My SchBlogOut

Την εποχή που γράφονταν τα Ομηρικά έπη, πριν από περίπου 2800 χρόνια, η Ευρώπη πέρασε μία ξαφνική περίοδο πτώσης της θερμοκρασίας της, η οποία προκλήθηκε από την εξασθένηση της δραστηριότητας του Ήλιου, κάτι που, όπως υποστηρίζουν οι επιστήμονες, θα μπορούσε να συμβεί και στο μέλλον, αντισταθμίζοντας την τάση υπερθέρμανσης του πλανήτη μας. Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξε μία νέα ευρωπαϊκή επιστημονική έρευνα, που ανακάλυψε ότι την εποχή εκείνη η Γη γνώρισε ένα ναδίρ της ηλιακής ακτινοβολίας, που θα μπορούσε να ονομαστεί και «Ομηρικό Ελάχιστο», ακριβώς επειδή συνέπεσε με την Ομηρική εποχή.
Οι επιστήμονες συμπέραναν ότι υπήρξε μία απότομη ύφεση της έντασης της ηλιακής υπεριώδους ακτινοβολίας γύρω στο 800 π.Χ., η οποία προκάλεσε ατμοσφαιρικές αλλαγές και τελικά πτώση της θερμοκρασίας και ευρύτερη κλιματική αλλαγή άμεσα, σε λιγότερο από μία δεκαετία. Η μεταβολή του κλίματος διήρκεσε περίπου 200 χρόνια και οδήγησε σε ψύχρανση του πλανήτη, σε συνδυασμό με αύξηση της υγρασίας και της έντασης των ανέμων στην τροπόσφαιρα. Σύμφωνα με ορισμένους επιστήμονες, η πρόσφατη νέα ένταση της δραστηριότητας των ηλιακών κηλίδων μπορεί να σημαίνει ότι σύντομα θα ακολουθήσει μία περίοδος νέου «ηλιακού ελάχιστου» με συνέπειες για το κλίμα της Γης αντίθετες με αυτές της υπερθέρμανσης.Μερικοί κάνουν λόγο ακόμα και για μία επερχόμενη νέα περίοδο παγετώνων, κάτι που δεν αποδέχονται όμως πολλοί κλιματολόγοι και γεωεπιστήμονες. Αυτό που είναι ευρέως αποδεκτό είναι ότι πριν από περίπου τρεις αιώνες, εξαιτίας μίας ανάλογης μείωσης της εισερχόμενης ηλιακής ακτινοβολίας, υπήρξε τόσο στην Ευρώπη όσο και στις ΗΠΑ μια περίοδος μεγάλου κρύου, που μερικοί ονομάζουν «μικρή εποχή παγετώνων». Η εποχή αυτή συνέπεσε με αυτό που είναι γνωστό στην επιστημονική κοινότητα ως «Ελάχιστο Μάουντερ» (από το όνομα του αστρονόμου που την επεσήμανε πρώτος), δηλαδή μία ασυνήθιστα παρατεταμένη εξαφάνιση των ηλιακών κηλίδων από το 1645 έως το 1715. Η συσχέτιση ανάμεσα στις αυξομειώσεις της δραστηριότητας του Ήλιου και στις κλιματικές μεταβολές έγινε για πρώτη φορά στη δεκαετία του ΄70 και έκτοτε το θέμα παραμένει επίμαχο, επειδή ορισμένοι σκεπτικιστές που δεν αποδέχονται τη σοβαρότητα της κλιματικής αλλαγής στην εποχή μας, αντιτείνουν ότι είναι πιο πιθανό η Γη, αντί να υπερθερμανθεί, τελικά να παγώσει και πάλι, ανάλογα με τα «κέφια» του Ήλιου.Η νέα έρευνα έρχεται να προσφέρει νέα στοιχεία που επιβεβαιώνουν την ύπαρξη σχέσης ανάμεσα στο «ελάχιστο» της ηλιακής δραστηριότητας και στην πτώση της θερμοκρασίας στον πλανήτη μας. Περισσότερα εδώ.Ως εκ τούτου προσοχή στο τι λέμε στους μαθητές σχετικά με την “υπερθέρμανση” του πλανήτη, τους ατμοσφαιρικούς ρύπους κτλ. δίνοντας προσοχή στη συσχέτιση της ηλιακής δραστηριότητας και της όποιας κλιματικής αλλαγής.

Εκατομμύρια πεταλούδες μονάρχες μεταναστεύουν κάθε χειμώνα από τις βορειότερες περιοχές της αμερικανικής ηπείρου στο Μεξικό και οι επιστήμονες προσπαθούν να κατανοήσουν το πώς βρίσκουν την πορεία τους. Η πεταλούδα μονάρχης (Danaus plexippus) είναι το μόνο έντομο που μεταναστεύει κάθε έτος σε ένα θερμότερο κλίμα που μπορεί να είναι και 4000 χλμ. μακριά. Έχει άνοιγμα φτερών 9-10 εκατοστόμετρα και χαρακτηριστικό πορτοκαλί χρώμα με μαύρα και άσπρα σχήματα στην πάνω επιφάνειά της.Ειδικοί της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Μασαχουσέτης (ΗΠΑ) υποστηρίζουν ότι το μυστικό βρίσκεται στις κεραίες της, οι οποίες φαίνεται να λειτουργούν όπως τα συστήματα εντοπισμού θέσης (GΡS). Υποψιάστηκαν ότι οι κεραίες έχουν φωτοευαισθησία αποκωδικοποιώντας το ηλιακό φως με τρόπο τέτοιο που να αντιλαμβάνονται τόσο την ώρα της ημέρας όσο και τη θέση όπου βρίσκεται ο Ήλιος ώστε να προσανατολίζονται προς τον νότο. Για να επιβεβαιώσουν την υποψία τους οι ερευνητές έβαψαν μαύρες τις κεραίες και διαπίστωσαν ότι οι πεταλούδες μονάρχες έχαναν τον προσανατολισμό τους. Οι κεραίες λειτουργούν και ως αυτόνομος μηχανισμός προσανατολισμού, ταυτόχρονα και ως συμπληρωματικός σε αντίστοιχο μηχανισμό που διαθέτουν στον εγκέφαλό τους.

Πηγή: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=33&artId=290504&dt=26/09/2009

Σε προηγούμενο post γράφαμε ότι ο κύριος ρυθμιστής του κλίματος της Γης και των άλλων πλανητών είναι ένας και μοναδικός, ο Ήλιος κι ότι πλανήτης πλέον σταθεροποιείται θερμοκρασιακά και …ψυχραίνει ελαφρώς! Νεώτερη έρευνα ομάδας επιστημόνων υπό τον Πίτερ Κλαρκ, καθηγητή γεωεπιστημών του πολιτειακού πανεπιστημίου του Όρεγκον, υποστηρίζει ότι οι αιτίες για τους πάγους που έρχονται και φεύγουν κατά περιόδους, συνδέονται με τις μικρές μεταβολές στην ηλιακή ακτινοβολία και όχι στο διοξείδιο του άνθρακα ή στις θερμοκρασίες των ωκεανών. Οι μεταβολές στην ηλιακή ακτινοβολία προκαλούνται από περιοδικές μεταβολές στον άξονα περιστροφής του πλανήτη μας και είναι αυτές που προκάλεσαν τα επίπεδα των πάγων παγκοσμίως να φθάσουν στο αποκορύφωμά τους πριν 26 000 χρόνια, να σταθεροποιηθούν επί 7000 χρόνια και μετά να αρχίσουν να λιώνουν πριν 19 000 χρόνια, ώσπου η τελευταία εποχή των παγετώνων τερματίστηκε. Τα συμπεράσματα αυτά είναι σημαντικά, επειδή θα βοηθήσουν να προβλεφθεί με μεγαλύτερη ακρίβεια το πώς θα αντιδράσουν οι πάγοι της Γης στο μέλλον.
Οι αλλαγές στον άξονα περιστροφής της Γης προκαλούνται κυρίως από τη βαρυτική επίδραση των μεγαλύτερων πλανητών του ηλιακού μας συστήματος, όπως ο Δίας και ο Κρόνος, που έλκουν τη Γη με ελαφρώς διαφορετικούς τρόπους στη διάρκεια χιλιάδων ετών. Η συνδυασμένη αυτή επίδραση μπορεί να μεταβάλει τον άξονα της Γης -και άρα τον τρόπο που ο πλανήτης μας «γέρνει» προς τον Ήλιο- μέχρι και δύο μοίρες στη διάρκεια μεγάλων χρονικών περιόδων. Αυτό έχει ως συνέπεια να αλλάζει ο τρόπος (η γωνία) που η ηλιακή ακτινοβολία πέφτει πάνω στον πλανήτη μας. Αυτές οι μικρές μεταβολές στην ηλιακή ακτινοβολία ήσαν αρκετές για να πυροδοτήσουν αλλεπάλληλες εποχές παγετώνων κατά τα τελευταία δυόμισι εκατομμύρια χρόνια, οι οποίες έφταναν στο αποκορύφωμά τους κάθε περίπου 100 000 χρόνια (δες συμπληρωματικά εδώ κι εδώ). Κάποια στιγμή στην εποχή μας, σύμφωνα με τους επιστήμονες, η Γη θα πρέπει αργά-αργά να βγει από την μακρόχρονη περίοδο που τώρα βιώνει ανάμεσα σε δύο παγετωνικές εποχές -και η οποία έχει κρατήσει περίπου 10 000 χρόνια – και να αρχίσει ξανά να εισέρχεται σταδιακά στις συνθήκες εκείνες που τελικά θα την οδηγήσουν στην επόμενη εποχή των πάγων – εκτός και κάποιες άλλες δυνάμεις καθυστερήσουν ή και σταματήσουν αυτή τη διαδικασία (δες κι εδώ). Και λέω εγώ ότι είναι καιρός και στα σχολεία μας να τελειώσει η ιστορία της κλιματικής αλλαγής λόγω της εκπομπής του «καταραμένου» διοξειδίου του άνθρακα και καιρός είναι τα χρήσιμα προγράμματα Περιβαλλοντικής αγωγής (εκπαίδευσης) να πάψουν να αναμασούν «ιστορίες της τηλεόρασης» (δες κι εδώ).

Πηγή:
http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathciv_1_10/08/2009_292108