Μάθαμε το τραγούδι «Ο παλιάτσος» ένα υπέροχο συγκινητικό τραγούδι του Νότη Μουρουδή σε στίχους της Μέλπως Ζαρόκωστα. Ακούσαμε πολλές φορές αυτό το τραγούδι, το επεξεργαστήκαμε , παίξαμε με τα συναισθήματα.
Τα παιδιά ζωγραφίσανε τον παλιάτσο.
Κυρά Σαρακοστή!!
Η γιορτή της Καθαρής Δευτέρας είναι ο επίλογος των εορτών της Αποκριάς, οι οποίες ουσιαστικά αρχίζουν την Τσικνοπέμπτη και τελειώνουν την Καθαρά Δευτέρα. Καθαρά Δευτέρα ονομάστηκε γιατί οι Χριστιανοί «καθαρίζονταν» πνευματικά και σωματικά. Είναι μέρα νηστείας αλλά και μέρα αργίας. Tην μέρα αυτή την λέμε και κούλουμα. Με τον όρο κούλουμα, εννοούμε τη μαζική έξοδο του κόσμου στην ύπαιθρο και τον εορτασμό της Καθαρής Δευτέρας έξω στην φύση. Στα περισσότερα μέρη στήνεται υπαίθριο λαϊκό πανηγύρι με φαγητό και πέταμα αετού.
Είναι η πρώτη μέρα της μεγάλης τεσσαρακοστής (50 μέρες), της νηστείας του Πάσχα.
Ένα από τα παλαιότερα ελληνικά έθιμα για τη σαρακοστή και το Πάσχα είναι η Κυρά Σαρακοστή, η οποία δεν είναι τίποτα άλλο, παρά ένα αυτοσχέδιο ημερολόγιο που μετρούσε τις εβδομάδες της Μεγάλης Σαρακοστής, η επίσημη έναρξη της οποίας είναι η Καθαρά Δευτέρα.
Το ημερολόγιο αυτό, το έφτιαχναν από χαρτί ή από ζυμάρι, με αλεύρι, αλάτι και νερό. Ζωγράφιζαν ή έπλαθαν μια γυναίκα, μ’ έναν σταυρό στο κεφάλι, με σταυρωμένα χέρια λόγω προσευχής, χωρίς στόμα λόγω νηστείας, και με επτά πόδια ένα για την κάθε εβδομάδα της Μεγάλης Σαρακοστής. Ξεκινώντας από την Καθαρά Δευτέρα, κάθε Σάββατο που περνούσε, έκοβαν και από ένα πόδι κι έτσι ήξεραν πόσες βδομάδες απέμεναν μέχρι το Πάσχα. Το Μεγάλο Σάββατο έκοβαν και το τελευταίο της πόδι.
Ας ακούσουμε την ιστορία:
Διαδραστικό υλικό, πάτησε πάνω στην εικόνα.
και άλλο υλικό
Την Καθαρή Δευτέρα κατά το έθιμο τρώμε λαγάνα (άζυμο ψωμί που φτιάχνεται μόνο αυτή την μέρα), αλλά και άλλα νηστίσιμα όπως ταραμά, λαχανικά, χαλβά, θαλασσινά, ελιές και φασολάδα χωρίς λάδι.
Διαδραστικό υλικό με την κυρά Σαρακοστή!
Καλή Σαρακοστή!!!
Μιλήσαμε για την ιστορία του χαρταετού ,τη σχέση του με την αρχαιότητα και την Κίνα. Συζητήσαμε και για το έθιμο του πετάγματος του χαρταετού την Καθαρά Δευτέρα.
Παρακολουθήσαμε σύντομες ιστορίες όπου σε όλες πρωταγωνιστεί ένας… χαρταετός!!!!
Boy with no Kite
Ο Χαρταετός”. Ένα παιδί πετά τον χαρταετό του. Ω, πόσες δυσκολίες!!
Ο κόκκινος χαρταετός
Είδαμε πίνακες σπουδαίων καλλιτεχνών με θέμα τους χαρταετούς!!
Διαβάσαμε το παραμύθι «Ο παράξενος χαρταετός» της Ζωής Βαλάση, από την σειρά «Τα μαγικά μολύβια». Οι περιπέτειες της Τρελούτσικης είναι πάντα τόσο διασκεδαστικές και συνάμα μαθαίνουμε πολλά πράγματα από εκείνη! 
Μια ιστορία όμορφη για έναν χαρταετό που ήταν διαφορετικός από τους άλλους. Δεν είχε πλουμιστά στολίδια πάνω του. Δεν τον ένοιαζε όμως και ήταν ευτυχισμένος. Ήταν ευτυχισμένος γιατί ένιωθε ελεύθερος. Μια ιστορία που μας διδάσκει ότι η ευτυχία βρίσκεται σε απλά καθημερινά πράγματα, που καμιά φορά ίσως τα περιφρονούμε ή απλά δεν τα εκτιμάμε όσο πρέπει.
«Ο παράξενος χαρταετός»
Όλοι οι χαρταετοί της Καθαρής Δευτέρας κατέβηκαν, όλοι αφήσανε τα σύννεφα και το γαλάζιο φως, όλοι μπήκαν φρόνιμα στα ντουλάπια και τακτοποιήθηκαν καλά, μαζεμένες οι ουρές τους, τυλιγμένα τα κουβάρια τους, τέρμα οι τρέλες και οι ακροβασίες…
Μονάχα ένας χαρταετός δεν κατέβηκε. Μονάχα ένας χαρταετός συνέχισε να πετάει όλο και πιο ψηλά, όλο και πιο μακριά. Γι’ αυτόν τον παράξενο χαρταετό θα σας μιλήσω τώρα.
Λοιπόν, πρωί πρωί την Καθαρή Δευτέρα, όλοι οι χαρταετοί ανέβηκαν στον ουρανό. Άλλοι κάναν τούμπες και βουτιές κι άλλοι αρμενίζαν ήσυχα και καμάρωναν. Ήταν όμορφοι χαρταετοί. Κόκκινοι με γαλάζιους κύκλους, κίτρινοι με μπλε μαργαρίτες, μεγάλοι με πολύχρωμες χάρτινες ουρές, μικροί με αστεία σκουλαρίκια…
Αλήθεια, ήταν πολύ φανταχτεροί και πολύ περήφανοι και θέλανε να φτάσουν ως τον ήλιο, αλλά τα παιδάκια τούς τραβούσαν μ’ ένα σπάγκο κατά τη γη.
– Είσαστε χαρούμενοι; Είσαστε ευτυχισμένοι; τους ρώτησε η Τρελούτσικη Ηλιαχτίδα που όλα θέλει να τα μαθαίνει.
– Με τόσα πλούτη που έχουμε, πώς να μην είμαστε ευτυχισμένοι; αποκρίθηκαν οι χαρταετοί με τις ουρές και τα σκουλαρίκια, με τις ζωγραφιές και τα χρώματα τα φανταχτερά!
– Ίσως έχετε δίκιο, ίσως έχετε άδικο είπε η Τρελούτσικη και πέταξε κοντά στο φίλο μας τον παράξενο χαρταετό.
-Κι εσύ; τον ρώτησε.
– Και βέβαια είμαι ευτυχισμένος!
– Όμως, δεν έχεις ζωγραφιές, δεν έχεις χρώματα φανταχτερά ούτε σγουρή ουρά και αστεία σκουλαρίκια.
– Είμαι ευτυχισμένος, γιατί είμαι ελεύθερος! Ταξιδεύω δίχως σπάγκο. Όλα είναι δικά μου!
– Μμμμ, έκανε η Τρελούτσικη Ηλιαχτίδα σκεφτική.
– Χα, χα, χα!…κορόιδεψαν οι άλλοι χαρταετοί. Και πού είναι τα σκουλαρίκια σου;
– Να τα, είπε ο λεύτερος χαρταετός και πήρε δυο αχνούτσικα αστεράκια από το περιβόλι της νύχτας και τα κρέμασε στ’ αυτάκια του.
Λάμψανε τ’ αστράκια, ίδιο χρυσάφι.
-Μμμμ έκανε πάλι η αχτιδούλα σκεφτική. Ίσως να έχεις δίκιο, ίσως να έχεις άδικο. Κι η ουρά σου πού είναι;
– Είμαι ένα λεύτερος χαρταετός και όποτε θέλω παίρνω για ουρά μου έν’ άσπρο σύννεφο.
Έτσι αποκρίθηκε και γάντζωσε στο ξυλαράκι του ένα άσπρο σύννεφο.
Οι άλλοι χαρταετοί δεν ξέρανε τώρα τι να πούνε. Δεν μπορούσανε πια να καμαρώνουν. Ο παράξενος χαρταετός ταξίδευε τραγουδώντας στον ουρανό όλο πιο ψηλά, όλο πιο μακριά. Στ’ αυτάκια του λάμπανε τα νυσταγμένα άστρα, η αφράτη μεταξένια ουρά του ανέμιζε με χίλια τσακίσματα και νάζια.
– Και πού είναι τα χρώματά σου; φώναξε ένας χαρταετός.
– Να τα! είπε ο φίλος μας κι έκανε μια βουτιά στη δύση και βάφτηκε με κόκκινο, χρυσό και πορτοκαλί.
– Έχεις δίκιο! είπε η Τρελούτσικη.
-΄Έχεις δίκιο! είπαν οι χαρταετοί.- Είσαι όμορφος! θαύμασε η Τρελούτσικη.- Είμαι ελεύθερος! είπε ο χαρταετός κι οι άλλοι ζήλεψαν.
Τώρα θέλανε να’ χουν κι αυτοί την ομορφιά του λεύτερου, μα ήτανε τόσο γεμάτοι με ψευτομπιχλιμπίδια, που δεν είχαν χώρο ούτε για μια κλωστίτσα ήλιου.
Ο παράξενος χαρταετός ξανοίχτηκε στον ατέλειωτο ουρανό. Πήγε τόσο ψηλά και τόσο μακριά, που κανένας χαρταετός δεν μπορούσε να φτάσει, γιατί κανένας σπάγκος δεν είναι τόσο μεγάλος. Οι άλλοι χαρταετοί κατέβηκαν και άραξαν στα ντουλάπια τους, ενώ ο φιλαράκος μας αρμένιζε στον κόσμο, στολισμένος με όλα τα λεύτερα πράγματα που ο καθένας μπορεί να χαίρεται. Το φως, το σύννεφο, τ’ αστέρια, το τραγούδι.
Λοιπόν, η Τρελούτσικη πολύ τον αγάπησε αυτόν το λεύτερο χαρταετό και του’ πε να γίνει ταχυδρόμος τ’ουρανού και εκείνος είπε » ναι» και τότε του’ δωσε αυτό ακριβώς το παραμύθι και μου το ‘ φερε.
Μικροί και μεγάλοι, όλοι αγαπούν τους χαρταετούς!
Να ‘ναι άραγε που κουβαλά μια ιδέα ελευθερίας;
Ταξιδεύουμε και εμείς με τους χαρταετούς του Μίκη Θεοδωράκη!
Ο Αρλεκίνος ….
Βρισκόμαστε στην τελευταία εβδομάδα των Αποκριών και συνεχίσαμε με το αγαπημένο μας παραμύθι της Ζωρζ Σαρή με τίτλο: «Ο Αρλεκίνος» παρόλο που το διαβάζουμε κάθε χρόνο δεν το χορταίνουμε. Η ιστορία αυτού του μικρού παιδιού αγγίζει τις καρδιές όλων μας και μας ξυπνά αμέτρητα συναισθήματα.
Μαθαίνουμε το όνομά του: Αρλεκίνος που σημαίνει στα ιταλικά ,διαολάκος ,ποια χρώματα και ποιο σχήμα έχει η στολή του;
Γιατί είναι στενοχωρημένος ο Αρλεκίνος; Γιατί δεν θέλει να δείξει τη στενοχώρια του στη μανούλα του; Ποια συναισθήματα μας προκαλεί η ιστορία του μικρού Αρλεκίνου και κάθε παιδιού που βρίσκεται στη θέση του Αρλεκίνου; Τι θα μπορούσαμε να κάνουμε εμείς για να βοηθήσουμε όλα τα παιδάκια που έχουν ανάγκη από τη βοήθειά μας; Τι συνέβη και άλλαξε τη διάθεση του Αρλεκίνου.
Ακούσαμε το παραμύθι εδώ:
Διαδραστικό υλικό, πάτησε πάνω στην εικόνα:
Είδαμε πίνακες σπουδαίων καλλιτεχνών με θέμα τις απόκριες.
Γνωρίσαμε τον Πολωνό Ζωγράφο Tadeusz Makowski. Αγαπημένα του θέματα είναι τα παιδιά και οι Απόκριες!!!!!!!
Ανακαλύπτουμε κι άλλους Αρλεκίνους μέσα από πίνακες ζωγραφικής και αφού τους παρατηρήσουμε ,βρίσκουμε ομοιότητες και διαφορές στα χρώματα στα σχήματα στην στάση του σώματός τους (καθιστοί -όρθιοι,μόνοι-με παρέα,μικροί -μεγάλοι )
ο «Αρλεκίνος» – Πικάσο
“Ο Αρλεκίνος και η κυρία του” του Ιταλού ζωγράφου Τζιοβάνι Ντομένικο Φερέτι (1692-1768).
«Ο Αρλεκίνος” (Harlequin, 1890) του Ιμπρεσιονιστή Πολ Σεζάν
«Ο Αρλεκίνος και η Κολομπίνα” του Γάλλου ζωγράφου Έντγκαρ Ντεγκάς (1884) 
“Ο καθισμένος Αρλεκίνος” -Πικάσο
«Ο Ακροβάτης και ο νεαρός Αρλεκίνος” -Πικάσο
Ακούσαμε και το τραγούδι ‘Καλώς το Καρναβάλι», μασκαρευτήκαμε, τραγουδήσαμε, παίξαμε παιχνίδια..
Ακούσαμε και μάθαμε το παραδοσιακό τραγούδι Παντρεύουνε τον κάβουρα (Πελοποννήσου) –Δόμνα Σαμίου
Παιχνίδι για το τραγούδι, πάτησε πάνω στον τίτλο.
κι άλλο παιχνίδι, πάτησε πάνω στην εικόνα..
Του χρόνου και κάθε χρονιά Απόκριες μόνο από κοντά!!!
Καλή Σαρακοστή!!!
Ένας παλιάτσος είμαι εγώ…
Την εβδομάδα ξεκινήσαμε τις δραστηριότητες μας με αφορμή το τραγούδι «Ο παλιάτσος» ένα υπέροχο συγκινητικό τραγούδι του Νότη Μουρουδή σε στίχους της Μέλπως Ζαρόκωστα.
Το τραγούδι «Ο παλιάτσος» με την παιδική χορωδία του Δημήτρη Τυπάλδου, το 1990 βραβεύεται στον διεθνή διαγωνισμό παιδικού τραγουδιού στη Λισαβόνα κατακτώντας το Α΄ βραβείο στον 12ο διεθνή Διαγωνισμό Παιδικών Χορωδιών.
Επέλεξα ένα διασκεδαστικό βιβλίο για τον μαγικό κόσμο του τσίρκου και για το γέλιο και τη χαρά, «Έχασα τη μύτη μου και ψάχνω να τη βρω!» της Άννυς Θεοχάρη, εκδόσεις Λιβάνη και πρόκειται για την ιστορία ενός κλόουν που μέσα σε μια στιγμή φτερνίστηκε και ουπς! Έχασε τη μύτη του.
Μπορείτε να το ακούσετε πατώντας πάνω στην εικόνα του εξώφυλλου.
Παίξαμε πολλά αστεία παιχνίδια και πολλές διαδραστικές ασκήσεις.
Παιχνίδι μνήμης, πάτησε πάνω στην λέξη
Διαδραστικό υλικό, πάτησε στην εικόνα.
Ένα ακόμα παιχνίδι, πάτησε πάνω στη λέξη.