28η Οκτωβρίου!
Στην τάξη μας αναφερθήκαμε στα γεγονότα εκείνης της εποχής, είδαμε ιστορικά ντοκουμέντα, εποπτικό υλικό, μαρτυρίες, ακούσαμε και μάθαμε τραγούδια της εποχής. Τα παιδιά γνώρισαν τα γεγονότα της 28ης Οκτωβρίου 1940, το ηρωικό «ΟΧΙ» της Ελλάδας στην Ιταλία.
Στις 27 Οκτωβρίου είναι η γιορτή της σημαίας. Γνωρίσαμε την ιστορία της Ελληνικής Σημαίας και τους συμβολισμούς της. Τα παιδιά έφτιαξαν Ελληνικές Σημαίες.
Με χαρτοταινία σχεδιάσαμε τις γραμμές και το σταυρό της σημαίας και βάψαμε με μπλε χρώμα.
Διαβάσαμε και παίξαμε πολλές φορές την ιστορία «Ο γίγαντας και ο νάνος» από το «Σαν Παραμύθι» της Γαλάτειας Σουρέλη.
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας γίγαντας, ένας μεγάλος γίγαντας, τόσο μεγάλος όσο σαράντα εκατομμύρια άνθρωποι
μαζί. Τον ίδιο καιρό κάπου κοντά στον γίγαντα ήταν κι ένας νάνος. Ένας μικρός νάνος. Νάνος και γίγαντας ζούσαν ο καθένας στον τόπο του χωρίς να ενοχλεί ο ένας τον άλλο. Τους χώριζε άλλωστε ένα τεράστιο αυλάκι, μια θάλασσα.
Και ήταν ευτυχισμένοι… Και περνούσε ο καιρός. Ο νάνος κοίταγε τη δουλειά του, ο γίγαντας τη δικιά του, και ζούσαν
Αγαπημένοι…
Και ήταν ευτυχισμένοι… Και περνούσε ο καιρός. Ο νάνος κοίταγε τη δουλειά του, ο γίγαντας τη δικιά του, και ζούσαν
Αγαπημένοι…
Ένα πρωί όμως ο μεγάλος γίγαντας φόρεσε ένα περίεργο καπέλο και μια ακόμη πιο περίεργη στολή.
Φόρεσε και κάτι μεγάλες μπότες και μετά έκανε ένα μεγάλο πήδημα, έφτασε μπροστά στην πόρτα του μικρού νάνου και, βάνοντάς του μια λόγχη μπροστά στην κοιλιά του, είπε:
«Ήρθα να σου πάρω το σπίτι παραδώσου!».
Ο μικρός νάνος στην αρχή το πέρασε για χωρατό.
«Κοίτα χωρατατζής που ’ναι ο μεγάλος γίγαντας!» σκέφτηκε.
Και φέρνοντας στον νου τον γνωστό τους χαιρετισμό, του φώναξε:
– Γεια σου, γείτονα!
Ο γίγαντας όμως δεν καταλάβαινε πια από τέτοια.
Πίεσε τη λόγχη πάνω στην κοιλιά του μικρού νάνου και άγρια ξαναφώναξε:
– Παραδώσου!
Ο μικρός νάνος τότε κατάλαβε κοίταξε λυπημένος κατάματα
– Γεια σου, γείτονα!
Ο γίγαντας όμως δεν καταλάβαινε πια από τέτοια.
Πίεσε τη λόγχη πάνω στην κοιλιά του μικρού νάνου και άγρια ξαναφώναξε:
Ο μικρός νάνος τότε κατάλαβε κοίταξε λυπημένος κατάματα
το μεγάλο γίγαντα και χωρίς κανένα φόβο τού είπε:
– Όχι, δεν παραδίνομαι!
Αμέσως μετά έτρεξε, έφτασε στο μικρό καλύβι του και σε λίγο ξαναγύρισε κρατώντας στα χέρια του μια σφεντόνα. Στάθηκε μπροστά στον γίγαντα και περίμενε.
Ο μεγάλος γίγαντας τα ’χασε για λίγο. Ύστερα χύθηκε πάνω στον μικρό νάνο θέλοντας να τον συντρίψει. Έγινε όμως κάτι απίστευτο. Ο μικρός νάνος νίκησε τον μεγάλο γίγαντα! Ο μεγάλος γίγαντας το ’βαλε στα πόδια…
Έτσι οι Έλληνες του Σαράντα, όπως ο μικρός νάνος του παραμυθιού, όταν η Ιταλία ζήτησε να της παραδώσουν τη χώρα τους, απάντησαν όπως και κείνος, μ’ ένα θαρραλέο και αποφασιστικό ΟΧΙ!
Δεν είναι όμως μόνο πως είπαν το ΟΧΙ. Το διαφέντεψαν στη συνέχεια παλικαρίσια και νικηφόρα πάνω στις βουνοκορφές.
Μάθαμε τον Εθνικό Ύμνο.
Χρόνια Πολλά!!!
