Δεν πρέπει να υπάρχει ζώο που να έχει υποδυθεί περισσότερες φορές τον κακό στα παραμύθια από το λύκο. Μέχρι πριν μερικές δεκάδες χρόνια ήταν πολύ συχνή η παρουσία του. Η επέκταση όμως των ανθρώπων και του πολιτισμού τους συρρίκνωσε τον πληθυσμό τους σημαντικά σε πολλές περιοχές της γης. Μέσα από τη συγκεκριμένη θεματική προσέγγιση προσπαθήσαμε να αποκαταστήσουμε τις ισορροπίες. Ο λύκος είναι ένα υπέροχο ζώο. Ένα θαύμα της φύσης και φυσικός πρόγονος όλων των σκύλων που τόσο αγαπούν οι άνθρωποι. Το θέμα προσεγγίστηκε μέσα από πολλά παραμύθια σχετικά με το λύκο, όπου τα παιδιά είχαν την ευκαιρία να δουν και να κρίνουν πότε ο λύκος παρουσιάζεται ως ο ¨κακός” και πότε ως ο “καλός” της ιστορίας.

…Και κάπως έτσι έγινε  η αφόρμηση. Στην τάξη μας φτάνει ένα γράμμα. Το ανοίγουμε. Αποστολέας είναι ο λύκος. Ποιος λύκος; Αυτός της Κοκκινοσκουφίτσας που όλοι τον μισούν. Μας γράφει τη δική του άποψη για το παραμύθι που όλοι ξέρουμε με έναν συγκεκριμένο τρόπο.

“Εγώ που λέτε μόλις είχα ξυπνήσει και είχα σηκωθεί από το κρεβάτι μου. Τεντώθηκα, χασμουρήθηκα και άρχισα να κάνω τις πρωινές μου δουλειές: καθάρισμα της αυλής της φωλιάς μου από τα σκουπίδια, τακτοποίηση του φαγητού μου και άλλα λυκίσια πράγματα που μάλλον δε σας ενδιαφέρουν. Καθώς μύριζα κάτι όμορφα λουλούδια λίγο έξω από την αυλή μου, άκουσα παράξενους βηματισμούς. Τρόμαξα και κρύφτηκα πίσω από έναν χοντρό κορμό δέντρου να δω ποιος ήταν. Τι νομίζετε ότι είδα; Ένα μικρό κορίτσι που κρατούσε ένα καλάθι περπατούσε χαρούμενο στο μονοπάτι. Μου φάνηκε πολύ περίεργο ένα κορίτσι να περπατά μόνο του μέσα στο δάσος. Ειδικά όταν είδα ότι φορούσε κατακόκκινα ρούχα και μια κουκούλα που δε σε άφηνε να δεις το πρόσωπό της, το θεώρησα πολύ σημαντικό να τη σταματήσω και να τη ρωτήσω ποια ήταν και που πήγαινε. Μου είπε για μια γιαγιά της που έμενε λίγο πιο πέρα και ότι της πήγαινε φαγητό. Κάτι δε μου άρεσε σε αυτή την ιστορία, παιδιά. Κόκκινα ρούχα, κουκούλα, γιαγιά, φαγητό. Κάτι περίεργο συνέβαινε.

Δεν την πείραξα καθόλου. Αποφάσισα όμως να μάθω τι συμβαίνει. Έτρεξα γρήγορα στο σπίτι της φερόμενης ως γιαγιάς της  και έφτασα πριν από αυτήν. Συνάντηση τη συμπαθητική γιαγιούλα της μικρής, της εξήγησα το πρόβλημά μου και εκείνη συμφώνησε να κρυφτεί κάτω από το κρεβάτι μέχρι να τη φωνάξω. Έπρεπε να δώσουμε ένα μάθημα στη μικρή.

Φτάνει το κορίτσι, μπαίνει στο σπίτι και φτάνει στο κρεβάτι όπου είχα ντυθεί εγώ σαν τη γιαγιά και είχα κουκουλωθεί. “Έχεις πολύ μεγάλα αυτιά”, μου είπε. Μα είναι δυνατόν; Να προσβάλλει ένα μικρό κορίτσι έτσι τη γιαγιά της; Κατάπια την προσβολή και της είπα ότι έχω μεγάλα αυτιά για να ακούω καλά αυτά που μου λένε οι άλλοι. Τι τα θες! Μετά μου είπε χειρότερο: “τα μάτια σου είναι πολύ γουρλωτά”. Τρελάθηκα! Δεύτερη προσβολή τόσο γρήγορα; Τι να κάνω όμως…το κατάπια κι αυτό. “Έχω γουρλωτά μεγάλα μάτια για να βλέπω καλά καλό μου κορίτσι”, της είπα.

Αυτό όμως παιδιά που δεν άντεξα ήταν όταν σχολίασα τα μεγάλα μου δόντια. Όλο το δάσος ασχολείται μια ζωή με το στόμα και τα μεγάλα δόντια μου. Κι ο λύκος έχει μεγάλα δόντια! Και που να δεις το λύκο τι δοντάρες έχει; Και φάε γιατί θα στο φάει ο λύκος με τα μεγάλα δόντια! Δεν άντεξα!! “Έχεις όμως και πολύ μεγάλα δόντια”, μου λέει. “Γιατί έχεις μεγάλα δόντια;”.

Τα ‘χασα παιδιά! Έχασα τη ψυχραιμία μου. Πήδηξα από το κρεβάτι και της φώναξα ότι έχω μεγάλα δόντια για να τη φάω! Δεν έπρεπε να το κάνω, το ξέρω αλλά με νευρίασε.

Εσείς ξέρετε καλά ότι κανένας λύκος, και ο πιο κακός του κόσμου, δε θα έτρωγε ένα μικρό κορίτσι. Όμως αυτό το κοκκινοκόριτσο με την κουκούλα άρχισε να τρέχει και να φωνάζει βοήθεια ενώ εγώ προσπαθούσα να της εξηγήσω ότι δε χρειάζεται να ανησυχεί γιατί δεν τρώω μικρά παιδιά.

Έβγαλα τα ρούχα της γιαγιάς για να δει ότι ήμουν ένας καλός λύκος και να με πιστέψει. Άδικος κόπος! Τότε ήταν που άρχισε να ουρλιάζει. “Βοήθεια!! Λύκος! Ένας λύκος!!”

Τότε άνοιξε η πόρτα και μπροστά μου εμφανίστηκε ένα άγριος άνθρωπος με ένα τσεκούρι. Μόλις την είχα βάψει! Πήδηξα από το παράθυρο και το ‘σκασα στο δάσος, στο σπίτι μου!

Είμαι πολύ θυμωμένος με όλους. Ούτε η γιαγιά, ούτε ο άντρας με το τσεκούρι ούτε ρο κορίτσι με τα κόκκινα δεν είπαν ποτέ ότι εγώ δεν έκανα κανένα κακό.

Αυτοί όμως μου έκαναν ένα μεγάλο κακό. Από τότε όλοι νομίζουν ότι είμαι κακός. Και να ο κακός ο λύκος. Και εκείνο ο κακός ο λύκος. Και το άλλο ο κακός ο λύκος. Δεν πειράζει όμως. Ας είναι καλά. Εγώ από τότε προσπαθώ να ζήσω λίγο καλύτερα και προσπαθώ να αποδείξω σε όλους ότι δεν είμαι καθόλου κακός.

Με αγάπη

Ο λύκος

(Πηγή: Elniplex)

Οι δραστηριότητές μας παρουσιάζονται παρακάτω διαθεματικά:

Μαθηματικά

-Αριθμήσαμε  και καταγράψαμε  τα μέλη του λύκου.

-Αντιστοιχήσαμε το λύκο με τη σκιά του και το αντίστροφο.

-Μιλήσαμε για τον αριθμό 4 με αφορμή τα 4 πόδια του λύκου.

-Βρήκαμε στο χάρτη τη Ελλάδας τις περιοχές που ζει ο λύκους και κολλήσαμε λύκους στις αντίστοιχες περιοχές.

-Λύσαμε το γρίφο: Πως θα περάσει ο λύκος τα ζώα και το σανό στην αντίπερα όχθη με βάρκα;

-Σειραθετήσαμε τις εικόνες 1-10 ( ανάλογα με τη σειρά που φοράει τα ρούχα του ο λύκος) με αφορμή το γνωστό τραγούδι : «Λύκε, λύκε είσαι εδώ;»

-Ταξινομήσαμε τα ζώα σε 3 κατηγορίες (σαρκοφάγα, χορτοφάγα, παμφάγα) με αφορμή τη διατροφή του λύκου.

-Συγκρίναμε το λύκο με ζώα που του μοιάζουν και βρήκαμε ποιο είναι μεγαλύτερο, ποιο μικρότερο, ποιο έχει πιο κοντή/ πιο μακριά ουρά, κτλ.

-Παίξαμε το επιτραπέζιο παιχνίδι: Η Κοκκινοσκουφίτσα και τα παραμύθια με λύκους.

 

 

-Διαγωνιστήκαμε ανά 2 για το ποιος θα φτιάξει πιο γρήγορα το παζλ του λύκου.

Γλώσσα

-Το γράμμα Λ,λ: Το σχηματίσαμε με το σώμα μας και στη συνέχεια ζωγραφίσαμε τα κομμάτια με το Λ,λ στο σώμα του λύκου ανάλογα με το ζάρι.

-Αντιστοιχήσαμε εικόνες ζώων που μοιάζουν με το λύκο με τα ονόματα τους.

Παιχνίδια

-Λύκε λύκε είσαι εδώ; Ανάλογα με την κίνηση (ξυπνάω, τρώω, περπατάω) χτυπάμε το αντίστοιχο μουσικό όργανο.

-Ο λύκος και τα αρνάκια.

Εικαστικά

-Λύκος με χάρτινο πιάτο και γλασέ χαρτί.

-Ο λύκος στο δάσος.

-Μάσκα Λύκος.

-Δημιουργία αφίσας για το λύκο και την προστασία του.