Η προσέγγιση των γεγονότων του Πολυτεχνείου στο Νηπιαγωγείο είναι δύσκολη. Με αφορμή την επέτειο της 17ης Νοέμβρη 1973 μιλήσαμε στα παιδιά για την έννοια της Δημοκρατίας και του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Τα παιδιά είδανε πλούσιο φωτογραφικό και οπτικοακουστικό υλικό σχετικό με την επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου.
Φωνάξαμε και γράψαμε συνθήματα.
Ακούσαμε και τραγουδήσαμε :Τα παιδιά ζωγραφίζουν στον τοίχο
Ετοιμάσαμε και την κατασκευή μας για το Πολυτεχνείο.
Στο ολοήμερο τα παιδιά ετοίμασαν την αφίσα για το Πολυτεχνείο
Για να έχω εγώ τον άσπρο μου ύπνο
Και συ γαρίφαλο χαμόγελο στο στόμα σου,
για να ’χουν τα παιδιά μας το δικό τους ήλιο…
Στους σκοτωμένους σπουδαστές του Νοεμβρίου – Λένα Παππά
«H γη μας είναι μόνο ένα πουά ανάμεσα σε ένα εκατομμύριο αστέρια στο σύμπαν. To πουά είναι ένας δρόμος προς το άπειρο».Yayoi Kusama
Μετά τη γνωριμία μας με της γραμμές και τις μοναδικές διαδρομές ταξιδέψαμε μέχρι την Ιαπωνία και γνωρίσαμε την Γιαγιόι Κουσάμα από την Ιαπωνία, καλλιτέχνιδα που ακόμη και στα 91 της χρόνια ζωγραφίζει πουά βούλες…Τα παιδιά ενθουσιάστηκαν. Η Γιαγιόι Κουσάμα ντύνεται με ρούχα που η ίδια σχεδιάζει και είναι διακοσμημένα με τελείες!
Μάθαμε για τη ζωή της την είδαμε σε video να ζωγραφίζει.
Τα έργα της Κουσάμα είναι επηρεασμένα από τα όνειρα και τα οράματα που έβλεπε όταν ήταν παιδί…σε εκείνες τις εικόνες της παιδικής της ηλικίας, ολόκληρος ο κόσμος πλημμύριζε με απεριόριστες βούλες, δίνοντάς της την έμπνευση να πλημμυρίσει αργότερα τα έργα της….γιγάντιες κολοκύθες, δωμάτια πλημμυρισμένα με πολύχρωμες κουκκίδες
Η καλλιτέχνης εξομολογείται πως η κολοκύθα της θυμίζει την παιδική της ηλικία, αφού για την οικογένειά της η ενασχόληση με τη γη και την καλλιέργειά της ήταν το βιοποριστικό τους μέσο.
Οι πασίγνωστες κολοκύθες της Γιαγιόι Κουσάμα ήταν η πηγή έμπνευσης για τις δικές μας κολοκύθες. Συνεχίσαμε, ζωγραφίζοντας κολοκύθες σε λευκό χαρτί, τις στολίσανε τα παιδιά με τελείες, τις κόψανε και τις κολλήσανε σε χρωματιστό φόντο.
Με αφορμή τη Διεθνής Ημέρα της Οικογένειας που καθιερώθηκε το 1993 με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ και εορτάζεται κάθε χρόνο στις 15 Μαΐου αναφερθήκαμε στο ρόλο και τη σπουδαιότητα της οικογένειας.
Η Οικογένεια είναι ένα θέμα αγαπημένο για τα παιδιά!!! Η οικογένεια αποτελεί σύστημα αναφοράς για το κάθε άτομο. Αναφερθήκαμε στους διαφορετικούς τύπους οικογενειών που υπάρχουν, Τα παιδιά φέρανε οικογενειακές τους φωτογραφίες και παιδιά μιλήσανε για τις δικές τους οικογένειες.
Διαβάσαμε το παραμύθι “Η κούκλα που ήθελε ένα μωρό”.
. Είναι η ιστορία ενός μαραγκού που η αγαπημένη του κούκλα του ζητάει να της φτιάξει ένα μωρό. Μόλις πραγματοποιείται η ευχή της, η νέα κούκλα – κόρη ζητάει και εκείνη ένα δικό της μωρό. Το μοτίβο επαναλαμβάνεται, μέχρι που ο μάστορας φτάνει να κατασκευάσει ένα ολόκληρο σετ από ματριόσκες, κούκλες δηλαδή που μπαίνουν η μία μέσα στην άλλη..
Αυτές οι λέξεις κλείνουν μέσα τους ομορφιά, τρυφερότητα και αγάπη.
Η μητέρα είναι η πιο σημαντική παρουσία στη ζωή του ανθρώπου.
Μια ύπαρξη γλυκιά και ανιδιοτελής, είναι εκεί όταν τη χρειαζόμαστε, πρόθυμη να μας ακούσει και να μας δώσει τις συμβουλές της, τη φροντίδα της, την αγκαλιά της, να μας θρέψει και να μας ηρεμήσει.
Η γιορτή της μητέρας δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια ευκαιρία για να της δείξουμε πόσο πολύ την αγαπάμε!
Πριν από 100 χρόνια περίπου καθιερώθηκε επίσημα, η δεύτερη Κυριακή του Μάη σαν Ημέρα της Μητέρας.
Η Γιορτή της μητέρας, γιορτάζεται σε όλες τις χώρες του κόσμου!
Για να την τιμήσουμε ένα φιλί, μια αγκαλιά ή ένα λουλούδι είναι αρκετά για να κάνουν ευτυχισμένη την πιο σπουδαία γυναίκα της ζωής μας.
Άλλωστε οι μητέρες προσπαθούν πάντα να προσφέρουν το καλύτερο στα παιδιά τους. Σίγουρα αξίζουν την αναγνώρισή μας.
Στο νηπιαγωγείο τα παιδιά ετοιμάσανε καρτούλες με ευχές για τις μανούλες, ζωγράφισαν το πορτρέτο της.
Ετοίμασαν το δωράκι τους, ένα μενταγιόν από πηλό σε σχήμα καρδιάς.
Τα παιδιά στη συνέχεια στόλισαν το μενταγιόν με χάντρες.
Διαβάσαμε το βιβλίο:
“Καρδιά μου”
Η καρδιά κάθε μαμάς είναι μέρος μαγικό .Το ίδιο κι η δική μου. Την ακούς που κτυπά; Δεν είναι ρολόι… είναι ένα μέρος όπου συμβαίνουν πράγματα παράξενα, εκπληκτικά.
Καρδιά μου» είναι ο τίτλος του βιβλίου που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Καλειδοσκόπιο, σε κείμενα της Isabel Minhos Martins, από την Πορτογαλία. Ένα παιχνίδι με τις λέξεις, τις εικόνες και τα συναισθήματα είναι αυτό το βιβλίο! Με ένα κείμενο σύντομο αλλά άμεσο και ποιητικό η συγγραφέας προσεγγίζει το θέμα της μητρότητας.
Ο Μάιος, είναι πράγματι ο μήνας της χαράς , της άνθισης , των χρωμάτων και των αρωμάτων. Αυτό το μήνα η φύση ξυπνά και ομορφαίνει!!! Η Άνοιξη είναι η εποχή των λουλουδιών!!! Είδαμε εποπτικό υλικό και γνωρίσαμε λουλούδια, αγριολούλουδα και βότανα της ελληνικής γης μέσα από τα βιβλία της Ευγενίας Φακίνου.
Τα παιδιά στη συνέχεια ζωγράφισαν το λουλούδι που τους άρεσε πολύ και μετά τους πρότεινα να φτιάξουμε από ένα λουλούδι.
Tα παιδιά διάλεξαν το χρώμα που θέλουν να έχουν για το λουλούδι τους. Με τα χέρια ξεκίνησαν να σκίζουν το βελουτέ χαρτί.
Οι δεινόσαυροι αποτελούν ένα αγαπημένο θέμα των παιδιών! Είτε στο νηπιαγωγείο είτε στο σπίτι, οι δεινόσαυροι είναι μια θεματική που μας ταξιδεύει στο παρελθόν, μας κάνει παλαιοντολόγους και μας γεμίζει γνώσεις για τη Γη πριν πολλά χρόνια! Τα παιδιά έχουν άποψη και γνωρίζουν για την εξαφάνιση των δεινοσαύρων. Μέσα από εποπτικό υλικό αναφερθήκαμε στα είδη των δεινόσαυρων, παρακολουθήσαμε και βίντεο.
Το Φθινόπωρο είχαμε γνωρίσει τον ολλανδό ζωγράφο PitMontrian.
Σε δοσμένη φόρμα τα παιδιά ζωγραφίσανε όποια σχήματα ήθελαν σε κόκκινο, κίτρινο και μπλε. Υλικό αντλήσαμε από την εξαιρετική συνάδελφο κ. Νίκη Κοκκινοπλίτη.
Στη συνέχεια σε χαρτί του μέτρου με μαύρο χρώμα και τέμπερα ζωγραφίσανε κάθετες και οριζόντιες γραμμές και κολλήσανε τους δεινόσαυρους.
Τα Χριστούγεννα για τα παιδιά είναι οι καλύτερες μέρες του χρόνου και η πιο αγαπημένη εποχή του χρόνου. Τα περιμένουν με ανυπομονησία, γιατί δεν έχουν σχολείο, γιατί περιμένουν τα δώρα που θα τους φέρει ο Άγιος Βασίλης, για τον ιδιαίτερο στολισμό που κάνουμε στο σπίτι και ειδικά στην πόλη.
Έτσι περιμένοντας τα Χριστούγεννα κάναμε ένα ημερολόγιο. Κόψανε τα παιδιά ένα δέντρο, το στολίσανε με γιρλάντες από λαδοπαστέλ.
Στη συνέχεια δώσαμε σ΄ένα φακελάκι 24 χρωματιστά αστεράκια. Ένα για κάθε μέρα μέχρι τα Χριστούγεννα.
Στο σπίτι τους καθημερνά τα παιδιά θα κολλάνε στο ημερολόγιο τους ένα χρωματιστό αστεράκι (που ετοίμασε η κυρία με πολύ κόπο). Την ημέρα των Χριστουγέννων θα βάλουνε στην κορυφή το χρυσό αστέρι.
Άλλη μια σχολική χρονιά έφτασε στο τέλος της. Αποχαιρετούμε τα παιδιά, δίνοντας τις ευχές μας για καλό καλοκαίρι και καλή συνέχεια στο νέο τους ξεκίνημα, το Σεπτέμβρη, στο Δημοτικό σχολείο.
Τι κρατάμε, από το νηπιαγωγείο. Σκέψεις, συναισθήματα, πρόσωπα, αντικείμενα… Όλα αυτά τα βάλαμε σε μια βαλίτσα. Τη βαλίτσα των αναμνήσεων.
Γνωρίσαμε τον ζωγράφο Αλέξη Ακριθάκη. Είδαμε έργα του, video, γνωρίσαμε την ιδιαίτερη τεχνική του “τσίκι, τσίκι”. Εστιάσαμε στα έργα με θέμα τις βαλίτσες.
Κάναμε βαλιτσάκια από σκληρό χαρτόνι. Την μια πλευρά διακόσμησαν τα παιδιά με την τεχνική του Αλέξη Ακριθάκη “Τσίκι – Τσίκι“.
Στην άλλη πλευρά ζωγράφισαν κάτι που θα θυμούνται από την φετινή χρονιά στο νηπιαγωγείο. Οι φίλοι, οι συμμαθητές, οι δασκάλες, η παιδική χαρά , ο καραγκιόζης είχανε την τιμητική τους.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότερα
