Σήμερα και τα δύο τμήματα ξεκινήσαμε τον 3ο κύκλο των εργαστηρίων δεξιοτήτων “Ενδιαφέρομαι και Ενεργώ-Κοινωνική Συναίσθηση και Ευθύνη”. Ο τίτλος μας: “Γνωρίζουμε τ’ Ανθρώπινα Δικαιώματα”.

Τα παιδιά του πρωινού τμήματος 1, αρχικά, σκεφτήκαμε τι μας θυμίζει η λέξη δικαίωμα και ποια πιστεύουμε ότι είναι τα δικαιώματα των παιδιών. Βρήκαμε πολλά και σημαντικά και τα αποτυπώσαμε σε μορφή αρχικού εννοιολογικού χάρτη.

Ο χάρτης έχει ψηφιοποιηθεί στην πλατφόρμα η-τάξη ως εξής:

Στη συνέχεια, διασταυρώσαμε όσα ήδη γνωρίζαμε για τα δικαιώματα των παιδιών παίζοντας με την αλφαβήτα των δικαιωμάτων των παιδιών, από το blog της κας Τάνιας. Πατήστε στην εικόνα.

Παρακολουθήσαμε σχετικό βίντεο και σχολιάσαμε τα δικαιώματα που παρουσιάζονται σε αυτό.

Τα παιδιά του πρωινού τμήματος 2, για μια πρώτη προσέγγιση του θέματος των δικαιωμάτων παρακολουθήσαμε ένα βίντεο με τη ζωή και την καθημερινότητα δυο παιδιών από τη Quatemala . Παρατηρήσαμε τις διαφορές με τη δική μας καθημερινότητα και τα συναισθήματα των δυο παιδιών.

Βάση των όσων συζητήσαμε και παρακολουθήσαμε , καταγράψαμε σε εννοιολογικό χάρτη, τι νομίζουμε ότι είναι τα δικαιώματα.

Διαβάσαμε το βιβλίο ”Ένας καλύτερος κόσμος, τα δικαιώματα του παιδιού”, από τις Εκδόσεις Παπαδόπουλος, εμπλουτίζοντας έτσι τις γνώσεις μας για τη θεματική.

Ακούσαμε το τραγούδι ”Θέλω κάτι να σου πω, έχω δικαίωμα κι εγώ” και εντοπίσαμε περισσότερα δικαιώματα που δεν τα είχαμε σκεφτεί στον αρχικό εννοιολογικό χάρτη.

Από τις συζητήσεις μας προέκυψε το συμπέρασμα ότι χωρίς τα δικαιώματά μας , νιώθουμε δυστυχισμένοι και είναι πολύ σημαντικό να διασφαλιστούν με κάθε τρόπο. Για να στείλουμε αυτό το μήνυμα σε όλους, δημιουργήσαμε μια αφίσα όπου το κάθε παιδί διάλεξε ένα από τα ανθρώπινα δικαιώματα που μάθαμε και το ζωγράφισε σε χάρτινο μπαλόνι που το κρατούσαν τα δυνατά χαρούμενα χέρια μας.

Επειδή έχουμε δικαίωμα στο παιχνίδι και στην ανεμελιά χορέψαμε τα παρακάτω παιχνιδοτράγουδα.

Τα παιδιά του ολοήμερου τμήματος 1, συνεχίσαμε τις συζητήσεις μας για τ’ ανθρώπινα δικαιώματα και δημιουργήσαμε τη δική μας αφίσα. Κάθε ένας από εμάς κρατούσε το μπαλόνι-δικαίωμα, που είχαμε διαλέξει να προστατεύσουμε.