Τα παιδιά του πρωινού τμήματος 1 με αφορμή την παγκόσμια ημέρα του σχολικού εκφοβισμού, αφιερώσαμε τη μέρα μας στο συγκεκριμένο θέμα. Αφού προηγήθηκε μια συζήτηση για το τι μπορεί να είναι ο σχολικός εκφοβισμός, παρακολουθήσαμε την παρακάτω ιστορία σε εικόνες και τη σχολιάσαμε.
Έπειτα, χωριστήκαμε σε δύο ομάδες (Λυκοτοσοδούληδες και Φοβεροσκουφίτσες) και το κάναμε δραματοποίηση. Δώσαμε έμφαση στα συναισθήματα και στις εκφράσεις των ηρώων.
Ακούσαμε και είδαμε το βιβλίο “Τα χέρια δεν είναι για να χτυπάμε” και βρήκαμε λύσεις μέσα από αυτό στο πώς να χρησιμοποιούμε δημιουργικά τα χέρια μας, ακόμα κι όταν θέλουμε να βλάψουμε κάποιον.
Ζωγραφίσαμε κι εμείς κάτι δημιουργικό που κάνουμε με τα χέρια μας.
Τέλος, προσπαθήσαμε με το σώμα και τα χέρια μας να φτιάξουμε μια καρδιά και να φωνάξουμε όλοι μαζί: ΟΧΙ ΣΤΗ ΣΧΟΛΙΚΗ ΒΙΑ.
Τα παιδιά του ολοήμερου τμήματος 1, διαβάσαμε το καταπληκτικό παραμύθι ” Τα σμαραγδένια μάτια της Άνοιξης “. Πατήστε εδώ για να το διαβάσετε. Ακολούθησε αναδιήγηση από τα παιδιά.
Στη συνέχεια κάναμε ζωγραφική με θέμα από το παραμύθι.
Τα παιδιά του πρωινού τμήματος 2, κάναμε επανάληψη σε όσα είχαμε μάθει για τη Σαρακοστή και μιας και πέρασε μια εβδομάδα κρύψαμε το ένα ποδαράκι της μεγάλης Σαρακοστής της τάξης για να διαπιστώσουμε ότι έμειναν 6 εβδομάδες για το Πάσχα.
Τραγουδήσαμε το τραγούδι «Μια Κυριακή του Μάρτη» , το χορέψαμε και παρατηρήσαμε ότι μέσα στο τραγούδι κρύβεται μια ιστορία φιλίας, συγνώμης και συγχώρεσης.
Στη συνέχεια κατασκευάσαμε τη φιγούρα του Μάρτη που μια κλαίει μια γελάει. Σε δυο κύκλους ζωγραφίσαμε τα χαρακτηριστικά του προσώπου του προσπαθώντας να τ’ αποδώσουμε όπως είναι με βάση το κάθε συναίσθημα, κλάμα ή γέλιο.
Στο τέλος τα κολλήσαμε το ένα πίσω από το άλλο και ανάμεσα προσθέσαμε ένα γλωσσοπίεστρο για να γυρίσουμε τη φιγούρα ανάλογα με το συναίσθημα που θέλουμε να δηλώσουμε. Μάρτης είναι νάζια κάνει , ποτέ κλαίει …
…και πότε γελάει!
Ακολούθησε μια συζήτηση για αυτά το δυο συναισθήματα και πώς τα βιώνει ο καθένας μας. Πότε νιώθει ο καθένας μας λύπη και πότε χαρά; Όσα εκφράσαμε στην ομάδα τα καταγράψαμε σε φύλλο εργασίας.
Το φύλλο εργασίας είναι δημιουργία της κας Ελένης.
Τα παιδιά του ολοήμερου τμήματος 2, εστιάσαμε στ’άσχημα συναισθήματα που μας προκαλούνται όταν κάποιος μας απειλεί, μας φοβίζει, μας κοροϊδεύει,μας πληγώνει, μας διώχνει. Κουβεντιάσαμε γι’ αυτά, ανακοινώσαμε στην ομάδα ότι μας είναι δυσάρεστα και δεν θέλουμε να τα βιώσουμε. Μέσα από τη συζήτηση μπήκαμε στη θέση των παιδιών που νιώθουν απειλή στο σχολείο τους και σκεφτήκαμε λύσεις, όπως: να το πούμε στην κυρία και στους γονείς μας, να πούμε με θάρρος στοπ δεν θέλω να μ’ενοχλείς, να προσπαθήσουμε να δείξουμε καλοσύνη στο αγριεμένο παιδί και να καταβάλλουμε κάθε προσπάθεια να διώξει την κακή συμπεριφορά. Θυμηθήκαμε όσα έχουμε μάθει για τα χέρια που δεν χτυπάνε-πατήστε εδώ, στο τέλος της ανάρτησης και εδώ. Παρακολουθήσαμε αρκετά από τα παρακάτω βίντεο για τον σχολικό εκφοβισμό που μας άγγιξαν. Πατήστε στους συνδέσμους για να τα δείτε.
https://dreamkindergarten.blogspot.com/2013/03/blog-post_5.html
Είδαμε το σήμα “Στοπ στη Βία” και επισημάναμε ότι μοιάζει πολύ με το σήμα κυκλοφοριακής αγωγής.
Τέλος δημιουργήσαμε την αφίσα μας για τον σχολικό εκφοβισμό. Τοποθετήσαμε σε χαρτί μέτρου εικόνες σχολικού εκφοβισμού και άσχημων συμπεριφορών. Ζωγραφίσαμε τους εαυτούς μας που κρατούν ταμπέλα “Στοπ στη Βία”. Ζωγραφίσαμε επίσης τα χέρια της βοήθειας που κρατούν πολύχρωμο πανί ώστε να προστατευτούμε από τις άσχημες συμπεριφορές και παράλληλα να στείλουμε τα χρώματα αγάπης μαζί με πεταλούδες στα παιδιά που εκφοβίζουν. Σκοπός μας ήταν μέσω της αφίσας μας να τροποποιήσουμε την άσχημη συμπεριφορά των παιδιών που κάνουν bulling και να γίνουμε όλοι φίλοι.
Αισθανθήκαμε περήφανοι για τη δημιουργία μας και φωτογραφηθήκαμε μαζί της!
Οι εικόνες που χρησιμοποιήθηκαν για την αφίσα από το διαδίκτυο. Ζητώ συγνώμη από τους δημιουργούς πάνω στην ένταση της εργασίας δεν αποθήκευσα τις πηγές.
Πρόσφατα σχόλια