE/%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CF%81%CE%B1%CE%AF%CE%BD%CE%B5%CE%B9-%CE%B7-%CF%84%CF%81%CF%8D%CF%80%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%8C%CE%B6%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%BF%CF%82-%CF%80%CE%AC%CE%BD%CF%89-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B1%CF%81%CE%BA%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE