My SchBlogOut

Ο Κόλπος του Μεξικού έχει τη φυσική ικανότητα να καθαρίζεται από μόνος του, ακόμη και μετά από μια τεράστια περιβαλλοντική καταστροφή, όπως η πετρελαιοκηλίδα που προκλήθηκε από τη φονική έκρηξη στην εξέδρα άντλησης Deepwater Horizon, το 2010. Αυτό τουλάχιστον υποστηρίζουν ερευνητές από το πανεπιστήμιο του Τενεσί, οι οποίοι παρουσίασαν τα αποτελέσματα της μελέτης τους σε συνέδριο της αμερικανικής ένωσης χημικών.Σύμφωνα με τον καθηγητή περιβαλλοντικής βιολογίας Τέρι Χέιζεν, ο οποίος παρουσίασε τα συμπεράσματα της ομάδας του, το μεγαλύτερο τμήμα της πετρελαιοκηλίδας εξαφανίστηκε λίγες εβδομάδες αφότου συνεργεία κατόρθωσαν να «σφραγίσουν» τη διαρροή, στις 15 Ιουλίου του 2010, χάρη σε μικροοργανισμούς που έχουν την ιδιότητα να διασπούν το πετρέλαιο.«Το πετρέλαιο του Deepwater Horizon αποτέλεσε μια νέα πηγή θρεπτικών συστατικών στα βαθύτερα σημεία της θάλασσας. Με την παρουσία περισσότερης τροφής στο νερό, παρατηρήθηκε πληθυσμιακή έκρηξη των βακτηρίων που είχαν ήδη συνηθίσει να αξιοποιούν το πετρέλαιο ως πηγή τροφής», είπε μεταξύ άλλων ο ερευνητής.«Ήταν εκπληκτικό πόσο γρήγορα κατανάλωναν το πετρέλαιο», πρόσθεσε. «Σε κάποιες περιοχές χρειάστηκε μόλις μια μέρα για να περιορίσουν ένα γαλόνι πετρελαίου (3,8 λίτρα) σε μισό, ενώ σε άλλες περιπτώσεις ο χρόνος ημιζωής μιας ποσότητας πετρελαίου περιορίστηκε στις έξι ημέρες.» Σύμφωνα με κάποιες εκτιμήσεις, η έκρηξη προκάλεσε τη διαρροή σχεδόν 5 εκατομμυρίων βαρελιών αργού πετρελαίου σε διάστημα τριών μηνών, στον Κόλπο του Μεξικού. Όπως εξήγησε ο Χέιζεν, η περιοχή διαθέτει ήδη πάρα πολλά βακτήρια διάσπασης πετρελαιοκηλίδων, λόγω φυσικών διαρροών που έχουν ως αποτέλεσμα κάθε χρόνο να απελευθερώνονται έως και 1,4 εκ. βαρέλια.«Το βασικό συμπέρασμα αυτής της μελέτης είναι ότι ο Κόλπος του Μεξικού ίσως είναι ανθεκτικότερος και ικανότερος απ’ ό,τι πιστεύαμε να ανακάμψει από πετρελαιοκηλίδες», κατέληξε ο Τέρι Χέιζεν. Ξεκαθάρισε, ωστόσο, ότι «δεν γνωρίζουμε ποιες είναι οι επιπτώσεις [της διαρροής στο περιβάλλον], αλλά μάλλον δεν είναι καλές.» Δες κι εδώ, εδώ.

Στον καθηγητή Παύλο Αλιβιζάτο, κάτοχο της καθηγητικής έδρας Larry and Diane Bock του Πανεπιστημίου Berkeley και Διευθυντή του Εθνικού Εργαστηρίου Lawrence του Πανεπιστημίου Berkeley, απονεμήθηκε φέτος το Βραβείο Νίκη, που δίνει κάθε χρόνο το μη κερδοσκοπικό ινστιτούτο τεχνολογίας ΑΙΤ. Το βραβείο τιμά διεθνώς διακεκριμένους Έλληνες ή ελληνικής καταγωγής επιστήμονες, για την καθοριστική τους συμβολή στην παγκόσμια πρόοδο των επιστημών και της τεχνολογίας.Το Βραβείο Νίκη 2012 απονεμήθηκε σε εκδήλωση που έγινε την Παρασκευή 14 Δεκεμβρίου 2012 στο ξενοδοχείο Μεγάλη Βρετανία.Ο καθηγητής Π. Αλιβιζάτος είναι διεθνώς αναγνωρισμένη αυθεντία στην κατασκευή νανοκρυστάλλων και τη χρήση τους σε εφαρμογές ηλιακής ενέργειας. ‘Εχει χαρακτηριστεί από τους πατέρες της νανο-επιστήμης και κατατάσσεται στην 5η θέση των 100 κορυφαίων χημικών της περασμένης δεκαετίας στη λίστα που έχει καταρτίσει η βιβλιομετρική εταιρεία Τόμσον-Ρόιτερς. Τιμήθηκε το 2012 με το βραβείο Βολφ και θεωρείται υποψήφιος για το επόμενο Νόμπελ Χημείας.Περισσότερα εδώ και εδώ.

Τι εστί “Ονειρούπολη”; Διαβάζω ότι (δες εδώ):Η Ονειρούπολη του Δήμου Δράμας είναι η μεγαλύτερη χριστουγεννιάτικη γιορτή – δράση που πραγματοποιείται στην χώρα μας. Πολύ γρήγορα γνώρισε την καθολική αποδοχή της τοπικής κοινωνίας αλλά και των χιλιάδων επισκεπτών της.Ο Δήμος Δράμας και σε αυτή του την προσπάθεια ενεργοποιεί εκατοντάδες δημότες εθελοντές, πολλούς φορείς και τους συλλόγους της περιοχής. Κάθε χρόνο από τις αρχές Δεκεμβρίου έως τις αρχές Ιανουαρίου “έχουμε 32 μέρες γεμάτες δράσεις, 32 μέρες με καθημερινές εκδηλώσεις, 32 μέρες με παραμυθένια και χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα και βέβαια 32 μέρες γεμάτες χαμόγελα”. Στη φετεινή Ονειρούπολη συμμετέχει και ο Σύλλογος Θετικών Επιστημών Δράμας με τη δράση “Πειράματα στην Ονειρούπολη”.Δείτε το πρόγραμμα παρουσίασης των πειραμάτων εδώ. Και εις άλλα τέτοια!

Βρετανοί ερευνητές κατάφεραν να μετατρέψουν τον αέρα σε βενζίνη! Το επίτευγμα ίσως μελλοντικά αποδειχτεί ορόσημο για την μαζική παραγωγή καθαρής ενέργειας και αποτελέσει απάντηση τόσο στην ενεργειακή κρίση όσο και στην επιβάρυνση του περιβάλλοντος με «αέρια του θερμοκηπίου», εφόσον όμως στην πορεία ξεπεραστούν διάφορα εμπόδια.Παραγωγός η μικρή βρετανική εταιρεία Air Fuel Synthesis (δηλαδή «σύνθεση καυσίμων από αέρα»), χρησιμοποιεί μια επαναστατική τεχνολογία και έχει καταφέρει να παράγει πέντε λίτρα βενζίνης από τον Αύγουστο, όταν έθεσε σε λειτουργία μια μικρή μονάδα που παράγει καύσιμα από διοξείδιο του άνθρακα και υδρατμούς του αέρα.Η εταιρεία ελπίζει ότι μέσα στην επόμενη διετία θα δημιουργήσει ένα μεγαλύτερο, μαζικής παραγωγής, εργοστάσιο που θα παράγει ένα τόνο «αερο-βενζίνης» την ημέρα. Επίσης, σχεδιάζει να παράγει «πράσινα» καύσιμα για τις αεροπορικές εταιρίες, ώστε τα αεροπορικά ταξίδια να εκλύουν λιγότερο διοξείδιο του άνθρακα στην ατμόσφαιρα.Περισσότερα εδώ.

Εβδομάδα Βραβείων Νόμπελ η εβδομάδα που πέρασε.Έτσι, τη Δευτέρα 8 του μηνός, ο 79χρονος Βρετανός Τζον Γκέρντεν (John Gurdοn) και ο 50χρονος Ιάπωνας Σίνια Γιαμανάκα (Shinya Υamanaka) μοιράστηκαν το εφετινό Βραβείο Νόμπελ Ιατρικής. Καταδεικνύοντας ότι τα κύτταρά μας μπορούν, υπό συγκεκριμένες συνθήκες, να αλλάξουν ταυτότητα, έθεσαν τη θεμέλια λίθο για την αναγεννητική ιατρική που στοχεύει σε θεραπείες βασιζόμενες στη χρήση κυττάρων των ασθενών. Την Τρίτη 9 του μηνός, απονεμήθηκε το εφετινό Βραβείο Νόμπελ Φυσικής στον 68χρονο Γάλλο Sergre Haroch και τον συνομήλικό του Αμερικανό David Wineland για το επιτυχές κυνήγι φωτονίων και ιόντων στο οποίο διέπρεψαν (δες κι εδώ). Τέλος, την Τετάρτη 10 του μηνός δύο Αμερικανοί καθηγητές, ο 69χρονος Ρόμπερτ Λέφκοβιτς (Robert J. Lelfkowiz) και ο 57χρονος Μπράιαν Κομπίλκα (Brian K. Kobilka), αν και δεν είναι χημικοί (ο πρώτος είναι καθηγητής Ιατρικής και ο δεύτερος Βιοχημείας), εξεπλάγησαν ευχάριστα με την πληροφορία ότι λαμβάνουν το εφετινό Βραβείο Νόμπελ Χημείας για την «αποκωδικοποίηση των υποδοχέων της πρωτεΐνης G» που έριξε φως στην κυτταρική επικοινωνία.Περισσότερα εδώ.