Αποχαιρετήσαμε τον Μάΐο, τον μήνα των χρωμάτων,των αρωμάτων και των λουλουδιών.Το μήνα που η φύση ξυπνά και ομορφαίνει!!!
Θυμηθήκαμε την Γιαγιόι Κουσάμα από την Ιαπωνία, την καλλιτέχνιδα που ακόμη και στα 95 της χρόνια ζωγραφίζει με τελείες…
Η Yayoi από μικρή αγαπούσε την ζωγραφική. Και για καθετί που δεν ήξερε να το εκφράσει με λόγια , το μεταμόρφωνε σε χρώματα.
Έτσι ξεκίνησε να ζωγραφίζει τα όνειρα της, τους φόβους της, τις σκέψεις της για τον κόσμο και πολλές φορές όλα αυτά που κατοικούσαν στο μυαλό της, τα έσπαγε σε δεκάδες κύκλους, άλλοτε μικρούς και άλλοτε μεγάλους: βούλες
Θαυμάσαμε και παρατηρήσαμε τα πολύχρωμα λουλούδια στολισμένα με…τελείες.
Εμπνευστήκαμε και θελήσαμε να φτιάξουμε το δικό μας λουλούδι.
Τα παιδιά σχεδιάσαν με μαύρο μαρκαδόρο το λουλούδι. Διακόσμησαν με βούλες. Στη συνέχεια το χρωμάτισαν με λαδοπαστελ.
Επεξεργαστήκαμε την ενότητα ο εαυτός μου αλλά και η γνωριμία με το σώμα αποτελεί μία αγαπημένη θεματική ενότητα. Τα παιδιά μέσα από έναν καθρέφτη παρατήρησαν τι χρώμα είναι τα μάτια τα μαλλιά, τα φρύδια μας και ανακοινώνουμε στην ομάδα περιγράφοντας τον εαυτό μας. Έχουμε διαφορετικό χρώμα μαλλιών, διαφορετικά μάτια, είμαστε διαφορετικοί, δε μοιάζουμε στην εμφάνιση. Στόχος της συγκεκριμένης θεματικής ήταν να επισημάνουμε και να εξυμνήσουμε την μοναδικότητα του κάθε παιδιού. Να βοηθήσουμε να παιδιά να αντιληφθούν τι σημαίνει ΜΟΝΑΔΙΚΟ.
Μιλήσαμε για το σώμα μας. Διαπιστώσαμε πως και στο σώμα μας υπάρχουν σχήματα!!! Το κεφάλι είναι κύκλος, ο κορμός μας ορθογώνιο, τα πόδια και τα χέρια ευθείες γραμμές.
Μελετώντας την έννοια του ύψους…
Μετρηθήκαμε για να δούμε ποιος είναι πιο ψηλός, ενώ σχηματίσαμε σειρές από τον πιο ψηλό στον λιγότερο και αντίστροφα…
Διαβάσαμε το πολύ ωραίο βιβλίο: Αχ! Γιατί να είμαι γάτα.
Το συγκεκριμένο παραμύθι αναφέρεται στην αποδοχή των χαρακτηριστικών μας & του εαυτού μας αλλά και της μοναδικότητας, των χαρακτηριστικών του κάθε ανθρώπου. Ένα βιβλίο που μαθαίνει τα παιδιά να αγαπούν, να εκτιμούν και να αποδέχονται τον εαυτό τους.
Γνωρίσαμε την έννοια της Συμμετρίας. Συμμετρία υπάρχει στο σώμα μας, στο πρόσωπό μας, στο περιβάλλον, στα φρούτα..
Προσπαθήσαμε να ζωγραφίσουμε το συμμετρικό κομμάτι που έλειπε από το πρόσωπο μας
Το άλλο μας μισό!!
Γνωρίσαμε προσωπογραφίες του Πικάσο!
Τα παιδιά παρατήρησαν τους πίνακες, διακρίναμε τα χαρακτηριστικά τους, πως έχουν σχήματα και χρώματα , ψήφισαν τον πίνακα που τους άρεσε πιο πολύ. Τα χαρακτήρισαν διαφορετικά -παράξενα πρόσωπα!!
Στη συνέχεια δόθηκαν τα πρόσωπα των παιδιών σε 4 οριζόντια κομμάτια και τα παιδιά κλήθηκαν να συνθέσουν τα δικά τους νέα πορτρέτα.
Τα παράξενα πορτρέτα μας !!!Πόσα παιδιά αναγνωρίζετε;;;
«H γη μας είναι μόνο ένα πουά ανάμεσα σε ένα εκατομμύριο αστέρια στο σύμπαν. To πουά είναι ένας δρόμος προς το άπειρο».Yayoi Kusama
Μετά τη γνωριμία μας με της γραμμές και τις μοναδικές διαδρομές ταξιδέψαμε μέχρι την Ιαπωνία και γνωρίσαμε την Γιαγιόι Κουσάμα από την Ιαπωνία, καλλιτέχνιδα που ακόμη και στα 91 της χρόνια ζωγραφίζει πουά βούλες…Τα παιδιά ενθουσιάστηκαν. Η Γιαγιόι Κουσάμα ντύνεται με ρούχα που η ίδια σχεδιάζει και είναι διακοσμημένα με τελείες!
Μάθαμε για τη ζωή της την είδαμε σε video να ζωγραφίζει.
Τα έργα της Κουσάμα είναι επηρεασμένα από τα όνειρα και τα οράματα που έβλεπε όταν ήταν παιδί…σε εκείνες τις εικόνες της παιδικής της ηλικίας, ολόκληρος ο κόσμος πλημμύριζε με απεριόριστες βούλες, δίνοντάς της την έμπνευση να πλημμυρίσει αργότερα τα έργα της….γιγάντιες κολοκύθες, δωμάτια πλημμυρισμένα με πολύχρωμες κουκκίδες
Η καλλιτέχνης εξομολογείται πως η κολοκύθα της θυμίζει την παιδική της ηλικία, αφού για την οικογένειά της η ενασχόληση με τη γη και την καλλιέργειά της ήταν το βιοποριστικό τους μέσο.
Οι πασίγνωστες κολοκύθες της Γιαγιόι Κουσάμα ήταν η πηγή έμπνευσης για τις δικές μας κολοκύθες. Συνεχίσαμε, ζωγραφίζοντας κολοκύθες σε λευκό χαρτί, τις στολίσανε τα παιδιά με τελείες, τις κόψανε και τις κολλήσανε σε χρωματιστό φόντο.
Πλησιάζοντας η Παγκόσμια Ημέρα των Μουσείων επισκεφτήκαμε το Μουσείο Βορρέ στην Παιανία.
Το Μουσείο Βορρέ είναι ένα πολιτιστικό ίδρυμα που ιδρύθηκε το 1983 με σκοπό την ανάδειξη της ελληνικής τέχνης και του πολιτισμού. Το Μουσείο Βορρέ και τα εκθέματά του που καλύπτουν 2500 χρόνια ελληνικής ιστορίας και αποτελείται από δυο τμήματα: το λαογραφικό τμήμα «Πυργί», που ήταν η κατοικία του Ίωνα Βορρέ και το μουσείο σύγχρονης ελληνικής τέχνης, το οποίο παρουσιάζει αξιόλογα έργα ζωγραφικής και γλυπτικής Ελλήνων καλλιτεχνών του δεύτερου μισού του 20ού αιώνα μέχρι σήμερα.
Στο μουσείο αρχικά μας υποδέχτηκε ο κ. Αναστάσης και περιηγηθήκαμε σε επιλεγμένα και ιδιαίτερα ελληνικά έργα σύγχρονης τέχνης,
Στη συνέχεια συμμετείχαμε σε εικαστικό εργαστήρι και τα παιδιά δημιούργησαν τα δικά τους έργα τέχνης με ανακυκλώσιμα υλικά. Μέσα από αυτό ανακάλυψαν την αξία των «καθημερινών», των «ασήμαντων» υλικών και αντιλήφθηκαν ότι η δύναμη της φαντασίας μπορεί να μεταμορφώνει ακόμα και το πιο απλό!
Έπειτα συνεχίσαμε την περιήγηση στο σπίτι του Ίωνα Βορρέ που λειτουργεί ως λαογραφική συλλογή, είδαμε λαΐκά κειμήλια και αντικείμενα και είδη λαογραφικής τέχνης που χρησιμοποιούνταν πριν από αιώνες στην καθημερινή ζωή.
Οι παραδοσιακοί ελληνικοί κήποι και οι αυλές παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον, φύση και κτίρια, πίδακες και αρχαιότητες συνιστούν μια αισθητική ελληνική αρμονία. Οι κήποι που αποτελούνται αποκλειστικά από Μεσογειακή χλωρίδα αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα του συνόλου και υπάρχει ανοικτή επικοινωνία μεταξύ των κτιρίων και των εξωτερικών χώρων.
Περάσαμε υπέροχα!!!
Ήταν μια μέρα γεμάτη φως, έμπνευση, τέχνες και δημιουργίες ολοκληρώθηκε χαρίζοντας μας τις πιο όμορφες αναμνήσεις!!
Ευχαριστώ θερμά την κ. Ειρήνη Μαμωνά και την κ. Ελένη Κωστούρου που μας συνόδεψαν!!
Σαν σήμερα γεννήθηκε στις 22 Μαρτίου 1929 κι είναι σύγχρονη καλλιτέχνιδα από την Ιαπωνία η Γιαγιόι Κουσάμα , η πιο διάσημη «γιαγιά» της τέχνης που ζωγραφίζει τελείες ακόμη και στα 94 χρόνια της.
Nτύνεται με ρούχα που η ίδια σχεδιάζει και είναι διακοσμημένα με τελείες!
Γνωρίσαμε για τη ζωή της την είδαμε σε video να ζωγραφίζει.
Τα έργα της Κουσάμα είναι επηρεασμένα από τα όνειρα και τα οράματα που έβλεπε όταν ήταν παιδί… σε εκείνες τις εικόνες της παιδικής της ηλικίας, ολόκληρος ο κόσμος πλημμύριζε με απεριόριστες βούλες, δίνοντάς της την έμπνευση να πλημμυρίσει αργότερα τα έργα της…
Θαυμάσαμε τα πολύχρωμα λουλούδια στολισμένα με…τελείες.
Τις κολοκύθες.
Την είδαμε σε πολλές φωτογραφίες
Στολίσαμε τούς εαυτούς μας με βούλες σαν τη Γιαγιόι Κουσάμα.
Ο Βίνσεντ βαν Γκονγκ μεταξύ 1888 και 1890 στην Αρλ και το Σεν Ρεμί στη Νότια Γαλλία ζωγράφισε μια σειρά πίνακες με θέμα το ανθισμένο δέντρο της αμυγδαλιάς.Τα ανθισμένα δέντρα ήταν σημαντικά για τον Βαν Γκονγκ. Όταν έμαθε την γέννηση του ανηψιού του, ζωγράφισε για χάρη του νεογέννητου (που πήρε το όνομα του) ανθισμένα κλαδιά αμυγδαλιάς . Χαρακτηρίζεται από την επιρροή του φωτός της Νότιας Γαλλίας και τις επιδράσεις από ιαπωνικά σχέδια. Τα άνθη ,ο γαλάζιος ουρανός, η λάμψη, υπερβαίνουν την βιωματική εμπειρία πού πέρασε σε πολλά έργα του και αποπνέουν χαρά και αισιοδοξία.
Είδαμε και άλλες εκδοχές με διαφορετικά φόντο.
Χρωματίσαμε αρχικά το φόντο με το χρώμα της προτίμησής μας με πινέλα.
Στη συνέχεια ζωγραφίσαμε το κλαδί και με μπατονέτες για να σχηματίσουν τα άνθη αμυγδαλιάς.
Τα έργα μας!
Μια Ανθισμένη Αμυγδαλιά ομαδική εργασία από τα παιδιά του ολοήμερου!
Υποδεχτήκαμε τον Χειμώνα επιτέλους και με αφορμή την κακοκαιρία Μπάρμπαρα τα παιδιά είχαν να διηγηθούν τα νέα τους και πως πέρασαν τις ημέρες αυτές .Όλα είχαν θέμα το χιόνι και τους χιονάνθρωπους.
Είδαμε τα παρακάτω βίντεο και άρεσαν πολύ στα παιδιά.
Γνωρίσαμε όμως τον κ. Χιονονιφάδα. Πρόκειται για τον κύριο Wilson Bentley, τον φωτογράφο του χιονιού που γεννήθηκε το 1865 στο Jericho του Βερμόντ. Το ενδιαφέρον του Wilson για τις χιονονιφάδες γεννήθηκε στην εφηβεία του όταν άρχισε να χρησιμοποιεί ένα φορητό μικροσκόπιο και προσπαθούσε να σχεδιάσει τα περίπλοκα σχήματα των χιονονιφάδων. Στην πορεία πρόσθεσε μια φωτογραφική μηχανή στο μικροσκόπιο και προσπάθησε να αποτυπώσει φωτογραφικά αυτό που εκείνος ονόμαζε “μικρά θαύματα ομορφιάς” ή “λουλούδια του πάγου”.
Από μικρό αγόρι, ο Μπέντλι γοητεύτηκε από τον φυσικό κόσμο γύρω του. Του άρεσε να μελετά πεταλούδες, τα φύλλα των δέντρων και τους ιστούς των αραχνών. Επιπλέον, κρατούσε αρχείο των καιρικών συνθηκών καθημερινά και γοητευόταν… από τις σταγόνες της βροχής.
Λίγο αργότερα, ο μικρός Γουίλσον, άρχισε να ενδιαφέρεται για του κρυστάλλους του χιονιού, αφού του έκαναν δώρα για τα γενέθλιά του στα 15 του ένα μικροσκόπιο. Τέσσερα χρόνια αργότερα, το 1885, εξοπλισμένος με το μικροσκόπιο και μία φωτογραφική μηχανή, ο Bentley έκανε την πρώτη επιτυχημένη φωτογραφία μιας νιφάδας χιονιού!Ο Μπέντλεϊ στεκόταν ατελείωτες ώρες μέσα στο κρύο του χειμώνα κρύο, περιμένοντας υπομονετικά μέχρι να «πιάσει» τις νιφάδες. Μόλις «προσγειωνόταν» μία νιφάδα χιονιού, την έπιανε προσεκτικά με ένα φτερό για να την τοποθετήσει κάτω από τον φακό.
Από αυτή την πρώτη φωτογραφία το 1885, ο Μπέντλεϋ φωτογράφισε περισσότερους από 5000 κρυστάλλους χιονιού μέχρι το θάνατό του το 1931. Από τη συλλογή αυτή, έμαθε ότι κάθε νιφάδα χιονιού είναι μοναδική.
Ο Bentley έζησε όλη του τη ζωή στο Jericho του Βερμόντ, και πέθανε το 1931 από πνευμονία, από την οποία ασθένησε εξαιτίας ενός τεράστιου περίπατου στο κρύο.
Στα παιδιά άρεσαν πολύ οι φωτογραφίες του Bentley.Ζήτησα από τα παιδιά να ζωγραφίσουν χιονονιφάδες. Τα παιδιά ζωγραφίσανε χιονονιφάδες με λαδοπαστέλ και τις χρωμάτισαν στη συνέχεια με νερομπογιές.
Διαβάσαμε στο νηπιαγωγείο μας την ιστορία του μήνα Ιανουαρίου από ‘Τα παιδιά του Χειμώνα’ της Λότη Πέτροβιτς-Ανδρουτσοπούλου “Τις σκανταλιές του Γενάρη”. Με αυτό το παραμύθι τα παιδιά ταξιδεύουν με τη φαντασία τους στην αέρινη Χώρα του παππού – Χρόνου όπου πρωταγωνιστούν ο Ιανουάριος, ο Χειμώνας .η Παγωνιά, το ξεροβόρι, χιονοθύελλα, ο άνεμος κ.ά. και προσπαθεί να εξηγήσει με παραμυθένιο τρόπο τα καιρικά φαινόμενα του Ιανουαρίου.
Με αφορμή την πανέληνο της προηγούμενης εβδομάδας τα παιδιά πρότειναν να φτιάξουν το δώρο που έκανε ο παππούς χρόνος στον εγγονό του…
Αρχικά σχεδίασαν σε μαύρο χαρτόνι με κιμωλία το περίγραμμα του φεγγαριού. Στη συνέχεια το χρωμάτισαν και αφού βάλαμε κόλλα πρόσθεσαν ασημόσκονη.
Μάθαμε και γράψαμε την έκφραση ” Του Γενάρη το φεγγάρι λάμπει σα μαργαριτάρι”
Η γραμμή έχει μία μόνο διάσταση αυτή του μήκους. Ανάλογα με τη διαδρομή στο χώρο η γραμμή μπορεί να είναι: Ίσια (ευθεία), ζικ ζακ (τεθλασμένη), κυματιστή (καμπύλη).
Μπορεί να είναι μεικτή, να έχει τμήματα ευθύγραμμα και καμπύλα.
Επίπεδη, όλα τα σημεία της να βρίσκονται στο ίδιο επίπεδο και στρεβλή όταν όλα τα σημεία δεν βρίσκονται στο ίδιο επίπεδο και γίνεται τρισδιάστατη.
Γνωρίσαμε τον ζωγράφο SolLeWitt, που ζωγράφιζε με γραμμές.
Χωριστήκαμε σε ομάδες. Κάθε ομάδα είχε ένα διαφορετικό υλικό. Μόλις ακουγόταν η εντολή η κάθε ομάδα σχημάτιζε τη γραμμή.
Ευθεία
Τεθλασμένη
Διακεκομμένη
Καμπύλη
Τα παιδιά με χρωματιστές λουρίδες χαρτιού δημιούργησαν τα δικά τους έργα εμπνευσμένα από τα έργα του SolLeWitt.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότεραΜη αποδοχή
Υποδεχτήκαμε τον Χειμώνα επιτέλους και με αφορμή την κακοκαιρία Μπάρμπαρα τα παιδιά είχαν να διηγηθούν τα νέα τους και πως πέρασαν τις ημέρες αυτές .Όλα είχαν θέμα το χιόνι και τους χιονάνθρωπους.
