Τα παιδιά του πρωινού τμήματος 1, συνεχίσαμε τη χθεσινή εργασία με τα 4 πρόσωπα και τα 4 διαφορετικά συναισθήματα-πατήστε εδώ. Σήμερα προσθέσαμε σε κάθε συναίσθημα και ένα σύμβολο. Έπειτα, παρουσιάσαμε ολοκληρωμένη την εργασία μας στην τάξη και αιτιολογήσαμε το λόγο που επιλέξαμε το κάθε σύμβολο. Οι ιδέες πολλές και ενδιαφέρουσες, ειδικά για το θυμό όπου τον συνδυάσαμε με ηφαίστειο που εκρήγνυται, με κεραυνό, με λουλούδι για να το μυρίσει το θυμωμένο προσωπάκι και να του περάσει ο θυμός, με νύχτα για να έχει φύγει το συναίσθημα του θυμού την επόμενη μέρα.

Τον υπόλοιπο χρόνο τον διαθέσαμε στην αναδιήγηση των παραμυθιών που δανειστήκαμε την Παρασκευή.

Η επόμενη ώρα ήταν αφιερωμένη στα συναισθήματα με το μάθημα της κυρίας Γιώτας, της κοινωνικής λειτουργού του σχολείου μας, όπου τα παιδιά χωρίστηκαν σε τέσσερις ομάδες και ζωγράφισαν τον εαυτό τους και μια κατάσταση που μπορεί να αισθάνονται χαρά, λύπη, φόβο, θυμό.

Τα παιδιά του ολοήμερου τμήματος 1, ασχοληθήκαμε με πίνακες ζωγραφικής διάσημων ζωγράφων όπως ο Vincent Van Gogh, o Botticelli, o Winterhalter, ο Mazzolino, o Monet με θέμα την Άνοιξη.

Παρατηρήσαμε τους πίνακες ζωγραφικής και τους περιγράψαμε. Με την παρότρυνση της κ. Μαρίνας αναφέραμε το τι απεικονίζουν οι πίνακες και ποια χρώματα χρησιμοποίησε ο ζωγράφος. Αναφέραμε ομοιότητες των πινάκων, όπως την επιλογή των ζωγράφων να απεικονίσουν την Άνοιξη σαν μια γυναίκα, την ύπαρξη δέντρων και  λουλουδιών σε πολλούς πίνακες, τα χρώματα που χρησιμοποίησαν οι ζωγράφοι. Στη συνέχεια ζωγραφίσαμε την Άνοιξη με τον δικό μας τρόπο.

Κάναμε φύλλα εργασίας γλώσσας. Το πρώτο και…..

Το φύλλο εργασίας από εδώ.

το δεύτερο, από εδώ.

Τα παιδιά του πρωινού τμήματος 2,, με αφορμή τη χθεσινή ιστορία της Ειρήνης-πατήστε εδώ– σήμερα ξεκινήσαμε με συζήτηση σχετικά με το συναίσθημα της λύπης. Τα παιδιά σκέφτηκαν λόγους για τους οποίους μπορεί κάποιος να νιώσει λύπη. Έπειτα ο καθένας έδειξε με το πρόσωπο και το σώμα του πώς είναι η λύπη. Αφού συγκεντρώσαμε πολλές ιδέες παίξαμε το σύντομο θεατρικό δρώμενο «Άνοιξε αυλαία». Μια ομάδα μαθητών κρύβεται πίσω από ένα μεγάλο πανί και παίρνει λυπημένη έκφραση με το πρόσωπο και το σώμα του. Όταν πέφτει το πανί οι θεατές μπορούν μα δουν πώς εκφράζει τη λύπη του το κάθε παιδί.

Όλοι έχουμε νιώσει λύπη. Ίσως για διαφορετικούς λόγους και με διαφορετικούς τρόπους. Και καθόλου δεν πειράζει. Μας το επιβεβαίωσε και το όμορφο τραγούδι που παρακολουθήσαμε.

Το κάνουμε όμως, αν η λύπη μας δεν γιατρεύεται και μας δυσκολεύει; Οι μαθητές πρότειναν πολλές υπέροχες ιδέες για διαχείριση της λύπης. Η Νηπιαγωγός τις κατέγραψε για να φτιάξει ένα παιχνίδι με αυτές. Στη συνέχεια μιλήσαμε για την έκφραση «ραγισμένη καρδιά» που την αναφέρουμε για κάποιον που είναι βαθιά στεναχωρημένος. Ξεκινήσαμε να φιλοτεχνούμε ραγισμένες καρδιές. Κόψαμε καρδιές, τις διπλώσαμε καλά για να δημιουργηθούν γραμμώσεις και όταν τις ανοίξαμε σχεδιάσαμε τις γραμμές με μαύρο λαδοπαστέλ.  Το έργο τέχνης μας θα ολοκληρωθεί αύριο.

Συνεχίσαμε με τη δράση της κ. Γιώτας, της κοινωνικής λειτουργού του σχολείου μας, που και αυτή είχε ως θέμα την αναγνώριση και έκφραση των βασικών συναισθημάτων.

Το υλικό που χρησιμοποίησε η κα Γιώτα. Πατήστε πάνω στην παρακάτω εικόνα για να το δείτε.

Στο χρόνο που μας απέμεινε ακούσαμε παραμύθια από μια ομάδα παραμυθάδων της δανειστικής βιβλιοθήκης.

Τα παιδιά του ολοήμερου τμήματος 2, στα πλαίσια της ανάπτυξης του καινοτόμου προγράμματος Αγωγής Υγεία με θέμα: ” Το ανθρώπινο σώμα, ένα εργοστάσιο 24ης λειτουργίας”, γνωρίσαμε το μυοσκελετικό μας σύστημα. Παρακολουθήσαμε ανάλογα βίντεο. Πατήστε στις παρακάτω εικόνες για να τα δείτε.

Πειραματιστήκαμε με τις αρθρώσεις μας. Κάναμε κινήσεις με αυτές π.χ. ο αυχένας μας-μας βοηθά να κουνάμε το κεφάλι μας προς διάφορες κατευθύνσεις, ο αγκώνας μας-μας βοηθά να κλείνουμε το χέρι, τα δάχτυλά μας στην παλάμη μας-μας βοηθούν κα πιάνουμε,τα γόνατά μας-μας βοηθούν να λυγίζουμε τα πόδια μας για να καθίσουμε, η σπονδυλική μας στήλη-μας βοηθά να λυγίζουμε τον κορμό μας, να σκύβουμε κλπ. Χωριστήκαμε σε ομάδες με κριτήριο ποια εικόνα αρθρώσεων διαλέξαμε.

Στα ζευγάρια μας πιάσαμε τις αρθρώσεις, τις γνωρίσαμε και κάναμε ανάλογες κινήσεις. Όμως πειραματιστήκαμε και χωρίς αρθρώσεις. Θα είμαστε σαν μπαστούνια τεντωμένοι. Δεν θα μπορούσαμε να πιάσουμε τίποτα, δεν θα μπορούσαμε να φτάσουμε το κεφάλι μας για να ξυστούμε, να χτενιστούμε, δεν θα μπορούσαμε ν’αγκαλιάσουμε τους αγαπημένους μας, δεν θα μπορούσαμε να καθίσουμε, να στρίψουμε, να λυγίσουμε. Η καθημερινότητά μας θα ήταν πάρα πολύ δύσκολη.

Απαντήσαμε στις ερωτήσεις των βίντεο που περιέχονται στο σενάριο του Αισώπου, δημιουργία της κας Βάνας. Πατήστε στην παρακάτω εικόνα για να τα δείτε και ν’απαντήσετε στις ερωτήσεις στα συγκεκριμένα σημεία των βίντεο.

Στη συνέχεια δημιουργήσαμε τον σκελετό, αφού κόψαμε πρώτα τα κομμάτια του-κρανίο,θώρακας,λεκάνη-ώμοι,βραχίονας,χέρια-μηριαίο οστό,πόδια. Αφού συνθέσαμε τον σκελετό μας, με κηρομπογιά βάψαμε το φόντο ώστε να φαίνεται καλύτερα ο λευκός σκελετός μας γεμάτος ασβέστιο.

Τα φύλλα εργασίας είναι δημιουργία της κας Βάνας με τη φωτογραφία του σκελετού από το διαδίκτυο.

 

Στην τάξη μας ήρθε ο βοηθός της κας Βάνας, ο κος Ευλύγιστος που τ’ άκρα του είναι φτιαγμένα από αλουμινόχαρτο. Ο κος Ευλύγιστος θα μας βοηθήσει στις αυριανές μας δραστηριότητες.