Μια ταπεινή τελεία μπορεί άραγε να είναι η αρχή που θα τονώσει την αυτοπεποίθηση ενός παιδιού και θα το βοηθήσει πιστέψει στις δυνατότητές του; Αυτό το ελάχιστο και ταπεινό σημάδι μπορεί να οδηγήσει στη δημιουργία, στην αποτύπωση σκέψεων, στην ευχαρίστηση που προκύπτει μέσα από ένα έργο;
 Όλα αυτά “διδάσκει” η “τελεία”, το βιβλίο του Πήτερ Ρέινολντς: πως από το μικρό σημάδι που φτιάχνει ένα παιδί στο χαρτί, φτάνει σε καλλιτεχνικές δημιουργίες που το εκφράζουν και το κάνουν να αισθάνεται όμορφα.

Παρακολουθήσαμε  το παραμύθι η «τελεία». Συζητήσαμε σχετικά με την ιστορία, για τα συναισθήματα της Λίας, για την αξία της επιμονής στην επίτευξη των στόχων μας.

Με μια τελεία αφορμή λοιπόν, τα παιδιά χρησιμοποίησαν τέμπερες και χρωματίσανε τελείες σε χάρτινα πιάτα …

 Στα πλαίσια της μεταξύ μας γνωριμίας, παίξαμε πολλά παιχνίδια ώστε όχι μόνο να γίνουμε φίλοι αλλά και να μπορέσουμε να μάθουμε να αποκαλούμε τους φίλους μας με τα ονόματά τους και σιγά  να τα αναγνωρίζουμε.
Κυριότερο και ευκολότερο χαρακτηριστικό γνώρισμα του ονόματος – το αρχικό γράμμα. Τα παιδιά διαπιστώσαν ωστόσο πως και άλλοι μπορεί να είχαν το ίδιο με το δικό τους. Παίξαμε παιχνίδια με τις καρτέλες των ονομάτων τους. Δημιουργήσανε ομάδες ονομάτων με κριτήριο το αρχικό γράμμα. Παρατηρήσανε ότι κάποιες ομάδες ήταν πολυπληθείς (4 παιδιά) και άλλες ολιγομελείς (1 παιδί).

Η τελεία μας ενέπνευσε να στολίσουμε και το αρχικό μας γράμμα!