Στο πλαίσιο της Παγκόσμιας Ημέρας Ατόμων με Αναπηρία μας επισκέφθηκε το νηπιαγωγείο μας ο κ. Τάκης Αλεξανδράκης.
Το 1992, η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, ανακήρυξε την 3η Δεκεμβρίου ως Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία δίνοντας την ευκαιρία σε όλους μας να εστιάσουμε την προσοχή μας στα δικαιώματα και τις δυνατότητες των ανθρώπων με αναπηρία
Με μεγάλη χαρά επισκέφθηκε το νηπιαγωγείο μας τον ο κο. Τάκης Αλεξανδράκης.
Μια μια ερώτηση ορισμένων μαθητών “Ποιος είναι ο τυφλός;” ήταν η αφορμή για τη γνωριμία με τον κο.Τάκη Αλεξανδράκη.
Ο κος Τακης Αλεξανδράκης απάντησε:”Πως φανταζόσουν ότι θα ήμουν; Τι περίμενες να δεις;”
“Να είσαι …στεναχωρημένος” απάντησε ο μαθητής.
Ο κος. Τάκης Αλεξανδράκης μας μίλησε για την ιστορία του.Πως μεσα από ένα ιατρικό λάθος έχασε την όρασή του.
Μας έδειξε το λευκό τηλεσκοπικό του μπαστούνι. Και ανέφερε ποιο είναι το κατάλληλο ύψος για να το κρατάει ένας τυφλός.
Μας ανέφερε περιστατικά απότην καθημερινότητά του.Τις δυσκολίες που συναντά.
Έφερε μαζί του και τη γραφομηχανή braille.
Tα παιδιά δοκίμασαν να γράψουν.
Είχε φέρει μαζί του και το ειδικό σετ σκακιού.
Τα παιδιά δοκίμασαν να παίξουν.
Ευχαριστώ πολύ τον κο. Τάκη Αλεξανδράκη για την ανταπόκρισή του στην πρόσκλησή μου!!
Την Τετάρτη 17 Μαΐου 2023 επισκέφθηκε το νηπιαγωγείο μας η ομάδα Βlacklight και πραγματοποίησε τη δράση «Μαθαίνω χωρίς να βλέπω» στα πλαίσια των Εργαστηρίων Δεξιοτήτων με το Θεματικό Κύκλο :Ενδιαφέρομαι και Ενεργώ -Κοινωνική Συναίσθηση και Ευθύνη: Δικαιώματα Παιδιού/Αποδοχή και Συμπερίληψη.
Ξεκινήσαμε με παιχνίδι γνωριμίας με την Ερίσα και τη Μαρία. Η Μαρία μας είπε πως είναι εκ γενετής τυφλή.
Η Ερίσα μας ενημέρωσε πώς αναγνωρίζουμε ένα τυφλό άτομο στο δρόμο, τί είναι και σε τί χρειάζεται ο σκύλος οδηγός.
Γνώρισαν τη γραφή Braille. Τα παιδιά μαθαίνουν την σπουδαιότητα της για τα τυφλά παιδιά.
Έγραψαν στην ειδική γραφομηχανή με κώδικα Braille
Προσπάθησαν να αναγνωρίσουν διάφορα μαγειρικά υλικά με από τη μυρωδιά τους έχοντας καλυμμένα τα μάτια τους με “μάσκες σκίασης” καθώς και παιχνίδια.
Είχαν επίσης την ευκαιρία να χρησιμοποιήσουν το το λευκό μπαστούνι με τον τρόπο που τα τυφλά άτομα το χρησιμοποιούν.
Στη συνέχεια χωριστήκανε σε ομάδες και κλήθηκαν έχοντας καλυμμένα τα μάτια τους με ειδικές μάσκες να συντονίσουν τα χέρια τους και να ταιριάξουν στη σωστή θέση τα σφηνώματα σχήματα.
Στη συνέχεια σε κάθε ομάδα μοιράστηκε πλαστελίνη και κουπάτ σε διάφορα σχέδια. Τα παιδιά κλήθηκαν με καλυμμένα τα μάτια να φτιάξουν τα σχέδια.
Τα παιδιά ενημερώθηκαν για τις τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν καθημερινά τα άτομα με οπτική αναπηρία, διασκέδασαν και ταυτόχρονα ευαισθητοποιήθηκαν.
Ευχαριστώ πολύ την κ. Μαρία Καπογιάννη και την κ. Ερίσα Ντότσε για την όμορφη βιωματική εμπειρία που χάρισαν στα παιδιά με την ευχάριστη και παιδαγωγική τους διάθεση!
Η 3η Δεκεμβρίου είναι η Παγκόσμια Ημέρα αφιερωμένη σε άτομα με αναπηρία.
Σε αυτά τα ξεχωριστά άτομα που μας δίνουν καθημερινά μαθήματα ζωής.
Όλοι διαφορετικοί … όλοι ίσοι…
Η Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία (Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες) καθιερώθηκε να εορτάζεται στις 3 Δεκεμβρίου από το 1992, επειδή εκείνη την ημέρα η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ υιοθέτησε το Πρόγραμμα Δράσης για τα Άτομα με Ειδικές Ανάγκες.
Οι δράσεις της σημερινής μέρας οι οποίες είχαν σαν στόχο να κατανοήσουν οι μαθητές το δικαίωμα των ατόμων με αναπηρία ή/και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες για ισότιμη πρόσβαση στην εκπαίδευση και στην κοινωνία,
Μία ταινία για παιδιά με αναπηρία είναι το “Cuerdas” (Σχοινιά ή Χορδές) του Pedro Solís García που δείχνει με τον πιο γλυκό και απλό τρόπο το δικαίωμά τους στο σχολείο, το παιχνίδι και τη φιλία. Παρακολουθούμε ένα αγόρι με εγκεφαλική παράλυση να πηγαίνει πρώτη μέρα στο σχολείο. Η Μαρία μία συμμαθήτριά του γίνεται αυθόρμητα φίλη του και περνά όλες τις ώρες της μαζί του. Με τη βοήθεια των σχοινιών παίζουν, διαβάζουν βιβλία και χορεύουν. Έτσι κάνει την καθημερινότητά του πιο ευχάριστη. Όμως μία μέρα το αγόρι αρρωσταίνει και δεν επιστρέφει ποτέ στο σχολείο…
Συγκινηθήκαμε, στεναχωρηθήκαμε , μας προβλημάτισε και ακολούθησε συζήτηση για τους ήρωες της ιστορίας.
Παρακολουθήσαμε και μια ταινία μικρού μήκους με τίτλο «Το Δώρο» (The Present) που βασίζεται σε ένα κόμικ του πολύ ταλαντούχου Φάμπιο Κοάλα (Fabio COala) όπου κέρδισε περισσότερα από 50 βραβεία.
Η ταινία αρχίζει με μια μαμά που προσφέρει στον μικρό γιο της, ο οποίος είναι εθισμένος στα βίντεο-παιχνίδια της εποχής, ένα ξεχωριστό δώρο. Ένα δώρο που το μικρό αγόρι αρχικά δεν εκτιμά ιδιαίτερα, ένα σκυλάκι με μια ασυνήθιστη λεπτομέρεια: έχει μόνο τρία πόδια. Το σκυλάκι προσπαθεί να αποσπάσει την προσοχή του μικρού αγοριού και του δείχνει, παρά την ιδιαιτερότητα του, ότι μπορεί να γίνει τόσο διασκεδαστικό και να έχει τόσο ενδιαφέρον όπως τα βίντεο-παιχνίδια με τα οποία παίζει.
Ακολούθησε συζήτηση για τους ήρωες της ταινίας, τα συναισθήματα και πως στο τέλος οι δυο ήρωες έγιναν φίλοι για μια ζωή!!
Η Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία (Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες) καθιερώθηκε να εορτάζεται στις 3 Δεκεμβρίου από το 1992, επειδή εκείνη την ημέρα η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ υιοθέτησε το Πρόγραμμα δράσης για τα ΑΜΕΑ.
Η Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες δίνει την ευκαιρία στις κυβερνήσεις, στους οργανισμούς και στις κοινωνίες να εστιάσουν την προσοχή τους στα δικαιώματα και τις δυνατότητες των ανθρώπων με αναπηρία.
Με αφορμή την παγκόσμια ημέρα ατόμων με αναπηρία αποφασίσαμε να εστιάσουμε στα δικαιώματα και τις δυνατότητες των ανθρώπων με αναπηρία.
Είδαμε ανθρώπους με αναπηρία που διέπρεψαν στις τέχνες, στα γράμματα, στην επιστήμη.
Παρακολουθήσαμε το παρακάτω βίντεο:
Ακολούθησε συζήτηση για το βίντεο.
Ρώτησα τα παιδιά τι είδαν; Πώς ένιωθε το παιδί; Τι μπορούσε να κάνει; Τι σκεφτόταν; Είμαστε όμως όλοι ίδιοι; Αν έχουν δει παιδιά ή αν ξέρουν παιδιά που έχουν κάποια αναπηρία; Τι καταλαβαίνουν όταν ακούνε τη λέξη “ανάπηρος” ή ” άτομο με ειδικές ανάγκες”;
Παρακολουθήσαμε την εξαιρετική ταινία μικρού μήκους “Ίαν” ,που βασίζεται στην πραγματική ιστορία του Ίαν, ενός 10χρονου Αργεντινού αγοριού με εγκεφαλική παράλυση που θέλει μεταφέρει στον κόσμο ένα μήνυμα αγάπης. Η ιστορία αρχίζει με το παιδί να φαντάζεται ότι παίζει ανέμελα με άλλα παιδιά στην παιδική χαρά. Ωστόσο, επιστρέφει απότομα στην πραγματικότητα και το 10χρονο αγόρι έρχεται ξανά αντιμέτωπο με την αναπηρία του.
Συγκινηθήκαμε, στεναχωρηθήκαμε , μας προβλημάτισε….
Γνωρίσαμε και ένα κοριτσάκι, την Αργυρώ του Φίλιππου Μανδηλαρά Πατάκης, που είναι η ελληνική του απόδοση πρόκειται για το βιβλίο “Susan Laughs” του Jeanne Willis & Tony Ross. Μέσα από αυτήν την ιστορία, τα παιδιά κατανοούν ότι όλα τα παιδιά μπορούν να κάνουν τα πάντα, άσχετα αν είναι σε καροτσάκι, άσχετα αν έχουν κάποια άλλη αναπηρία. Όλα τους είναι παιδιά και έχουν τα ίδια δικαιώματα, όλα είναι ίσα.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότεραΜη αποδοχή
