My SchBlogOut

Διαβάζω ότι η ΕΕ ζητά από την Ελλάδα να μπορούν να διδάσκουν οι καθηγητές των άλλων κρατών-μελών της ΕΕ στα ελληνικά σχολεία (δημόσια και ιδιωτικά) με τους ίδιους ακριβώς όρους και προϋποθέσεις που διδάσκουν και οι Έλληνες καθηγητές κι ότι αναμένονται έντονες αντιδράσεις από τους Έλληνες εκπαιδευτικούς – με επικεφαλής τις ΟΛΜΕ και ΔΟΕ υποθέτω. Με τα συναρμόδια υπουργεία Οικονομίας και Οικονομικών, Εξωτερικών και Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, τα οποία είναι αποδέκτες της Αιτιολογημένης Γνώμης, να βρίσκονται σε πλήρη αμηχανία. Σημειώνεται ότι οι επαΐοντες υποστηρίζουν ότι αργά ή γρήγορα η πολιτεία θα αναγκαστεί να εφαρμόσει τις σχετικές Οδηγίες της ΕΕ, δεδομένου ότι η επιχειρηματολογία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής είναι τεκμηριωμένη (περισσότερα εδώ). Από την άλλη διαβάζω ότι το Eυρωπαϊκό Δικαστήριο Aνθρωπίνων Δικαιωμάτων στο Στρασβούργο αποφάνθηκε ανατρέποντας σχετική απόφαση για τους εργαζόμενους στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, ότι όχι μόνο μπορούν να διεκδικούν τα αναδρομικά τους σε βάθος 5ετίας και όχι 2ετίας, αλλά και ότι οι τόκοι στα οφειλόμενα ποσά αρχίζουν να «μετράνε» από τότε που έγιναν «απαιτητά» (δες εδώ). Χαράς ευαγγέλια λοιπόν για τα αναδρομικά των 176 ευρώ των εκπαιδευτικών (και άλλων). Ήτοι, η χαρά της «δικαίωσης» για ΟΛΜΕ, ΔΟΕ κτλ. και αμηχανία του υπουργού των Οικονομικών. Δυο ευρωπαϊκές αποφάσεις που εγχώρια τις αντιμετωπίζουμε με δυο μέτρα και σταθμά: όπως κι ό,τι μας βολεύει (πρβλ. και τις αποφάσεις της ΕΕ για τα ιδιωτικά κολέγια και τις αντιδράσεις των συνδικαλιστικών και επαγγελματικών οργανώσεων των εκπαιδευτικών από ΔΟΕ έως ΠΟΣΔΕΠ και ΤΕΕ).Μήπως πρέπει να αλλάξουμε σιγά-σιγά ρότα και να αντιληφθούμε, πολιτεία και πολίτες, ότι ανήκουμε από χρόνια στην Ευρωπαϊκή Ένωση;Που εκτός από τα καλά της, λ.χ. χρηματοδοτήσεις μέσω των Κοινοτικών Πλαισίων Στήριξης (ΚΠΣ), έχει και τα “κακά” της;Παρ΄ εκτός αν για εγχώρια κατανάλωση νομοθετούμε «εν γνώσει» της καμπάνας από την ΕΕ και «φωνασκούμε» για το θεαθήναι.

Σε μία άνευ προηγουμένου επιστημονική ανακάλυψη, επιστήμονες από την Ταϊβάν ανακάλυψαν το λόγο που ένα είδος αράχνης (Cyclosa mulmeinensis) «διακοσμεί» τον ιστό της με αντικείμενα που αποτελούνται από τμήματα πτωμάτων θηραμάτων, φυτικό υλικό ή απλά σκουπίδια: ουσιαστικά, πρόκειται για μία απόπειρα της συγκεκριμένης αράχνης να παραπλανήσει τους κυνηγούς της, φτιάχνοντας ομοιώματα (δες κι εδώ). Τα ομοιώματα έχουν το ίδιο μέγεθος και τα ίδια χρώματα με τις αράχνες του εν λόγω είδους. Όπως έδειξαν οι έρευνες, οι ιστοί αυτοί δέχονταν περισσότερες επιθέσεις από ότι οι μη «διακοσμημένοι» ιστοί- ωστόσο, στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων, οι επιθέσεις (κυρίως από σφήκες) κατευθύνονταν εναντίον των ομοιωμάτων, τη στιγμή που οι πραγματικές αράχνες απομακρύνονται μόλις αντιλαμβάνονται την έλευση του εισβολέα.Γενικότερα, το καμουφλάζ είναι χαρακτηριστικό πολλών ειδών – ωστόσο, πρόκειται για την πρώτη επιβεβαιωμένη περίπτωση ζώου το οποίο κατασκευάζει παραπλανητικά ομοιώματα (δες κι εδώ).«Τα ‘διακοσμητικά’ τα οποία κατασκευάζονται από τις αράχνες Cyclosa λειτουργούν σαν τρόποι αντιμετώπισης αρπακτικών, αντί για βοηθήματα καμουφλάζ. Το κόστος της προσέλκυσης περισσοτέρων επιθέσεων στον ιστό σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να αναιρέσει το γεγονός μίας επιτυχημένης διαφυγής» είπε ο Ι-Μιν Τσο, του πανεπιστημίου Τουνγκάι, στην Ταϊβάν, το οποίο και διεξήγαγε την έρευνα.

Πηγή:http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathciv_1_07/07/2009_287586

Μερικά φλιτζάνια καφέ την ημέρα όχι μόνο προλαμβάνουν, αλλά έχουν την ικανότητα να θεραπεύσουν τη νόσο Αλτσχάιμερ! Σύμφωνα με δυο αμερικανικές έρευνες τα συμπτώματα της εκφυλιστικής νόσου άρχισαν να υποχωρούν σε ασθενή ποντίκια ηλικίας 18-19 μηνών (αντίστοιχη με 70 χρόνια στον άνθρωπο), όταν τους δόθηκε 500 μιλιγκράμ καφεΐνης σε καθημερινή βάση.Στο τέλος της δίμηνης έρευνας, η αμυλοειδική β πρωτεϊνη, η οποία συνδέεται με τη νόσο Αλτσχάιμερ, είχε μειωθεί κατά 50% στα ποντίκια που προσέλαβαν καφεΐνη, η μνήμη των οποίων έγινε εξίσου δυνατή με εκείνη ενός υγιούς ποντικιού. Αντίθετα, εκείνα που εξακολούθησαν να πίνουν νερό δεν σημείωσαν καμία βελτίωση. Ο νευροεπιστήμονας και επικεφαλής της μίας έρευνας, Γκάρι Αρέντας χαρακτήρισε την καφεΐνη ως ένα «ασφαλές φάρμακο» κατά της εκφυλιστικής νόσου, εξηγώντας ότι «εισέρχεται εύκολα στον εγκέφαλο και επιδρά άμεσα στη διαδικασία εξέλιξης της νόσου» και δήλωσε ότι «Τα νέα ευρήματα δείχνουν ότι η καφεΐνη μπορεί να αποτελέσει μια αποτελεσματική θεραπεία για το Αλτσχάιμερ και όχι απλώς ένα μέσο πρόληψης». Ότι η καφεΐνη είναι σύμμαχος της μνήμης ήταν ήδη γνωστό, όμως οι παλιότερες έρευνες αποδείκνυαν μόνο την προληπτική της δράση εναντίον της νόσου Αλτσχάιμερ. Τώρα οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι με την πρόσληψη 500 μιλιγκράμ καφεΐνης ημερησίως, τα οποία αντιστοιχούν σε πέντε φλιτζάνια καφέ φίλτρου ή 14 κούπες τσάι, μπορεί να λειτουργήσει ως φυσικό φάρμακο, αναστρέφοντας τις συνέπειες της εκφυλιστικής νόσου, η οποία εξελίσσεται σε μάστιγα, με τους ασθενείς να ξεπερνούν σήμερα τα 24 εκατ. παγκοσμίως. Σημειώνεται ότι στην Ελλάδα περισσότεροι από 145 χιλιάδες άτομα πάσχουν από άνοια, αριθμός ο οποίος αναμένεται να αυξηθεί ραγδαία.

Πηγή: http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=15427&subid=2&tag=12709&pubid=12225228

Γράφαμε αλλού σχετικά με την «οικονομία» των διαγωνισμών του ΑΣΕΠ, ότι η προετοιμασία για τη συμμετοχή στις εξετάσεις εκτιμάται ότι ξεπερνά τα 3000 ευρώ ανά υποψήφιο (παράβολα, παρακολούθηση στο φροντιστήριο, σημειώσεις, θέματα SOS κτλ.) και ο συνολικός τζίρος τα 125 εκατ. ευρώ το χρόνο! Να όμως που δεν είχα φανταστεί ότι πέραν τούτων υπάρχει και σοβαρή αμφισβήτηση (δίκαια ή άδικα) και ως προς τη σκοπιμότητα του διαγωνισμού του ΑΣΕΠ εκπαιδευτικών, όταν οι διορισμοί στην εκπαίδευση γίνονται με τρεις-τέσσερις νέες «επετηρίδες»/πίνακες, υπάρχει το φαινόμενο των επιτυχόντων και μη διοριστέων –άραγε σε τι είναι επιτυχόντες – κι εντέλει φαίνεται ότι ο χρόνος αναμονής διορισμού μέσω ΑΣΕΠ είναι μεγαλύτερος απ΄ ότι με την παλαιά, καταργημένη, επετηρίδα! Γράφει σχετικά ο Βασίλης Κ. Γούναρης, καθηγητής Φιλοσοφικής Σχολής ΑΠΘ, για το διαγωνισμό του ΑΣΕΠ εκπαιδευτικών: «Όταν επί υπουργίας Γεράσιμου Αρσένη, το 1998, καταργήθηκε η επετηρίδα των εκπαιδευτικών, πολλοί πανηγύρισαν για την επιβολή της αξιοκρατίας προς όφελος του κράτους και της δημόσιας εκπαίδευσης. Μέσα στους πανηγυρισμούς πνίγηκε, τελικά, η κατακραυγή για την απαξίωση των πτυχίων δεκάδων χιλιάδων εκπαιδευτικών, που είχαν προγραμματίσει τη ζωή τους, εν αγνοία του επερχόμενου νόμου. Ευνοήθηκαν μόνον οι ήδη υπηρετούντες ως αναπληρωτές, μια δεξαμενή εργαζομένων, η οποία όπως θα περίμενε κανείς, λογικά θα εξαντλούνταν τα επόμενα χρόνια. Όμως, δεν συνέβη αυτό. Καθώς τα ετήσια κενά στις θέσεις των εκπαιδευτικών είναι πολύ περισσότερα από τον αριθμό των προσλαμβανομένων μέσω των εξετάσεων του ΑΣΕΠ, μάλιστα αυτών που είναι πρόθυμοι να ξενιτευτούν, ο θεσμός των αναπληρωτών επιβίωσε. Το σημαντικό, όμως, ήταν πως οι αναπληρωτές διατήρησαν το πλεονέκτημα του οριστικού διορισμού στα δημόσια σχολεία, χωρίς να έχουν επιτύχει στις εξετάσεις του ΑΣΕΠ, μετά τη συμπλήρωση 30 μηνών πραγματικής προϋπηρεσίας ή 24 μηνών, αν είχαν υπερβεί τη βαθμολογική βάση σε μια εξέταση ΑΣΕΠ. Κι όχι μόνο αυτό. Το ποσοστό των αναπληρωτών όλων των κατηγοριών που ετησίως διορίζονται με τον τρόπο αυτό, ορίστηκε στο 40% έναντι 60% των διοριζομένων μέσω εξετάσεων. Επίσης προηγούνται, λόγω προϋπηρεσίας, στις τοποθετήσεις, πλεονέκτημα σημαντικότατο. Σημαίνει πως ούτε το πρώτο 10% των επιτυχόντων μέσω ΑΣΕΠ δεν μπορεί να υπηρετήσει άμεσα σε οποιοδήποτε αστικό κέντρο της χώρας(…) Δεν αναφέρομαι στις τοποθετήσεις τους, αλλά στο πώς ένας πτυχιούχος μπορεί να βελτιώσει δραστικά τη θέση του στην απύθμενη επετηρίδα των αναπληρωτών χωρίς να γίνει πολύτεκνος. Το απαραίτητο σωσίβιο για να επιπλεύσεις είναι η προϋπηρεσία, η οποία μπορεί να εξασφαλιστεί μέσα από έναν άλλο θεσμό, της πρόσθετης ενισχυτικής διδασκαλίας από ωρομίσθιους καθηγητές (…) Η αμοιβή του ωρομίσθιου είναι χαμηλή και όχι τακτική. Τα κενά εκ των πραγμάτων είναι περισσότερα στην απομακρυσμένη περιφέρεια. Το κόστος της μετάβασης ή της εγκατάστασης δεν μπορεί να καλυφθεί με τη διδασκαλία λίγων ωρών. Προς τι λοιπόν ο συνωστισμός; Κατ’ αρχάς, οι ώρες πρόσθετης διδασκαλίας στις δυσπρόσιτες περιοχές «μετρούν» διπλές. Με βάση το ωράριο αυτό (πραγματικό ή/και πλασματικό) οι πτυχιούχοι αιτούνται την μετεγγραφή τους από τον Πίνακα Γ΄ των αναπληρωτών (δηλαδή αυτών που στερούνται προσόντων πλην πτυχίου) στον Πίνακα Β΄ των προσοντούχων. Όσο μεγαλύτερο το ωράριο και τα χρόνια προϋπηρεσίας τόσο υψηλότερη η θέση στον Πίνακα Β΄(…)» Έτσι, «μπορείς, σε 3-5 χρόνια συνολικά, δηλαδή πριν από τα 30 σου, να βρεθείς σε θέση μόνιμου διορισμού. Αρκεί να διαθέτεις τη στοιχειώδη ικανότητα να διαχειριστείς τα μόριά σου μεσοπρόθεσμα (…)» (ολόκληρο το άρθρο εδώ).Για να συμπληρώσει αλλού ο Χρήστος Κυργιάκης, φυσικός (αναπληρωτής, τρεις φορές επιτυχών αλλά καμία διοριστέος):«Το 2008 δηλώσαν συμμετοχή [στο διαγωνισμό] 3292 υποψήφιοι, συμμετείχαν 2395 (περίπου), πέτυχαν 1248 και διορίστηκαν 157 (12,6% διοριστέοι σε σχέση με τους επιτυχόντες).Στον τελευταίο διαγωνισμό σημειώθηκε η μικρότερη αναλογία διοριστέοι/ επιτυχόντες, διότι μειώθηκαν οι διορισμοί αλλά αυξήθηκαν και οι επιτυχόντες. Προφανώς τα φροντιστήρια για τους διαγωνισμούς του ΑΣΕΠ (κάποιοι τα βαπτίζουν σεμιναριακά μαθήματα) θησαύρισαν. Τελικά λύθηκε με το διαγωνισμό του ΑΣΕΠ το πρόβλημα που δημιουργούσε, υποτίθεται, η επετηρίδα σχετικά με την καθυστέρηση του μόνιμου διορισμού; Ασφαλώς όχι, οι παραπάνω αριθμοί μιλούν από μόνοι τους.Για παράδειγμα κάθε χρόνο παίρνουν πτυχίο στη χειρότερη περίπτωση 600 φυσικοί. Φέτος με τον ΑΣΕΠ θα διοριστούν 78 φυσικοί. Οι υπόλοιποι, αν συμμετείχαν και είναι στους επιτυχόντες θα πάρουν μόρια για να μπουν στον ενιαίο πίνακα – όχι δεν ονομάζεται επετηρίδα – ο οποίος αριθμεί 1788 άτομα. Προσοχή υπάρχει και ο ενιαίος πίνακας αναπληρωτών με μηδενική προϋπηρεσία (και χωρίς στον ήλιο μοίρα) – όχι δεν ονομάζεται επετηρίδα – καθώς επίσης και ο ενιαίος πίνακας διορισμών -όχι δεν ονομάζεται επετηρίδα-για όσους έχουν πραγματική προϋπηρεσία.» Και διερωτάται: «Τι άλλαξε λοιπόν ο ΑΣΕΠ;» Για να απαντήσει «Καταργήθηκε η επετηρίδα και φτιάχτηκαν τρεις πίνακες και βέβαια υπάρχει και ένας άτυπος τέταρτος πίνακας που περιλαμβάνει όλους τους υπόλοιπους, που δεν βρίσκονται σε κανέναν από τους παραπάνω τρεις πίνακες. Για να μπορέσει λοιπόν να διοριστεί κάποιος με ΑΣΕΠ θα χρειαστεί να λάβει μέρος κατά μέσο όρο σε τέσσερις με πέντε διαγωνισμούς. Προφανώς θα υπάρχουν και κάποιοι που δίνουν μία φορά και διορίζονται και κάποιοι άλλοι που δεν είναι ποτέ στους διοριστέους.»Και συνεχίζει: «Τι άλλο έκανε ο ΑΣΕΠ;» Μα, κατά τη γνώμη του: «Κατέστρεψε την αυτοπεποίθηση, την αξιοπρέπεια και την υπερηφάνεια χιλιάδων συναδέλφων, άσχετα αν τελικά διορίστηκαν ή όχι, χαρακτηριστικά απαραίτητα για κάθε άνθρωπο πόσο μάλλον για κάποιον εκπαιδευτικό. Έστειλε χιλιάδες ανθρώπους στα φροντιστήρια, ως φυσική συνέχεια του λυκείου και του πανεπιστημίου, οι οποίοι προσπάθησαν να εξασφαλίσουν ένα εισιτήριο για το όνειρό τους.» Για να καταλήξει: «Καταργήστε επιτέλους το διαγωνισμό του ΑΣΕΠ, μην τρέφετε τους νέους συναδέλφους με απατηλά όνειρα για διορισμό, μην τους δείχνετε αυτόν τον ψυχοφθόρο δρόμο. Όσο οι θέσεις είναι λίγες και συνεχώς μειώνονται οι περισσότεροι θα μένουν απέξω, όχι γιατί δεν είναι ικανοί αλλά γιατί το εκπαιδευτικό μας σύστημα προφανώς δεν τους χρειάζεται όλους.» Τι να πω εγώ;

Χιμπατζήδες κατάφεραν να φτιάξουν μια “τσουγκράνα” αφού πρώτα παρακολούθησαν εκπαιδευτικό βίντεο, πως τους έδειχνε πως να το κάνουν! Η ανακάλυψη έγινε από διεθνή ομάδα ερευνητών υπό την Ελίζαμπεθ Πράις και τον καθηγητή Άντριου Γουίτεν του πανεπιστημίου Σεν Άντριους της Σκωτίας. Οι ερευνητές ανακοίνωσαν ότι οι χιμπατζήδες μπορούν να μάθουν από ένα βίντεο, στο οποίο ένας ήδη εκπαιδευμένος χιμπατζής δείχνει πώς να κάνουν κάτι, και μετά να εφαρμόσουν τις γνώσεις τους. Στο πείραμα, οι χιμπατζήδες αρχικά κλήθηκαν να πάρουν σταφύλια από ένα κλήμα που δεν έφταναν. Στη συνέχεια παρακολούθησαν ένα βίντεο με δάσκαλο… έναν άλλο χιμπατζή που είχε μάθει, από τους επιστήμονες, να ενώνει μικρά ξύλα μεταξύ τους, ώστε να δημιουργεί μια “τσουγκράνα” και μετά να χρησιμοποιεί αυτό το αυτοσχέδιο εργαλείο για να φτάσει την τροφή. Πρόκειται για την πρώτη φορά που ζώο έφτιαξε το δικό του εργαλείο, συναρμολογώντας ξεχωριστά κομμάτια, μετά από την παρακολούθηση του σχετικού εκπαιδευτικού βίντεο. Οι ερευνητές δήλωσαν εντυπωσιασμένοι από τα αποτελέσματα και χαρακτήρισαν σημαντική την έρευνα, διότι για πρώτη φορά αποδεικνύεται ότι οι χιμπατζήδες διαθέτουν “κοινωνική μάθηση” και μπορούν να την εφαρμόσουν σε νέες καταστάσεις που αντιμετωπίζουν στο περιβάλλον τους.

Πηγή: http://www.enet.gr/?i=news.el.episthmh-texnologia&id=59809
Link για την πρωτότυπη επιστημονική εργασία: http://rspb.royalsocietypublishing.org/site/misc/rspb20090640.pdf

Από σήμερα, 1η Ιουλίου 2009, τίθεται σε ισχύ ο νόμος Νόμος 3730/2008 που θα συμβάλει στην προαγωγή της υγείας καπνιστών και μη καπνιστών. Στη σχετική υπουργική απόφαση, μεταξύ των άλλων, προβλέπεται: «Στους εργασιακούς χώρους του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα, επιτρέπεται η δημιουργία χώρων για καπνίζοντες, υπό τους ακόλουθους όρους και προϋποθέσεις:
α. Η δημιουργία χώρου για καπνίζοντες επιτρέπεται, εφόσον υπάρχει σχετικό αίτημα από το αρμόδιο όργανο των εργαζομένων μόνο στις περιπτώσεις των δημοσίων υπηρεσιών και των ιδιωτικών επιχειρήσεων που απασχολούν περισσότερους από 50 (πενήντα) εργαζόμενους.
β. Οι χώροι για καπνίζοντες, σε καμία περίπτωση δεν είναι χώροι εργασίας και θα είναι πλήρως διαχωρισμένοι από τους εργασιακούς χώρους και τους χώρους εξυπηρέτησης των συναλλασσόμενων και των επισκεπτών της δημόσιας υπηρεσίας ή της ιδιωτικής επιχείρησης. Το εμβαδό των χώρων καπνιζόντων θα καθορισθεί για τους χώρους της δημόσιας υπηρεσίας με απόφαση της διοίκησης μετά από συμφωνία με το αρμόδιο όργανο εκπροσώπησης των εργαζομένων και για τους χώρους της ιδιωτικής επιχείρησης κατόπιν συμφωνίας εργοδοτών και εκπροσώπων των εργαζομένων. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να παρακωλύεται η ομαλή λειτουργία της δημόσιας υπηρεσίας ή της ιδιωτικής επιχείρησης.»
Βασική κατεύθυνση του νόμου είναι η γενική απαγόρευση, σημείωσε ο υπουργός Υγείας, οπότε «αν μέχρι τότε δεν έχουν δείξει όλοι τον βαθμό ευφυΐας που απαιτείται καταρχήν και δεν έχουν προσαρμοστεί, τότε να μην εκπλαγεί κανείς αν προχωρήσουμε σε γενική απαγόρευση με ό,τι αυτό συνεπάγεται». Με άλλα λόγια απαγορεύεται το κάπνισμα (μέσα) στα σχολεία. Για τους καθηγητές, μια και οι μαθητές καπνίζουν μόνο στο …προαύλιο! Δες και η «Απαγόρευση του καπνίσματος στην Ελλάδα».