My SchBlogOut

Στο βιβλίο των ρεκόρ Γκίνες, ως οι μεγαλύτεροι στον κόσμο, θα καταχωριστούν οι χαυλιόδοντες του μαστόδοντου (πρώιμου ελέφαντα) ηλικίας 3 εκατ. ετών, που βρέθηκαν το 2007 στην περιοχή της Μηλιάς Γρεβενών (δες εδώ). Οι χαυλιόδοντες έχουν μήκος 5,02 μέτρα και ανήκουν σε ένα αρσενικό Μammut borsoni.Το ζώο υπολογίζεται ότι ζύγιζε περίπου έξι τόνους, ήταν τρεισήμισι μέτρα στο ύψος του ώμου και πέθανε σε ηλικία 25-30 ετών (δες εδώ κι εδώ).Οι χαυλιόδοντες βρέθηκαν μαζί με το μεγαλύτερο μέρος του σκελετού του και πρόκειται για μοναδικό παγκοσμίως εύρημα,τεράστιας αρχαιολογικής και επιστημονικής αξίας. Τα μαστόδοντα, τριχωτά όπως τα μαμούθ, ήταν λίγο μικρότερα σε μέγεθος από τους ελέφαντες και έφεραν χαυλιόδοντες όχι μόνο στην πάνω σιαγόνα, αλλά και στην κάτω. Οι τεράστιοι χαυλιόδοντές τους ήταν επίσης ίσιοι, και όχι κυρτοί.Την ευθύνη της ανασκαφής στη Μηλιά είχε το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης υπό την επίκουρο καθηγήτρια γεωλογίας Ευαγγελία Τσουκαλά. Στις ανασκαφές πήραν μέρος ο Ντικ Μολ και ο Βίλρι βαν Λόκχεμ επιστημονικοί συνεργάτες στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Ρότερνταμ, Ολλανδία, οι οποίοι εξειδικεύονται στα αιλουροειδή.Ένα κατατοπιστικό σχετικό βιντεάκι υπάρχει εδώ.

Θερμόμετρο θα μεταφέρουν αναγκαστικά μέσα στη σχολική τους τσάντα οι μαθητές στην Νότια Κορέα, ενώ τα παιχνίδια και οι αθλητικές δραστηριότητες ανήκουν γι΄ αυτούς στο παρελθόν! Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφ. Έθνος οι δάσκαλοι και οι καθηγητές θα πρέπει να μετρούν κάθε πρωί την θερμοκρασία των μαθητών τους στο πλαίσιο των μέτρων για την αντιμετώπιση της νέας γρίπης ενώ παράλληλα υπάρχει σύσταση για περιορισμό των ομαδικών δραστηρίοτήτων. “Οι εκπαιδευτικοί εφοδιασμένοι με ψηφιακά θερμόμετρα θα μετρούν κάθε πρωί στην είσοδο το σχολείων την θερμοκρασία των μαθητών”, ανακοίνωσε εκπρόσωπος του υπουργείου Παιδείας της Ν. Κορέας. “Επίσης οι τάξεις θα απολυμαίνονται κάθε ημέρα και θα περιοριστούν οι ομαδικές δραστηριότητες”, πρόσθεσε ο ίδιος. Τα μέτρα αυτά θα ισχύουν από το τέλος της εβδομάδας και για όλο το σχολικό έτος. Περισσότεροι από 3.300 άνθρωποι, ανάμεσά τους 926 μαθητές, έχουν προσβληθεί από τον ιό Η1Ν1 στη Ν. Κορέα και δύο έχουν πεθάνει. Σύμφωνα με αξιωματούχους, η ποσότητα του αντιγριπικού φαρμάκου Tamiflu που διαθέτει η χώρα επαρκεί για 5,3 εκατομμύρια ανθρώπους, δηλαδή το 10% του πληθυσμού.
Ευκαιρία να εισάγουμε κι εμείς νοτιοκορεάτικα θερμόμετρα. Για το Tamiflu αναμένουμε στη σειρά μας.

Πιπί …στο ντους για να σωθεί το περιβάλλον! Η οργάνωση SΟS Μata Αtlantica προτρέπει τους Βραζιλιάνους να ουρούν στο ντους [ή μήπως να ουρούν κατά τη διάρκεια ενός ντους;] για να περιορίσουν την κατανάλωση του νερού. Στην εκστρατεία της η περιβαλλοντική οργάνωση χρησιμοποιεί αστεία βίντεο για να πείσει τον κόσμο να κάνει κάτι που ίσως να φαίνεται ανθυγιεινό. «Τα ούρα αποτελούνται από 95% νερό και 5% από ουρία και άλατα. Βέβαια καλό είναι να κάνει κάποιος ένα ντους μετά» λέει η οργάνωση. Σε σύντομα κόμικς, άντρες, γυναίκες, παιδιά, μπασκετμπολίστες, εξωγήινοι και φαντάσματα φαίνονται να ουρούν πίσω από την κουρτίνα του ντους. “Υστερία” για το περιβάλλον ή η αδήρητη ανάγκη;

Πηγή: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=2&artId=285421&dt=28/08/2009

Τα βιολογικά τρόφιμα δεν προσφέρουν κάποιο όφελος για την υγεία των καταναλωτών, σύμφωνα με έρευνα της βρετανικής Υπηρεσίας Προδιαγραφών Τροφίμων. Οι καταναλωτές πληρώνουν περισσότερα χρήματα για να αγοράσουν βιολογικά φρούτα και λαχανικά, κοτόπουλα, μοσχαρίσιο κρέας και γάλα, αλλά οι τροφές αυτές δεν καθιστούν τη δίαιτά τους πιο υγιεινή ούτε πιο θρεπτική. Το μόνο σημαντικό είναι η δίαιτα να είναι υγιεινή και ισορροπημένη, καταλήγει η έρευνα. Η έρευνα- η πρώτη και μεγαλύτερη μελέτη επιστημονικών κειμένων που έχουν δημοσιευθεί τα τελευταία 50 χρόνια για τα οφέλη των οργανικών τροφίμων- συνιστά πλήγμα για τη βιομηχανία των βιολογικών τροφίμων, η οποία το 2007 έφτασε παγκοσμίως τα 48 δισ. δολάρια. Η έρευνα διήρκεσε ένα χρόνο, διενεργήθηκε από ομάδα της Σχολής Υγιεινής και Τροπικής Ιατρικής του Λονδίνου υπό τη διεύθυνση του δρος Άλαν Ντάνγκουρ και κόστισε 150 χιλ. ευρώ. Η ομάδα εντόπισε μερικές διαφορές ανάμεσα στα βιολογικά τρόφιμα και σε αυτά που παράγονται με συμβατικές μεθόδους, κατέληξε όμως στο συμπέρασμα ότι δεν είναι επαρκείς για να προκαλέσουν κάποια διαφορά στην υγεία ενός ανθρώπου ή να προσφέρουν διατροφικά οφέλη, αν και κατέστη σαφές ότι οι τροφές που ελέγχθηκαν, δεν εξετάστηκαν για υπολείμματα από φυτοφάρμακα και παρασιτοκτόνα. Στο πλαίσιο της μελέτης δεν εξετάστηκε επίσης η γεύση των προϊόντων.

Πηγή: http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4529156&ct=2

Τα πιο πολλά από τα σύννεφα στους ουρανούς της Γης ξεκινούν να δημιουργούνται στο απώτερο Διάστημα. Αυτό είναι το απρόσμενο συμπέρασμα μια νέας έρευνας Δανών επιστημόνων, οι οποίοι υποστηρίζουν ότι οι κοσμικές ακτίνες, που προέρχονται από το διαστρικό χώρο, συγκρούονται με μόρια νερού στη γήινη ατμόσφαιρα, δημιουργώντας έτσι το συννεφιασμένο ουρανό.Αν και τόσο κοινά τα σύννεφα στον πλανήτη μας, οι διαδικασίες δημιουργίας τους δεν έχουν κατανοηθεί καλά από τους επιστήμονες, που πιστεύουν ότι συνήθως τα σωματίδια σκόνης ή γύρης λειτουργούν ως πυρήνες γύρω από τους οποίους συγκεντρώνονται τα μόρια νερού, ώσπου τρισεκατομμύρια από αυτά, ως σταγόνες, απαρτίζουν τα σύννεφα.Στις πόλεις ειδικότερα, όπου υπάρχουν οι εξατμίσεις των καυσαερίων και των εργοστασίων, το ρόλο των αρχικών πυρήνων παίζουν τα μικροσκοπικά σωματίδια (αερολύματα-αεροζόλ) που εκπέμπονται στην ατμόσφαιρα και σταδιακά συγκεντρώνουν γύρω τους τα μόρια νερού.
Όμως πώς δημιουργούνταν τα σύννεφα στις προβιομηχανικές κοινωνίες ή πώς δημιουργούνται σήμερα πάνω από τα βροχοδάση και τους ωκεανούς;Οι Δανοί επιστήμονες του Τεχνικού Πανεπιστημίου της Κοπεγχάγης, υπό τον φυσικό Χένρικ Σβένσμαρκ, θεωρούν ότι η απάντηση βρίσκεται στις κοσμικές ακτίνες.Σύμφωνα με την θεωρία τους σωματίδια από κοσμικές ακτίνες υψηλής ταχύτητας (πρωτόνια και νετρόνια με ακόμα μυστηριώδη προέλευση), τα οποία ταξιδεύουν σχεδόν με την ταχύτητα του φωτός, συγκρούονται με τα μόρια του νερού στην ατμόσφαιρα του πλανήτη μας, αφαιρώντας ηλεκτρόνια από αυτά τα μόρια και μετατρέποντάς τα σε ηλεκτρικά φορτισμένα ιόντα. Τα τελευταία, στη συνέχεια, αρχίζουν να προσελκύουν άλλα μόρια νερού, μια διαδικασία που τελικά καταλήγει στη δημιουργία σύννεφων.Μια σειρά από πειράματα και η ανάλυση δεδομένων των τελευταίων 22 ετών από δορυφόρους που μελετούν τα σύννεφα, φαίνεται να επιβεβαιώνουν την ανωτέρω θεωρία.«Εντυπωσιακά» χαρακτήρισε τα ευρήματα ο γεωφυσικός Γιον Εγκίλ Κρίστιανσον του νορβηγικού πανεπιστημίου του Όσλο και επεσήμανε ότι, αν επιβεβαιωθούν και από άλλες έρευνες, τότε θα ενισχύσουν σημαντικά την θεωρία ότι όντως υπάρχει άμεση συσχέτιση ανάμεσα στις κοσμικές ακτίνες και στα γήινα σύννεφα.

Πηγή:http://www.enet.gr/?i=news.el.episthmh-texnologia&id=71721

Μήπως τελικά δε μαθαίνουμε από τα λάθη μας αλλά από τις επιτυχίες μας; Αυτό φαίνεται να υποστηρίζει έρευνα των Eαrl Miller, Mark Histed και Anitha Pasupathy, νευροεπιστημόνων στο Picower Institute for Learning and Memory του ΜΙΤ, που μελέτησαν τη συμπεριφορά πιθήκων. Για πρώτη φορά κατέγραψαν σε πραγματικό χρόνο τις μεταβολές που σημειώνονται στα εγκεφαλικά κύτταρα των πιθήκων-πειραματόζωων, ανάλογα με τις πληροφορίες που λαμβάνουν σχετικά με την επιτυχημένη ή αποτυχημένη έκβαση μιας ενέργειας. Έτσι, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι, σε αντίθεση με την κοινή αντίληψη που πρεσβεύει ότι οι εσφαλμένες ενέργειες ενισχύουν την εκμάθηση των ορθών, ο εγκέφαλος τείνει να απορρίπτει τις πληροφορίες που σχετίζονται με αποτυχημένες ενέργειες, ενώ «αποθηκεύει», δηλαδή απομνημονεύει, μόνον εκείνες που αφορούν επιτυχημένες συμπεριφορές.Η δοκιμασία στην οποία υπέβαλαν τα πειραματόζωα ήταν απλή: οι πίθηκοι έβλεπαν δύο εικόνες να εμφανίζονται εναλλάξ στην οθόνη ενός υπολογιστή. Κάθε φορά που εμφανιζόταν η μία από τις δύο εικόνες (ένας άνδρας που κάπνιζε πίπα), ο πίθηκος «ανταμειβόταν» εάν έστρεφε το βλέμμα του προς τα αριστερά, ενώ όποτε εμφανιζόταν η δεύτερη εικόνα (ένας φωτεινός σηματοδότης), έπρεπε να στρέψει το βλέμμα του προς τα δεξιά για να ανταμειφθεί. Ο μόνος τρόπος για να μάθει το ζώο ποιος ήταν ο σωστός συσχετισμός εικόνας-στροφής των ματιών ήταν να προβεί σε μια σειρά από δοκιμές και σφάλματα. Καθ’ όλη τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας ο Earl Miller και οι συνάδελφοί του κατέγραφαν τα επίπεδα ενεργοποίησης των νευρώνων σε δύο συγκεκριμένες περιοχές του εγκεφάλου: τον προμετωπιαίο φλοιό, που φροντίζει ώστε να μην υπάρχει δυσαρμονία ανάμεσα στις σκέψεις και στις πράξεις, και τα βασικά γάγγλια, που είναι υπεύθυνα για την κίνηση.Όποτε λοιπόν οι πίθηκοι γύριζαν τα μάτια τους προς τη λάθος κατεύθυνση, δεν λάμβαναν καμία ανταμοιβή. Συνεπώς, οι νευρώνες τους παρέμεναν «ενεργοί» για λιγότερο από ένα δευτερόλεπτο και στις επόμενες προσπάθειες δεν εμφάνιζαν καμία πρόοδο. Όταν, αντίθετα, απαντούσαν σωστά και λάμβαναν το «δωράκι» τους, τότε η ενεργοποίηση των συγκεκριμένων νευρωνικών κυκλωμάτων διαρκούσε περισσότερο, περίπου πέντε δευτερόλεπτα. Σαφέστατη ένδειξη ότι η «επιτυχία» ενισχύει τα νευρωνικά κυκλώματα του εγκεφάλου ενώ η «αποτυχία» τείνει να τα αποδυναμώνει. Η πιθανή επιβεβαίωση αυτών των πειραμάτων και σε ανθρώπους ίσως αποδειχθεί πολύτιμη για την αναθεώρηση των παιδαγωγικών μας αντιλήψεων και των εκπαιδευτικών μας στρατηγικών. Περισσότερα εδώ.

Νέες μελέτες αποδεικνύουν ότι τα μωρά και τα πολύ μικρά παιδιά γνωρίζουν, παρατηρούν, εξερευνούν, φαντάζονται και μαθαίνουν περισσότερα απ΄ όσα θα πιστεύαμε ποτέ. Από μερικές πλευρές, είναι εξυπνότερα από τους ενηλίκους! Τρία πρόσφατα πειράματα έδειξαν ότι ακόμη και τα μικρότερα παιδιά έχουν εξελιγμένες και ισχυρές ικανότητες εκμάθησης. Πέρυσι, οι Φέι Σου και Βάστι Γκαρσία του πανεπιστημίου της Βρετανικής Κολομβίας, Καναδάς, απέδειξαν ότι τα μωρά μπορούν να κατανοούν τις πιθανότητες. Το 2007, οι Λόρα Σουλτς και Ελίζαμπετ Μπάραφ Μπόναβιτς στο ΜΙΤ, ΗΠΑ, έδειξαν πως όταν τα μικρά παιδιά παίζουν, συσχετίζουν αίτια και αποτελέσματα. Επίσης το 2007, στο πανεπιστήμιο του Μπέρκλεϊ, ΗΠΑ, η Ταμάρ Κουσνίρ και η Άλισον Γκόπνικ ανακάλυψαν ότι τα παιδιά προσχολικής ηλικίας μπορούν να χρησιμοποιούν τις πιθανότητες για να μαθαίνουν πώς λειτουργούν τα διάφορα πράγματα και αυτό τους επιτρέπει να φαντάζονται νέες δυνατότητες. Όμως η ευφυΐα των μωρών, δείχνουν οι έρευνες, είναι πολύ διαφορετική απ΄ αυτή των ενηλίκων και από το είδος της ευφυΐας που συνήθως καλλιεργούμε στο σχολείο. Η σχολική εργασία θέλει τα παιδιά να επικεντρώνουν και να σχεδιάζουν. Θέτουμε στόχους για τα παιδιά, με έμφαση στις δεξιότητες που θα πρέπει να αποκτήσουν ή τις πληροφορίες που θα πρέπει να ξέρουν. Τα παιδιά κάνουν τεστ για να αποδείξουν ότι έχουν απορροφήσει ένα συγκεκριμένο σύνολο δεξιοτήτων και γεγονότων, χωρίς περισπασμούς από άλλες δυνατότητες. Αυτή η προσέγγιση μπορεί να λειτουργεί για παιδιά άνω των 5 ετών. Όταν λέμε ότι τα παιδιά προσχολικής ηλικίας δεν προσέχουν, στην πραγματικότητα εννοούμε ότι δεν μπορούν να μην προσέχουν: δυσκολεύονται να επικεντρώσουν σ΄ ένα μόνο συμβάν και να αποκλείσουν όλα τα υπόλοιπα. Αυτό μας έκανε στο παρελθόν να υποτιμήσουμε τα μωρά. Όμως η νέα έρευνα μας λέει ότι τα μωρά μπορούν να είναι ορθολογικά χωρίς να είναι προσανατολισμένα σ΄ έναν στόχο. Σύμφωνα με την καθηγήτρια Ψυχολογίας στο Μπέρκλεϊ Άλισον Γκόπνικ: «Η σπουδαία ιδέα της Γνωστικής Επιστήμης είναι πως ο ανθρώπινος εγκέφαλος είναι ένας υπολογιστής- αν και βαθιά διαφορετικός και απέραντα ισχυρότερος απ΄ αυτούς που έχουμε τώρα. Ως εκ τούτου ο εγκέφαλος των μωρών είναι εξίσου ικανός για υπολογισμούς με τους ενήλικους εγκεφάλους, έστω κι αν τα μωρά μπορεί να μην μπορούν να πούνε συνειδητά τι κάνει ο εγκέφαλός τους».Και «αν ρωτήσεις ένα 3χρονο παιδί μια ευθεία ερώτηση όπως “πώς λειτουργεί αυτή η μηχανή;”, το πιθανότερο είναι να πάρεις για απάντηση ένα γλυκό βλέμμα ή ασυναρτησίες. Αν όμως το ρωτήσεις “παίρνει μπρος με τον κύβο ή με το κίτρινο κουμπί;”, θα σου δώσει τη σωστή απάντηση. Πρέπει να ρωτάς τα μωρά και τα παιδιά στη γλώσσα τους, όχι στη δική μας. Μας πήρε 30 χρόνια για να φανταστούμε πώς να το κάνουμε και ακόμη μαθαίνουμε».Τέλος, « στα μικρά παιδιά, η αναζήτηση εξηγήσεων είναι τόσο βαθιά ριζωμένη όσο η αναζήτηση τροφής ή νερού. Αυτό που κάνουμε ως επιστήμονες και φιλόσοφοι είναι να επεκτείνουμε αυτή την παρόρμηση της παιδικής ηλικίας- τα ερωτήματα αλλάζουν συνεχώς, όμως η παρόρμηση να τα θέτουμε, είναι που μας κάνει ανθρώπους». «Δεν μπορούμε να προβλέψουμε πώς η συμπεριφορά μας ως γονιών θα επηρεάσει μακροπρόθεσμα τα παιδιά μας. Πολλοί μπορεί να επιτύχουν σπουδαία πράγματα ως ενήλικες παρά το γεγονός ότι- ή ακριβώς επειδή- ήταν δυστυχείς ως παιδιά. Όμως έχουμε τεράστια εξουσία πάνω στη ζωή των παιδιών μας όταν είναι παιδιά. Μπορούμε να καθορίσουμε αν θα ευτυχήσουν ως παιδιά και αν θα θυμούνται αυτή την ευτυχισμένη παιδική ηλικία ως ενήλικοι. Αυτό δεν είναι το σημαντικότερο;».

Πηγή: http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4531805&ct=2