Αρχείο ημέρας 6 Μαρτίου 2021

Ο Λαχαπού από τη Ζούγκλα της χώρας Καμαμπού!

Σήμερα 6 Μαρτίου είναι η Πανελλήνια Ημέρα κατά της Ενδοσχολικής Βίας και του Εκφοβισμού!

Ο όρος «εκφοβισμός και βία στο σχολείο» (bullying), χρησιμοποιούνται για να περιγράψουν μια κατάσταση κατά την οποία ασκείται εσκεμμένη, απρόκλητη, συστηματική και επαναλαμβανόμενη βία και επιθετική συμπεριφορά με σκοπό την επιβολή, την καταδυνάστευση και την πρόκληση σωματικού και ψυχικού πόνου σε μαθητές από συμμαθητές τους, εντός και εκτός σχολείου.

Ο εκφοβισμός και η βία στο σχολείο είναι και ομαδικό φαινόμενο, καθώς δεν αφορά μόνο το μαθητή που εκφοβίζει και εκείνον που εκφοβίζεται, αλλά και όσους είναι παρόντες ή γνωρίζουν την ύπαρξή του, δηλαδή τους παρατηρητές, οι οποίοι μπορεί να είναι είτε μαθητές είτε ενήλικες.(πηγή IKY)

Το Bullying αποτελεί ένα από τα σοβαρότερα σύγχρονα κοινωνικά προβλήματα.
Πολυπληθή τα κρούσματα του, σε παγκόσμιο επίπεδο. Και τα θύματά του είναι μικρά παιδιά.

 

Αφιερώσαμε αυτές τις ημέρες για το θέμα της ενδοσχολικής βίας ξεκινώντας με ένα μουσικό παραμύθι  το “Μήλα γύρω γύρω στη μέση πορτοκάλι”

Ο  συγγραφέας  με πολύ  χιούμορ  και  ευαισθησία  μας  μεταφέρει τα συναισθήματα  και  τις  σκέψεις ενός  μικρού πορτοκαλιού που  είχε  την ατυχία να μοιράζεται  μια φρουτιέρα , με μια όχι και τόσο φιλική παρέα μήλων .

Σε μία φρουτοθήκη βρέθηκαν πολλά μήλα αλλά και ένα πορτοκάλι. Τι θα κάνουν τα μήλα; Θα δεχτούν το πορτοκάλι στην παρέα τους; Πώς νιώθει το πορτοκάλι; Τι χρειάζεται για να γίνουν όλοι φίλοι;

mila_giro_giro_cover

Ένα τραγούδι ενάντια στη βία, το ρατσισμό, την απόρριψη του άλλου, του διαφορετικού…δηλαδή του καθενός μας, αφού καθένας είναι διαφορετικός από τους «άλλους», σε κάτι, («εξωτερικό» ή «εσωτερικό»), το οποίο προσεγγίζει σημαντικές αξίες της ανθρωπιστικής παιδείας όπως είναι: 

Ο σεβασμός στον διαφορετικό. Η φιλία και η καλή επικοινωνία αντί της βίας. Η προσέγγιση και η αποδοχή του άλλου χωρίς ρατσιστικές διαθέσεις. Η ενσυναίσθηση, η ικανότητα δηλαδή να μπαίνουμε στη θέση και τα συναισθήματα του άλλου.

Συζητήσαμε με τα  παιδιά για το πως ένιωθε το μικρό πορτοκάλι και πως τα μήλα ασκώντας λεκτική βία στο πορτοκάλι, το κοροϊδεύουν επειδή έχει άλλο χρώμα, άλλο μέγεθος, άλλη γεύση  το εξαναγκάζουν να απομονωθεί. Στη συνέχεια δραματοποιήσαμε την ιστορία και αρχικά κανένα παιδί δεν ήθελε να είναι στη θέση των μήλων  ώσπου και κατάλαβαν πόσο  σημαντική  είναι η φιλία και η  αγάπη  για όλους , ανεξαρτήτου  εμφάνισης.  

Η εβδομάδα έκλεισε με τη συντροφιά μιας αγαπημένη μας φίλη και συγγραφέα. Στην διαδικτυακή παρέα μας ήταν η κ. Εύα Κασιάρου. Αυτή τη φορά είχε παρέα της ένα μικρό λιονταράκι τον Λαχαπού, που ζει με την οικογένεια του στην εξωτική ζούγκλα της Καμαμπού. Πρόκειται για την ιστορία ενός συνηθισμένου μικρού λιονταριού, του Λαχαπού, που βρέθηκε μέσα στη δίνη ασυνήθιστα δύσκολων καταστάσεων και αναγκάστηκε να βιώσει τη περιπέτεια του ξεριζωμού. Η ζωή του στη ζούγκλα της χώρας Καμαμπού δεν διέφερε και πολύ από τη δική μας ζωή, την ευλογημένη ρουτίνα της αδιατάρακτης καθημερινότητάς μας. Μέχρι που όλα άλλαξαν από τη μια στιγμή στην άλλη και αναγκάστηκε να βιώσει την περιπέτεια του ξεριζωμού.

Η κ. Εύα Κασιάρου αφηγήθηκε μοναδικά και διαδραστικά, αν και διαδικτυακά, το υπέροχο παραμύθι της ” Ο Λαχαπού από τη ζούγκλα της χώρας Καμαμπού”Ο ΛΑΧΑΠΟΥ ΑΠΟ ΤΗ ΖΟΥΓΚΛΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΚΑΜΑΜΠΟΥ / ΚΑΣΙΑΡΟΥ ΕΥΑ

Πριν ξεκινήσουμε να διαβάσουμε το παραμύθι ρωτήσαμε τα παιδιά για ποιο λόγο πιστεύουν ότι κάποιοι άνθρωποι αναγκάζονται να αφήσουν τα σπίτια τους και να αναζητήσουν την τύχη τους αλλού; Ο  Λαχαπού  ήταν στεναχωρημένος  επειδή  δεν πρόλαβε να πάρει μαζί του το φυλακτό που του χάρησε ο Ζορντί το ξωτικό πουλί.
Αν εσείς αναγκαζόσασταν να φύγετε ξαφνικά από τον τόπο σας τι θα θέλατε να πάρετε μαζί σας και γιατί;
Μας αφηγήθηκε την ιστορία του, πως αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την πατρίδα του και να γίνει πρόσφυγας. Πως ένιωσε όταν αναγκάστηκε να φύγει με την οικογένειά του για να βρει έναν άλλο τόπο να ζήσει; Λυπημένος που άφηνε πίσω τους φίλους του,  θυμωμένος,  απογοητευμένος γιατί όπου πήγαιναν τους έδιωχναν, ένιωθε πόνο στην καρδούλα του.

Αν συναντούσαμε τον Λαχαπού τι θα του λέγαμε; Αν ερχόταν ένα παιδί από άλλη χώρα  που αναγκάστηκε να αφήσει τη χώρα του τι θα του λέγαμε και τι θα κάναμε; Τα παιδιά κατάλαβαν πώς όλα τα παιδιά ανεξαρτήτου εθνικότητας, χρώματος, εμφάνισης (εξωτερικής και εσωτερικής) αξίζουν και όλα δικαιούνται μαι ευκαιρία στην φιλία και στην αγάπη!

Τα παιδιά συμμετείχαν ενεργά, ζωγράφισαν, ακολούθησαν τον Λαχαπού στο ταξίδι του, τον αγάπησαν, τον νοιάστηκαν.

Ευχαριστούμε πολύ, πάρα πολύ την Εύα Κασιάρου !!!